31 του Αυγούστου '18

Τσίπρας πάσης Ελλάδος

Ο Τσίπρας κάνει αυτό που του πρέπει και καλά κάνει που δεν ρωτάει κανέναν. Και ποιον να ρωτήσει στο κάτω-κάτω; Αυτούς που δεν τους γνώριζε, ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας; Εδώ μιλάμε για το μέλλον της αριστεράς και του σοσιαλισμού. 

Κανένας εχέφρων και δη κατά δήλωση αριστερός πολιτικός, δεν θα άφηνε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Η εξέλιξη χρειάζεται τη μοίρα της κι ο Αλέξης είναι υπέρ του δέοντος προνοητικός. Έπιασε την ευκαιρία απ' τη ρίζα. Προς το παρόν, είναι απασχολημένος με κάποιες άλλες λεπτομέρειες που έχουν ημερομηνία λήξης. Όταν τις διευθετήσει θα βγει στο δρόμο για τον σοσιαλισμό.  

Σου λέει. Τι θέλει το διευθυντήριο; Μια σταθερή κυβέρνηση για να μην υπάρξουν εμπόδια στην ολοκλήρωση. Αν ρωτάτε ποια η ολοκλήρωση, δεν μπορώ να απαντήσω. Εκτός από δύσκολο, είναι και ανεπίτρεπτο. 

Τι θέλει η χώρα; Μια σταθερή κυβέρνηση που δεν θα ορθώνει εμπόδια στο διευθυντήριο. Διότι το διευθυντήριο όταν βρίσκει εμπόδια καλεί τους θεσμούς, και οι θεσμοί : "Στέλλα φύγε, κρατώ μαχαίρι". Αλλά πως να φύγει η Στέλλα; Με ΝΑΙ ή με ΟΧΙ; 

Τι θέλει η σταθερή κυβέρνηση; Έναν πρωθυπουργό που θα ισοπεδώνει εμπόδια. Ο προηγούμενος δεν τα κατάφερε, χάλασε γρανάζι της μπουλντόζας και αποχώρησε καταϊδρωμένος, ελάχιστα πριν μας απογειώσει στον ιδεατό σαμαρόκοκοσμο. Ο σημερινός χειρίζεται καλύτερα τη μπουλντόζα, ποιος το αμφισβητεί; Για τον επόμενο υπάρχει ένα ερωτηματικό. Αν γνωρίζει να οδηγεί μπουλντόζα, βασικό αυτό, για να μην πάρει σβάρνα μαζί με τα υπό κατεδάφιση κι ό,τι άλλο κινείται, ή αν καταφύγει στα εκρηκτικά όταν του μείνει το χειριστήριο παλούκι στο χέρι.   

Λέτε να μην ξέρει τι κάνει ο Αλέξης; Χθεσινός είναι; Κι αν κάτι του ξεφύγει, δεν έχει συμβούλους;

Όποιος τον κατηγορεί για την νέα κυβερνητική συλλογή του, αργά ή γρήγορα θα καταλάβει το λάθος του και θα του ζητήσει άφεση αμαρτιών. Αν θεωρεί τον Αλέξη βλάκα, ηλίθιο και ανεπίδεκτο μαθήσεως, δεν ξέρει τι του γίνεται. Μεγάλο λάθος. Ο Αλέξης είναι πολυμήχανος. Λέτε τυχαία πήγε στην Ιθάκη; Καθόλου. Ιδού το αποτέλεσμα. Όλοι για τον Αλέξη κάνουν τάμα στην Παναγία να τον έχει καλά.  

Ανέπνευσε απ' τον αέρα που ανάπνεε ο Οδυσσέας, ήπιε απ' το νερό που έπινε ο Οδυσσέας και ανάγκασε τους πρώην υβριστές του να γίνουν υμνητές του. Λίγο είναι; Οι μνηστήρες για τη θέση του κινδυνεύουν να καταλήξουν υπουργοί του στον επόμενο ανασχηματισμό.    

Εκτός από τον Κυριάκο. Είναι γεννημένος για άλλες. Μεγαλύτερες. 

29 του Αυγούστου '18

Να είμαστε στα καλά μας!

Για δες! Ο κάθε πολιτικός αυνανιστής έχει στην άκρια του μυαλού του να γράψει βιβλίο. Κι η ορντινάντσα του στρατηγού θα το γράψει για να μας αποκαλύψει τα α-πα-πα. Όταν συνέβαιναν μόκο. Αν λόγου χάριν, ο Πολάκης, ή το Άδωνι, πάρουν απόφαση να χαιρετήσουν για να ασχοληθούν με τα εσώτερα τους (αν λέμε, πού τέτοια τύχη) τα τρολ που τους ακολουθούν θα περιμένουν να μάθουν τα καθέκαστα από το βιβλίο που θα εκδώσει ο ένας για τον άλλον; Ας είμαστε στα καλά μας.

