αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα

Ο κ. Ορφανός, επαναλαμβάνει (και επαναλαμβάνεται): καλό είναι να μαθαίνουμε το σκεπτικό. Διότι, όποιος γνωρίζει το σκεπτικό, κρίνει εκ του κοντόθεν.

Μη μιλάς, μη γελάς. Ο λόγος σοβαρός, κι ο κύριος πρώην "Ποτάμι" (νυν τί;) δεν χαρίζει κάστανα. Φτηνιάρηδες εκτός των συριζαίων είναι άπαντες που δεν γνωρίζουν το σκεπτικό και υποπίπτουν εις την συριζαϊκήν πλάνην. Την κρίση εκ του μακρόθεν.

Κι εγώ ο δόλιος (που σύμφωνος είμαι για τον έρποντα ρατσισμό των "Ορφανών"), παρ' ότι απεταξάμην τον σύριζα, πληροφορούμαι εξ ορφανού (κομματικά, ουχί ιδεολογικά) ό,τι αυθορμήτως(;) οδεύω εις φτήνια.

Το δίκιο κατέχει ο ισχυρός (απ' ότι φαίνεται οι πρόσφυγες) κι εξαναγκάζει "Γονείς και Κηδεμόνες" να λερώνουν τη σκελέα μόνον με τη σκέψη ό,τι τα παιδιά θα συναναστρέφονται προσφυγόπουλα, κι ο κύριος "selfie εις τα έδρανα της βουλής" βαστάει τα μπόσικα σε μαστουρωμένους εθνικοχαβαλέδες.

Η πρώτη ήταν πετυχημένη και την επιτυχία ακολουθεί η ευδαιμονία, η δεύτερη απέτυχε κι έφερε τη στέρηση, αλλά, ας μην είμαστε αυστηροί κριτές, ας δείξουμε επιείκεια σε έναν πολιτικά ορφανό που εναγωνίως αναζητά την επόμενη κομματική στέγη, μεταξύ ούγκα-ούγκα και ντάχτιρι-ντάχτα.

*******

Οι δυο διαφορετικές ερμηνείες του τίτλου της ανάρτησης δεδομένου ό,τι : αμαρτία = (a) παράβαση κανόνα, (b) κακοτυχία, και παιδεύω = (a) διαπαιδαγωγώ, (b) βασανίζω/ταλαιπωρώ, έχουν ως εξής:

(1η) αν ο γονέας υποπέσει σε παράβαση κανόνα τότε το παιδί βασανίζεται/ταλαιπωρείται καθώς το ακολουθεί η πράξη του γονέα,

(2η) αν στο γονέα συμβεί κακοτυχία τότε το παιδί διαπαιδαγωγείται απ' το πάθημα του γονέα.

*******

Μαζεύτηκαν τα παιδιά από την πρώτη μέχρι και την τελευταία τάξη του σχολείου στην αυλή. Όλα. Αγόρια, κορίτσια. Κι έλαβε το λόγο κατά τα ειωθότα ο αρχαιότερος. Ο κατά μερικές ημέρες μεγαλύτερος μεταξύ συνομήλικων. Ένας κοντοπίθαρος μπόμπιρας με το μαλλί καρφάκια και μια τρύπα στ' αφτί για την υποδοχή ενώτιου.

πες πες όλο και κάτι θα μείνει (τύφλα να'χει ο Γκέμπελς)

Ενώ τον φωτογράφιζα σε προσωπικές στιγμές χωρίς να του ζητήσω την άδεια

Η ιστοσελίδα του "Μπούλη" (ελάλησα, Μπούλης=κομιστής) μετά την μεγάλη επιτυχία που σημείωσε με την αποκάλυψη για τα 16.000 ευρώ που κοστίζουν στους Έλληνες φορολογούμενους τα δίδακτρα των ιδιωτικών σχολίων στα οποία στέλνει τα δυο παιδιά του ο πρώην πρωθυπουργός, γράφει και δεύτερη δημοσιογραφική επιτυχία αποκαλύπτοντας τα 8.000 ευρώ που κοστίζουν τα δίδακτρα και επιβαρύνεται η ιστοσελίδα και η "εφημερίδα" του "Μπούλη", για το ένα παιδί του συνεργάτη φωτορεπόρτερ "Βασίλη Κουτρουμάνου", ο οποίος στέλνει στο ίδιο ακριβό σχολείο με τον πρώην πρωθυπουργό το παιδί του.      

