Σάββατο 31 Αυγούστου 2013

Σήμερα έλαβα ένα γράμμα και σας το μεταφέρω, ακριβώς.

Αγαπητό "παντελόνι καμπάνα", λέγομαι Αναγνωστόπουλος...

...και είμαι ελεύθερος επαγγελματίας, άρα, είμαι ένας επιτηδευματίας. Οι αμοιβές μου από την πρώτη δραστηριότητα, γιατί υπάρχει και δεύτερη, στο ίδιο αντικείμενο, αλλά διαφορετική ως προς τον εργοδότη, δεν επιδέχονται απόκρυψης. Συγκεκριμένα:

Για να εκδοθεί μια οικοδομική άδεια πρέπει να κατατεθεί το σύνολο της αμοιβής στην τράπεζα. Το τριπλότυπο της κατάθεσης, μαζί με αυτό της προκαταβολής του φόρου, στο οποίο δηλώνεται και ο αριθμός του παραστατικού (ΑΠΥ), με την ημερομηνία είσπραξης της αμοιβής, ελέγχονται από τον υπάλληλο του πολεοδομικού γραφείου και παραμένουν στο φάκελο της υπηρεσίας. Όπως αντιλαμβάνεσαι δεν υπάρχει περίπτωση να αποκρύψω αμοιβή, διότι δεν θα εκδοθεί η οικοδομική άδεια.

Στο δεύτερο αντικείμενο, που είναι η εκτέλεση δημόσιου έργου, και μην πάει το μυαλό σου σε μεγαλοεργολάβους, μια μικρή ατομική επιχείρηση είναι, συμβαίνει ακριβώς το ίδιο, με τη διαφορά ό,τι ενώ στο προηγούμενο ο εργοδότης είναι ιδιώτης, σ' αυτό μπορεί να είναι το δημόσιο, δήμος ή κάποιος άλλος δημόσιος οργανισμός. Το τριπλότυπο της προκαταβολής του φόρου μαζί με το τιμολόγιο και τα υπόλοιπα δικαιολογητικά ελέγχονται πρώτα από την υπηρεσία και κατόπιν από τον Επίτροπο. Αντιλαμβάνεσαι, λοιπόν ό,τι ούτε σ΄αυτή την περίπτωση μπορεί να γίνει απόκρυψη εσόδων. 

Παρασκευή 30 Αυγούστου 2013

Στουρνάρας: Ζούμε σε χώρα ηλιθίων.


Μα λέγονται τέτοια πράγματα, μαδάμ; Υπάρχουν και ευαίσθητες καρδιές. Δεν είμαστε όλοι από σίδερο σαν και του λόγου σας. Παρόλα αυτά, φαίνεται πως, αυτό που λέει ο λαός, είναι σοφότερο. "Από παιδί, κι από πιωμένο, μαθαίνεις την αλήθεια". 

Ο Σρέντερ φταίει γι' αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα. Τη δέχτηκε στην ευρωζώνη, ενώ δεν της άξιζε. Κατά μια άποψη, αυτό είναι σωστό. Και, κατά μια δεύτερη, είναι (κοινώς) "καρφί". Προς αυτούς που μαγείρεψαν τους δείκτες. Αυτούς που έπρεπε να αποκαλύψει ο Σρέντερ. 

Ίσως, όμως, να μην το κατάλαβε, ίσως να ήταν διαφορετική η συγκυρία, οι παράγοντες και οι ανάγκες. Τώρα είναι αργά για δάκρυα. Όλα έχουν αλλάξει, μαζί και οι ανάγκες και η μαδάμ το κατάλαβε, γι' αυτό, πίνει μπύρες. Όμως, αυτά δεν λέγονται ελαφρά τη καρδία. Μεταξύ τυρού και οίνου. 

Πέμπτη 29 Αυγούστου 2013

Της εκδιδόμενης επί χρήμασι γυναικός, το κιγκλίδωμα.


That's it! Δεν μπορείτε να μας πιέζετε μέχρι τελικής πτώσεως, για μια φορολογική πολιτική, η οποία οδηγεί τον ελληνικό λαό στην απόλυτη εξάντλησή του, διότι δεν έχει να πληρώσει. 

Αυτά κι άλλα πολλά είπε η κ. Μπακογιάννη, ενώπιον των μελών της αντιπροσωπείας, της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας του Καταναλωτή του Ευρωκοινοβουλίου. 

Αν και πολιτικά, ομολογώ, δεν μου είναι και ιδιαίτερα συμπαθής, δεν μπορώ παρά να της αναγνωρίσω το θάρρος να λέει τη γνώμη της, όποτε θεωρεί, τουλάχιστον η ίδια, ότι είναι απαραίτητο. 

Θεέ μου, τι ξεβράκωμα. Ξεφώνισε, τους ανεκδιήγητους υπουργούς μας, μαζί και τον ακριβοθώρητο πρωθυπουργό, που δεν τολμούν να σηκώσουν το βλέμμα τους πάνω από το ύψος του ώμου τους. Ένας δικός τους άνθρωπος, ένας δικός τους βουλευτής.

Δυο τρεις ακόμη, που τα λόγια τους, βέβαια, θα συνοδεύονταν με τις ανάλογες πράξεις, γιατί εκεί βρίσκεται το κρίσιμο της υπόθεσης, τότε θα αναδεικνύονταν η γύμνια, σε όλο της το μεγαλείο. Αυτών, που οραματίζονται φτερά φουσκωμένα. Μέσα σε μια νύχτα, θα είχαν εξαφανιστεί. Όπως ακριβώς συνέβη με τους προηγούμενους. Οψόμεθα, όμως, κι εμείς, ο φουκαράς λαός. 

