Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2015

αν δεν υπήρχαν οι ναιναίκοι, έπρεπε να τους εφεύρουμε



Ο κ. Τσίπρας ανέβηκε απότομα ψηλά και βλέπει τη γη να γυρίζει.

Τη βλέπει από μακρυά και τη νομίζει παιχνιδάκι. Ό,τι αν απλώσει το χεράκι του θα τη σταματήσει, ή, ό,τι μπορεί να της αλλάξει θέση. Να την κάνει από γη των πατέρων, γη των πατερούληδων.

Να την πάρει από κει που είναι και να την πάει εκεί που του αρέσει (στον κόσμο του), ή, να της αλλάξει την τροχιά και να γυρίζει ανάποδα (απ' τα αριστερά προς τα δεξιά).

Όμως, θεός δεν είναι, ημίθεος δεν είναι (τι είναι;). Ένα γήινο δημιούργημα είναι (κι αυτός) της φαντασίας μας. Μόνος του δεν θα κατάφερνε τίποτε. Τον βοηθήσαμε και μεις, τον σπρώξαμε.

Του δώσαμε τον αέρα (που φουσκώνει εκτός από πανιά που ταξιδεύουν - μπαλόνια που σκάνε και, μυαλά που σκορπάνε). Βρε άστο το παιδί, μην του κόβεις τον αέρα, λέει η πεθερά στη νύφη (αυτή το λέει για άλλον λόγο) θα του δημιουργήσεις ψυχολογικό πρόβλημα (και να το πρόβλημα).

Εμείς, είπαμε να το αφήσουμε το παιδί (απ' τα ψυχολογικά) για τους δικούς μας λόγους. Γιατί θέλουμε πάντα κάποιος να τραβάει μπροστά. Να ξεχωρίζει απ' τους υπόλοιπους (εμάς, δηλαδή - άλλο ψυχολογικό αυτό) και να μας κάνει τη δουλειά που δεν θέλουμε να αναλάβουμε, ούτε βέβαια, να αναβάλουμε. Γι' αυτό υπάρχουν (κι όταν δεν υπάρχουν τους δημιουργούμε) οι ξεχωριστοί.

Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2015

το γραφένιο θα μας σώσει



by aristero mpatzaki

Ερευνητές του Ισραήλ κατασκεύασαν στα εργαστήρια τους τον πρωθυπουργό του μέλλοντος από το "μαγικό" υλικό γραφένιο, που έχει ποικίλες εφαρμογές και μεταμορφώνεται με άπειρους τρόπους.

Από σφουγγάρια που μπορούν να καθαρίζουν γρηγορότερα τις πετρελαιοκηλίδες μέχρι πολύ λεπτά και ανθεκτικά προφυλακτικά που προσαρμόζονται εύκολα στη θερμοκρασία του σώματος και κάνουν πιο απολαυστική την εμπειρία. 

Αυτός ήταν και ο λόγος της επίσκεψης του κ. Τσίπρα στο Ισραήλ.

Λέγεται ό,τι σε λίγα χρόνια, που θα αναπτυχθεί η βιομηχανική παραγωγή, λόγο των πλεονεκτημάτων του γραφένιου, που είναι υλικό ανθεκτικό, με μεγάλη αντοχή στις διαπραγματεύσεις και εύκαμπτο, διπλώνει εύκολα και δεν σχίζεται, θα γίνει εφικτή η μαζική παραγωγή πρωθυπουργών από γραφένιο. 

Καθώς, θα είναι ακούραστοι, θα εργάζονται εικοσιτετράωρο, δεν θα λαμβάνουν αμοιβή, δεν θα χρειάζονται ύπνο, ούτε τροφή, οπότε θα καταργηθούν τα κρεβάτια και τα WC, και θα υπάρξει οικονομικό όφελος από το χαρτί υγείας και το αποσμητικό χώρου και, το βασικότερο, δεν θα χρειάζονται αντικατάστασης, άρα και εκλογές, που μας βάζουν σε δίλημμα μήπως ψηφίζοντας Τσίπρα μας προκύψει Σαμαράς.

