Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2015

Καλώς να μας μπει (και να μας βγει, επίσης)







Εύχομαι  στους "Λεβέντες και στα Ποτάμια", που γίνανε μαλλιά κουβάρια, να ρίξουν την κυβέρνηση για να γλυτώσουμε απ' το αριστερό μνημόνιο. Μέχρι το οικουμενικό. (από κοινού λιγάκι δύσκολο αλλά αν συνεργαστούν μαζί της ίσως να καταφέρουν να γκρεμοτσακιστούν όλοι μαζί).

Εύχομαι στον σύντροφο Κουτσούμπα ν' αφήσει τις "κουτσουμπιές" και να πιάσει τα "κουτσούμπια", για να έχουμε μια αγωνιστική χρονιά, γεμάτη, αγωνιστικούς αγώνες.

Εύχομαι στην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να ξανακάνει το ΠΑΣΟΚ αυτό που ήταν, για να ξανακάνει τη χώρα αυτό που είναι.

Εύχομαι στην Χρυσή Αυγή σούμπιτο στη φυλακή και να μην δει νέα χρονιά να μπαίνει στον αιώνα τον άπαντα (κομματάκι δύσκολο. όχι γιατί οι ευχές δεν πραγματοποιούνται, αλλά....).

Εύχομαι στην αξιωματική αντιπολίτευση και σε κατώτερα, απ' τους τέσσερις κούκους ο ένας (που θα πάει;) θα φέρει την άνοιξη (οι άλλοι τρεις θα πιάσουν τα γιοφύρια. αν και οι δυο τα έπιασαν ήδη).

Εύχομαι στον Ευκλείδη να έχει πάντα επιτυχίες, ακόμη κι αν οι επιτυχίες δεν θα έχουν Ευκλείδη (διότι, επιτυχία και Ευκλείδης έγιναν συνώνυμα).

Εύχομαι στον δεινό διαπραγματευτή να διαπραγματεύεται και τη νέα χρονιά εξ ίσου αποτελεσματικά ώστε να αποδείξει ό,τι το τρίτο μνημόνιο ήταν μόνον η αρχή μιας λαμπρής διαπραγματευτικής καριέρας.

Εύχομαι στην κυβέρνηση με τη νέα χρονιά να βάζει πιο βαθιά το χέρι της στην τσέπη μας και να τα μοιράζει απλόχερα στους επενδυτές που στριμώχνονται ποιος θα "σώσει" πρώτος την πατρίδα μας.

Εύχομαι και ΣΕ ΜΑΣ, να κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου όλη τη νέα χρονιά. Ίσως στην επόμενη να ξυπνήσουμε. Εκτός κι αν είναι πολύ αργά και δεν θα μας ξυπνάει τίποτε.


ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε όλους

Για ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ, δύσκολο το βλέπω, γι' αυτό και αποφεύγω να ευχηθώ, μην θεωρηθεί ό,τι προβοκάρω.

Αντί για καλή χρονιά, ΥΓΕΙΑ. Αν έχουμε την υγειά μας, θα τους ταράξουμε τον αδόξαστο.


Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2015

αντίλογος στο κατά Μπαλτά(ν) αριστερολόγιο




Κατά την εξομολόγηση του κ. Μπαλτά περί της σχέσης "εξουσία και διαχείριση" (εξ αριστερών τῷ εἴδει) γίναμε κοινωνοί της άποψης (την οποία εκφράζει μαζικά όλο και περισσότερο η συριζαϊκή κυβέρνηση, λόγω και έργω) ό,τι η κινηματική και διεκδικητική αριστερά καμιά σχέση δεν έχει, πόσο μάλλον ταυτίζεται με την εκδοχή της καθ' ημάς αριστερής εξουσίας και διαχείρισης.

Χρεία κάποιος να μας το αποκαλύψει τοιούτο τρόπο; (ο κ. Μπαλτάς!) Δεν το βλέπουν τα ματάκια μας! Δεν το αισθάνεται το πετσί μας! Έστω, η τσέπη μας! Προβληματισμός θα ανέκυπτε στην ταύτιση. Περί αυτού, ίσως, στην επόμενη εξομολόγηση να μας κατατοπίσει δεόντως.