Και εδώ προκύπτει το εξής εύλογο ερώτημα (χρησιμοποιώ την ίδια μέθοδο με τον αρθρογράφο ειδικών αποστολών που ακούει στο όνομα "Φρίξος -έφριξα- Δρακοντίδης" και είναι ο ίδιος που δημιούργησε το επεισόδιο στην Αίγινα με τον πρώην υπουργό Βαρουφάκη): 

Πως και κυκλοφόρησε πρώτα στην ιστοσελίδα του "Μπούλη" το εξώδικο της σχολής ΧΙΛ κατά του φωτορεπόρτερ; 

Στο οποίο επικαλείται η διοίκηση της σχολής το απαράδεκτο και ηθικά αδικαιολόγητο της ενέργειας να φωτογραφίσει τους παρευρισκόμενους στον προαύλιο χώρο της σχολής, χωρίς την ρητή συναίνεση της και διαμαρτύρεται έντονα για την συμπεριφορά του να δημοσιεύσει τις εικόνες που πήρε σε ιδιωτικό χώρο με την επαγγελματική του μηχανή;  

Η απάντηση εξ ίσου εύλογη με την ερώτηση: 

ο Ran-Tan-Plan Γιάννης (με 2 ν) Πανούσης

Παράγινε με τις "αριστερές" κυράτσες. Το Μαξίμου, με Παππά, Φλαμπουράρη, Γαβριήλ, Δραγασάκη, Βούτση, είναι "όνειρο". Παιδική χαρά. Disneyland κατάντησε. Κι αν προστεθεί στην παρέα και ο Γιάννης (με 2ν), θα είναι σαν να πήρε μεταγραφή στην Disneyland ο Ran-Tan-Plan.

"Υπουργούς που πιστεύουν στη συμφωνία και δεν θα είναι υποψήφιοι", προτείνει ο Πανούσης. 

O παντός καιρού και υπηρέτης αφεντάδων Πανούσης, αυτοπροτείνεται. Ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές ζητάει "δοκιμασμένα" πράγματα. Αυτό έχει, αυτό προτείνει. Ακολουθεί πιστά την παροιμία που λέει, "μάθε τέχνη κι άστηνε κι αν χρειαστεί ξαναπιάστηνε".  

Υποψήφιος δεν θα είναι στις επόμενες εκλογές για να μην έχει αφέντη το λαό. Εκτός κι αν του προτείνουν μια εκλόγιμη θέση στο επικρατείας, μια και είναι υπεράνω. Εντολοδόχος των αφεντάδων της τρόϊκας που έγινε τετρόϊκα, αυτό ναι, δεν το συζητάει.  

Διότι, ο Πανούσης, στο μόνο που πιστεύει είναι η συμφωνία. Με την αποδοχή της πιστεύει να μακροημερεύσει η κυβέρνησης και ο ίδιος να συνεχίσει να υπουργεύει. Σ' αυτό που δεν πιστεύει είναι η δημοκρατία και η λαϊκή κυριαρχία. Για τον Πανούση, οι εκλογές και η λαϊκή εντολή, είναι απαραίτητες μόνον για να προκύψει κυβέρνηση. 

ο Θεοδωράκης, θα μπορούσε να συμμετάσχει σ' ένα πραξικόπημα;

Ο Θεοδωράκης σε μια ανακοίνωση του καλεί τον πρωθυπουργό να βάλει τέλος στον παραλογισμό

Ο παραλογισμός κατά τον Θεοδωράκη συνίσταται στο ό,τι 39 βουλευτές του Συ.Ριζ.Α. επέλεξαν να παραμείνουν σταθεροί στις αποφάσεις του κόμματος σχετικά με τα μνημόνια

Που, επίσης, επέλεξαν να παραμείνουν σταθεροί στην εφαρμογή του προγράμματος, που ο ίδιος ο πρόεδρος του, εξήγγειλε από τη Θεσσαλονίκη

Και να παραμείνουν στην πρόσφατη εντολή του λαού όπως εκφράστηκε στο δημοψήφισμα

Που πρώτος καταψήφισε την πρόταση των εκβιαστών με το τρομακτικό για τα δεδομένα ποσοστό του 62%

Την ίδια πρόταση που στήριξε ο Θεοδωράκης με το ποτάμι του

Μέσα σε κλίμα ανοιχτών εκβιασμών, και, από θεσμικά πρόσωπα της ΕΕ, αλλά και κυβερνήσεων κρατών μελών της

Προφανώς, ο Θεοδωράκης αντιλαμβάνεται διαφορετικά τον εκβιασμό

κ. Σταθάκη, όποιος βουλευτής έχει παρεκκλίνει από το πρόγραμμα να παραιτηθεί

Ο κ. Σταθάκης, σχολίασε τις διαφοροποιήσεις των συναδέλφων του υπουργών της κυβέρνησης και των βουλευτών του κόμματος, που απείχαν-καταψήφισαν κατά την ψηφοφορία στη Βουλή την πρόταση για την εξουσιοδότηση που ζήτησε η κυβέρνηση, ώστε, με λυμένα τα χέρια της, τη γλώσσα και το μυαλό της, να συμφωνήσει με τους δανειστές.

  

Μάλιστα, ο ίδιος, αν δεν συμφωνούσε με τα μέτρα, λόγω ευθιξίας προφανώς, είπε ό,τι θα παραιτούνταν και θα παρέδιδε τη βουλευτική έδρα που κατέχει. 

Αλήθεια κ. Σταθάκη, θα παραδίδατε την έδρα; Ε, αν το κάνατε αυτό, γιατί δεν θυμάμαι κάτι ανάλογο στα χρονικά, θα είσασταν ο πρώτος και τότε πραγματικά θα σας έβγαζα το καπέλο μου. 

