Τετάρτη 10 Μαΐου 2017

ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ένας διαφορετικός κόσμος

Αποτέλεσμα εικόνας για τομάρια




Το λέω όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται και το φωνάζω όπου σταθώ, κι όπου βρεθώ. Θέλω να κυβερνήσει ο υιός Μητσοτάκη και βάζω τελεία με παύλα border.

Ο Κυριάκος είναι με την ιδιωτική οικονομία, κι αυτός είναι ο λόγος που θέλω να κυβερνήσει, διότι θα έχουμε ιδιωτική οικονομία. Αρκετά με την ιδιωτική παραοικονομία που εμποδίζει την ανάπτυξη και δεν επιτρέπει στην ιδιωτική οικονομία να δει χαΐρι. Αφού, πάντα υπήρχε ένας πολιτικός που έκλεινε τις δουλειές και αντί η ανάπτυξη να έρθει εδώ, πήγαινε στα νησιά Κέιμαν. Κι αυτό, ο Κυριάκος θα το σταματήσει.  

Στην ιδιωτική οικονομία ο καθένας θα έχει την δική του ιδιωτική οικονομία και θα είναι κύριος του εαυτού του, του σπιτιού του, του τραπεζικού λογαριασμού του και θα μπορεί να προγραμματίζει τη ζωή του σύμφωνα με τα ιδιωτικά του οικονομικά. Παραέγινε το κακό, να ρυθμίζει τη ζωή μας η ιδιωτική παραοικονομία, ο ΕΝΦΙΑ, η φτώχεια και τα συσσίτια. Για όλα αυτά ο Κυριάκος έχει τη λύση και θα τα λύσει όταν κυβερνήσει. Αν δεν κυβερνήσει, το φταίξιμο θα είναι δικό μας, για τον ΕΝΦΙΑ, τη φτώχεια και τα συσσίτια.

Προχθές, μου λέει φίλος μου, που με γνωρίζει, από τότε που παίζαμε στις αλάνες της γειτονιάς μπουλούκια την κλοτσοπατινάδα, ό,τι όποιο όνομα αρχίζει από Μητσ- μου προκαλεί αναγούλα μέχρι να ακούσω την κατάληξη και να το γυρίσω σε ρέψιμο, δήθεν λόγω Σουρωτής, να χωνέψω τη μακαρονάδα : "τι πρόβλημα έχεις με τον Κυριάκο;" Αυτό ακριβώς του απάντησα, ό,τι δεν έχω κα-νέ-να πρόβλημα με τους "Κυριάκους".

Το πρόβλημα που έχω είναι ίδιο με αυτό που έχουν οι περισσότεροι. Γι' αυτό το θέλω πολύ, όπως και οι περισσότεροι. Όσο φαντάζομαι εξακολουθεί να θέλει ο Ευριπίδης το κοκτέιλ με την Σκάρλετ Γιόχανσον. Το θέλω, όπως το σύννεφο φέρνει τη βροχή, να κυβερνήσει ο Κυριάκος. Και το λέω αυτό με πλήρη συνείδηση και, βεβαίως, με επίγνωση του τι θα ακολουθήσει. Ακόμη κι ένας υιός Μητσοτάκη το αξίζει. Όπως κι εμείς όλοι, για λόγους ακατανόητους, αξίζουμε έναν Μητσοτάκη. Διότι, ότι αρχίζει ωραίο τελειώνει με πόνο. Οι παραδόσεις πρέπει να τηρούνται.

Έτσι έχουν τα πράγματα. Αλλά εγώ, έχω κάνει πέτρα την καρδιά μου και δεν θα πονέσω. Σιγά μην λυπηθώ για κείνους που ανοίγουν κουμπότρυπες στην καρδιά τους για να κουμπώσουν τα ορμέμφυτα ένστικτα τους. Και ο κ. Γεωργιάδης το αξίζει και θα ήθελα, αν ήταν στη θέση του κ. Μητσοτάκη, να κυβερνήσει. Ο καθένας το αξίζει. Και η Φώφη το αξίζει, και ο Σταύρος το αξίζει. Α! Μην ξεχάσω τον Λεβέντη μας. Αυτός κι αν το αξίζει.

Όλοι άξιοι είναι και, είτε κατά μόνας θα κυβερνήσουν κάποτε, είτε all together. Εμείς να είμαστε καλά για να υποδεχόμαστε κάθε φορά τον καλύτερο. Όμως, όπως και να το κάνουμε, η αξία ενός Μητσοτάκη είναι παντοτινή. Διαμάντι ανυπολόγιστων καρατίων ο Κούλης και, ουδεμία αμφιβολία εγείρεται περί του αντιθέτου. Κι αν είναι υιός Κων/νου Μητσοτάκη; Έτερος εκάτερος.

Υποψιάζομαι ό,τι το ραντεβού Τσακαλώτου, μάλιστα, εάν τα κεράσματα είναι μονόπλευρα και κατα-πίνονται μονορούφι, θα έχει ανάλογη επιτυχία μ' αυτήν της διαπραγμάτευσης (σε 53+ σελίδες τα νέα μέτρα, το + για τα ψιλά γράμματα), θα έλεγα, λοιπόν, στον Κυριάκο για το δικό του ραντεβού μαζί μας : καλά κρασιά. Και σε μας, κουράγιο. Και ξανά κουράγιο.