Αποφάνθηκε ό,τι οι ιδέες (οι αριστερές βεβαίως) φέρουν την ευθύνη και όχι οι φορείς τους για το Ζάλογγο της καθ' ημάς αριστεράς, που, τώρα(!) διδάσκεται (και εφαρμόζει κατά συνήθεια) τους όρους διακυβέρνησης. Γεννήθηκαν με καισαρική και πρόωρα (το εγγενές πρόβλημα του κ. Τσίπρα: "με ποιους να πάει και ποιους να αφήσει").

Για τον λόγο αυτόν και, πριν της εφαρμογής των, πρέπον, να εισαχθούν στη θερμοκοιτίδα για ωρίμανση (επικουρούμενες παραλλήλου προγράμματος). Καλό επίσης είναι, κάπου-κάπου να ελέγχονται κατά πόσο μπορούν να ενταχθούν σε πεδία εφαρμογής και ποια (τα οποία, βεβαίως, αν και αναζητούνται μέσω χρυσού οδηγού, παραμένουν κρύφια).

Διότι, αν το πεδίο εφαρμογής τους είναι σε επίπεδο ενασχόλησης με την πολιτική και απλών (ως εκ τούτου περιττών) διεκδικήσεων, τότε, λογικό είναι οι αριστεροί εφαρμοστές να μην χαμπαριάζουν βρισκόμενοι ξάφνου σε θέση εφαρμογής και άσκησης κυβερνητικής πολιτικής, ελλείψει μάλιστα απαιτούμενης εμπειρίας.

Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2015

η Αλίκη στη χώρα που θάλλει η φαιδρά αριστερά




Ό,τι κατάφερε ο κ. Τσίπρας με την “πρώτη φορά αριστερά” και το plan B, κατάφερε και με την “πρώτη φορά αριστεροδεξιά” και το παράλληλο πρόγραμμα (τουτέστιν, μηδέν εις το πηλίκον).

Όλα όσα λογάριαζαν οι δανειστές τα πέτυχε μόνος του και ολίγα παραπάνω πέραν αυτών, για να μην προβληματίζονται οι ίδιοι ό,τι κάτι τους διέφυγε. Ήταν λίγες οι φορές που τους άνοιξε τα μάτια με το IQ δεκαεφτά Παππάδων και άλλων τόσων Φλαμπουράρηδων; (όταν σου δίνουν το μαλλί, ζητάς και το σαμπουάν). 

Που θα μου πάτε; Κάπου, κάποτε θα σας πετύχω (να πάρει τη ρεβάνς, προφανώς), σκέφτηκε μετά το κάζο της δεκαεφτάωρης διαπραγμάτευσης και της ανεπανάληπτης επιτυχίας του να επιστρέψει με ένα τρίτο μνημόνιο παραμάσχαλα και, τον ξαναβρήκαν αυτοί (πάντα θα τον βρίσκουν, παραλλήλως, καθέτως και οριζοντίως). 

Ο τρόπος που σκέφτεται και ενεργεί ο κ. Τσίπρας είναι υπερβολικά απλοϊκός σε βαθμό που μπορεί να τον παρακολουθεί και ο κ. Λεβέντης. Μάλιστα, χωρίς συμβουλάτορες, αναλυτάδες, αγάδες και δερβισάδες (μια χαρά τα καταφέρνει). Κάθε τρεις και λίγο του υπενθυμίζει ό,τι η κυβέρνησης του θα πέσει (ξερή, ως φύλλο συκής). Το ξέρει! Το διαισθάνεται; Άξιον απορίας. 

Ούτε απ’ τον κ. Λεβέντη δεν μπορεί να κρυφτεί ο αριστερός πρωθυπουργός μας που λέει και καμιά κουβέντα παραπάνω όταν φτάνει στο τσακίρ κέφι (το “τελειώσατε” πάντως το τόνιζε ιδανικά, στην προπαραλήγουσα). 

Τούτο, διόλου πέρασε απαρατήρητο απ’ τον γερμανό πρέσβη που κάλεσε τον κ. Λεβέντη σε διαβούλευση (εκεί που φτάσαμε όλα είναι φυσιολογικά) και μεταξύ άλλων του επισήμανε, διότι οι γερμανοί άμισθοι σύμβουλοι και πρόθυμοι, να αγοράσουν και της μαϊμούς τον κώλο (αρκεί τα κάστανα να μην καίνε κι αν είναι και καθαρισμένα, καλοφάγοτα) ό,τι λανθάνει με τον κ. Τσίπρα. Όστις έχει, πατριωτικόν έργον να επιτελέσει. Γι’ αυτό, προέχει η στήριξής του. 