Αλλά, ας κρατήσουμε προς το παρόν την απάντηση σ' αυτό το ερώτημα. Θα επανέλθουμε εν ευθέτω χρόνω. 

μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα

Δυο στοιχεία της ελληνικής πραγματικότητας ήρθαν στην επιφάνεια κατά τη συζήτηση για το δημοψήφισμα περί αποδοχής ή μη της εκβιαστικής πρότασης της "νέας τάξης", που δεν είναι και τόσο νέα, καθώς το πρόσωπό της, αν και μακιγιαρισμένο προδίδει μέσα από το βλέμμα της την καταγωγή της. 

Κοιτάζοντας βαθιά μέσα στα παγερά μάτια του προσώπου αυτής της "νέας τάξης" αναγνωρίζεις ένα άλλο πρόσωπο, τόσο παλιό όσο και αποκρουστικό, τόσο αντιπαθητικό όσο και απεχθές, τόσο προσχηματικό όσο και ανήθικο. 

Μια πραγματικότητα, που η αποδοχή της, μετά από συνεχείς επαναλήψεις, τυποποιήθηκε και ενσωματώθηκε στην καθημερινότητα και έγινε συνώνυμη της αδράνειας. 

Αναγορεύοντας τους εκφραστές της ως θεματοφύλακες της στασιμότητας που, ταυτόχρονα, λειτουργούν εξισορροποιητικά για την διαιώνιση, αλλά και την αποτροπή όποιας στοχευμένης επίδρασης ενεργεί για την αλλαγή (και την απαλλαγή) από την πρότερη κατάσταση. 

Αν μεταφέρουμε αυτή την αρχή στην πολιτική, αν δηλαδή θεωρήσουμε ό,τι σήμερα αναπτύσσεται μια δύναμη στο αδρανές σώμα, θα δούμε ταυτόχρονα και τις αντιδράσεις που αναπτύσσονται για να παραμείνει το σώμα στην ίδια κατάσταση. 

ο Πανούσης θα ψηφίσει τη συμφωνία αντί του Διαμαντόπουλου

Κάθε φορά που ο Πανούσης καταπιάνεται με την αρθρογραφία, ή, για την ακρίβεια, όταν καταστρώνει ένα "πόνημα", ξεκινάει με κάποιους στοίχους, κάποιου ποιήματος, κάποιου ποιητή, γνωστού ή άγνωστου ευρύτερα. Όπως, δηλαδή, και η αφεντομουτσουνάρα μου. 

Με την ελαχιστότατη διαφορά, σχετικώς με τη συνήθεια του Πανούση που αποσκοπεί στο να παίρνει ο αναγνώστης το μήνυμα της πραγματείας του από τον έμμετρο στοίχο θαυμάζοντας ταυτοχρόνως την προοδευτική διανοουμενίστικη πνευματικότητα του υπογράφοντος (βλ. Πανούσης), μη θέλοντας του λοιπού, να ταλαιπωρήσω το ποίημα και να αποξενώσω τον ποιητή, χρησιμοποιώ ρήσεις αρχαίων ημών προγόνων με σκωπτική διάθεση και, ουχί περιπαικτική. 

"Ω παι σιώπα, πόλλ’ έχει σιγή καλά." 

Δευτέρα χρήση της υπ' εμού. Προσφάτως χρησιμοποιηθείσασα, επί πολιτικού προσώπου τινός, σκωπτικώς και περιπαικτικώς, ένοιωσα ασυγκράτητη την ανάγκη για επανάληψη επί έτερου ώνιου, καθότι, αυτά τα δυο πρόσωπα, αυτά τα δυο τεράστια τέρατα της πολιτικής (άνευ εισαγωγικών), δρουν αλληλοσυμπληρούμενα και αυτοδοξαστικά. 

κ. Πανούση, είπατε στον Βήμα Fm τα κατωτέρω 

μέγα ατόπημα το 21%

Μπράβο του κ. Σταθάκη, μπράβο και της κα Βαλαβάνη. Μπράβος σας σύντροφοι.

Για το μέτρο του 21%, που με πολύ κόπο και μετά από πολύ ώριμη σκέψη καταλήξατε.

Διότι, αν δεν είχατε καταλήξει, σ' αυτό το εξωφρενικό (για τους κλέφτες, τους λωποδύτες και τα λαμόγια) 21%, μπορεί να την είχαν βγάλει καθαρή. Ευτυχώς να λέμε.

Αλλά, δυστυχώς, πρέπει να τα λέμε όλα. Και τα καλώς κείμενα και τα κακώς.

Πήραν τις ανάσες τους οι ανήμποροι με τις 100 δόσεις και έσπευσαν να τακτοποιηθούν. Μπήκαν και στο δημόσιο ταμείο κάποια λεφτά. Και θα μπαίνουν κάθε μήνα. Αρκεί οι ανήμποροι να μην εξαθλιωθούν εντελώς.

Όμως, πολλά έχουν στραβώσει τελευταία και κάπου πρέπει να μπει μια τελεία. Έστω, άνω τελεία.

Αν συνεχίσει το στράβωμα κανείς δεν ξέρει τι θα φέρει και που θα βγει.