Εκείνο, το ουάου(!) πολύ θα ήθελα να το ακούσω με ολανδική προφορά. Αλλά να διαβάσω αυτά που θέλει η ηλίθια φάτσα στην κορυφαία στιγμή της αμηχανίας της, τη χάρη δεν θα της κάνω. Θα έχει πάντα τη γοητεία της αυτή η στιγμή. Όταν άρχισε να μουσκεύει το παντελόνι από την ακράτεια, κι έψαχνε την πόρτα να φύγει το γρηγορότερο, πριν αρχίσει να μυρίζει μιας και τα άλλα ήτανε στο δρόμο. (Τότε. Μετά..... ανέλαβε ο αντ' αυτού). 

Στην επόμενη έκδοση του λεξικού του ο Μπαμπινιώτης στο λήμμα "αμηχανία" ας βάλει φωτογραφία με την έκφραση του προσώπου του βλακέντιου ολανδού. Δεν θα χρειαστεί καμιά επεξήγηση και καμιά ετυμολόγηση. Πως λένε οι κινέζοι, μια εικόνα χίλιες λέξεις; Έτσι.

Αν είναι να διαβάσω κάποιο βιβλίο με ευχαρίστηση θα διάβαζα το βιβλίο του στρατηγού Σόιμπλε και όχι της ορντινάντσας του. Τι απ' όσα έκανε να κρύψει και τι από αυτά να τα γυρίσει αλλιώς; Ό,τι ήταν να πει, το είπε και το έκανε. Μπορεί να μην τον γουστάρω, όμως η ξεφτίλα του Τσίπρα έχει γούστο. On camera.  

