στην αναδομημένη κυβέρνηση προβλέπεται να παραμείνει πρωθυπουργός ο Αλ Τσίπρας

Στο Συριζα έχουν πάθει τραμπάκουλο με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις. Στον ύπνο τους βλέπουν αρκούδες να τους κυνηγάνε και σκαρφαλώνουν στα δέντρα. Ευτυχώς που το δάσος έχει δέντρα για να κρυφτούν.

Διότι, αν ήταν γυμνό από δέντρα, δεν θα ήταν δάσος. Οπότε, θα έψαχναν για λαγούμια.

Η διαφορά της τελευταίας (24%) έπεσε βαριά στο στομάχι του Αλ Τσίπρα και προανήγγειλε ανασχηματισμό. Βήμα ταχύ.

Παρήγγειλε μια Σουρωτή, ένα Ξινό Νερό, ένα Perrier και μερικά Αγγούρια Καλυβιώτικα.

Ένας νέος αχταρμάς, όπως των επιθυμούν οι τοκογλύφοι, είναι έτοιμος να πιάσει δουλειά και να μας αποτελειώσει. Διότι πολύ αντέξαμε.

Εφτά χρόνια, δεν έπρεπε να υπάρχει ούτε η μάνα τους.

Κάποτε έλεγε ένας θυμόσοφος για τους Έλληνες ό,τι είναι ένας λαός σοφός και ανοιχτόμυαλος. Φιλότιμος και φιλόξενος. Είναι τόσο καλοί, μέχρι και να τους γαμήσεις. Αλλά πρόσεξε, έλεγε (και το εννοούσε). Μην το παρακάνεις. Γιατί παίρνουν ανάποδες και γαμάνε κι αυτοί. Κι όποιος γαμάει τελευταίος, γαμάει καλύτερα.

βρικόλακες υπάρχουν και είναι ζώντες

Ό,τι είναι φασισταριό που ενδύθηκε την προβιά της ΝΔ, ο Σπυρίδων Άδωνις Γεωργιάδης (να γράφουμε σωστά το όνομα του), το γνωρίζουν ακόμη και αυτοί που τον δέχτηκαν ως ισότιμο μέλος στο κόμμα τους. Οπότε, αχρείαστη ήταν η ομολογία του γι' αυτό που ανέκαθεν πιστεύει. Ό,τι χώρος για τους κομουνιστές υπάρχει μόνο στις φυλακές και στα ξερονήσια. Δεν χρειαζόταν να μιλήσει για φυλάκιση των κομουνιστών για να καταχωρηθεί σ' αυτό το είδος των υπανθρώπων.

Ό,τι μίλησε για απαγόρευση των κομουνιστικών κομμάτων, δείχνει πως εκτός από φασίστας είναι και βλάκας με περικεφαλαία (αρχαιολάτρης γαρ). Κι ένας φασίστας που είναι ταυτόχρονα και βλάκας, είναι ο προσδιορισμός του ανδράποδου. Κατά τι χειρότερος κι απ' τον Μιχαλόβλακα. Τουλάχιστον εκείνος δεν κρύβεται πίσω από τη ρόμπα. Έχεις μπροστά σου τον απόγονο των κουκουλοφόρων της Κατοχής και ξέρεις πως να τον αντιμετωπίσεις. Οι ύαινες είναι ύπουλα σαρκοφάγα. Περιμένουν τη στιγμή που θα σε βρουν χαλαρό για να ορμήσουν. Όπως έκαναν και οι πραξικοπηματίες μια νύχτα του '67.

ήρθαν οι βροχές, έρχεται και ο δομικός ανασχηματισμός

τα μέλη της κεντρικής επιτροπής του Συριζα

Μέσα πάμε καλά. Οι κυβερνητικοί ζητάνε από το λαό να κατεβαίνει στις διαδηλώσεις, ώστε να τους δίνει το πλεονέκτημα να διαπραγματεύεται σθεναρά με τους δανειστές. Ο λαός συμφωνεί και επαυξάνει. Κατεβαίνει στις διαδηλώσεις και ζητάει τα δίκια του που του στερούν οι δανειστές μέσω των ανταποκριτών τους, διότι δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Κάπου εκεί πέφτει και καμιά φάπα, κανένα χημικό, αλλά αυτό είναι εθιμοτυπικό, να δικαιολογείται κι ο μισθός των ματατζήδων. Έξω γελάνε οι κότες, οι πάπιες και οι γαλοπούλες.

Πήγε ο Τσίπρας στον Σουλτς κι έφαγε κρύο πιάτο κεντροαριστερά αμελέτητα. Μα κι αυτός ο αθεόφοβος, ήταν ανάγκη! Έτσι κάνουν οι Γερμανοί! Και δη οι κεντροαριστεροί! Μια καλή κουβέντα δεν είχε! Έστω μισή! Την περίμενε πως και πως ο Αλέξης. Αλλά βλέπεις, θ' αργήσουν οι εκλογές για την προεδρία του Ε.Κ. Κι ο Αλέξης τότε θα φυτεύει μαρούλια, κουνουπίδια, άντε και καμιά κολοκυθιά. Σ' άλλον θα χαρίσει τα χαμόγελα ο πονηρός Γερμανός. 

Το δεύτερο πιάτο βγήκε κατευθείαν απ' την κατάψυξη. Oh! mon cher. Αυτό που μπορώ να κάνω για σένα είναι να σου κλείσω ένα ραντεβού με τον her Wolfgang. Να ξέρεις. Του αρέσουν οι στρουμπουλοί. Να είσαι καλό παιδί μαζί του και όλα θα πάνε καλά. Κι αν τύχει και σου ζητήσει καμιά χάρη, μην του αρνηθείς. Έχει μνημονικό ελέφαντα και θα σου την ανταποδώσει εις διπλούν.

είναι ο Συριζα η σύγχρονη κάστα των φαρισαίων;

Είναι έγκλημα καθοσιώσεως, να ζητάει (κι άλλο) αίμα από τους πολίτες η πρώτη φορά αριστερά.

Είστε κληρονόμοι ακίνητης περιουσίας και βρίσκεστε σε αδυναμία να πληρώσετε το φόρο κληρονομιάς; Εδώ είμαστε εμείς. Τώρα έχουμε λύση, και, γι' αυτό.

Σας πήγαμε τον ΦΠΑ στο 24% για να σας μειώσουμε τα έξοδα συντήρησης και διατροφής, διότι είσαστε σπάταλοι.