Σ' αυτούς τους τέσσερις μήνες αποκτήσατε συσσωρευμένη εμπειρία ολόκληρης τετραετίας με τη συχνότητα και την ταχύτητα που αντιμετωπίζατε τα γεγονότα. Όσο είναι νωρίς, επανακάμψτε,

κύριε Πανούση, ε αϊ στο διάολο

η αστική δημοκρατία που ονειρεύεται ο Πανούσης

κ. Πανούση, δεν είσαστε ο φραμπαλάς, ο φαφλατάς, ο ανούσιος πεζοδρομιακός τύπος, ο Τατσόπουλος. 

Είσαστε, συνειδητά, ο δούρειος ίππος. Ναι, κύριε Πανούση. 

Έχω όλο το δικαίωμα να το λέω και να το φωνάζω. Με την αριστερή φωνή μου. Που σας ενοχλεί. Ανέκαθεν οι αριστερές φωνές ενοχλούσαν. 

Κι εγώ, όπως και πολλοί άλλοι, προς απογοήτευσή σας, αγωνιστήκαμε για να έρθει στην εξουσία, ΑΥΤΗ η αριστερά, που εσείς λοιδορείτε. 

Και όχι για να έρθετε εσείς να μας λοιδορήσετε. 

Δεν αγωνιστήκαμε για να έρθετε εσείς δια της πλαγίας. 

Δεν αγωνιστήκαμε για να οικειοποιηθείτε τους αγώνες μας, να τους μηδενίσετε και να τους ξεπουλήσετε. Μας ανήκουν και θα τους υπερασπιστούμε. Όπως αρμόζει σε αριστερούς.  

Να αναλάβει, παρ' αυτά, την ευθύνη αυτός που σας κάλεσε χωρίς να έχει την εξουσιοδότηση.

κυνικός Γιουνκέρ

Ο Γιουνκέρ ποτέ δεν υπήρξε φιλέλληνας. Στην δημιουργία αυτού του προφίλ συνετέλεσε η μαλαγανιά του πρωτίστως και δευτερευόντως τα εσωτερικά παπαγαλάκια, αλλά και οι προηγούμενοι οσφυοκάμπτες που χαριεντίζονταν μαζί του, ευκαιρίας δοθείσης. 

Η οικεία συμπεριφορά του δεν αποτελεί μέρος της υποτιθέμενης φιλικά τοποθέτησης του προς την Ελλάδα. Η συμπεριφορά του αυτή είναι ίδια προς όλους τους ηγέτες και προς όλες τις χώρες της ευρωζώνης. 

Αυτός είναι ο ρόλος του και τον παίζει πολύ καλά. Λόγο ιδιοσυγκρασίας ίσως και λιγότερο λόγο πρωτοκόλλου, αλλά και λόγο συμφέροντος αναμφισβήτητα. 

Πως μπορεί να είναι φιλέλληνας κάποιος που βρέθηκε στη θέση αυτή με τη στήριξη της Μέρκελ και του Σόϊμπλε; Ιδιαίτερα αυτού! Η παροιμία λέει : "πες μου τους φίλους σου να σου πω τι είσαι." 

Φιλέλληνας με την πραγματική σημασία της λέξης ο Γιουνκέρ δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. 

Ω παι σιώπα· πόλλ’ έχει σιγή καλά. (Σοφοκλής)

Τι λέει σήμερα ο Σαμαράς, και μάλιστα, χωρίς ντροπή; 

Χωρίς καμιά(;) επίγνωση ό,τι αυτό που λέει είναι γνωστό τοις πάσι! 

Εκτός κι αν θεωρεί ό,τι η μισή ντροπή του ανήκει και η υπόλοιπη μισή ανήκει σε μας. 

Αν ισχύει αυτό, τότε, πρόκειται για απύθμενο θράσος, ή, για άνθρωπο ανεπίδεκτο μαθήσεως. 

Και σ' αυτά τα δυο η διαχωριστική γραμμή του Σαμαρά φαίνεται να είναι διαφανής. 

Δεν θα κοκκινίσει ο Σαμαράς. Πολύ περισσότερο δεν θα νοιώσει το αίσθημα της ενοχής. Ακόμη κι αν αποδειχτεί. 

το "Ποτάμι" θα αποζημιώσει τη Γερμανία για την αδικία που υφίσταται από την προεδρία της κ. Κωνσταντοπούλου στην επιτροπή της Βουλής για την διεκδίκηση των Γερμανικών αποζημιώσεων.

Ξέρεις από βέσπα! 
Γιατί από τα άλλα.... βράσε όρυζα.

(by aristero mpatzaki)

Το "Ποτάμι" είναι ένα νέο κόμμα και ο αρχηγός του είναι ένας νέος πολιτικός. Όμως, οι Ποταμίσιοι Σπ. Λυκούδης και Σπ. Δανέλλης θεωρούνται έμπειροι πολιτικοί. Παρόλα αυτά υπέπεσαν σε πέναλτι. 

Μόνοι τους; Κομματάκι δύσκολο. 

Μετά από συνεννόηση; Το πιθανότερο.