27 του Αυγούστου 18

26 του Αυγούστου '18

έχω ένα θέμα. ζητάνε να πιστέψω ό,τι δεν είμαι στρουθοκάμηλος

__Μισό λεπτό....
__Έλα. Γιατί αργείς να το σηκώσεις;
__....μισό λεπτό. Μην κλείσεις. Να σβήσω το μάτι.
__Πήγες ποτέ στην Ιθάκη;
__Έλα. Τι έλεγες;
__Ο Θανάσης μούταξε ταξίδι στην Ιθάκη.
__Γιατί παίρνεις στο σταθερό;
__Ασύρματο δεν είναι;
__Η βάση του είναι στο σαλόνι κι εγώ είμαι στην κουζίνα.
__Μμμμ. Πήγες ποτέ στην Ιθάκη;
__Ναι, αμέ.
__Με τον Λαυρέντη;
__Μόνη μου. Εκδρομή με το σχολείο.
__Τώρα που βγήκαμε απ' το μνημόνιο, μου λέει ο Θανάσης μου, θα κάνουμε που και που κανένα ταξιδάκι. Έτσι για να αλλάζουμε παραστάσεις.
__Ναι. Χρειάζεται. Να βλέπεις τη διαφορά. Πως είμασταν και πως καταντήσαμε.
__Σωστά. Τόσα χρόνια με τα μνημόνια θόλωσε το μάτι, βρε παιδί μου. Μόνο στο χωριό!
__Κάτι είναι κι αυτό. Αλλάζεις παραστάσεις.
__Τι λες τώρα! Που βλέπω το σπίτι και με πιάνει κατάθλιψη!
__Φτιάξτε το. Σουλουπώστε το.
__Πως; Με τι;
__Πιάνουν τα χέρια του του Θανάση. Αλλά, γιατί στην Ιθάκη; Έχει άλλους, καλύτερους προορισμούς, για να απολαύσεις ένα ταξίδι. Στη Βενετία βρε παιδί μου, στη Βενετία.
__Είπαμε με τον Θανάση να το δούμε, σαν την επιστροφή μας στα ταξίδια.
__Να προσέχετε εκεί.
__Να προσέχουμε τι!
__Το μνημόνιο, παιδί μου. Μην το συναντήσετε σε κάνα στενό.
__Τελείωσε αυτό. Πάει.
__Είπε, το άφησε πίσω.
__Καλά, εντάξει, να δούμε πότε θα πεις μια καλή κουβέντα.
__Νομίζεις, αν πω καλή κουβέντα θα αλλάξει κάτι; Να πω αν είναι. Όχι μια. Δυο!
__Βρε, χαμογέλασε λιγάκι. Τι κοστίζει να χαμογελάσεις;
__Κοστίζει αγάπη μου, κοστίζει. Ξέρεις τι θα σκεφτεί αυτός που θα με δει να πληρώνω χαχανίζοντας τον.... μετά μνημονίων ΕΝΦΙΑ; Πάει, θα πει. Κουζουλάθηκε αυτή.
__Επανέρχεται η κανονικότητα, σιγά σιγά.
__Αυτό το σιγά σιγά είναι που με κάνει να μην μπορώ να κοιταχτώ στον καθρέφτη.
__Ε! Αυτό δεν το καταλαβαίνω. Που κολλάει ο καθρέφτης!
__Ρωτάς; Γιατί παιδί μου..... άσε τώρα... μην ανοίξω το στοματάκι μου.
__Όχι, να το πεις. Πετάς κάτι και μετά άντε....
__Να σου το πω. Αλλά αμφιβάλω αν το καταλάβεις.
__Γιατί. Τι είμαι!
__Είναι σαν αυτό που λένε, αφού τον έσφαξε, του ρούφηξε και το αίμα.
__Έχεις έναν τρόπο, να μαυρίζεις την ψυχή σου!
__Δικός μου είναι!!! Άκουσε αγάπη μου, αν τα έχεις πάρει στο κρανίο, γιατί αυτοί που είχες για παράδειγμα αποδείχτηκαν κατοικίδια, τι θα έκαμνες κάθε φορά που θα περνούσες μπροστά απ' τον καθρέφτη;
__Τίποτε! Τι θα έκανα!
__Ούτε πέντε φάσκελα!!! Τέτοιο κορόιδο μόνο σε ελληνική ταινία. 
__Να σου πω. Ευκολόπιστη, εγώ, δεν είμαι. Μακρυά από μένα αυτό. Όμως, βλέπω λιγάκι πιο μακρυά.
__Εμένα με βλέπεις στο πιο μακρυά;
__Και σένα σε βλέπω και όλους μας, μας βλέπω.
__Και πως με βλέπεις;
__Όπως βλέπω κι εμένα.
__Βλέπεις, δηλαδή, την κατάντια μας.
__Καθόλου.
__Αφού βλέπεις εσένα, όπως βλέπεις εμένα.....
__Καλά, εσύ είσαι ειδική περίπτωση. Ότι και να σου πούνε το γυρνάς εκεί που θέλεις.
__Ναι! Για πες μου. Συνεχίζει ο Θανάσης να κόβει το τσιγάρο στη μέση;
__Όχι. Από τότε που βγήκαμε απ' το μνημόνιο το καπνίζει ολόκληρο. Αλλά εσύ που το ξέρεις;
__Ό,τι το κόβει στη μέση για να φτουράει; Εσύ μου το είπες.
__Εγώ!
__Το πακέτο έχει είκοσι τσιγάρα και τα κόβει για να γίνουν σαράντα.
__Κοίτα. Δεν λέω ό,τι δεν περάσαμε δύσκολα. Αλλά τώρα περνάμε τον κάβο.
__Αυτό το έλεγε ο προηγούμενος και ο κάβος τρίτωσε, κι όπως πάμε θα πέσουμε σε τέταρτο.
__Γιατί δεν θέλετε να δείτε την πραγματικότητα. 
__Στο μουσείο Γουλανδρή ετοιμάζουν αίθουσα για τους κάβους. Να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεώτεροι.

23του Αυγούστου '18

22 του Αυγούστου '18

21 του Αυγούστου '18

20 του Αυγούστου '18

19 του Αυγούστου '18

18 του Αυγούστου '18

17 του Αυγούστου '18

16 του Αυγούστου '18

15 του Αυγούστου '18

14 του Αυγούστου '18

13 του Αυγούστου '18

ο σεβασμός είναι αγαθό, ο αυτοσεβασμός συναίσθημα

Όποιος ασχολήθηκε με οποιονδήποτε τρόπο με τον αθλητισμό, γνωρίζει τα καλά του συναγωνισμού. Σήμερα ανταγωνισμός. Όχι μεταξύ των αθλητών. Αυτοί αναπτύσσουν σχέσεις φιλίας με τα πολλά ανταμώματά τους. Που σε πολλές περιπτώσεις συνεχίζουν και μετά τα χρόνια των στίβων. Βέβαια, δεν παραβλέπω το γόητρο από την επιτυχία. Ίσως και κάποια αντιπαλότητα κατά τη διάρκεια του αγώνα, υποκινούμενη από την αγωνία για την κατάκτηση της κορυφής. Αλλά μεταξύ αυτών που βρίσκονται πίσω τους. Που τους πατρονάρουν. Και, ακόμη περισσότερο, γνωρίζουν, εκείνοι που ασχολήθηκαν με τον αθλητισμό, τι σημαίνει πρωτιά. Το λέω γιατί δεν θέλω επ' ουδενί λόγο, όσο σοβαρός κι αν είναι, να μειώσω την επιτυχία. Αν υπάρχει κάτι μεμπτό στην προσωπική αλλά και την αθλητική παρουσία, πέραν του ευ αγωνίζεσθαι, τότε η κριτική πρέπει να εστιάσει σ' αυτό. 