Τη φορολογία εισοδήματος στο 26% συν την εισφορά αλληλεγγύης (διότι είμαστε και πολύ αλληλέγγυοι), γιατί δεν μπορούμε να μειώνουμε συνέχεια μισθούς και συντάξεις. Κι αν το κάνουμε, το κάνουμε με πόνο ψυχής. Το αφεντικό μας ζητάει πλεονάσματα και δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς.

Τον ΕΝΦΙΑ που θα καταργούσαμε τον πήγαμε στα σύννεφα (ας όψεται η αδυναμία μας να φανούμε συνεπείς) διότι η ιδιοκτησία είναι καπιταλιστική συνήθεια κι εμείς είμαστε αριστεροί.

Σας στείλαμε να λιάζεστε όσους απολύσαμε (μια ζωή την έχουμε κι αν δεν την γλεντήσουμε τι θα καζαντίσουμε), κι όσους μειώσαμε μισθούς και συντάξεις να χρωστάτε στη ΔΕΗ, στην ύδρευση, στο μπακάλη, στο μανάβη, στο ράφτη της γειτονιάς να σας γυρίσει τον φθαρμένο γιακά, αλλά σας κάναμε κι ένα καλό. Σας κόψαμε τον καφέ, διότι πειράζει στο νευρικό σύστημα.  

οι αριστεροί είναι ευφυείς και ευαίσθητοι, ο Τσίπρας είναι αριστερός, ο Τσίπρας είναι ευφυής και ευαίσθητος

Να δεις που στο τέλος, ο Τσίπρας, θα πείσει όσους Συριζαίους του απέμειναν ό,τι τα σπίτια πλειστηριάζονται για να σωθούν.

Αλλά και για να προστατευθούν οι ένοικοι από τυχαίο συμβάν.

Διότι, αν αυτός που θα το κληρονομήσει είναι ένας από τη στρατιά των ανέργων που δημιούργησαν τα μνημόνια και δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να το συντηρήσει, το σπίτι θα καταρρεύσει.

Αν καταρρεύσει, εκτός του ό,τι θα υπάρξουν θύματα, που την παρουσία τους θα στερηθεί η στελέχωση του εργατικού δυναμικού όταν έρθει η ανάπτυξη, θα χαθούν και έσοδα απ' τη φορολογία των ακινήτων.

Εκτός κι αν, ο Τσίπρας, διαπραγματευτεί να φορολογούνται και τα μπάζα.

Αλλά σ' αυτήν την περίπτωση, θα πρέπει να φορολογηθούν και οι επιφανείς Συριζαίοι.

Οπότε, μάλλον, κάποιον άλλο τρόπο θα βρει για να καλύψει την τρύπα (ζωή να 'χει ο κόφτης).

Διότι, οι εναπομείναντες Συριζαίοι δεν είναι μπάζα. Είναι για τα μπάζα.

Αυτό, ακριβώς, εννοούσε όταν έλεγε "κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη".

Όπως, όταν έλεγε ΟΧΙ και εννοούσε ΝΑΙ.

απ' τις αραβικές επενδύσεις του κ. Σαμαρά στους δράκους του κ. Τσίπρα, ένα τσιγάρο δρόμος

Υπάρχει κάποιο μήνυμα από την πτώχευση της "Μαρινόπουλος"; Από την αυτοκτονία Μαμιδάκη; Αν υπάρξουν κι άλλα κανόνια, που θα υπάρξουν (ευχή ανέφικτη να μην συνοδεύονται με αυτοχειρίες), διότι εδώ που φτάσαμε δρόμος επιστροφής δεν υπάρχει, πιο το μήνυμα;

Φαντάζομαι, η ταφόπλακα του Ελληνικού επιχειρείν δια χειρός Συριζα. Οι ελληνικές επιχειρήσεις πνέουν τα λοίσθια. Μικρές, μεσαίες, μεγάλες. Το (ελληνικό) επιχειρείν απέθανε. Ζήτω το (διεθνές) επιχειρείν.

Ξεπουλήθηκαν αεροδρόμια, δεκατέσσερα τον αριθμό, με τους ντόπιους επιχειρηματίες θεατές. Στην καλύτερη, "εθελοντές" για να βγάζουν τη "βρώμικη" δουλειά. Ναι, αλλά το προσωπικό θα είναι Ελληνικό σου λέει ο Καρανίκας.

Βεβαίως, και θα είναι Ελληνικό. Εκεί που πήγαν οι μισθοί ένας Γερμανός εργαζόμενος κοστίζει ίσα με πέντε Έλληνες. Διότι ο Γερμανός δεν είναι ο μαλάκας της ιστορίας. Γράφει την ιστορία. Με την δική του γραφή.

μια φορά "Τζήμερος", πάντα φασιστόμουτρο

Αποκρουστική η προσπάθεια (από πρόθεση) για ηθική ικανοποίηση της "πολιτικής" αγυρτείας με την ταύτιση θύτη και θύματος (εν προκειμένω Ρουπακιά - Φύσσα).

Αδιανόητο το μέγεθος της καφρίλας όλων όσων εκφράζονται τοιουτοτρόπως.

Τα υποκείμενα που επιχειρούν κατά της ζωής όσων τους χαρακτηρίζουν, για τις πράξεις τους, ανθρωποειδή με ένστικτα ζώου, βρήκαν υποστηρικτή στο πρόσωπο φιλότιμου σφουγγοκωλάριου, δουλοπρεπή γραικύλου.

Το μυαλό υγιούς ανθρώπου αδυνατεί να χωρέσει το απύθμενο μίσος κρετίνων που έμειναν στάσιμοι εξελεγκτικά λόγω πρωτοπλασματικής εγκεφαλικής δυσμορφίας την περίοδο που οι ανθρωπίνοι διαχωρίστηκαν στους homo και στους pan.

Πρόκειται για την πνευματική αποχαύνωση που προκαλεί η υποκειμενική αντίληψη περί της καταγωγής. Βασικό ρόλο στη συμπεριφορά αυτής της συνομοταξίας έχει η θρησκεία. Γεγονός που το ανθρωποειδές, που εγκαλεί τους αντιφασίστες, το έχει εμπεδώσει στην ευάλωτη παιδική ηλικία.

αιδώς ΝαιΝαίκοι

Θρηνούν στο Συ.Ριζ.Α. για την κατάντια της Αριστεράς!

Της Αριστεράς που αλλαξοπίστησε.

Που φέρεται και άγεται άψυχο σώμα λάφυρο προς επίδειξη για συνετισμό.

Θρηνούν για τους Έλληνες που οδηγούνται στο θυσιαστήριο απ' την γονατισμένη στα τέσσερα Αριστερά.