Σταύρο μου, αγόρι μου, τζάμπα τα μαθήματα. Ας άφηνες τουλάχιστον το γιδοβοσκό, ή τον άλλονε, τον φαντασμένο, εκείνο το κοπέλι μωρέ, καλά κατάλαβες, τον πολιτικοαυνανιστή, που είναι χρόνια στο κουρμπέτι. 

"Οι θεσμοί αποκτούν κάθε φορά ειδικό βάρος από το ηθικό και πολιτικό ανάστημα αυτών, που τους υπηρετούν". 

Ν' αγιάσει το στόμα σου, Σταύρο μου, αγόρι μου. Πιο σωστή κουβέντα δεν άκουσα από σένα νε. Εγώ πάντα το 'λεγα, και θα το λέω. Την έχεις τη μαλαγανιά. Αυτό το κοπέλι, έλεγα, κάποια μέρα θα γίνει μεγάλος πολιτικάντης. Και να, που δεν έπεσα έξω. 

Σε βλέπω Σταυράκη μου, αγορίνα μου, και σε θαυμάζω. One man show. Πως τα καταφέρνεις βρε αθεόφοβε και κάνεις τους δικούς σου ρόμπες; 

ένας άντρας, μα τι άντρας!

Η κ. Μπακογιάννη μιλώντας σε γυναικεία παρέα δημοσιογράφων, έξω από την αίθουσα της Ολομέλειας, είπε για τη Ζωή Κωνσταντοπούλου ό,τι είναι 100% ανασφαλής. 

Συγκεκριμένα είπε: "Δεν υπάρχει χειρότερο είδος από μια ανασφαλή γυναίκα". 

Προφανώς γνωρίζει από γυναικείες ανασφάλειες η κ. Μπακογιάννη. 

Επίσης είπε ό,τι: "Μόνο μια ανασφαλής γυναίκα θα ενοχλούνταν από ένα τέτοιο σχόλιο". 

Εννοούσε μια ατυχή φράση του αρχηγού της. 

Προφανώς η ίδια έχει ξεπεράσει τις ενοχλήσεις από τα σχόλια αυτού του είδους. Η συλλογή της από κομπολόγια την κάνει λιγάκι "αντράκι". 

Βέβαια, η κ. Μπακογιάννη, έχει συγκεκριμένο πρόβλημα με την Πρόεδρο της Βουλής. 

Δεν πέρασαν πολλές μέρες από το προηγούμενο επεισόδιο που δημιούργησε με αφορμή την πρόθεση της Προέδρου σχετικά με την απομάκρυνση των γραφείων που διατηρούν στη Βουλή οι πρώην πρωθυπουργοί, που δεν είναι σήμερα βουλευτές. 

Θα χρησιμοποιήσω τον ίδιο χαρακτηρισμό, για τον αρχηγό του κόμματος στο οποίο ανήκει η ίδια και ελπίζει πως κάποια μέρα θα τον διαδεχτεί, γιατί αποδίδει ακριβώς τον χαραχτήρα του. 

Ο Αντώνης Σαμαράς είναι ανασφαλής 100%. 

"Είναι ντροπή", είπε σε κάποιο σημείο της "διάλεξης" του στη Βουλή, "ξέρω όμως γιατί το κάνετε. Για να κατασκευάσετε μέσα στη Νέα Δημοκρατία έναν Κατρούγκαλο".

Αναφέρονταν, βέβαια, στις κατηγορίες κατά του συνεργάτη του κ. Παπασταύρου για την ύπαρξη λογαριασμού στη λίστα Λαγκάρντ, του οποίου φέρεται ως ο ιδιοκτήτης, με καταθέσεις περίπου 5,5 εκατομμύρια ευρώ. 

Ο Αντώνης Σαμαράς έχει πρόβλημα με τον συνεργάτη του και αντιλαμβάνεται ό,τι κάποια στιγμή θα το αντιμετωπίσει θέλοντας και μη. Προς το παρόν τον στηρίζει, γιατί έτσι κάνουν οι συνεργάτες. Ειδικότερα όταν το πρόβλημα αγγίζει τη συνεργασία. 

Μάλιστα είπε με έμφαση: "Μακάρι η Ελλάδα να είχε δέκα Παπασταύρου". 

Δεν ξεκαθάρισε, όμως, αν εννοούσε να έχει δέκα συνεργάτες του στη λίστα Λαγκάρντ με καταθέσεις 5,5 εκατομμυρίων. Πάντως, ο ένας είναι σίγουρος. Και συνέχισε λέγοντας προς τον πρωθυπουργό, "Για όσα είπατε έχουν δοθεί απαντήσεις". 

Οι απαντήσεις του κ. Παπασταύρου θεωρούνται ως αυταπόδεικτες. Ενώ οι απαντήσεις του κ. Κατρούγκαλου στις κατηγορίες του Αντώνη Σαμαρά δεν κρίνονταν απαραίτητες, διότι το 12% που θα εισπράττονταν ως αμοιβή, και εφόσον θα υπήρχε δικαίωση για το ποσό που θα λάμβαναν οι απολυμένοι, είναι ανήθικο σε σχέση με τα ηθικά 5,5 εκατομμύρια που δεν μπορούν να δικαιολογηθούν. 

