Το “παντελόνι καμπάνα”, υπέβαλε μέσω internet στον πρωταγωνιστή του “Ποταμιού” αίτημα για μια συνέντευξη και πήρε την παρακάτω απάντηση.
Αγαπητό, “παντελόνι καμπάνα”.
Ευχαρίστως να τα πούμε από κοντά. Εμείς όμως ζούμε μέσα στο Ποτάμι κι εσύ θα πρέπει να σηκώσεις τα μπατζάκια σου για να μην βραχούν.
Οπότε, του απάντησα: “Μα, καλά, ένα ζευγάρι παραπανίσιες γαλότσες, δεν υπάρχουν;”
Βεβαίως, μου ανταπάντησε και μου διαμήνυσε συγχρόνως ό,τι αν θέλω να πλατσουρίσω λιγάκι μέσα στο "Ποτάμι" του, μπορεί να ικανοποιήσει και την προτίμηση μου στο χρώμα της γαλότσας. Έχουμε, μου είπε, απ’ όλα τα χρώματα.
Ωραία, του έγραψα, θα σας περιμένω πάνω στη γέφυρα.
Όταν το τραίνο σφυρίξει τρεις φορές, ανέβα και προχώρα στο βάθος του διαδρόμου μέχρι να νοιώσεις έντονα τη μυρουδιά Αλατσι(σμένου) φαγητού, εκεί θα είμαι, μου είπε.
Πραγματικά, έτσι έγινε. Μόλις έφτασα στην κουκέτα, που είχε καταλάβει, με υποδέχτηκε με θερμή χειραψία, μαζί με το αινιγματικό του χαμόγελο και το όλο νόημα βλέμμα του.
Κάθισε, μου είπε, το μόνο που θέλω, να μιλάμε στον ενικό, γιατί εγώ δεν εκνευρίζομαι σαν κάποιους άλλους.