Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2013

Της μίζας... το κάγκελο.



_Παρακαλώ
_Λοιπόν...
_Έλα Ελίνα μου.
_Άνοιξε τ' αυτιά σου να το ακούσεις καλά.
_Περίμενε να πάρω μια μπατονέτα.
_Δεν θα σου το πω για δεύτερη φορά.
_Ωραία... ανοιχτά τα έχω.
_Μην τολμήσεις και κάνεις καμιά μαλακία και ανάψεις τζάκι.
_Γιατί;
_Την έβαψες.
_Σου έστριψε;
_Εμένα... Εσένα θα σου στρίψει.
_Μα τι μου λες τώρα!
_Κυκλοφορεί η κομαντατούρ και μοιράζει κλίσεις.
_Και θα με γράψουν για το τζάκι!

Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2013

Η απαλλαγή πλέον έρχεται όλο και πιο κοντά.




Ποιες οι επιλογές που διαθέτει ο Σαμαράς σ’ έναν αναγκαστικό ανασχηματισμό; Είναι ένα καίριο ερώτημα. Αν δεν αλλάξει ρυθμό κινδυνεύει να πέσει στο γκρεμό. Σύσσωμη η κυβέρνηση του, κι αυτός μαζί, θα νοιώσουν σαν αιωρούμενα σωματίδια. Θα τους πνίξει το σύννεφο “αιθαλομίχλης” που δημιούργησαν με την αλλοπρόσαλλη πολιτική. Ως πρώτη εκτίμηση μπορεί να θεωρηθεί ό,τι η προσγείωση θα είναι αναγκαστική και εξ αναγκασμού ανώμαλη. Η δεύτερη που είναι και η ποιο δυσοίωνη ό,τι σωτηρία δεν φαίνεται να υπάρχει, ούτε για την κυβέρνηση αλλά ούτε και για τη χώρα, σ’ αυτόν τον κατήφορο.

Κάθε φορά που θα πλησιάζει η εκταμίευση κάποιας δόσης θα έχουμε και νέες υποχωρήσεις προς τους δανειστές. Μέχρις εξαντλήσεως. Μέχρις τελικής πτώσης. Μέχρι την ώρα που θα σαλπίσει το γενικό ξεπούλημα, αυτό δηλαδή που περιμένουν τα κάθε λογής τσακάλια. Διαρκώς θα διαπιστώνονται μαύρες τρύπες στον προϋπολογισμό από υστέρηση εσόδων, που θα πρέπει να καλυφθούν με ανάλογες μειώσεις παροχών (μισθοί – συντάξεις – επιπλέον φορολόγηση-εκποίηση δημόσιου πλούτου).

Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2013

Όλοι μαζί μπορούμε... Όλοι μαζί, πάλι δεν μπορούν.



Όλες οι ηλεκτρονικές σελίδες των καθεστωτικών εφημερίδων σήμερα αλλά και διάφορα σάϊτ της ίδια διακύμανσης, ενορχηστρωμένα και χωρίς βεβαίως καμία διασταύρωση, αυτοί δεν έχουν πρόβλημα με την δεοντολογία, την έχουν γραμμένη, άλλωστε ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, και το εκ του σκοπού αποτέλεσμα "γρασάρει τα μέσα" (των), αναπαράγουν εν χορώ την είδηση, αν μπορεί να θεωρηθεί είδηση κάτι που γράφεται σε κουτσομπολίστικη στήλη, όπως είναι ο "ΒΗΜΑτοδότης", της εφημερίδας του ΔΟΛ, του "φθορέα των συνειδήσεων". 

Μάλιστα, για του λόγου το αληθές παραθέτει ο εν λόγω σχολιογράφος και έναν δήθεν διάλογο που είναι καταφανέστατα εφεύρημα του, με την πρώτη ανάγνωση γίνεται αντιληπτό, μην αναρωτιέστε ποιος να είναι άραγε ο κουτσομπόλης, είναι γνωστός τοις πάσι, αναρωτηθείτε μόνο για το σκοπό, για όλον αυτόν τον τζερτζελέ που προσπαθεί να αρθρώσει πολιτικό λόγο με εκχυδαϊσμένες εκφράσεις υπό την επήρεια αυτοκαταστροφικού συμπλέγματος. 

Τετάρτη 25 Δεκεμβρίου 2013

Σσσσσ... η κυβέρνηση εργάζεται!




Τηλεπικοινωνιακό σόου ανήμερα των Χριστουγέννων απ' το τρίο Στούτζες. Από το αστείο η κατάσταση εξελίχτηκε στο γελοίο κι από κει στο φαιδρό και φτου ξανά απ' την αρχή. Ή μας περνάνε για ηλίθιους, ή οι ίδιοι είναι πανηλίθιοι. Μέση κατάσταση δεν υπάρχει. Δυστυχώς.