Ύστερα μου λες, γιατί δεν σου γράφω. Μα αγάπη μου, το δικό μας μπουρδέλο, είναι ανώτερο όλων. 

Τετάρτη 28 Αυγούστου 2013

Ο Στουρνάρας έκανε μήνυση στη Ντόρα.


Το "παντελόνι καμπάνα" δημοσιεύει σε παγκόσμια πρώτη, την είδηση για την μήνυση που κατέθεσε στο πρωτοδικείο ο κ. υπουργός κατά της κ. Μπακογιάνη για συκοφαντική δυσφήμιση και για παρεμπόδιση εκτέλεσης καθήκοντος. 

Άνθρωπος μας κατάφερε να φτάσει στο γραφείο μηνύσεων και να αναγνώσει την μηνυτήρια αναφορά, απόσπασμα της οποίας σας παραθέτουμε.

"Δεν μπορεί η κυρία αυτή να με κατηγορεί ό,τι ψεύδομαι. Δεν μπορεί να σπιλώνει ασύστολα  το όνομα μου και την συνείδηση μου. Να λέει ό,τι δεν μπορούμε να πληρώσουμε τους τόκους στους δανειστές μας. Όταν όλοι οι νοήμονες γνωρίζουν πως οι Έλληνες κοιμούνται πάνω σε στρώματα παραγεμισμένα με δισεκατομμύρια ευρώ. Απαιτώ την πλήρη αποκατάστασή μου"

Να σου πω εγώ.... "Τι εστί βερίκοκο".



_Έλα παιδί μου... για πες μου λιγάκι...
_Τι είναι πάλι..
_Στα γρήγορα όμως...
_Γιατί φεύγεις;
_Όχι, για να στείλω ένα twitt...
_Μπα! Μη μου πεις! Τιτιβίζεις;
_Πάντα.
_Για λέγε, για λέγε..
_Πως τον λένε, μωρέ, τον άντρα της Μανωλίδου;
_Ε! όχι και να μην ξέρεις το όνομά του.
_Το ξεχνώ... εκεί που πάω να το θυμηθώ, στο τσακ... μου διαφεύγει
_Αποκλείεται να μην το ξέρεις!
_Δεν το θυμάμαι, σου λέω.
_Βρε παιδί μου, υπουργός είναι.

Τρίτη 27 Αυγούστου 2013

Βάλτε ένα γκολ, ρε....


Κάτι μου λέει πως το πράγμα δεν ισιάζει με τίποτε. Θα μου πείτε, καλά περνιέσαι για ξύπνιος. Τώρα το κατάλαβες; Όχι. Δεν ήθελα να το παραδεχτώ. Αυτό είναι. Έλεγα, πως στο τέλος κάτι θα γίνει και θα την πηδήξουμε. 
Τι στο διάολο Έλληνες είμαστε. Τι τους έχουμε τους θεούς, μόνο για να τους φτιάχνουμε αγάλματα στις πλατείες; Κάτι θα γίνει και θα τη βγάλουμε καθαρή. Κι ακόμα, ο βλάκας, το λέω. Τι κι αν μας έχουν δέσει χειροπόδαρα με τα μνημόνια. Εμείς είμαστε αλλιώς.
Το ίδιο που λένε και οι υπουργοί μας. Ακόμη κι αυτός ο τραπεζίτης. Που μας είπε ό,τι θα βγει στις αγορές. Να βγει! Να δούμε τι ψάρια θα πιάσει. Αλλά φυλάει τον κώλο του. Δοκιμαστικά είπε. Το βου εξάμηνο του '14. Μετά από τόσα και τόσα, ακόμη στη δοκιμή είναι. Και μοστράρεται για σωτήρας.
Αλλά αυτό πια, έχει παραγίνει. Έφτασε ο κόμπος στο χτένι. Είναι κοινό μυστικό ό,τι κάτι άλλο χρειάζεται. Τα πακέτα και οι κόλλες περιτυλίγματος, σε όποιον αριθμό κι αν φτάσουν, διψήφιο, τριψήφιο, δεν θα αλλάξει η κατάσταση. Χειρότερη θα γίνει.

Παρασκευή 23 Αυγούστου 2013

Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας προειδοποιεί: Προσοχή! Κυκλοφορεί αίμα μαϊμού.


Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, εννοείται ό,τι δεν είναι δυνατόν να αποκαλυφθούν, γιατί ελοχεύει ο κίνδυνος να κατηγορηθούν και να διωχθούν ποινικά, η προειδοποίηση της Π.Ο.Υ. αφορά χώρα στα Βαλκάνια και μάλιστα στα νότια. 

Γίνεται λόγος, για ερευνητές του ινστιτούτο Μαξ Πλανκ της Γερμανία, που διαπίστωσαν μετά από πολύχρονες μελέτες ό,τι οι μεταλλάξεις που πραγματοποιούνται στα μιτοχόνδρια ορισμένων ατόμων, επηρεάζουν τα κύτταρα του εγκεφάλου. Το αποτέλεσμα των μεταλλάξεων αυτών είναι να δημιουργούνται συσσωρευμένες και ανεπανόρθωτες βλάβες στον εγκέφαλο. Όπως, να συρρικνώνεται όταν πρόκειται για ώριμο άτομο, ή να εμποδίζεται η ανάπτυξή του, όταν πρόκειται για νεαρό άτομο (βλ. αριστερό εικονίδιο).