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2015

εθνικός μονόλογος




Μια απορία. Το πρώτο πακέτο με τα προαπαιτούμενα Νο2 πέρασε με σχετική ευκολία. Οι αντιδράσεις των Σακελλαρίδη-Νικιλόπουλου ήταν αναμενόμενες και είχαν προβλεφθεί. Εκτός, ίσως, αυτής του Παναγούλη. Αυτό, καθόλου δεν διαφοροποιεί τη συνολική εικόνα της κυβέρνησης όπως αφήνεται να εννοηθεί, ένθεν κακείθεν. Η δουλειά έγινε, αποστολή εξετελέσθη.

Ήδη ο Σακελλαρίδης παραδίδοντας αντικαταστάθηκε με μπιστικό και ο Νικολόπουλος δήλωσε ό,τι θα αποτελεί στο εξής (ο ίδιος, ο πρόεδρος του "κόμματός" του, και ο εαυτός του) τον τρίτο κυβερνητικό πόλο. Είτε διαφωνεί, είτε συμφωνεί με τους χειρισμούς της κυβέρνησης. (Βέβαια, ένα υπουργείο ίσως να ήταν το δέλεαρ για να επανέλθει στο "σωστό" δρόμο, αλλά αυτό, μάλλον σκοντάφτει στο γενικό του προφίλ.)

Οπότε, κάπως έτσι, ίσως και πιο εύκολα (είπαμε, ο φόβος φυλάει τα έρμα) θα λάβει θετική ψήφο και το δεύτερο. Ποιος θα τολμήσει να σηκώσει μπαϊράκι μετά την αποπομπή Σακελλαρίδη; (μαύρο φίδι που τον έφαγε, τη διαφοροποίηση ακολουθεί παραίτηση και αντικατάσταση). Αυτή είναι πάνω-κάτω η εικόνα της συμπολίτευσης. Προς το παρόν.

Βαδίζει, αφενός, με μπούσουλα τις κιτάπια της τετρόϊκας προσποιούμενη την απατημένη, αφετέρου, με την (όλως περίεργη) ανοχή μας στην εκδούλευση που προσφέρει στους δυνάστες-δανειστές και της επιτρέπει να βαυκαλίζεται ό,τι έχει τη στήριξη μας. Έχοντας στραμμένο το βλέμμα της στο μέλλον, όπου προετοιμάζει την επιστροφή της χαμένης μας ευμάρειας. Εφόσον, βέβαια, δεν πέσει θύμα της επιτυχίας του Ευκλείδη.

Απέναντι, η εικόνα είναι αρκούντως χειρότερη. Ας προσπεράσουμε την ΝΔ κι ας την αφήσουμε να λύσει τα εσωτερικά της προβλήματα με την ησυχία της (αν ποτέ τη βρει), τα οποία, μέσα στα αντιπολιτευτικά πλαίσια, διαμορφώνουν τελευταία και σε μέγιστο βαθμό, την αντιπολιτευτική της στάση στην πολιτική ατζέντα που επιβάλει η τετρόϊκα και, ας δούμε, τα άλλα δυο κόμματα, "Πασοκ" και "Ποτάμι".

Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2015

και μετά τον Τσίπρα... Τι;




Όσο περνούσαν οι μέρες, οι βδομάδες και οι μήνες, όσο βουλιάζαμε στην κινούμενη άμμο (όσο πιο βαθιά τόσο πιο καλά, έδιναν το σύνθημα αγύρτες τσαρλατάνοι),

όσο μετρούσαμε στον ξύπνιο μας, κάθιδροι, τα ρημαγμένα όνειρα που εκατάντησαν καθημερινός εφιάλτης κι εμάς, ρετάλια, μιας πολύχρωμης κουρελούς για τις ανάγκες της δικής τους αντίληψης και εκπονημένου σχεδίου περί παγκοσμιοποίησης, 

όσο οι κορεοί κατασκήνωναν στην κλίνη μας και, αβέρτα ρουφούσαν, τούμπανο την έφτιαχναν (και τώρα λιάζονται υπό τη σκέπη του γελαστού παιδιού που μας καπέλωσαν με την αποφράδα δεύτερη), 

όσο οι Σαμαρο-Βενιζέλοι υπόσχονταν την απογείωση μας (τον προορισμό αναζητούσαν), μεταξύ άλλων την επανεκκίνηση μέσω της ρευστοποίησης τιμαρίων, που πέρασε ξώφαλτσα (ας όψεται η πρόσκαιρη αφύπνιση απ' τον λήθαργο),  

όσο ο κάθε μαμημένος τραμπάκουλας μας έβαζε στην πρίζα κι ο κώλος μας τσουρουφλίζονταν,

όσο....

Τόσο ελπίζαμε στον απομηχανής θεό των αρχαίων ημών προγόνων (τρομάρα μας). 

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2015

ο φόβος της βουλευτικής αποζημίωσης βαστάει τα έρμα (και τα προαπαιτούμενα)




Οι πληροφορίες διέρρευσαν και πλημμύρισε ο μπαχτσές του Μαξίμου. Όλα τα ζαρζαβατικά με το στυπόχαρτο ανά χείρας για να περάσει χωρίς απώλειες η δύσκολη συμφωνία (μα τόση δυσκολία πια! με καισαρική την έβγαλαν;) για τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας.

Διέρρευσε, λέει, η πληροφορία (σιγά μην χρειαζόταν να στείλει fax) ό,τι ο Σακελλαρίδης θα πήγαινε για πικ-νικ αντί για την συζήτηση στη βουλή και την ψήφιση των προαπαιτούμενων. "Κι εσύ τέκνο Βρούτε", ακούστηκε στεντόρεια φωνή απ' το πρωθυπουργικό γραφείο. Προσέτρεξαν εξάπαντες μην και έγινε το κακό. 

Τελικά ο "Βρούτος", δεν ήταν Βρούτος. Ούτε τυραννοκτόνος έγινε. Ένας καλός υπαλληλάκος του πολιτικού του πατέρα ήταν. Ούτε αχάριστος, προπάντων, ούτε πατροκτόνος (το αίμα νερό δεν γίνεται). Ευχαρίστησε με το παραπάνω το αφεντικό του (και πολιτικό πατέρα) που του έδωσε την ευκαιρία να τον υπηρετήσει (και να τον χρησιμοποιήσει). Δεν είναι παίξε-γέλασε να σε χρησιμοποιεί ολόκληρος πρωθυπουργός. 

Και ο Καίσαρας πρωθυπουργός αντί να συγχωρήσει το (πολιτικό του) παιδί, του ζήτησε να καταθέσει την κομματική ταυτότητα μαζί με την έδρα στη βουλή. "Δεν ξέρω τι θέλει αυτό το παιδί", τον άκουσαν να λέει, "αλλά εγώ δεν θέλω να το βλέπω". 

Αυτή είναι η δημοκρατία της πρωτοδεύτερης αριστερής παλιοπαρέας. Ο βουλευτής δεν δικαιούται δια να ψηφίζει κατά συνείδηση γιατί η συνείδηση του βουλευτή δεν εκπορεύεται από τον ίδιο. Δεν είναι σε θέση να διακρίνει το ηθικά καλό, από το ηθικά κακό. Αυτό μόνον ο Καίσαρας πρωθυπουργός μπορεί να το κάνει (και να το επιβάλει) και, μάλιστα, χωρίς να ανοίξει ρουθούνι. 