Ο κ. Λεβέντης (ως λεβέντης) που θα τον ζήλευε ωστόσο σύσσωμο το τσούρμο της νουδούλας αντ’ αυτών που σφάζονται ποιος την έχει μεγαλύτερη την αγάπη για το κουφάρι που παραμένει μονίμως σε κατάσταση προχωρημένης αποσύνθεσης, του απήντησε: “ο Τσίπρας οδεύει προς τον τάφο”. Ξωπίσω του και η χώρα (ενώ ο κ. Λεβέντης περιφέρει τον επιτάφιο). Βάστα Λεβέντη

Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2015

Ασσουρμπανιπάλ καλεί Μέρκελ




Ανατολή ηλίου έξι και σαράντα πέντε. δυο ακόμη ώρες
για να ξημερώσει η αφέγγαρη νύχτα που κρέμασαν
την καφετί σακβουαγιάζ στο ψηλότερο κατάρτι
ιστιοφόρου της εποχής του Τρωικού πολέμου,
στην πέμπτη αποβάθρα του λιμανιού.
Ριπές αέρος την στροβιλίζουν κατά x και y.
Απόηχος πυρακτωμένου μολυβιού την ταλανίζει.
Λάφυρο επιτήδειων μπαγαπόντηδων
αιωρείται στο κενό ακατέργαστο δέρμα.
Ασυνόδευτη προσάραξε με οδηγό το κύμα
το αρχέγονο προορισμός η απέναντι οφθαλμαπάτη.
Εκεί που κανείς δεν την περίμενε, εκεί που κανείς
δεν την αναζήτησε την αυγή ενός σχολαστικού πρωϊνού
μιας ανάσας κοντινού παράλληλου σύμπαντος.
Βαριά τα βήματα σέρνει ο υπόσπονδος Αινείας.
Ποδοβολητά αλαλαγμοί κλαγγές οδυρμοί αντηχούν
απ' το κουφάρι του πολυτάξιδου στο στερνό του μπάρκο.
Απ' τις ρωγμές στα στήθια αδηφάγων αρπακτικών
αιμορραγεί. μοιρολόϊ γυναίκας στον άντρα μάνας
στο μονάκριβο την ακολουθεί ως τα λιασμένα βότσαλα
μπρος απ' τα αλμυρίκια και τα γιούκα προς έκπληξη
υποκριτών θεματοφυλάκων της καθεστηκυίας τάξης.
Στην πρόσοψη του φωταγωγημένου γραφείου ταξιδίων
και διεκπεραίωσης λοιπών υποθέσεων το ρολόϊ
ακριβώς τέσσερις και σαράντα πέντε.
Δυο ώρες χέρια κουπιά τη λησμονιά αναζητούν.
Σώπασε το Γιδοβύζι στο πρώτο φως
έκλεισε τα βλέφαρα στην πρωϊνή θέα.
Ενθάδε κείται πολίτης του κόσμου άγνωστος
μεταξύ λοιπών γνωστών αγνώστων.


Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2015

το aristero mpatzaki απαντά στο ερωτηματολόγιο του Προυστ



by aristero mpatzaki

Δανείζομαι την ιδέα της φίλης blogger Εύας - Jajala Majala - που βασίζεται στο ερωτηματολόγιο του Προυστ όπως συνηθίζεται να αποκαλείτε σχηματικά η παρουσίαση προσωπικών απόψεων μέσω ερωταπαντήσεων, διαφόρων ζητημάτων (προσωπικών, κοινωνικών, πολιτικών), ώστε, να γνωρίσουμε καλύτερα τους ερωτώμενους, άλλωστε σ' αυτή την ιδέα βασίζεται το συγκεκριμένο ερωτηματολόγιο, για να απαντήσω, λοιπόν, κι εγώ, με τον δικό μου τρόπο (σκέψης) στα ερωτήματα που θέτει η φίλη blogger, καθώς, αυτό που κυκλοφορεί, στην αρχική του μορφή, περιέχει 37 ερωτήσεις και δέχεται τροποποιήσεις ανάλογα με τις εποχές και τα θέματα που απασχολούν πρόσωπα και πράγματα.