Πέμπτη 22 Αυγούστου 2013

Η νομιμότητα εφαρμόστηκε... τελεία και παύλα.

Η Ανομία (το α με κεφαλαίο Α) είναι μια κυρία, αν δεν το ξέρετε. Την κυρία αυτή, ο κ. υπουργός της μαλακίας του πολίτη, γιατί ο πολίτης συνηθίζει να κάνει τις μαλακίες του, εδώ που τα λέμε, την είχε δασκάλα στο σχολείο, όταν ήταν μικρός.


Τον ταλαιπωρούσε αφάνταστα, σε τέτοιο βαθμό που δεν λέγεται. Όταν πήγαινε αδιάβαστος στο σχολείο, τον έβαζε τιμωρία. Να στέκεται στο ένα πόδι και να παριστάνει τον πελαργό. Αυτό, βέβαια, ήταν τόσο αστείο στα άλλα παιδιά, που όλη την ώρα γέλαγαν μαζί του, κι αυτός, δεν ένοιωθε καθόλου, μα καθόλου καλά, άσε που μετά καλούσε τους γονείς του και τους έκανε παρατηρήσεις. 


Έτσι, όσο μεγάλωνε, μεγάλωνε και το μίσος του για την Ανομία. Όταν άκουγε μάλιστα τη λέξη αυτή, του ερχόταν η εικόνα της δασκάλας του στο μυαλό και γινόταν τούρκος. Τώρα, με φέσι ή χωρίς φέσι δεν ξέρω. Η αλήθεια είναι ό,τι έψαξα για πληροφορίες αλλά, λυπάμαι που το λέω, δεν βρήκα, τι να κάνουμε, συμβαίνουν κι αυτά καμιά φορά. Δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του. 

Τετάρτη 21 Αυγούστου 2013

" Ο Μέγας Κατηφορίζων"



Τα 'μαθες Αρετούσα μου τα ζοφερά μαντάτα,
ο Γιάννης σου εροβόλησε στου Σαμαρά τη στράτα.
Μέρες τον επερίμενε απ' το Αμέρικα για να γυρίσει,
κι είχεν αδειάσει την καρδιά, για να.... του τη χαρίσει.
Μα την άδεια την καρδιά, με μήλα, πως να την εγιομίσει.
Κι ο Γιάννης σου του έψαλε μια, για να... τον επιχορηγήσει.
"Σαν σκότισε ο ουρανός, έφερες τους φίλους σου στ' αλώνι,
κι απ' την πολύ αγάπη, ο Σπιθόλιοντας, έσκασε σαν μπαλόνι"
Ε, μωρέ Γιαννιό, ίντα κάνεις.... ετσί κάτω.
Το πουγκί μου άδειασε και λαχταρώ γιομάτο.

Τρίτη 20 Αυγούστου 2013

Ας το βάλουν καλά στο μυαλό τους.



Το θέμα με τα κόκκινα δάνεια δεν σηκώνει σπέκουλα. Είναι χιλιάδες οι υποθήκες και χιλιάδες είναι οι περιουσίες που κινδυνεύουν. Χιλιάδες είναι και οικογένειες που θα βρεθούν στο δρόμο. Γιατί δεν μπορούν. Γιατί δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν τόκους και δόσεις. Ας το βάλουν καλά στο μυαλό τους.  

Ήδη, πριν μέρες, είχαν γίνει "φιλότιμες" προσπάθειες από μέλη της κυβέρνησης, αν και δεν είχαν καμία σχέση με το θέμα, όπως ο πολύφερνος υπουργός υγείας, για να εξηγήσουν δήθεν, αλλά για να φέρουν, προφανώς, στην επικαιρότητα το θέμα και να προετοιμάσουν την κοινή γνώμη, μάλιστα, προβάλλοντας ξεδιάντροπα το ψευτοδίλημμα ό,τι θα καταρρεύσουν οι τράπεζες. Ας το βάλουν καλά στο μυαλό τους.  

Δια στόματος, ποιου άλλου, του κυρίου πρώην τραπεζίτη, που στις μέρες μας εκτελεί χρέη υπουργού, λέχθηκε, με την ίδια ελαφρότητα, που μίλησε για στρώματα που κρύβουν περιουσίες ό,τι υπάρχουν τζαμπατζήδες (αυτή η λέξη φαίνεται να κολλάει παντού) και πρέπει να πληρώσουν τα δάνειά τους. Ας το βάλουν καλά στο μυαλό τους. 

Δευτέρα 19 Αυγούστου 2013

Ο κ. υπουργός ανακοίνωσε την αύξηση του εισιτηρίου στα Νοσοκομεία.















Το υπουργείο Υγείας ανακοίνωσε σήμερα την αύξηση της εισόδου στα ιατρεία των Νοσοκομείων σε είκοσι πέντε ευρώ (25). Δεν πρόκειται για την γνωστή εντολή της τρόϊκας, όπως μας πληροφόρησε ο υπουργός. Αυτοί ήθελαν να εφαρμοστεί η αύξηση από την πρώτη του 2014. Όμως, επειδή κρίνεται αναγκαία η αύξηση, η οποία θα έπρεπε να είναι μεγαλύτερη, αλλά μετά από δική του επίπονη προσπάθεια, κατάφερε και πέτυχε το εισιτήριο να είναι όσο και το μεροκάματο ενός εργάτη, γιατί δεν νοείται να υπάρχουν στρώματα παραφουσκωμένα με ευρώ στα σπίτια και τα νοσοκομεία να μην έχουν στρώματα. Για τον ίδιο λόγο, αν δεν βρεθούν στρώματα μπορεί να κλείσουν κάποια Νοσοκομεία, τα μισά σε πρώτη φάση και μετά βλέπουμε.