Ο κ. Παπασταύρου, σήμερα, εξετάζεται αν έχει διαπράξει το αδίκημα της ψευδορκίας στην διάρκεια της κατάθεσής του στην Προκαταρκτική Επιτροπή της Βουλής για τη λίστα Λαγκάρντ από τον οικονομικό εισαγγελέα κ. Μπρή. 

Πριν τις εκλογές, οι δυο ελεγκτές του ΣΔΟΕ που πραγματοποίησαν τον έλεγχο για φοροδιαφυγή του κ. Παπασταύρου, δεν συμφώνησαν μεταξύ τους ούτε για το αποτέλεσμα του ελέγχου, ούτε και για την ανάγκη να τεθεί ο φάκελλος στο αρχείο, όπως πρότεινε ο ένας από τους δυο. 

Εδώ υπάρχει είδηση. Δυο ελεγκτές, καταρτισμένοι και πεπειραμένοι έχουν διαφορετική γνώμη πάνω στο ίδιο ζήτημα, που είναι ζήτημα φοροδιαφυγής. 

Ο ένας, μάλιστα, ζητάει να τελειώσει ο έλεγχος σαν να μην υπάρχει, όχι η αιτιολόγηση του πόθεν έσχες που δεν υπάρχει, δεν προσκόμισε καμιά απόδειξη ο κ. Παπασταύρου, αλλά η ίδια η ύπαρξη του λογαριασμού. 

Δηλαδή, εφόσον δεν δικαιολογείται η κατάθεση με το πόθεν έσχες του κ. Παπασταύρου, τότε, πρέπει να γίνει δεκτός ο ισχυρισμός του ό,τι τα 5,5 εκατομμύρια ανήκουν σε άλλο πρόσωπο και ό,τι ο ίδιος είναι μόνον ο διαχειριστής του λογαριασμού, οπότε, δεν υφίσταται θέμα λογαριασμού Παπασταύρου. 

Παρά του ό,τι είναι κοινός λογαριασμός με τον πατέρα του και τη μάνα του και επομένως, είναι συνδιαχειριστές του. 

Άρα, ο φάκελος μπορεί, ή πρέπει, να πάει στο αρχείο. 

Εδώ, λοιπόν, το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι αν υπήρξε πολιτική παρέμβαση εκ των άνω για να κουκουλωθεί το θέμα. Μάλιστα, λίγο πριν τις εκλογές που φαίνονταν χαμένη υπόθεση για το κόμμα στο οποίο πρόσφερε τις υπηρεσίες του ο κ. Παπασταύρου. 

Ουσιαστικά, αυτό που προσπαθούσε να αποφύγει ο Αντώνης Σαμαράς, αν και το δημιούργησε ο ίδιος, όταν επιτέθηκε στον κ. Κατρούγκαλο, ήταν η απ' ευθείας αναμέτρηση μαζί του. 

Φοβούμενος απώλειες από τη σύγκριση Παπασταύρου - Κατρούγκαλος. 

Και το κατάφερε με την αποχώρηση του απ' τη Βουλή. Ουσιαστικά το 'βαλε στα πόδια. Λέγοντας μάλιστα ό,τι είναι της ευθείας. Εννοώντας προφανώς ό,τι πάει ίσια, ντουγρού που λένε, και ό,τι δεν παρεκκλίνει της πορείας του. Ειδικότερα όταν κατηγορούνται συνεργάτες του για φοροδιαφυγή. 

Ο Αντώνης Σαμαράς, λοιπόν, είναι της ευθείας και όχι της ευθύτητας. 

Ο Αντώνης Σαμαράς είναι και κάτι ακόμη. Είναι απόφοιτος της αντρικής σχολής. 

Όσοι δεν φοράνε φουστάνια, μάλλον είναι άντρες. Κι αυτό κατά τον Αντώνη Σαμαρά είναι ο αντρισμός. 

ο Κατρούγκαλος-Μπλουμ και ο Ταίτγκες-Μπογιόπουλος

Η αλήθεια είναι ό,τι δεν μου κάνει κλικ ο Μπογιόπουλος. Εξ αρχής δεν τον είχα σε μεγάλη εκτίμηση. Φυσικά και διαβάζω τα άρθρα του, όποτε πέφτω πάνω τους. Δεν θα έλεγα ό,τι τον προσπερνώ ούτε και ό,τι τον ψάχνω. Πάντα, σε κάποιον αρθρογράφο, βρίσκεις ένα λόγο για να τον διαβάσεις. Ακόμη και σ' αυτόν, τον ανεκδιήγητο Πρετεντέρη μπορείς να βρεις μισό λόγο για να τον διαβάσεις. Δεν χάθηκε ο κόσμος.

Διαβάζοντας τα άρθρα του Μπογιόπουλου, κάποιες φορές, ανακαλύπτω μια μαζοχιστική τάση του εαυτού μου. Να με βασανίζω το μυαλό μου προσπαθώντας να διακρίνω, αν στα γραφόμενά του, εντέχνως, καθοδηγεί τον αναγνώστη να ανακαλύψει την αποδεικτική αξία της σκέψης του, ή αν ο ίδιος αγωνίζεται να πείσει τον εαυτό του ό,τι στην ταπεινή του σκέψη, όπως ο ίδιος την αντιλαμβάνεται βεβαίως, συνυπάρχει απριόρι και η απόδειξη, (άλλως, ενσωματωμένη δημοσιογραφία, ο όρος δικός του). 