Θρηνούν που αποτελειώνουν τη χώρα.

Άκουσον άκουσον!

Για να μην την καταστρέψουν εκείνοι που την έφεραν σ' αυτό το χάλι.

Μπορούν και οι αριστεροί της συμφοράς να ξεπουλήσουν, να καταστρέψουν, να υποδουλώσουν τη χώρα.

Κ' ύστερα μοιρολογίστρες της να γίνουν. Γιατί δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς.

η χώρα δεν καταστράφηκε, αντέχει μερικά μνημόνια ακόμη

Η Eurostat ανακοίνωσε (στην ώρα της - βάζω ερωτηματικό εδώ) τα στοιχεία που δείχνουν για το 2015 πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης 0,7% του ΑΕΠ. Με τη διαφορά από τις δυσοίωνες προβλέψεις του προγράμματος που προέβλεπε έλλειμμα 0,25% να φτάνει περίπου στο θετικό 1%. Και με τις ακόμη πιο δυσοίωνες προβλέψεις του ΔΝΤ, που έβλεπε έλλειμμα 0,76% να φτάνει τα 2,6 δισ. σε χρήμα (μάλιστα κολλαριστό). Τάδε έφη κ. Τσίπρας σε συνέντευξη του στο Euronews. Όπως αναμενόταν, ο κ. Τσίπρας, εξαπέλυσε μύδρους στις Κασσάνδρες.

Διότι λέγει, διαψεύστηκαν. Διότι λέγει, η χώρα δεν καταστράφηκε (ακόμη). Όλα όμως βρίσκονται σε αλληλουχία. Για γεγονότα πρόκειται που το ένα διαδέχεται και επιδρά στο άλλο και χρήσιμο είναι να τα έχουμε υπ' όψιν μας. Όχι απαραίτητα με τη χρονική σειρά τους. Ας πάμε, λοιπόν, σ' αυτό που είπε η κ. Λαγκάρντ και διαψεύδονται οι αθεράπευτοι δικαιώνοντας τις Κασσάνδρες: "Καλωσορίζουμε τα στοιχεία της Eurostat. Αν είναι ακριβή θα έχουν αντίκτυπο. Θα τα ξεσκονίσουμε" (η υπογράμμιση δική μου).

Χάρηκε (ή έκανε πως χάρηκε - κι εδώ ερωτηματικό) η κ. Λαγκαρντ διότι (λογικά) αυτό επιδιώκει. Να είναι σε θέση η κυβέρνηση να επιστρέψει τα δανεικά. Δηλαδή, ο κ. Τσίπρας, σύμφωνα με όσα είπε στο Euronews, έχει στο ταμείο του (χθες!) 2,6 δις για την κ. Λαγκάρντ, ή καλύτερα, για τους δανειστές, ή για να καλύψει ενδεχόμενη αστοχία του προϋπολογισμού, ή για οπουδήποτε αλλού μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Εκτός από το να πληρώσει συντάξεις. Ή να αυξήσει το αφορολόγητο. Ή να μειώσει τον ΕΝΦΙΑ. Να πληρώσει λ.χ. για τα φάρμακα. Ή για ό,τι άλλο το ευτελές.

γεια σου Τσίπρα με τ' αριστερά μνημόνια

Πως να σε αξιολογήσουμε εσένα αγαπητέ Αλέξη; Μια καλή κουβέντα ψάχνουμε να βρούμε, μα μας μπερδεύεις πολύ. Πως! Με τη συχνότητα που φέρνεις τα μνημόνια; Πως! Σαν τον αριστερό που λοξοδρόμησε; Σαν τον πρωθυπουργό (του 62%) που γονάτισε; Ή σαν το είδωλό σου στον καθρέφτη; Που βάλθηκες να το εξευτελίσεις! Που κορόϊδεψες, πρώτα το λαό και μετά το κόμμα; Ήρθε η ώρα της αριστεράς! Ήρθε η ώρα μας και πίσω δεν γυρίζουμε! Έπρεπε να το είχαμε καταλάβει.

Είχαμε ανοιχτεί στο πέλαγος και μαθημένοι στις φουρτούνες δεν βλέπαμε τι μας ακολουθούσε. Τι σέρναμε πίσω μας! Τσουνάμι αριστερό! Λάθος δικό μας μεγάλο. Υπήρχε, όμως, κι ένα κόμμα. Υπήρχαν και στελέχη. Ψημένα. Παλιές καραβάνες. Και αριστεροί απ' τα γεννοφάσκια τους. Τι έγιναν οι αριστεροί; Γραμματόσημα για τους φιλοτελιστές; Γυρίσαμε πίσω στα χρόνια της μαύρης σκλαβιάς; Που πήγαν οι αριστεροί; Γεμιστά έγιναν ! Όλοι!  

Τα προληπτικά μέτρα τα έχει ήδη αποδεχτεί η κυβέρνηση και έχει συμφωνήσει ακόμη και για το πλαίσιο πως θα τα περάσει και πως θα τα εφαρμόσει, κι ας λέει τα δικά του ο Ευκλείδης. Να θυμίσω την παροιμία που λέει: μαγειρεύω πριν πεινάσω. Οι δανειστές έχουν ειδικότητα το μαγείρεμα και την εφαρμόζουν κατά γράμμα. Η κυβέρνηση ειδικεύτηκε στο πως να καίει το φαγητό. Οπότε, τα προληπτικά μέτρα θα γίνει ο φούρνος που θα ψηθεί μέχρι να γίνει κάρβουνο.

η ζωή είναι ωραία (για να τους τη χαρίσουμε)

γνωστή η παροιμία που λέει: μια εικόνα, χίλιες λέξεις

Παραμένει ανεξήγητο αυτό που συμβαίνει με την κυβέρνηση. Ενώ οι εικόνες της είναι χιλιάδες (και πανομοιότυπες) οι λέξεις που τη συνοδεύουν είναι η εξής μία: Αλέξης Τσίπρας. Λάθος είπατε! Είναι δυο οι λέξεις; Ναι, αλλά συνοψίζονται σε μία. Κουλουβάχατα. Η βελόνα του πικ-απ του κ. Τσίπρα κόλλησε στη στροφή: να κλείσει η αξιολόγηση για να αρχίσει η συζήτηση για το χρέος. Είναι ωραία η ζωή αλλά ενίοτε σε διαψεύδει (γινόμενος και ψεύτης) οικτρά.