Υπάρχει και συνέχεια.


Σε μείζων θέμα για την κυβέρνηση του κ. Σαμαρά και της Ν.Δ. (ξεχάστε το ΠΑΣΟΚ, δεν υπήρξε και δεν υπάρχει χώρος μέσα σ' αυτή την κυβέρνηση, ούτε διεκδίκησαν ποτέ χώρο, ο χώρος ανήκει στους φίλους και τον μοιράζονται μεταξύ τους, με κανέναν άλλον), αναδεικνύεται η δράση του κυρίου πρώην ΤΑΙΠΕΔ στον οργανισμό. Το ταξίδι με το αεροπλάνο του κοινού φίλου, ίσως να είναι η αφορμή, για να αποκαλυφθούν περισσότερα "φιλικά ταξίδια".  

Ο κ. Σαμαράς δεν είναι αχάριστος, γνωρίζει να ανταποδίδει τις φιλίες. Πάντα δίνει προτεραιότητα στους φίλους.  Οι καλοί φίλοι πρέπει να μένουν πάντα φίλοι, σφραγίζοντας, μάλιστα,την φιλία με ένα ωραίο γάμο. Τώρα, αν κάποιοι φίλοι, είναι περισσότερο φίλοι, και χρησιμοποιούν από κοινού το ίδιο αεροπλάνο, που ανήκει στον κοινό φίλο, ε! δεν χάλασε κι ο κόσμος. Δεν χαλάνε έτσι οι παλιές φιλίες. 

Όταν ο διάλογος αφορά μόνον τη δική σου πλευρά....


Μπήκα στο protagon σήμερα το πρωί (πατήστε εδώ) γιατί κάτι με σκουντούσε, κάτι με έσπρωχνε προς τα κει, τι είναι τέλος πάντων αυτή η προαίσθηση. Και ω! του θαύματος. Φάτσα, πρώτη θέση, άρθρο της κ. Διβάνη. Ναι! αυτής της γνωστής κυρίας, που ξέρει να κελαηδάει, σαν γαλιάντρα.
Στην αρχή ένοιωσα αμηχανία, μετά είπα, μα είναι δυνατόν! Μετά ξαναείπα, αφού έβαλα στο μυαλό μου ό,τι μάλλον θα θέλει να βάλει τα πράγματα στη θέση τους, αν μπορεί βέβαια να γίνει αυτό, οπότε, θα έχει ενδιαφέρον να δω τον τρόπο αλλά και τι κουβαλάει μέσα στο κεφάλι της: Ας το διαβάσω, λοιπόν. Ας της κάνω την χάρη. Ας της δώσω την ευκαιρία να δικαιολογηθεί. Κι αν πραγματικά πρόκειται για ένα ανθρώπινο λάθος, έστω, επιπόλαιο, ίσως μπορέσω να την συγχωρήσω, ίσως μάλιστα να της ζητήσω και συγνώμη για ό,τι έγραψα γι' αυτήν. 
Διάβασα λοιπόν με μεγάλη προσοχή, στην αρχή, και είδα μια πραγματικά τρομοκρατημένη Διβάνη, και μια έρπουσα διάθεση να αποκαταστήσει την τραυματισμένη εικόνα της. Όσο, όμως, προχωρούσα, δυστυχώς, αντιλαμβανόμουν ό,τι αυτό που την ανάγκασε να γράψει το συγκεκριμένο άρθρο, δεν ήταν για να ζητήσει συγνώμη. Προφανώς και δεν θεωρεί τη συγνώμη ως συμπέρασμα αυτοκριτικής. 

Σάββατο 17 Αυγούστου 2013

Περί "τα εμά"

Αφορμή, ένα σχόλιο μιας φίλης, της πρώτης μάλιστα που έγινε μέλος, ώστε να μιλήσω σχετικά με "τα εμά".  
Μετά και το δεύτερο που ανέβασα, σκέφτηκα να μονιμοποιήσω τα δυο πρόσωπα, την Κορίνα και την Ελίνα, τυχαία τα ονόματα, που θα συνομιλούν πάντα από το τηλέφωνο, και μέσα από την συνομιλία τους θα βρίσκω την ευκαιρία να σατιρίζω την επικαιρότητα, πρόσωπα ή θεσμούς, γιατί πολύ απλά, και είναι γνωστό σε όλους, η Σάτιρα είναι το μέσο, και το όπλο, που έχει ο λαός για να απομυθοποιεί και να καθιστά ευάλωτους, τους Άρχοντες, αλλά και τους κατέχοντες Δημόσια αξιώματα, και όσους άλλους, επώνυμους και μη, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο προσπαθούν, ή και κατά τύχη, να αναρριχηθούν, να αποκτήσουν βήμα, ή εν πάσι περιπτώσει, να βρίσκονται στην επικαιρότητα για κάποιο θέμα που θα είναι σχετικό με την πολιτική ή την κοινωνία, αλλά και ό,τι άλλο θα απασχολεί ευρύτερα τους πολίτες. Αρκεί, βέβαια, να βρίσκω το κατάλληλο θέμα, αν κι αυτό, ειδικότερα την εποχή που ζούμε, δεν είναι καθόλου δύσκολο, αλλά και να έχω και την απαραίτητη έμπνευση.  

Παρασκευή 16 Αυγούστου 2013

Το Ντιβάνι κι αν το στρώνεις....