Μέσα απ' την ανάγνωση, και βεβαίως-βεβαίως μετά την ανάγνωση των άρθρων του, βλέπω να μην αλλάζει αυτή η άποψη που έχω. Κυρίως για την κριτική του σκέψη. Αδιαφορώντας για την πολιτική. Στο Ellada, πάντοτε, θα είσαι ό,τι δηλώνεις. Άλλωστε δεν είναι απαραίτητο να συμφωνεί κάποιος πολιτικά με έναν αρθρογράφο ώστε να του αφιερώνει τον πολύτιμο χρόνο του. Μπορεί να το κάνει και για πολλούς άλλους λόγους. 

Υπερψηφίστηκε το ν/σ για την επανεκκίνηση της οικονομίας

Ψηφίστηκε, επί της αρχής αλλά και επί των άρθρων, το νομοσχέδιο για τις 100 δόσεις προς την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία απ' την ολομέλεια της Βουλής. 

Το νομοσχέδιο ψήφισαν όλα τα κόμματα της Βουλής εκτός από το κόμμα του κ. Αλατσισμένου και τα "Χρυσά Ωα", που ψήφισαν παρόν, για να μην τους περικόψει το μισθό η κ. Κωνσταντοπούλου. 

Το δε ΚΚΕ κατέθεσε δική του τροπολογία για διαγραφή χρεών σε οικογένειες με εισόδημα μέχρι 20.000 ευρώ και "κούρεμα" μέχρι 40.000 ευρώ, διότι όπως είπε ο κοινοβουλευτικός του εκπρόσωπος το ευρώ είναι λαϊκό νόμισμα ενώ η δραχμή είναι το νόμισμα της πλουτοκρατίας. 

Οπότε, αναγκάστηκε να ψηφίσει αρνητικά. Όχι γιατί ταυτίζεται με την τρόϊκα, αλλά γιατί είναι γενικά κατά των ψηφοφοριών, ειδικότερα όταν δεν γίνονται δεκτές οι τροπολογίες του. 

Το "Ποτάμι" του κ. Αλατσισμένου δήλωσε ό,τι θα μπορούσε να ψηφίσει την τροπολογία του ΚΚΕ αν η διαγραφή και το "κούρεμα" συμπεριλάμβανε τους εκδότες, τους καναλάρχες και τους μεγαλοεργολάβους. 

Ο Αντώνης Σαμαράς έκανε την καρδιά του πέτρα και το ψήφισε, όπως και το νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική κρίση, λέγοντας ό,τι αν είναι για το καλό της πατρίδας ας το πάρει το ποτάμι. Διότι ο Αντώνης Σαμαράς αγαπάει την πατρίδα του αλλά και τους συμπατριώτες του. 

ο Γεωργιάδης προσπαθεί να μαζέψει τα παντελόνια.... αλλά δεν το βλέπω

Ο κ. Γεωργιάδης εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση κατά του κ. Ρωμανιά ο οποίος ισχυρίστηκε ό,τι υπήρξε από την προηγούμενη κυβέρνηση νοθεία στις αναλογιστικές μελέτες με σκοπό την περικοπή των συντάξεων.

Μάλιστα, προκάλεσε τον κ. Ρωμανιά ή να το αποδείξει, ή να παραιτηθεί. Διότι ο κ. Γεωργιάδης έχει την ευθιξία να παραιτείται όταν λέει ψέματα.

Είπε επίσης ό,τι το κράτος σταμάτησε να δουλεύει από την εποχή της κυβέρνησης Σαμαρά. 

Τότε, επί εποχής Σαμαρά, το κράτος δούλευε τους πολίτες ενώ η σημερινή κυβέρνηση δουλεύει τους "θεσμούς" κι αυτό κατά τον κ. Γεωργιάδη είναι ανεπίτρεπτο, αφού το κράτος του κ. Σαμαρά δεν μπορούσε ούτε να διανοηθεί να δουλεύει τους θεσμούς. 

Προτιμούσε να δουλεύει τους πολίτες, αφού ήταν και πιο εύκολο. 

Σ' αυτό, εκτός από τον κ. Γεωργιάδη συμφώνησε και ο κ. Βρούτσης λέγοντας ό,τι τις μάγισσες δεν μπορείς να τις πιάσεις, όσο κι αν τις κυνηγάς, διότι τη δουλειά τους την κάνουν με τρόπο μαγικό.

Je suis "Αυγή"

Αν ο κος Σόϊμπλε ήταν ΝΑΖΙ θα έστελνε τα SS του να σκοτώσουν τους γελοιογράφους της "Αυγής". Μάλιστα, δεν θα φορούσαν κουκούλες, γιατί τις κουκούλες τις φοράνε άλλοι. Οι ΝΑΖΙ, δεν είχαν και δεν έχουν πρόβλημα με το πρόσωπό τους. Δεν το κρύβουν. Γιατί αυτό είναι το κατατεθέν σήμα τους. Και όχι η στολή τους.