Και η κ. Λαγκαρντ, που υποτίθεται υποκινεί τη μείωση του χρέους (από τους ευρωπαίους εταίρους βεβαίως)  έβαλε πάγο στον κ. Τσίπρα. Συμφώνησε μετά του κ. Τσακαλώτου να επιστρέψουν στις συζητήσεις για ένα οικονομικό πρόγραμμα που θα βασίζεται σε βιώσιμα και ρεαλιστικά μέτρα, με μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους δημοσιονομικούς στόχους. Διότι τα προηγούμενα, προφανώς, ούτε βιώσιμα, ούτε ρεαλιστικά ήταν και, τα επερχόμενα, χρίζει πάντα να αληθοφέρνουν με βαρύγδουπες διατυπώσεις που απαλύνουν τις εντυπώσεις.

Ένα νέο ενδιάμεσο μνημόνιο, δηλαδή, με νέα μέτρα ύψους 3,6 δις. Κάβα και εγγύηση για την πιστή εφαρμογή του προγράμματος. Διότι ο κ. Τσίπρας τυγχάνει μεν της εμπιστοσύνης του κ. Σόϊμπλε, δεν θεωρείται δε φερέγγυος για την εφαρμογή του. Θα στηρίζεται μέχρι να περάσουν τα μέτρα. Μετά οι απειλές του θα πέσουν στο κενό. Κι ο Κενός που θα τον διαδεχτεί δεν θα μπορεί να κάνει αλλιώς, ένεκα αυτών που συμφώνησε και ψήφισε ο κ. Τσίπρας. Είναι ωραία η ζωή στην εποχή των: Άρτζι, μπούρτσι και Ελλάς.

μα πόσο μπαλτάς είναι ο κ. Υπουργός περί των πολιτιστικών!

Αυτό που είδε ο κ. Μπαλτάς είναι η συγχρονισμένη επίθεση που εξαπέλυσαν ΝΔ και "Ποτάμι" ενάντια στην επιλογή Γιαν Φαμπρ. Πάει καλά;

Έπεσε στην αντίληψη του η ανακοίνωση του πολιτιστικού τμήματος του κόμματος του; Ή μήπως υπάρχει γενικότερη απαξίωση του κόμματος από την πλευρά της κυβέρνησης; Την οποία πρώτος εγκαινίασε ο m. Prime Minister GR;

Η οποία ανακοίνωση λέει ό,τι "η ελληνική καλλιτεχνική πραγματικότητα είναι οργανικά και διιστορικά συνδεδεμένη με τους χώρους που αναπτύσσεται" και ό,τι ο Βέλγος εικαστικός έχει "άγνοια του ελληνικού καλλιτεχνικού πεδίου". Αν ήταν μόνον η άγνοια μικρό το πρόβλημα. Η ανακοίνωση του προγράμματός του προϊδέαζε κάτι άλλο απείρως χειρότερο για τα ελληνικά καλλιτεχνικά και θεατρικά δρώμενα.  

Βεβαίως, ο κ. Φαμπρ γνωρίζει (μέσω Βελγίου) το αρχαιοελληνικό θέατρο και έχει πειραματιστεί τόσο στην τραγωδία όσο και στην κωμωδία σε βαθμό που να αποδίδει (κατά Μπαλτάν) αυτό το είδος πιστότερα από τους Έλληνες συνάδελφους του.

Βεβαίως, κανείς δεν το αμφισβητεί αυτό, τα δείγματα υπάρχουν και μπορούν να εκτιμηθούν για την ποιότητά τους. Την αισθητική, την συναισθηματική, την ιστορική. Να διείδε αυτό ο κ. Μπαλτάς στο πρόσωπο και στο έργο του μεγάλου Βέλγου καλλιτέχνη; 

η επικράτηση της ευέλικτης αριστεράς

Ο κ. Τσίπρας πετάει από επιτυχία σε επιτυχία. Πρόσφατη, η συμφωνία της ΕΕ με την Τουρκία. Ήταν δική του; Δεν ήταν; Ο κ. Τσίπρας, πάντως, την πανηγύρισε με τον γνωστό τρόπο. Ήταν: η μόνη διέξοδος για να αντιμετωπιστεί η κρίση. Όπως και με το αριστερό Μνημόνιο. Δύσκολη η συμφωνία, αλλά εφαρμόσιμη (με ένα παράλληλο πρόγραμμα).  Αρκεί να δουλέψει σκληρά η κυβέρνηση μετά την ιδανική διαπραγμάτευση.

Έτσι όπως γνωρίζει και όπως κάνει (όταν δεν μπορεί να κάνει αλλιώς). Έξι χρόνια κρίση, τρία μνημόνια. Το ένα αριστερό. Κάθε δυο χρόνια κι από ένα. Άντε και το τέταρτο να κλείσουμε αισίως τα οχτώ, μαύρης μαυρίλας. Μέχρι το 2035 που θα επανέλθει (αν) η ανεργία σε επίπεδα 2008 έχουμε μπροστά μας μια εικοσαετία. Τι είναι είκοσι χρόνια μπροστά στην ανάπτυξη Σόϊμπλε, ανόητε; Φάγαμε την ουρά, έμεινε το βόδι. Κι έχει κάτι κέρατα ΝΑ! Αλλά αυτό το βόδι δεν τρώγεται. Και η κυβέρνηση μας είναι για τα εύκολα.

Όπως κατάφερε να σχίσει τα μνημόνια και να τελειώσει με το παλιό, θα τα καταφέρει και στην προσφυγική κρίση. Που ευτυχώς δεν είναι παλιά. Τα μνημόνια στέγνωσαν την τσέπη του Έλληνα, ώρα να φορτωθεί και τα αποτελέσματα των φιλοπόλεμων συμμάχων που απαιτούν τη μετατροπή της χώρας σε απέραντο στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων. Ιδού η επιτυχία. Θα βγούμε να χαιρετήσουμε τους Τούρκους αστυνομικούς που κάνουν καλύτερα τη δουλεία απ' τους δικούς μας (τι κάνει η ένωση αστυνομικών; δεν διαμαρτύρεται για τη δουλειά που θα χάσει;).