_Κορίναααα... σήκωσε μωρή ευλογημένη το τηλέφωνοοοο.... Έχει πάθει αγκύλωση ο αυχένας μου.
_Παρακαλώ.

_Να σου πω τώρα τι να παρακαλάς;

_Δεν σ' ακούω. Περίμενε να χαμηλώσω την τηλεόραση.
_Μάλιστα. Τώρα, θα μου πεις δεν άκουγες γιατί είχες ανοιχτή την τηλεόραση.
_Όχι παιδί μου....
_Μισή ώρα βαράει.... 
_Υπερβάλλεις....
_Καθόλου....
_Διάβαζα....
_Τι έκανες λέει!
_Διάβαζα παιδί μου. Διά-βα-ζα.

Απλώς "βλακόμαγκας" ή εγκληματική ενέργεια;


Δεν βγάζουμε ετυμηγορία. Δικαστήριο δεν είμαστε. Δεν δικάζουμε. Διατυπώνουμε ερωτηματικά και παίρνουμε απαντήσεις. Εφόσον δίνονται. Διαφορετικά τις αναζητούμε ανάμεσα σε στοιχεία. Στοιχεία είναι η εμπειρία, η γνώση αλλά και οι μαρτυρίες. Τόσο αυτές που πήρε η υπηρεσία ευθύνης του συμβάντος, όσο και αυτές που αγνόησε. Ναι. Είναι συνηθισμένη πρακτική. Όταν εξυπηρετείτε ο σκοπός με μια μαρτυρία, μια θα πάρει. Ειδικότερα όταν οι άλλες μαρτυρίες ενδεχομένως να περιπλέξουν τα πράγματα.
Το έγκλημα (όποιο κι αν είναι) δεν μπορείς να το αποφύγεις, ιδιαίτερα όταν είσαι βλάκας. Όταν νομίζεις ό,τι είσαι μάγκας. Όταν είσαι "βλακόμαγκας". Την τιμωρία μπορεί και να την αποφύγεις. Αν η υπηρεσία ευθύνης "φροντίσει" να συμπληρώσει το φάκελλο με όσα στοιχεία "θεωρεί" αρκετά. Συνηθισμένη πρακτική. Ιδιαίτερα όταν υπάρχει και χρόνος να "διορθωθούν" κάποιες ατέλειες. Όταν η σήμανση, έτσι νομίζω την λένε, ή και ο ιατροδικαστής, αντιμετωπίσουν κάποιες "αντικειμενικές" δυσκολίες. 

Τετάρτη 14 Αυγούστου 2013

Ήταν μόνον 18 χρονών.


Δεν είναι τυχαίο, ότι εκεί στο protagon έχουν μαζευτεί όλες οι "ιερές αγελάδες". (Τον χαρακτηρισμό αυτόν τον αποδίδω σε μία κατηγορία επώνυμων, οι λόγοι προφανείς, και επί αυτού υπόσχομαι να επανέλθω με ένα άρθρο, ξεκαθαρίζοντας και διαχωρίζοντας την ιερότητα από την αγελάδα).  
Τρόμαξα με το θράσος. Ένοιωσα το στομάχι μου να ανακατεύεται και ήμουν έτοιμος να ξεράσω, αν ο θυμός μου δεν κατέβαινε μέχρι το λαρύγγι, φράζοντας τον σωλήνα.  
Έκανα κλικ, στο όνομα και άνοιξε το προφίλ. Όχι, δεν εξεπλάγην όταν διαπίστωσα ό,τι πρόκειται περί καθηγήτριας. Αηδία ένοιωσα, καθότι συμπαθώ ιδιαιτέρως τους θεατρικούς συγγραφείς. Κι ένας, του είδους, χρησιμοποιεί τις λέξεις με την πραγματική τους σημασία, εκτός κι αν επιθυμεί να ειρωνευτεί ή να παραλογιστεί. 
Ίσως να είναι της μοδός. Λίγα απ' όλα δηλαδή. Περί ου, η ποικιλότης. Ανάκατα τουτέστιν. Μα στα κτήματα ανθεί η καλλιέργεια, η ελλείπουσα δι όλου, λόγω ακτημοσύνης (ένδειας, κοινώς), δηλωμένης ως αύτως. 
Εκείνο που μ' άφησε άναυδο ήταν, το απόλυτο του δικαιώματος, προφανώς οι άλλοι δεν χρειάζονται τα δικαιώματα, εάν, βεβαίως, δεν είναι κοινά με τα δικά της.  
Τούτα μόνων δύναται να υπερασπιστεί. Να εγείρεται καθυστερημένως και να διαβουλεύεται ελευθερίως μέχρις την εσπέραν. 
Συμπέρασμα: Κοντά στο νου και η γνώση. Μακριά απ' τη γνώση... νους ανοήμων.


Ένα στρώμα..... για την Ελλάδα, ρε γαμώτο



_Εντάαααξει... εντάαααξει... σε άκουσα.... Έλα Κορίνα μου.
_Μπα! Άλλος δεν σας παίρνει τηλέφωνο;
_Δεν σταματάει να χτυπάει όλη μέρα.
_Και πως κατάλαβες ό,τι ήμουν εγώ.
_Ε, καλά τώρα....
_Μη μου πεις πως έχεις και άλλου είδους ικανότητες.
_Όχι παιδί μου, αν είχα θα τα είχαμε οικονομήσει. Το τηλέφωνό σου φταίει.
_Το δικό μου!
_Ναι.
_Και πως γίνεται αυτό!
_Ξέρω και γω;
_Μα τι λες τώρα; Το δικό μου είναι εδώ και σε καλώ. Το δικό σου είναι εκεί και χτυπάει.