Για το πως γίνεται η χώρα να έχει υπουργούς άτομα με την "ποιότητα" ενός Στουρνάρα, την καφρίλα ενός Γεωργιάδη και την ανοησία ενός Μανιάτη, ας το αναζητήσουμε αλλού, εκεί που δυστυχώς, το ξαναλέω, υπάρχει και η δική μας συμμετοχή

Μέρα που είναι σήμερα, συνεδρίασαν τρεις παρακαλώ, για να μας πουν ό,τι ο φόρος στο πετρέλαιο είναι απολύτως πετυχημένος και η κυβέρνηση έπραξε σωστά, και επομένως, σωστά είναι κυβέρνηση, κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. 

Τι έπραξε όμως η κυβέρνηση γι' αυτό το σωστό μέτρο; και ποια τα αποτελέσματα; 

Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2013

Τα Στουρνάρια... περίσσεψαν.




«Υπάρχει ιδεολογικό βέρτιγκο από την Αριστερά.... Η αντιπολίτευση έχει αυτοκτονικό σύνδρομο.... Δεν περίμενα να υπερασπίζεστε τα βόρεια προάστια».

Όταν ένας σχετικά νέος και σε ηλικία, πολιτικός, κάνει τις παραπάνω δηλώσεις, μάλιστα, μέσα στην επιτροπή οικονομικών κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για τους πλειστηριασμούς, προκύπτουν δυο ερωτήματα, όχι απαραίτητα και η ανάγκη απάντησης τους, για το λόγο ό,τι αυτή είναι ευκόλως εννοούμενη.

α. Τι μπορεί να περιμένει κανείς από έναν πολιτικό που επιλέγει επί της ουσίας να απαντήσει λαϊκίζοντας;

β. Σε ποια προάστια τοποθετεί ο ίδιος τον εαυτό του; Ο βίος και η πολιτεία υπουργών των κυβερνήσεων του ενός αλλά και του δεύτερου κόμματος, είναι γνωστή.    

Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2013

Λιάπηδες στο Γκουβέρνο




Ο Βενιζέλος όταν άκουσε πρώτη φορά για υποβρύχια κατάλαβε για το κουταλάκι με τη βανίλια που το σερβίρουν μέσα σ’ ένα ποτήρι με νερό.

Περισσότερο με αμφίβιο μοιάζει, με βάτραχο, παρά με υποβρύχιο.

Η συνέπεια του Σαμαρά είναι σαν αυτή του σκορπιού. Ο Μητσοτάκης το ένοιωσε για τα καλά, ο Βαγγελάκης το γνωρίζει;

Αργότερα κάποιος του δίδαξε του Βενιζέλου ό,τι όταν θέλουν να καταδυθούν τα υποβρύχια γεμίζουν τις δεξαμενές τους.

Μα τι αγκαλιά είναι κι αυτή του Σαμαρά; Χωράει τον Βενιζέλο και δεν χωράει τον Μιχαλάκη; Τον συνοδοιπόρο;

Όποιος έβγαλε την παροιμία, “Πες μου τους συνοδοιπόρους σου (παλιούς και νέους) να σου πω τι κουμάσι είσαι” κάτι παραπάνω ήξερε.


Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2013

Ακυβέρνητοι.




Ίσως να μην πρόσεξα καλά, αλλά και πάλι, μου είναι δύσκολο να κατανοήσω το νόημα αυτής της κίνησης. Από παιδί στο κουρμπέτι. Χίλιες δουλειές δεν έφτασαν για να μεγαλώσει τα παιδιά της. Να τα σπουδάσει όλα. Στερώντας απ' τον εαυτό της εκείνα που μια γυναίκα ονειρεύεται. Ένα καινούργιο πανωφόρι κι ένα ζευγάρι ζεστά παπούτσια για τις κρύες μέρες του χειμώνα. Ένα λινό αραχνοΰφαντο φόρεμα για τις καλοκαιρινές βόλτες στην παραλία. Μήπως και δεν είδα καλά; Υπήρχε και κάποια απόσταση. Μα τα μάτια μου δεν μ' έχουν προδώσει, ακόμη. Και αυτή η κίνηση μοιάζει πολύ γνώριμη για να αμφιβάλεις.   