Θα κρατάμε σημαιάκια και θα φωνάζουμε Ελλάς-Τουρκία-Συμμαχία κι από πάνω θα παραβιάζεται ο εναέριος χώρος. Δεν άκουσα κιχ γι' αυτούς που ξεκίνησαν και συντηρούν αυτούς τους πολέμους. Να αναλάβουν την ευθύνη και τη ζημιά που προκάλεσαν. Γνωστοί οι κερδισμένοι απ' τους πολέμους τους. Ξέρω. Οι Γάλλοι έχουν πληρώσει με αίμα (γι' αυτά που έκαναν;)

Τόση επιτυχία είχαμε να δούμε από τότε που ο ιδρυτής της ΝΔ μας έμπασε στην ΕΟΚ. Διότι, ανήκομεν εις την Δύσην. Σήμερα, βέβαια, δεν έχουμε Δυτικούς και Ανατολικούς (οπότε, που ανήκουμε;). Έχουμε Βρυξέλλες, Φρανκφούρτη, Βερολίνο. Α, ναι. Και ένα νόμισμα. Που το ανταλλάσσουμε (χθες) με 1,13 δολάρια Αμερικής. Με 340 ελληνικές δραχμούλες (της ισοτιμίας του ευρώ). Στην φτήνια το δολάριο. Αγοράζουμε 1,13 με ένα ευρώ.

Τα οποία αγοράζαμε πληρώνοντας κάτι παραπάνω από 450 δραχμές, με την τότε ισοτιμία δολάριου - δραχμής στο 1/400. Με το ευρώ η δραχμή μας κέρδισε όλες τις προηγούμενες υποτιμήσεις. Ακόμη και του Μαρκεζίνη. Ας είναι καλά ο κ. Σημίτης που υπερτίμησε τα φράγκα μας χώνοντας μας βαθύτερα στον απόπατο της ΕΕ. Αυτές κι αν είναι επιτυχίες. Τσίπρα, ακούς;

Φτάσαμε στον πάτο. Ο κ. Τσίπρας τον βλέπει και είναι έτοιμος να τον πατήσει. Αόμματος δεν είναι. Μπορεί να νομίζει ό,τι είναι το βασιλόπουλο που απλώς κοιμάται, αλλά όταν θα έρθει η ώρα να μετακομίσει, θα μας ξεράνει όλους. Για άλλη μια φορά. Θα μας ξαναπεί ό,τι δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Κι ό,τι έχει τη συνείδηση του ήσυχη. Διότι αυτός, ήθελε, αλλά δεν τον άφησαν.

Η φτωχοποίηση του πληθυσμού μέρα με τη μέρα μεγαλώνει. Όλο και περισσότερα τμήματα δεν είναι σε θέση να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες. Η εσωτερική υποτίμηση δεν είναι αποτέλεσμα του μαζί τα φάγαμε. Αν τα είχαμε φάει μαζί, κάτι θα είχε απομείνει. Αυτό που απέμεινε είναι το περίσσευμα της ανοησία, ανδρών ανόητων, που σε μια οικονομία που δεν κινείται και σε μια κοινωνία που τρώει τις σάρκες της, φορτώνουν κι άλλη, κι άλλη, κι άλλη φορολογία. Αιδώς Αργείοι.

Αφού μαζί τα φάγαμε, φέρτε τα πίσω. Το 50% των εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα λαμβάνει από 800 ευρώπουλα και κάτω. Νάτοι οι νεόπλουτοι. Σε λίγο, οι μισοί Έλληνες θα τρέχουν στα Δικαστήρια. Μετά στις πλατείες και στα παγκάκια. Τελείωσαν τα άσχημα, έρχονται τα χειρότερα. Εδώ σε θέλω κάβουρα.

Να βγάζεις τα κάστανα απ' τη φωτιά. Βιάζεται ο κ. Μητσοτάκης. Και πρόθυμος! Αν μείνει κάστανο αποκαΐδι. Κι αν μείνει φωτιά να καίει. Ποσώς που νοιάζεται. Να κλείσει την πόρτα θέλει. Τελευταίος και καταϊδρωμένος. Στάχτη όλα. Στάχτη στα μάτια. Στάχτη στον κόρφο σου. Στάχτη στα μαλλιά. Πένθος.

Τα άσχημα τελείωσαν. Τα χειρότερα έρχονται. Χορηγός ΣΥΡΙΖΑ.

άκου κατεργαράκο

Κυνική ομολογία του προέδρου της δεξιάς παράταξης για την απόλυτη αποτυχία του πολιτικού συστήματος να διαχειριστεί την κρίση που μαστίζει την κοινωνία αποτελεί η διαπίστωσή του ό,τι έχει πέσει πάνω μας ένα πέπλο κατάθλιψης. Το πέπλο που μας έχει πλακώσει έχει οσμή αποπνικτική, γεύση ξινή, ήχο ανατριχιαστικό. Έχει κάδρα με σκοτεινές εικόνες αναγνωρίσιμων προσώπων. Κυοφορεί ακάνθινα στεφάνια για τους καταπλακωμένους που άγονται σωληνωμένοι προς κατάθλιψη.

Το ξεστόμισε χωρίς ίχνος αισχύνης για τα έργα και τις ημέρες της διακυβέρνησης του κόμματος που ηγείται. Με το dna του ισχυρό και αναλλοίωτο παρά τα όσα καταλογίζονται για την μαυρίλα που πλάκωσε. Τάχα μου αυτός άσπιλος και άμεμπτος, ωσάν από παρθενογένεση. Δωρεοδόχος της Siemens. Ηθικός μέχρι παναγίας. Χάσκων σε ιλουστρασιόν. Ντεκόρ με λεζάντα "εγώ ειμί ο σωτήρ σας, δοξάστε με" στην είσοδο συνοικιακού θερινού σινεμά, που προβάλει σκηνές ακατάλληλες για ενηλίκους από ταινία "Προσεχώς".

Και με περισσή αλαζονεία, σε συγκέντρωση του κόμματος του, μάλιστα μέσα από την αίθουσα του Εργατικού Κέντρου της Λαμίας, εισέπραξε φόβο, λέει, και εισέπραξε θυμό. Για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα. Είπε-ξείπε και αποχώρησε, έντρομος, κοινωνός του φόβο των φοβισμένων. Του θυμού των θυμωμένων. Κατέστησε δια λόγου πράξεως εχέγγυο το κόμμα του για την τήρηση του Συντάγματος. Σαν έχει απομείνει κάτι όρθιο απ' αυτό! Τα κόμματα μπαίνουν αμανάτι και οι αρχηγοί λακίζουν πριν πέσει η φάπα. Και που να ιδεί πραγματικό θυμό.

τρικυμία εν κρανίω

Στη Μιχαλακοπούλου σκέφτονται να αλλάξουν τον τίτλο της ναυαρχίδας τους και από "Το Βήμα" να επιστρέψουν στο κατοχικό "Ελεύθερον Βήμα" και καλά θα κάνουν, αυτή είναι η ιστορία τους, εκεί πρέπει να επιστρέψουν, στον τόπο τους, όπως κι ο δολοφόνος.