Τρίτη 13 Αυγούστου 2013

Διαγραφή χρέους ή έξοδος στις αγορές;


Αναρωτιέσαι, τι πραγματικά συμβαίνει στους ανθρώπους που μας κυβερνούν, σήμερα. Σίγουρα, δεν χρειάζεσαι να παρακολουθήσεις και πολλά πολλά, για να καταλάβεις πως είναι "πέρα βρέχει", ή καλύτερα, "ότι κάτσει". Αλλά, για να μην κατηγορηθώ ως ο συνήγορος του διαβόλου, ας δούμε τι λένε οι ίδιοι. Τι λένε, μα και τι θέλουν να κρύψουν μ' αυτά που λένε.  

Ο κ. υπουργός των οικονομικών, όπου βρεθεί κι όπου σταθεί, αναφέρεται στο στόχο επίτευξης πρωτογενούς πλεονάσματος για το έτος που διανύουμε, κι ό,τι εφόσον συμβεί αυτό, η χώρα θα μπορέσει να βγει στις αγορές. Να βάλει στα ταμεία της, δηλαδή, ζεστό δανεικό χρήμα χωρίς να χρειάζεται την έγκριση της τρόϊκας και να υπομένει τους κάθε είδους εκβιασμούς κάποιων ανόητων πολιτικών της εσπερίας. Πολύ ωραία ως εδώ.  
Αν κρίνουμε κι από τον οίστρο με τον οποίο ανακοίνωσε ο κ. αναπληρωτής το αποτέλεσμα του πρώτου εξαμήνου, πλεόνασμα 2,6 δις, αν και ο στόχος ήταν στο επτάμηνο το έλλειμμα να διαμορφωθεί στα 3,1 δις, κάτι που σημαίνει ό,τι η διαφορά είναι 5,7 δις, τότε μπορούμε να πούμε ό,τι ο υπουργός πέτυχε διάνα. Ακόμη και ο πιο αισιόδοξος δεν το περίμενε (ηθελημένα παραβλέπω ό,τι βρισκόμαστε στη μέση της καλοκαιρινής σαιζόν). Αλλά, το τι πραγματικά επιθυμεί ο κ. υπουργός και κατ' επέκταση η κυβέρνηση, ουδείς γνωρίζει.  

Κυριακή 11 Αυγούστου 2013

Ο Σαμαράς διέγραψε τον Κεδίκογλου;


Έσκασε στα γέλια ο Σαμαράς όταν του έδειξαν τη φωτογραφία του Κεδίκογλου να σουλατσάρει με την παρέα του, παραπλεύρως της πισίνας, τι κι αν ο σύμβουλος προσπαθούσε να του εξηγήσει ό,τι χρησιμοποιήθηκε μονταζιέρα, κι έγινε φωτομοντάζ για να μην φαίνονται καθαρά τα πόδια τους. Ότι κόπηκαν μάλιστα και τα πέλματα από το κάδρο της φωτογραφίας. Αυτός συνέχιζε να κοιτά τη φωτογραφία και να μην σταματάει να γελά. 


Ξερόβηξε ο σύμβουλος και άρχισε να του ψιθυρίζει κάτι στο αυτί. Όταν κατάλαβε τελικά ο Σαμαράς, τι ήθελε να του πει ο σύμβουλος, άστραψε και βρόντηξε. Πιο κεφάλι και πιο... Αυτά που άκουσαν οι από γύρω εκείνη τη στιγμή, δεν λέγονται ούτε στη λαχαναγορά.

Παρασκευή 9 Αυγούστου 2013

Βουβό κλάμα.

Στις ουρές των γκισέ της Εφορίας.