Όμως, ο κος Σόϊμπλε δεν είναι ΝΑΖΙ. Είναι Γερμανός πολιτικός. Και οι Γερμανοί πολιτικοί σήμερα δεν φοράνε τη στολή τους. Δεν τους χρειάζεται, γιατί είναι αναγνωρίσιμοι διαφορετικά. Κι ας φοράνε προσωπείο. Το πρόσωπο δεν κρύβεται. 

Οι Γερμανοί πολιτικοί σήμερα, δεν κάνουν σαπούνι με το λίπος των πολιτών από τις "κτήσεις" τους. Διότι είναι αντιοικονομικό. Απαιτεί εγκαταστάσεις ανάλογες και οι παλιές δεν μπορούν να επαναλειτουργήσουν. Είναι παλιάς τεχνολογίας. 

Βέβαια, την τεχνογνωσία την έχουν, αλλά αυτό είναι κάπως αντιεπαγγελματικό. Διότι σήμερα είναι της ελεύθερης αγοράς και όχι του εθνικοσοσιαλισμού. Άλλωστε η επιστήμη προχώρησε. Προτιμούν να παράγουν σαπούνι από "γουρουνίσιο" λίπος. Απ' τα "χοιροτροφία" που έχουν εγκαταστήσει στην Ευρώπη. Έτσι κερδίζουν περισσότερα. Και μάλιστα αφορολόγητα.

και ο Γερμανός χρειάζεται τον Χαρδούβελη του

Η μεγαλύτερη επιτυχία του Σαμαρά ήταν η επιλογή Χαρδούβελη στην συγκυβέρνηση. Αποδείχτηκε βασιλικότερος του βασιλέως. 

Μπορεί να απέτυχε ο Σαμαράς με τους συμβούλους του, τους Μπαλτάκους, Γαρουφαήληδες και Χρυσανθ(εμ)ολαζαρίδηδες, όλα τα λουλούδια του μπαχτσέ δηλαδή, πέτυχε διάνα όμως, με ένα άλλο λουλούδι. Τον Χαρδούβελη. Ο άνθρωπος είναι μπιστικός του Σαμαρά. Αν δεν τον είχε επιλέξει για να νοικοκυρέψει, τάχα μου, τα οικονομικά, σίγουρα θα τον επέλεγε για να νοικοκυρέψει την κυβέρνηση. 

Διότι, ή άλλη, η κυρά-Σοφία ντε, που δεν έχει χρόνο, και που να τον βρει η καημένη; βλέπεις, έχει και τις ανησυχίες της και ξεμένει καμιά φορά, από χρόνο ντε, αφού είναι του δόγματος "ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε" και όταν καμιά φορά, τάχα μου, από λάθος, το ανοίγει το ρημάδι, κατεβαίνει ο διακόπτης και το διαδίκτυο την απογειώνει. 

τα νερά ήταν perrier και δεν έφτανε το 20ευρω

Ο κ. Μπαλάσκας είναι ο εκπρόσωπος του συνδικαλιστικού οργάνου των αστυνομικών. Είναι ο αντιπρόεδρος δημόσιων σχέσεων της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αθήνας. 

Επιφορτισμένος με την επικοινωνία του συνδικαλιστικού οργάνου των αστυνομικών με τα ΜΜΕ και γενικότερα με την κοινωνία.

Ο κ. Μπαλάσκας είναι συνδικαλιστής. Είναι βέβαια και αστυνομικός. Είναι δηλαδή ένας αστυνομικός που συνδικαλίζεται. Γιατί, και οι αστυνομικοί έχουν τα εργατικά τους προβλήματα. 

Βέβαια, και οι άλλοι εργαζόμενοι έχουν τα προβλήματα τους. Υποθέτω ό,τι των αστυνομικών είναι πιο σοβαρά. 

Άλλο να είσαι απ' τη μεριά που έρχονται τα δακρυγόνα και άλλο απ' τη μεριά που πέφτουν τα δακρυγόνα. 

Σαμαράς ευαίσθητος

«Και είναι πράγματι ντροπή για τη χώρα μας, για τον πολιτισμό μας, να μην βρίσκονται ελάχιστα κονδύλια, όπως αυτό των 6 χιλιάδων ευρώ το χρόνο και να είναι, ακόμα και σήμερα, κλειστό το σχολείο για τους θεραπευόμενους της κοινότητας "18 Άνω"» 

Τα παραπάνω είναι δήλωση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στους δημοσιογράφους μετά την επίσκεψη του στην θεραπευτική κοινότητα "18 Άνω", και συνέχισε : 

«Και, πράγματι, θεωρούμε ότι αυτή η ντροπή είναι ενδεικτική της αντίληψης που επικρατεί στη σημερινή κυβέρνηση για το πώς οι συνάνθρωποί μας, οι συμπολίτες μας που βρίσκονται στο περιθώριο, θα πρέπει να αντιμετωπίζονται από την πολιτεία». 

Για να καταλήξει :