Τις πρώτες μέρες της "εθνοσωτηρίου επαναστάσεως" συνέλαβαν πολλούς, μαζί και τον πατέρα της κυρίας Αρχοντούλας, έλεγαν πως θα τους μεταφέρουν κάπου αλλού, μακριά, άλλοι πάλι πως θα τους άφηναν σύντομα, μα αυτό καθόλου δεν τον ένοιαζε, μακρονησιώτης και αριστερός από κούνια όπως έλεγε φόβος δεν τον ακούμπαγε, κάποιος είπε πως μέσα στην ασφάλεια στην ερώτηση που του έκαναν, αν είναι κομουνιστής, τους απάντησε με την χαρακτηριστική ποντιακή του προφορά: "δεν ξέρω τι λέτε εσείς, αλλά και τα ποντίκια στο σπίτι μας κόκκινα είναι", χωρατατζής και αυτοσαρκαστικός, γνήσιος γιος αυτής της ριμάδας γωνιάς της γης. 

Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013

the life is a game




Δεν είναι πολλοί αυτοί που χαίρομαι να τους διαβάζω. Έτσι, σε μια βόλτα τους προλαβαίνω όλους. Μπήκα λοιπόν σήμερα το πρωί να διαβάσω όσους ανέβασαν post και ήρθε και η σειρά της Ρέας Βιτάλη.  "Σταβλίζεται" στο protagon. Μην σας ξενίζει η λέξη που χρησιμοποίησα, όλοι εκεί μέσα αισθάνονται σαν "ιερές αγελάδες". Μηδενός εξαιρουμένου. 

Αυτό, ουδόλως μειώνει την προσωπικότητα του καθενός και της κάθε μιας. Άλλωστε, αυτή προσδιορίζεται από άλλα, διάφορα και πολλάκις αδιάφορα στοιχεία, και η κρίση ήταν ανέκαθεν κρίση. 

Την διαβάζω ανελλιπώς, όχι για τις απόψεις της, για τη ζωή ή τα τεκταινόμενα, αυτά ο καθένας μας τα ζυγίζει από την πλευρά που επέλεξε να περπατήσει, αλλά κυρίως για την ευρηματικότητα της γραφής της που κάποιες φορές την βρίσκω (προσωπικό αυτό) εκπληκτική. 


Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2013

Μια βασιλόπιτα σαν τσουρέκι.


Άγιε μου Βασίλη, λυπάμαι πάρα πολύ γι' αυτό που σου συνέβη. Δεν ξέρω πως και με τι λόγια να σου το πω. Και 'γω και η αδελφούλα μου είμαστε πολύ στενοχωρημένοι. Αν είχα το τηλέφωνό σου τουλάχιστον.... Αλλά εκεί μακριά που είναι το χωριό σου είναι πολύ δύσκολο να πιάσεις γραμμή. 

Έτσι μου είπε ο πατέρας μου και δεν έχω λόγο να μην τον πιστέψω, γιατί ποτέ δεν μου λέει ψέματα. Ακόμη κι αν αναγκαστεί να μου κρύψει κάτι που είναι λυπηρό, δεν φταίει αυτός. Είμαι σίγουρος γι' αυτό. Η αδελφούλα μου ελπίζει πως κάτι μπορεί να γίνει στο τέλος. Η μαμά μου όμως της λέει ό,τι είναι πολύ δύσκολο. Σχεδόν αδύνατον. 

Από μέρες τώρα είχα ετοιμάσει ένα γράμμα. Σήμερα ήθελα να το δώσω στον πατέρα μου να σου το ταχυδρομήσει. Έφτιαξα και έναν φάκελο και τον ζωγράφισα απ' έξω. Έκανα ένα πάρκο και δυο παιδάκια να παίζουν ξένοιαστα. Εγώ και η αδελφούλα μου. Αλλά τώρα γιατί σου τα λέω αυτά, αφού δεν μπορείς, ούτε να με δεις, ούτε να μ' ακούσεις; Όμως ήθελα πολύ αυτό το δώρο.

Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2013

Η τρόϊκα ζήτησε σπίτι κάτω από την Ακρόπολη. Σκοπεύει να μείνει μόνιμα.



Ο Στουρνάρας απρόσμενα θυμήθηκε τους ιδιοκτήτες μεγάλης ακίνητης περιουσίας. 

Είπε πως ήρθε η ώρα να πληρώσει και η Εκάλη.

Σωστά, δεν είναι εύκολο να σηκώσουν τα σπίτια τους και να τα φυγαδεύσουν στο εξωτερικό.

Τρέχει να προλάβει να εισπράξει πρώτος μην τυχόν και έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ και βρει λεφτά.

Από εκείνη την περίφημη "Λίστα Λαγκάρντ" με τους καταθέτες στις Ελβετικές τράπεζες δεν θα πάρει κάτι;