Στις ουρές των ταμείων της ΔΕΗ.
Στις ουρές της ανεργίας.
Στις ουρές….
Όπου κι αν υπάρχουν ουρές,
τα ίδια κεραυνοβολημένα πρόσωπα.
Τα ίδια αβόλευτα χέρια.
Τα ίδια ξεθωριασμένα ρούχα.
Νέοι, Μεσήλικες, Γέροι. Άντρες, Γυναίκες, Παιδιά.
Ανυπεράσπιστοι εθελοντές, σ’ ακήρυχτο πόλεμο.
Έρμαια ανδρείων. Ακάματων.
Πρωταγωνιστές νεότερης τραγωδίας. 
Πρόσωπα απτόητα, παρόλο, φοβισμένα, αμίλητα. 
Ρουφάν, κι απ’ τις φλέβες τους ραντίζουν την ελπίδα.
Χέρια που τρέμουν απ’ το φόβο για τη μέρα που έρχεται.
Μετρούν την τελευταία δεκάρα πριν την αποχαιρετήσουν.
Σφίγγουν στις χούφτες υπολείμματα μεροκάματων και συντάξεων.
Ρούχα που ξαναφορέθηκαν.
Που μυρίζουν ναφθαλίνη, μπαλωμένα σταυροβελονιά.
Σάκοι που στοιβάζονται για το τελευταίο πρεσάρισμα.
Ανέχεια που πολτοποιεί σάρκες και οστά.
Ουρές, ονείρων ναυαγισμένων, πλοηγών.
Ουρές, ερειπιώνες, ασώματων υπάρξεων.
Ουρές, ανθρώπων.  
Ουρές….
Που σωρεύουν το μάγμα στα εσώτερα φρεάτια.
Κι αναζητούν διέξοδο μέσα από ακατέργαστες οπές.
Που σιγοψιθυρίζουν, αθόρυβα.
Που δαγκώνουν το φόβο, τον ασήμαντο.
Το φόβο που μετακομίζει.
Το φόβο που στέγνωσε το δάκρυ.  
Σεις. Είπατε πως φοβάστε. Ναι, έτσι είπατε.
Ακόμη και να περπατήσετε στη γειτονιά σας.
Κακό, αυτό. Πολύ κακό, για σας.
Είπατε φοβάστε να πάτε σε μέρη που συχνάζατε.
Σε μέρη ιδανικά, για σας, όπως συνηθίζατε.
Κακό, αυτό. Πολύ κακό, για σας.
Είπατε πως φοβάστε, μα για τι πραγματικά, δεν είπατε.
Είπατε, μα το φόβο τον πραγματικό, δεν τον γνωρίσατε.
Κακό, αυτό. Πολύ κακό, για σας.
Να τι πραγματικά φοβάστε.
Να κοιτάξετε κατάματα, το φόβο του φόβου.
Να σπάσετε του δυνάστη φόβου τα δεσμά.
Απανταχού, τις ουρές.
Το έλεος των ανθρώπων.
Να διασταυρώσετε το βλέμμα σας με το δικό τους.  
Να αντικρίσετε τον οίκτο τους.
Την αδούλωτη περηφάνια τους.
Να τι πραγματικά φοβάστε.
Όσα σε ανάξιους συμβαίνουν.
Μα, ακόμη περισσότερο, αυτά που δεν συμβαίνουν.
Την οργή του φόβου σας.
Που την εύνοια του να κερδίσετε προσπαθείτε.
Να τι πραγματικά φοβάστε.
Τους ανθρώπους. Όταν γνωρίσουν τα δεινά τους.

Τετάρτη 7 Αυγούστου 2013

Οι προσδοκίες του Αντώνη Σαμαρά.


Η επίσκεψη του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ και η συνάντησή του με τον Αμερικανό πρόεδρο υπό διαφορετικές συνθήκες ίσως να είχε έντονο ενδιαφέρον. Όχι πως μια επίσκεψη στην έδρα της μεγαλύτερης υπερδύναμης και μια κατ’ ιδίαν συνάντηση με τον πρόεδρό της δεν είναι εξ ορισμού ενδιαφέρουσα.  
Αλλά, αν αναλογιστεί κανείς, πως η χώρα μας είναι μέλος της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης, κι ό,τι τελευταία, για αυτονόητους λόγους, έχει προσδεθεί πλήρως στο άρμα της Γερμανίας και τελεί υπό πλήρη έλεγχο της μοναδικής υπερδύναμης της ΕΕ, κι αυτό δεν το αρνείται ούτε ο πρωθυπουργός, που βρίσκεται υπό την πολιτική προστασία της κ. Μέρκελ, αλλά ούτε και ο υπουργός των οικονομικών, που τελευταία εξέφρασε τον πλήρη θαυμασμό του προς τον ομόλογο Γερμανό υπουργό, τότε μπορούμε να πούμε, με σχετική ακρίβεια ό,τι εάν δεν είναι εθιμοτυπική και ελαφρώς καθυστερημένη, για την έκφραση των συγχαρητηρίων στην επανεκλογή του Ομπάμα, θα είναι μια συνάντηση περιορισμένων δυνατοτήτων, άλλωστε, εδώ και αρκετό καιρό, η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, έπαψε να ενδιαφέρεται για τα τεκταινόμενα στη χώρα μας, ίσως γιατί έχασε το ενδιαφέρον η χώρα μας, ίσως γιατί υπάρχουν άλλου είδους συμφωνίες μεταξύ αυτών που κινούν τα νήματα στην πολιτική σκακιέρα. Άρα, αυτό που μένει, είναι, η επίσκεψη αυτή να αποτελέσει ευκαιρία για αναμνηστικές φωτογραφίες και να χρησιμοποιηθεί, αποκλειστικά, για την τόνωση του ίματζ του κ. Σαμαρά περισσότερο και λιγότερο για συμφωνίες δευτερεύουσας σημασίας.  

Τρίτη 6 Αυγούστου 2013

Ένα μύθο θα σας πω..... (Απογειωθήκαμε!)

       
Μια προσφιλής συνήθεια των πολιτικών (που άρχουν) είναι και η μυθοπλασία. Εξ ου και η ροπή προς την κατασκευή σεναρίων, με ή άνευ μονταζιέρας.  
Ένας μυθομανής σεναριογράφος πολιτικός, μπορεί και διηγείται (στους αρχόμενους), το πλέον κακόγουστο παραμύθι ως μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα.  
Με τη διήγηση ενός φανταστικού γεγονότος, κάνοντας χρήση την λαϊκή αφήγηση, προσπαθεί να περάσει κάποιο μήνυμα, εν γνώση του ψεύτικο, αλλά αυτό δεν ενδιαφέρει, αρκεί που παραμένει η φήμη, και με την μέθοδο της από στόμα σε στόμα μεταφοράς (κοινώς παπαγαλάκια), να βρίσκεται, το φανταστικό, στην επικαιρότητα για όσο απαιτείται.  
Ο μύθος, όμως, όταν δεν εξυμνεί κατορθώματα ηρώων και ημίθεων, έχει συμβολικό και διδακτικό χαρακτήρα, είναι -και- αλληγορικός. Έχει την ικανότητα να καταδεικνύει, να αποδοκιμάζει και να γελοιοποιεί τον παραλογισμό του ανθρώπου, εν προκειμένω, του πολιτικού (που άρχει).  
Οι μιμητές μυθοπλάστες, που αφαιρούν την αλληγορική διάθεση κατά την αφήγηση ενός μύθου, δείχνουν ό,τι έχουν εθιστεί στο ψέμα, και το επιμύθιο τους, είναι σαλάτα δίχως λάδι.  
Αρκετοί από αυτούς έχουν κάψει φλάντζα και φαντάζονται τον εαυτό τους να κάθεται στον θρόνο του Ολύμπου, μέχρι βέβαια να τους πάρουν χαμπάρι τα ζωάκια (του μύθου τους) που ταλαιπωρούν και να τους απωθήσουν, στο τέλος της πολιτικής τους ιστορίας.  