Καμιά πρόθεση να διαχωρίσω σε θύμα και θύτη τα μέρη της διαμάχης που ξέσπασε και στην οποία συμμετέχουν κεραμιδόγατοι και αλανιάρες γάτες. Και σ' αυτή τη διαμάχη το πραγματικό θύμα είναι ο λαός. Η πολιτική εξουσία χρειάζεται τους καλοθελητές και αυτοί με τη σειρά τους την εύνοια της για τα δικά τους συμφέροντα. Το 'να χέρι νίβει τ' άλλο και τα δυο το πρόσωπο (πρόσωπο, το σύστημα), όπως λέει και ο λαός.

Ο λαός πληρώνει τις μηχανορραφίες αμφότερων, τις "ζημιές" και τα δάνεια τους. Αν καταφέρει αυτή η κυβέρνηση να σπάσει αυτή τη σχέση, να κόψει τον ομφάλιο λώρο επειδή το υποσχέθηκε ως αντιπολίτευση θα φανεί και μάλλον σύντομα. Όπως και αυτό που θα το αντικαταστήσει, αν θα είναι μια αναπαλαίωση, ένα lifting, όπως έγινε με την ίδια και το πρόγραμμά της, αν θα μας ξαναπεί το "δεν γινόταν αλλιώς", ή, αν θα προκύψει το νέο ως προϋπόθεση για την εδραίωση της, όπως πιθανολογείται.

Γράφει ο ιδιοκτήτης του συγκροτήματος στο δεύτερο επεισόδιο του σίριαλ:

η ντροπή, ντροπή δεν έχει... και, χαρά σ' αυτόν που δεν την έχει

όχι, δεν είναι από εκπομπή της Πάνια, απ' την φιέστα (και χέστα) είναι

Γιορτάζουν τα κορόϊδα; Βεβαίως γιορτάζουν. Την 25η του Γενάρη. Είναι η μέρα που θα εορτάζεται το όνειρο που κατάντησε εφιάλτης. Τον εφιάλτη που πρέπει να εξακοντίσουμε. Τον εφιάλτη που κυνηγάει το όνειρο. Όπως το σκυλί κυνηγάει το λαγό για να τον φέρει σε απόσταση βολής απ’ τον κυνηγό. Η πρώτη επέτειος γιορτάστηκε προχθές. Τρόϊκας θέλοντος θα υπάρξουν και άλλοι επέτειοι.

Το κορόϊδο μια μέρα το χρόνο πρέπει να γιορτάζει. Έτσι ξεχνάει. Ξεχνάει τι είναι, γιατί είναι και ποιοι τον προτιμούν έτσι. Γυρίζει στο σπίτι γεμάτος αυτοπεποίθηση, φουσκωμένος σαν παγόνι απ’ τα κούφια λόγια που άκουσε. Τα χαμόγελα που μέτρησε. Μεγάλη υπόθεση να βρίσκεται στην εμβέλεια των χνώτων εκείνου που τον θεωρεί κορόϊδο. Ήξερε τι ψήφιζε (τη δεύτερη φορά). 

Μια φορά το χρόνο πρέπει να του χαϊδεύουν την πλάτη. Τις υπόλοιπες 364 μέρες μπορεί να απολαμβάνει όλα τα αγαθά που απολαμβάνουν και οι υπόλοιποι. Να τρέχει και να μην φτάνει. Να πληρώνει, να πληρώνει, να πληρώνει ό,τι του ζητήσουν. Βεβαίως, αν θέλει, μπορεί να διαμαρτυρηθεί. Να συμμετέχει στις διαδηλώσεις κατά αυτών που τον θεωρούν κορόϊδο.

η ελληνική άνοιξη έχασε την ευκαιρία να φέρει την Αριστερά (προδόθηκε απ' όσους παραδόθηκαν)

Παρόλα τα ωραία που συμβαίνουν στην κοινωνία με δράστες τους εντολοδόχους μας, απ' το ξυλοφόρτωμα συνταξιούχων, την έλλειψη φαρμάκων απαραίτητων κατηγορίας δεινοπαθούντων συνανθρώπων μας, τις δηλώσεις κοντόμυαλων μα κατά δήλωση αριστερών περί καταβολής διδάκτρων στην κατά τα άλλα δημόσια, μέχρι τη στροφή μέρους πολιτών σε καταδικασμένες από καιρό επιλογές πολιτικών σαλτιμπάγκων, που ξαναζεσταίνουν μπαγιάτικες συνταγές (ελπίζοντας στην κοντή μνήμη) με τη δικαιολογία: "είδαμε και τους αριστερούς", παρόλα αυτά συνεχίζω, συνεχίζεται να αποκαλείται η κυβέρνηση Τσίπρα: "Κυβέρνηση της Αριστεράς".

Γιατί;

Εκείνοι που επιμένουν να αποκαλούν "Αριστερή" την κυβέρνηση Τσίπρα και τα μέλη της εθισμένους στον σοβιετικό κρατισμό (εν μέσω γενικού ξεπουλήματος), ανίατους κομουνιστές και κρυφο-σταλινικούς, είναι το τμήμα της φασίζουσας ΝΔ, που επέστρεψε στο προσκήνιο του δεξιού κόμματος με την ευκαιρία των εσωκομματικών εκλογών. Που αξίως και επαξίως εκπροσωπείται υπό της αχαλίνωτης και γλοιώδους κορωνίδας και πολιτικού σαρδανάπαλου.

Κατάφερε (σκοπός του ήταν) να βγάλει απ' την αφάνεια το φασίζων τμήμα της ΝΔ (όσο απέμεινε) και με την υποψηφιότητα του να το μετουσιώσει σε συνιστώσα. Διαχρονικός εχθρός η Αριστερά και οι Κομουνιστές. Τρισχειρότερος του τρισκατάρατου. Από δω και στο εξής ο ρόλος της θα είναι αιμομικτικός, για την επιστροφή του κόμματος της δεξιάς σε εποχές του πάλαι ποτέ λαμπρού παρελθόντος (φωτιά και τσεκούρι). Εχθρός, η σημερινή κυβέρνηση (επανέρχεται το: Γιατί, με ερωτηματικό βεβαίως) ανεξάρτητα εάν εφαρμόζει τη δεξιά πολιτική σε βαθμό που οι ακραιφνείς δεξιοί και ακροδεξιοί να έχουν χάσει το μπούσουλα και να αναρωτιούνται: μήπως, δεν είναι τόσο δεξιοί όσο η αριστερή μας κυβέρνηση;