Κωστάκης ήταν και πάει. Γιωργάκης και δεν μας έλειψε. Μας προέκυψε Αντωνάκης και μην τον είδατε. Γι' αυτό σήμερα είμαστε μες την καλή χαρά που έχουμε Αλέξη και, αύριο, που θα έχουμε Κούλη. Εμείς, εδώ, στα βασικά μας. Με τις περικοπές μας, τις κατασχέσεις μας, τα συσσίτια και, τον Αύγουστο, τον κάθε Αύγουστο, ένα τάμα στην Παναγία. Να μην έρθει η Λε Πεν με την τσιριχτή φωνή και μας πάρει τα σώβρακα.

Τον Κυριάκο θα τον σέβεστε, τον Κυριάκο. Οδηγός μας η Γαλλία και οδηγός της Γαλλίας η Ελλάδα. Πως το λένε; Ελλάς - Γαλλία Συμμαχία; Τον Κυριάκο δεν θα τον κρίνω εγώ, αλλά ούτε κι εσείς. Πόσο μάλλον ο λαός. Τον Κυριάκο θα τον κρίνει ο ιστορικός του μέλλοντος. Διότι, και οι κρίνοντες, κρίνονται. 

Απ’ τις γενιές που θα έρθουν και θα είναι αδέκαστοι κριτές για τα έργα μας. Για τους -άκηδες (και -ούληδες) που εκθρέψαμε, ενσυνείδητα και υποσυνείδητα. Οπότε, πρέπει να το δούμε σφαιρικά. 

Να μην υπάρξει άλλη γενιά. Για να μην κριθούμε

Να κλείσει αυτός ο κύκλος και να ανοίξει ένας άλλος. Οι κύκλοι γι’ αυτό είναι, για να ανοιγοκλείνουν. Σαν την αρπάγη. Σαν τη μέγγενη.

Ανοίγει και αρπάζει, κλείνει και συνθλίβει. Έκλεισε ένας κύκλος και άνοιξε ένας άλλος στη Γαλλία. Έκλεισε ο κύκλος των Μοϊκανών της πολιτικής (κολαούζοι οιονεί οι δυο τελευταίοι) και άνοιξε ο κύκλος των υπαλλήλων με κοινό τόπο τα διευρυμένα σύνορα της Γερμανίας. Στην Ελλάδα πάρκαραν οι υπάλληλοι των δανειστών και στη Γαλλία των Ροτσίλντ. Κάπως έτσι σώθηκε η Ευρώπη (προς το παρόν) και μαζί της η Γαλλία. Πανηγυρίζουν άπαντες για το κακό συναπάντημα.

Το ό,τι ο ένας στους τρεις Γάλλους θέλει Λε Πεν, το αποδίδουν σε νίκη της Δημοκρατίας. Και δη, της δημοκρατίας των Τραπεζών. Ας το έχουν υπ' όψιν τους οι κάθε είδους κατασκευαστές σχολικών βιβλίων για κάποια απ' τις επόμενες εκδόσεις. Τη Δημοκρατία την εφηύραν οι Τράπεζες και οι Τραπεζίτες. Χωρίς τους Τραπεζίτες, οι Τράπεζες θα ήταν σε χηρεία και η Δημοκρατία ορφανή.

Η διαφορά της δημοκρατίας των Τραπεζών με την Δικτατορία των Τραπεζιτών είναι μισός Γάλλος. Ο "τύπος" της Γαλλίας, λένε, μποϊκόταρε τη Λε Πεν. Ο "τύπος" που ανήκει, και, στους Ροτσίλντ. Ο "τύπος" που ανέλαβε να εξωραΐσει το πρόσωπο του ναζισμού στα ημέτερα, αυτός ο "τύπος", όταν και όποτε χρειαστεί, θα διχάσει και θα διχοτομήσει τον τρίτο Γάλλο, προς επίρρωση της εφεδρείας.

Στην Ελλάδα οι κύκλοι είθισται να μην κλείνουν ποτέ. Πρόκειται για μια ενδογενή διαφορά. Οι κύκλοι της Ελλάδας μετατοπιζόμενοι συγκλίνουν μέχρι να καταστούν ίσοι, να ταυτιστούν. Με στροφή 360 μοιρών να βρεθούμε απ' τη Λέσβο στη Μυτιλήνη. Από εκεί που ξεκινήσαμε εκεί να ξαναβρεθούμε. Και καπάκι αναστροφή 360 μοιρών και να βρεθούμε από τη Μυτιλήνη στη Λέσβο.

Κάποιοι των Ελλήνων, καθότι η Ελλάδα έχει διαγράψει τον φυσικό της κύκλο, αναμένουν την ανάσταση της απ’ τον Κυριάκο. Όστις κομίζει το άγιον φως των επενδυτών. Δουλειές, δουλειές, δουλείες.  Γι' αυτούς που απολύθηκαν. Γι' αυτούς που θα απολυθούν. Και για όσους απολύθηκαν απ' την εφηβεία και τα πανεπιστήμια. Η εποχή Μητσοτάκη ανατέλλει. Μια εποχή για δουλειές με φούντες.

υ.γ. Αν κάποιο πρωινό, μια και ανέφερα τον Αύγουστο παραπάνω, όταν και θα αρχίσουν οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, δείτε να σταματάει στην εξώπορτα η κλούβα των ΜΑΤ, τότε ανοίξτε διάπλατα την πόρτα να υποδεχτείτε το νέο ιδιοκτήτη.