Το τούνελ... και το φως.

“Χωρίς απολύσεις δόση δεν έχει”, αυτό ήταν το μήνυμα μέσω του κ. Στουρνάρα. Έχουμε συνηθίσει τα υποτιθέμενα θετικά (βλ. Success stories), να ανακοινώνονται (από ποιον άλλον;) απ’ τον πρωθυπουργό και τα μαύρα μαντάτα, δια της “πλαγίας οδού”.  
Και τίθεται το αμείλικτο ερώτημα: “Είναι χρεοκοπημένη χώρα η Ελλάδα;” Ασφαλώς όχι. Αυτή εκτιμώ πως θα πρέπει να είναι, μετά βδελυγμίας, η απάντηση του κ. Σαμαρά. Είναι όμως και απάντηση του κ. Υπουργού;  
Αν αναλογιστούμε ό,τι το 80% των δανείων επιστρέφουν για να πληρωθούν τοκοχρεολύσια, αντιλαμβάνεται κανείς ό,τι με το υπόλοιπο 20% να χάνεται σε διάφορα σταυροδρόμια, αφού ούτε ρευστότητα υπάρχει, ούτε πολύ περισσότερο η πολυδιαφημισμένη εκκίνηση της παραγωγικής διαδικασίας, άρα, ουσιαστικά μιλάμε, για απόλυτη χρεοκοπία.  
Η χώρα το μόνο που παράγει είναι ανεργία, κι αυτή με τη σειρά της, παράγει φτώχεια και απόγνωση. Οι δανειστές μας, είναι ιδιαίτερα χαρούμενοι και το δείχνουν με το να μας ξαναδανείζουν, τα νάζια τους είναι για το θεαθήναι,  αφού έτσι, εκτός του ό,τι παίρνουν πίσω μέρος των οφειλομένων, γράφουν και κέρδη.  

Κυριακή 4 Αυγούστου 2013

Ο εθισμός της απόλυτης σκλαβιάς

Ο Έντουαρντ Ρόζενταλ, στο βιβλίο του: "Στόχος : η φθορά των συνειδήσεων", και σε ένα από τα κεφάλαιαπραγματεύεται το θέμα της αλλοτρίωσης του ατόμου. Θέτει εξ αρχής το ερώτημα, αν το άτομο παραμένει ικανό να σπάσει το φαύλο κύκλο της προπαγάνδας, που δυναστεύει τη συνείδησή του, ενόσω του ασκείται ο ψυχολογικός εξαναγκασμός.  
Η συνεχής εξέλιξη όλων των πεδίων της επιστήμης και της τεχνολογίας. Η απόκτηση της γνώσης και η εξειδίκευση της τεχνικής, όλο και περισσότερων στρωμάτων της κοινωνίας, διεργασίες που αποτελούν την αλυσίδα, για την οικοδόμηση δημιουργικού και κριτικού πνεύματος, δεν φαίνεται να είναι αρκετά, αλλά και να μοιάζουν ικανά, για να ανατρέψουν την παθητικότητα, με την οποία περιβάλλεται σήμερα η κοινωνία.  
Στερημένη από τις δυνατότητες της, καταναλώνει σε μεγάλες μερίδες την παράλογη "μαζική κουλτούρα", αλλά και την προπαγάνδα, που στοχεύει σε κάθε είδους διχασμό, ειδικότερα, όταν γνωρίζει, κι όταν πολύ περισσότερο, αισθάνεται, ανικανοποίητη, από την πραγματική κατάσταση που την περιβάλει. Το μαύρο της ΕΡΤ, είναι ίσως μια περίπτωση, που εξηγεί σήμερα, αυτήν ακριβώς την ανορθολογική έκφραση της κοινωνίας. Τόσο σε ζητήματα διεκδικήσεων, όσο και, ειδικότερα, σε θέματα δημοκρατίας.   
Αν και αποτέλεσε, ολόκληρη η κοινωνία, το πεδίο εφαρμογής του δόγματος του σοκ, από τους θιασώτες της μιας και μοναδικής λύσης, δεν κατάφερε ποτέ, η ίδια αυτή κοινωνία, να φτάσει και να δημιουργήσει συνθήκες ανατροπής, για μια πολιτική που καταστρέφει και εξαθλιώνει. Παρέμεινε, αδύναμη, σε μια διαμάχη, στην οποία αποδείχθηκε ανίκανη να αναστρέψει την κατάσταση. Έλειψε παντελώς το ζητούμενο. Η έκφραση, σύσσωμης της κοινωνίας, σε μια αυθεντική λαϊκή συμμετοχή. Η όποια διεκδίκηση, επικεντρώθηκε αποκλειστικά, πάνω στην υλική υπόσταση του θέματος.