Ό,τι καταλύθηκε το Σύνταγμα μετά την ψήφιση του αριστερού μνημόνιου δεν χρίζει αποδείξεων. Το ξέρουν και οι κεραμιδόγατοι. 

Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2015

ο Γιάννης Πανούσης συμμετείχε στην απεργία κατά του Κράτους (και Παρακράτους)




Στην γενική απεργία που κήρυξαν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ συμμετείχε και ο πρώην Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Γιάννης Πανούσης, ο οποίος, απεργούσε ενάντια στο Κράτος (και Παρακράτος). Όμως, δεν αισθανόταν μόνος σ' αυτόν τον αγώνα. Μαζί του απεργούσαν και οι αριστεροί του τίποτα που είναι ενάντιοι στο ενάντιο Κράτος (και Παρακράτος) του Γιάννη Πανούση.

Τελικά, όλοι έχουν για αντίπαλο ένα Κράτος (και Παρακράτος). Με αποτέλεσμα να έχουμε πολλά Κράτη (και Παρακράτη). Αλλά το Κράτος (και Παρακράτος) που έχει απέναντι του ο Γιάννης είναι των αριστερών του τίποτα (και των δικών τους). Γι αυτό και ο Γιάννης Πανούσης συμμετείχε στην πορεία ως αντικαθεστωτικός.

Παρόλα αυτά δεν συνελήφθη απ' τους καθεστωτικούς. Ούτε απ' τους αντικαθεστωτικούς είχε συλληφθεί όταν ήταν καθεστωτικός. Γιατί, ο Γιάννης Πανούσης δεν είναι ούτε με το Κράτος ούτε με το Παρακράτος. Είναι αντικαθεστωτικός στους καθεστωτικούς και καθεστωτικός στους αντικαθεστωτικούς.

Είναι λίγο απ' όλα και μέσα σε όλα. Ανάλογα κατά που φυσάει.

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2015

κυκλοφορούν αναμεσά μας...




Τα μάθατε τα νέα;

– Ο Σαμαράς οργάνωσε την υποταγή στο τρίτο μνημόνιο, σε πλήρη συνεννόηση με τον Βενιζέλο, προκειμένου να αποπροσανατολιστεί η κοινή γνώμη και να ψηφίσει ΟΧΙ στο δημοψήφισμα για να εξαγριωθούν οι δανειστές-δυνάστες και να μας κλείσουν τις τράπεζες.

– Η αστυνομία δεν συνέλαβε τους δράστες του ΟΧΙ, επειδή είχε αυτή την εντολή άνωθεν - πιθανότατα απ' τη Χρυσή Αυγή - και όχι επειδή το Μαξίμου είχε αποφασίσει: είτε ψηφιστεί το ΝΑΙ είτε το ΟΧΙ, ΝΑΙ θα πούμε.

– Οι τραμπουκισμοί του χερ Σόϊμπλε και οι εκβιασμοί στον Τσίπρα ήταν η άλλη όψη του κινήματος της πλατείας, που απέτρεψε το cuccess story. 

– Ο Λαφαζάνης ήταν βαλτός από τον Σόϊμπλε να προκαλέσει μείζον κυβερνητικό πρόβλημα, για να στείλει μήνυμα ό,τι η αριστερή κωλοτούμπα είναι θεαματικότερη και αποδοτικότερη.