Ο νεοφιλελευθερισμός του κ. Μητσοτάκη έλκει την καταγωγή από την ίδια φύτρα κι ας κόπτεται περί κεντρωδεξιάς. Ταίριασαν τα χνώτα τους, αναγκαστικά ή μη, λίγη σημασία έχει. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και ο σκοπός τους είναι κοινός. Έτσι θα πορευτούν μέχρι την ώρα που θα κληθούν να ενσαρκώσουν το ρόλο που τους ετοιμάζουν. Μέχρι τότε, αντίπαλος θα παραμένει η Αριστερά, μέσω της "αριστερής κυβέρνησης", της οποίας το έργο, βεβαίως, θα κληθούν να συνεχίσουν, ακριβώς από εκεί που θα σταματήσει. Εκτός και αν, για τον καλύτερο συντονισμό του (κοινού) έργου συναποφασίσουν ό,τι περισσότερα είναι αυτά που τους ενώνουν (η δικαιολογία υπάρχει).

Στην απέναντι πλευρά υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που επιμένουν να αποκαλούν την κυβέρνηση Τσίπρα "αριστερή". Ή καλύτερα, να αυτοαποκαλούνται αυτάρεσκα αριστεροί. Είναι τα μέλη της κυβέρνησης, οι βουλευτές της, οι κομματικοί και οι παρατρεχάμενοι. Ο λαός, ακόμη και αυτοί που τους ψήφισαν, μειδιούν πικρά. Γνωρίζουν απ' τα γεννοφάσκια τους σ' αυτόν τον τόπο τον αριστερό και την Αριστερά. Σε όλες τις εκδοχές της και με όλες τις εκφάνσεις της.

Πως χαρακτηρίζεται κάποιος ως αριστερός; Αρκεί ο αυτοπροσδιορισμός; Είναι αρκετή η κομματική ταυτότητα; και για ποιους; Αρκεί το: στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις; Πως αναιρείται η αριστεροσύνη; Πως αποχαρακτηρίζεται ο αριστερός; Απ' τις πράξεις του, την πορεία τους και τη στάση του στη ζωή; Πως προσδιορίζεται μια κυβέρνηση αριστερή; Αρκεί η συμμετοχή σ' αυτήν αριστερών κατά δήλωση; Που στοχεύει και σε τι εξυπηρετεί να αποκαλείται (και να αυτοαποκαλούνται) η κυβέρνηση Τσίπρα αριστερή; Εν προκειμένω, είναι το ζητούμενο ένα, ποιος και γιατί σιγοντάρει την αριστεροσύνη του κ. Τσίπρα και της κυβέρνησης του.

Απέναντι σ' αυτήν την κυβέρνηση η Αριστερά έχει χρέος να αντιπαραταχθεί σε ένα κοινό μέτωπο. Το χρέος της είναι να αποκαλύψει τους κράχτες και να ανατρέψει τις πολιτικές δυνάμεις της εκμετάλλευσης με όποιο προσωπείο κι αν εμφανίζονται. Ο λαός της αυτό περιμένει. Γι' αυτό στέκεται όρθιος, παρόλα τα χτυπήματα που δέχτηκε. Από δεξιούς και από "αριστερούς".  

(Μου είναι αδιάφορο το τι πιστεύει ο γερμανός υπουργός για τον πρωθυπουργό μας και ο λόγος είναι απλός. Έπαψε να εκφράζει τα δίκια της χώρας. Συνεχίζει να βρίσκεται στη θέση του χάρη στο εκλογικό σύστημα και μόνο. Αν θα έλεγα κάτι για τον γερμανό υπουργό, θα το έλεγα στον επίδοξο δολοφόνο του: "είναι η βολή stupid". Θα του έλεγα ό,τι έπρεπε να εξασκηθεί καλύτερα στη σκοποβολή. Μα με πρόλαβε η κυρία Όλγα, που μας πληροφόρησε ό,τι ο γερμανός (stupid) δεν είχε σκοπό να μειώσει τον πρωθυπουργό μας, ούτε και ο κ. Τσίπρας αισθάνθηκε μειωμένος που τον αποκάλεσε ανόητο. Γιατί τον αποκάλεσε, εμμέσως πλην σαφώς. Για δυο λόγους. Σ' αυτόν απευθύνονταν ο χαρακτηρισμός. Ήταν παρών. Και η εφαρμογή αφορά το πρόγραμμα του γερμανού στη χώρα μας. Μου είναι αδιάφορο, επίσης, πως νοιώθει μετά τον χαρακτηρισμό του ο κ. Τσίπρας. Σε μένα αλλά και σε όλους τους αριστερούς, φαντάζομαι, έχει πάρει τη θέση που του αξίζει)  

το "αριστερό" το παραμύθι-μύθι-μύθι

Είπε ο κ. Κατρούγκαλος το "παραμύθι" (φυσικά, στην εφημερίδα της πρώτης φορά αριστερο-δεξιό-στροφα και με προσχεδιασμένες τις ερωτήσεις) ό,τι οι συνταξιούχοι των 600 ευρώ είναι μια τερατολογία και χαρακτήρισε προβοκάτορες όσους το λένε. Κοντινή γιορτή η Κυριακή.

Όταν ετσιθελικά και με τους διατεταγμένους (153) θα περάσει η καρμανιόλα και όταν, βεβαίως, αρχίσουν να μπαίνουν στους λογαριασμούς οι συντάξεις, οι δις-μορφοι τερατολόγοι ακάθεκτοι θα συνεχίζουν το "παραμύθι". Σαν τίποτε να μην συνέβη (έντεκα μειώσεις έγιναν, στη δωδέκατη θα σταματήσουμε;)

Το "παραμύθι" όμως έχει και συνέχεια (εκτός από κοντά ποδάρια): Εθνική σύνταξη στα 384 ευρώ, συν 266 το ανταποδοτικό κομμάτι σύνολο 650 ευρώ (και όχι 600, βεβαίως), συν την επικουρική την οποία δεν προσδιόρισε ο κύριος επί των τιμών (επικουρική ήταν και πάει) για να καταλήξει στο "οι συντάξεις είναι εγγυημένες" και με τη βούλα από τον φερέγγυο εγγυητή. Όστις, μεταξύ των άλλων εγγυήθηκε και την κατάργηση των μνημονίων με έναν νόμο.