(Αν και αποκαλείται "ερωτηματολόγιο Προυστ" η πατρότητα του δεν αποδίδεται στον γνωστό Γάλλο συγγραφέα. Ήταν μια μόδα του 19ου αιώνα στα φιλολογικά σαλόνια του Παρισιού και του Λονδίνου. Πήρε την ονομασία του καθώς βρέθηκε (ερωτηματολόγιο και απαντήσεις) ανάμεσα στα χειρόγραφα του και, μάλιστα, δημοπρατήθηκε και πωλήθηκε σε υψηλή τιμή. Ένα δεύτερο (χρονολογικά είναι το πρώτο) βρίσκεται σε λεύκωμα της Αγγλίδας παιδικής φίλης του Γάλλου συγγραφέα, Aντουανέτ Φωρ)  


1. Ποιο είναι το motto σας;
Πρώτη φορά αριστεροδεξιά. Δεν ήταν, αλλά έγινε. Φταίω εγώ! (ναι, κι εγώ)

2. Ποια αρετή θα θέλατε να έχετε;
Αυτή που μπαίνει στην κάμαρα γυμνή. (απ' τις αναγνωρίσιμες)

3. Ποιο είναι το κυριότερο ελάττωμα σας;
Ό,τι έχω πολλά ελαττώματα. (είμαι ευκολόπιστος, φιλότιμος, και.. και.. , τα δυο πρώτα ευθύνονται για τα υπόλοιπα)

4. Ποιους θαυμάζετε;
Τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι! (όποιον κόβει το δάχτυλο του για να μην κατηγορηθεί ό,τι το 'χει για να το βουτάει στο βάζο)

Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2015

μια του ψεύτη, δυο του κλέφτη, τρεις.... (στις πόσες η κακιά του ώρα!)


Αχ! κυρία Θεοδώρα μας, λάβαμε το γράμμα σας και χαρήκαμε που είσαστε καλά κι εσείς και ο κύριος Ισίδωρος. Η μαμά χάρηκε πάρα, μα πάρα, πολύ. Αφού, να φανταστείτε, όταν της διάβαζα το γράμμα σας συγκινήθηκε και προσπάθησε να μιλήσει αλλά δεν τα κατάφερε. Από τότε που μας βρήκε το κακό η μαμά δεν μπορεί να μιλήσει. Της το είχα πει. Χίλιες φορές! Να μην κάθετε στην τηλεόραση με τις ώρες.

Εκείνο το βράδυ, μόλις άκουσε για κάποιες περικοπές άρχισε να φωνάζει χωρίς να καταλαβαίνουμε τι έλεγε μέχρι που χάθηκε η φωνή της. Την πήγαμε σε γιατρούς και σε καθηγητές πανεπιστημίου αλλά κι αυτοί δεν κατάφεραν κάτι καλύτερο. Μας είπαν ό,τι πειράχτηκαν οι χορδές της.

Συγκινήθηκαν με το δράμα της μαμάς αλλά η επιστήμη σ' αυτές τις περιπτώσεις σηκώνει τα χέρια, αυτό μας είπαν. Δεν μπορεί να κάνει κάτι γι' αυτούς που πάσχουν. Ούτε και για εκείνους που συμπάσχουν. Η επιστήμη σήμερα προσπαθεί να προστατέψει τους υγιείς. Γιατί αυτοί την προστατεύουν απ' τους ασθενείς.

Να, τώρα που σου γράφω, θυμήθηκα τη γιαγιά Ανδρονίκη που 'λεγε, αυτοί παιδί μου είναι κώλος και βρακί. Αλλά και να ασθενήσει καμιά φορά η επιστήμη, δεν θα φταίνε οι υγιείς και οι γιατροί. Οι ασθενείς που μεταδίδουν την ασθένεια φταίνε. Αυτά μας είπανε και αυτά σου γράφω.  

Ο Πάτροκλος της θείας Ευτέρπης, διάβασε κάπου ό,τι σε μια χώρα... να δεις πως την είπε... α, ναι, Φλαμπουρία, είπε ό,τι υπάρχει κάποιος γιατρός που κάνει θαύματα. Δεν είναι ακριβώς γιατρός, σαν τους δικούς μας. Είναι κάτι σαν δάσκαλος, τον λένε Γκουρού και είναι θεόπνευστος. Οι μαθητές του τον έχουν κορώνα στο κεφάλι τους. Τον περιμένουμε να έρθει για να εξετάσει τη μαμά.