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2015

οι Μανδαρίνοι της "αριστερής" σχολής




Ο Γιάννης Πανούσης για όσο διακοσμούσε το γραφείο του "Προστασίας του Πολίτη" και, κατ' επέκταση, για όσο ήταν φορτωμένος με την προστασία μας απ' τους παράνομους και τους τρομοκράτες (που τρομοκρατούσαν το πόπολο), εκτός βεβαίως απ' την με ποικίλους τρόπους παρανομούσα υπηρεσία που είχε την ευτυχία να προΐσταται, είχε πάντα έναν καλό λόγο να πει για τον πολιτικό του προϊστάμενο απολαμβάνοντας ταυτόχρονα την εμπιστοσύνη του για τις υπηρεσίες που του πρόσφερε. Χωρίς, αλήθεια, να επιζητεί την όποια ανταμοιβή. Αφού θεωρούσε ό,τι όλως δικαίως βρισκόταν σ' αυτή τη θέση. Μάλιστα, τότε έκαμνε και προτάσεις, σχεδόν καθημερινά, για να υπενθυμίζει στον Τσίπρα ό,τι ένας είναι ο Πανούσης και άρα, αναντικατάστατος (μέχρι να τον φάει η μαρμάγκα, αυτό μάλλον πόνεσε).

Σε μια απ' αυτές, πρότεινε για υπουργούς της νέας κυβέρνησης, καθώς οι εκλογές ήταν ορατές μετά την διαφοροποίηση της "αριστερής πλατφόρμας", εκείνους που πίστευαν στην συμφωνία (ο ίδιος πιστός σε συμφωνίες), αυτήν που μόλις είχε υπογράψει ο πολιτικός του προϊστάμενος και, (άκουσον) δεν θα ήταν υποψήφιοι στις εκλογές. Δηλαδή, ο υπουργάρας Πανούσης αυτοπροτείνονταν για υπουργός της επόμενης κυβέρνησης (εφόσον κέρδιζε τις εκλογές ο Συριζα, πράγμα διαφαινόμενο τότε) καθώς γνώριζε (εφόσον δεν ανήκε οργανικά στο κυβερνών κόμμα) ό,τι η κάθοδος του στις εκλογές με το ψηφοδέλτιο του Συριζα, και βεβαίως, η εκλογή του, ήταν άπιαστο όνειρο μετά την βεντέτα που είχε ανοίξει με τη νεολαία του κόμματος, αλλά και με κάποια πρωτοκλασάτα στελέχη (ίσως με μια θέση στο επικρατείας να ενέδιδε ο Γιάννης αλλά είπαμε, τον έφαγε η μαρμάγκα).

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2015

φόρεσε τα μάτια της οργής και....




Ενίοτε οι τοίχοι αποτελούν τον καμβά για τους φιλότεχνους της street art, τους συνήθεις και ανελλιπώς διαμαρτυρόμενους, τους αγωνιστές πασών των ιδεολογιών (και ιδεολογημάτων), προφανώς και, για τους ερωτοχτυπημένους.

Από πολύχρωμες ή και ασπρόμαυρες συνθέσεις, ψυχεδελικές ή και σουρεαλιστικές, μέχρι συνθήματα ζουμερά, ευρηματικά ή και απλά (συνηθισμένα). Κάποια περικλείουν το αρχέγονο συναίσθημα, κάποια παρεκκλίνουν και αντιαισθητικά κομπάζουν, κάποια κακόγουστα ή και χυδαία (μισάνθρωπων έργα) προκλητικά και απάνθρωπα αλαλάζουν. 

Καθώς βολτάριζα με το ποδήλατο είδα σε κάποιο τοίχο, το εξής σύνθημα:
"όταν αποκτήσεις εξουσία αλλοτριώσου, σήμερα δείξε την αγάπη σου".

Μέχρι το επόμενο (οι τοίχοι στη μια πλευρά του δρόμου αποτελούσαν τμήματα ενός συνεχόμενου καμβά ιδανικού για κάθε είδους έκφραση) σκεφτόμουν τα οφέλη της αλλοτρίωσης που σου χαρίζει αφειδώς η εξουσία.

Λέω. Εξουσία θες; Πολύ ωραία. Η φιλοδοξία χαρακτηριστικό ανθρώπου. Πες μου πρώτα ένα λόγο που πρέπει να την αποκτήσεις. Έναν λόγο σοβαρό. Γιατί οι σοβαροί λόγοι κάνουν σοβαροφανείς τους επίδοξους εξουσιαστές.

-Βαρέθηκα το σήμερα.