Όπως επίσης και το αμίμητο : "ή εμείς, ή αυτοί" (κι αυτό εγγυημένο ήταν). Που πληροφορηθήκαμε εμβρόντητοι ό,τι δεν το έλεγε στα σοβαρά. Ενώ εμείς οι αχρείοι τον παίρναμε στα σοβαρά (και οι παρ' ημών "εμείς", εν μια νυκτί εγένοντο "αυτοί", και έτι χειρότερο).

Και συνωμότησαν (παρά φύσιν) αριστεροί και εργοδότες για τα δίκαια των εργαζομένων (πλήρης σύμπνοια, τι άλλο έχουμε να δούμε). Κάνοντας την καρδιά τους πέτρα οι μεν, ώστε τα ταμεία να πληρώνουν συντάξεις και του χρόνου όπως μας πληροφόρησε ο κ. Γενικός, και οι δε, όπως συνηθίζουν το 'ριξαν στο γιαλό. 

εθνικός μονόλογος

Μια απορία. Το πρώτο πακέτο με τα προαπαιτούμενα Νο2 πέρασε με σχετική ευκολία. Οι αντιδράσεις των Σακελλαρίδη-Νικιλόπουλου ήταν αναμενόμενες και είχαν προβλεφθεί. Εκτός, ίσως, αυτής του Παναγούλη. Αυτό, καθόλου δεν διαφοροποιεί τη συνολική εικόνα της κυβέρνησης όπως αφήνεται να εννοηθεί, ένθεν κακείθεν. Η δουλειά έγινε, αποστολή εξετελέσθη.

Ήδη ο Σακελλαρίδης παραδίδοντας αντικαταστάθηκε με μπιστικό και ο Νικολόπουλος δήλωσε ό,τι θα αποτελεί στο εξής (ο ίδιος, ο πρόεδρος του "κόμματός" του, και ο εαυτός του) τον τρίτο κυβερνητικό πόλο. Είτε διαφωνεί, είτε συμφωνεί με τους χειρισμούς της κυβέρνησης. (Βέβαια, ένα υπουργείο ίσως να ήταν το δέλεαρ για να επανέλθει στο "σωστό" δρόμο, αλλά αυτό, μάλλον σκοντάφτει στο γενικό του προφίλ.)

Οπότε, κάπως έτσι, ίσως και πιο εύκολα (είπαμε, ο φόβος φυλάει τα έρμα) θα λάβει θετική ψήφο και το δεύτερο. Ποιος θα τολμήσει να σηκώσει μπαϊράκι μετά την αποπομπή Σακελλαρίδη; (μαύρο φίδι που τον έφαγε, τη διαφοροποίηση ακολουθεί παραίτηση και αντικατάσταση). Αυτή είναι πάνω-κάτω η εικόνα της συμπολίτευσης. Προς το παρόν.

Βαδίζει, αφενός, με μπούσουλα τις κιτάπια της τετρόϊκας προσποιούμενη την απατημένη, αφετέρου, με την (όλως περίεργη) ανοχή μας στην εκδούλευση που προσφέρει στους δυνάστες-δανειστές και της επιτρέπει να βαυκαλίζεται ό,τι έχει τη στήριξη μας. Έχοντας στραμμένο το βλέμμα της στο μέλλον, όπου προετοιμάζει την επιστροφή της χαμένης μας ευμάρειας. Εφόσον, βέβαια, δεν πέσει θύμα της επιτυχίας του Ευκλείδη.

Απέναντι, η εικόνα είναι αρκούντως χειρότερη. Ας προσπεράσουμε την ΝΔ κι ας την αφήσουμε να λύσει τα εσωτερικά της προβλήματα με την ησυχία της (αν ποτέ τη βρει), τα οποία, μέσα στα αντιπολιτευτικά πλαίσια, διαμορφώνουν τελευταία και σε μέγιστο βαθμό, την αντιπολιτευτική της στάση στην πολιτική ατζέντα που επιβάλει η τετρόϊκα και, ας δούμε, τα άλλα δυο κόμματα, "Πασοκ" και "Ποτάμι".

οι Μανδαρίνοι της "αριστερής" σχολής

Ο Γιάννης Πανούσης για όσο διακοσμούσε το γραφείο του "Προστασίας του Πολίτη" και, κατ' επέκταση, για όσο ήταν φορτωμένος με την προστασία μας απ' τους παράνομους και τους τρομοκράτες (που τρομοκρατούσαν το πόπολο), εκτός βεβαίως απ' την με ποικίλους τρόπους παρανομούσα υπηρεσία που είχε την ευτυχία να προΐσταται, είχε πάντα έναν καλό λόγο να πει για τον πολιτικό του προϊστάμενο απολαμβάνοντας ταυτόχρονα την εμπιστοσύνη του για τις υπηρεσίες που του πρόσφερε. Χωρίς, αλήθεια, να επιζητεί την όποια ανταμοιβή. Αφού θεωρούσε ό,τι όλως δικαίως βρισκόταν σ' αυτή τη θέση. Μάλιστα, τότε έκαμνε και προτάσεις, σχεδόν καθημερινά, για να υπενθυμίζει στον Τσίπρα ό,τι ένας είναι ο Πανούσης και άρα, αναντικατάστατος (μέχρι να τον φάει η μαρμάγκα, αυτό μάλλον πόνεσε).

Σε μια απ' αυτές, πρότεινε για υπουργούς της νέας κυβέρνησης, καθώς οι εκλογές ήταν ορατές μετά την διαφοροποίηση της "αριστερής πλατφόρμας", εκείνους που πίστευαν στην συμφωνία (ο ίδιος πιστός σε συμφωνίες), αυτήν που μόλις είχε υπογράψει ο πολιτικός του προϊστάμενος και, (άκουσον) δεν θα ήταν υποψήφιοι στις εκλογές. Δηλαδή, ο υπουργάρας Πανούσης αυτοπροτείνονταν για υπουργός της επόμενης κυβέρνησης (εφόσον κέρδιζε τις εκλογές ο Συριζα, πράγμα διαφαινόμενο τότε) καθώς γνώριζε (εφόσον δεν ανήκε οργανικά στο κυβερνών κόμμα) ό,τι η κάθοδος του στις εκλογές με το ψηφοδέλτιο του Συριζα, και βεβαίως, η εκλογή του, ήταν άπιαστο όνειρο μετά την βεντέτα που είχε ανοίξει με τη νεολαία του κόμματος, αλλά και με κάποια πρωτοκλασάτα στελέχη (ίσως με μια θέση στο επικρατείας να ενέδιδε ο Γιάννης αλλά είπαμε, τον έφαγε η μαρμάγκα).