Η αθλήτρια μας του τριπλού άλματος, η Παπαχρήστου, θριάμβευσε σε μια διοργάνωση όπου λίγοι και εκλεκτοί μπορούν να συμμετέχουν. Μπράβο για την επιτυχία της. Μπράβο που μας έκανε περήφανους γι' αυτήν την πρωτιά και έδωσε αφορμή, μαζί με τους υπόλοιπους αθλητές μας, που τα πήγαν εξ ίσου πολύ καλά, να δούνε οι διάφοροι καλοθελητές ό,τι εντός συνόρων δεν υπάρχει μόνον Τσίπρας και Μητσοτάκης που ξεσχίζονται για το ποιος θα ζεσταίνει τον κώλο του στην καρέκλα του Μαξίμου. Ούτε το όνειδος Πολάκης Αδωνιστής, ή Αδωνιστής Πολάκης - οι δυο όψεις του ίδιου προβλήματος. Πολύ περισσότερο οι παπαρολόγοι που θεωρούν ό,τι κάποιοι νοιάζονται για τις εξυπνακίστικες παπαριές τους. Μαθαίνουν, λοιπόν, οι ξένοι, απ' αυτά τα γεγονότα ό,τι υπάρχει και η Ελλάδα που μοχθεί, που αγωνίζεται. Έστω, για την επίτευξη προσωπικών στόχων. Που στην προκειμένη περίπτωση έχουν και αντίκτυπο. Όπως η αφιέρωση του Τσιτσιπά. Όπως η μαύρη κορδέλα στο φανελάκι του Τεντόγλου και άλλα που μου διαφεύγουν αυτήν την στιγμή. 

Όμως, υπάρχει ένα αλλά στην υπόθεση που δεν μπορεί να μην σταθεί κάποιος σ' αυτό. Κι αυτήν την απόστροφο την έθεσε η ίδια η καλή μας αθλήτρια και, πρέπει να το πω. Συγχωρεί ο θεός, όπως λένε, μέσω της εξομολόγησης στον πνευματικό. Συγχωρεί, βεβαίως, και ο συνάνθρωπος όταν η ένδειξη - για τα της αποδείξεως παρακάτω - της αναγνώρισης του λάθους είναι τέτοια που δεν αφήνει περιθώριο για άλλες σκέψεις. Τι θέλω να πω. Είπε η καλή αθλήτρια ό,τι ζήτησε εκατό φορές συγνώμη. Ενδεχομένως σε κάποιες περιπτώσεις αυτό να ήταν υπεραρκετό. Ας πούμε, όταν κάποιος κατά λάθος σου πατάει το πόδι, ή παίζοντας με το νεροπίστολο σου πιτσιλάει τα καινούργια σου υποδήματα. Είναι, όμως, αρκετό, όταν προσβάλλεται συνάνθρωπος με την σκληρότητα και την αναισθησία που κρύβεται σε ένα εκδικητικό ανέκδοτο για να καλυφθεί μια εσώψυχη διαστροφή που σε διακατέχει; Εδώ τα πράγματα παίρνουν μια διαφορετική οπτική. 

Κανένας, φαντάζομαι, δεν ζήτησε και δεν μπορεί να ζητήσει, γιατί δεν έχει αυτό το δικαίωμα, να "σταυρωθεί" η καλή μας αθλήτρια, άλλωστε στο σταυρό μαρτύρησαν άνθρωποι για την πίστη τους. Ούτε πρόκειται να ζητήσει κάποιος να της περάσουν τη "θηλιά" στη μέση της πλατείας. Ποιος είναι αυτός που έχει το δικαίωμα να "κλωτσήσει" το σκαμνί; Ήταν πρακτικές άλλων εποχών, όπου τα πάντα έσκιαζε η φοβέρα. Όμως, εκείνος που επικαλείται σήμερα "σταυρώσεις" και "κρεμάλες" για να αντιπαρέλθει το έλλειμμα συνειδησιακής κρίσης, έχει ελλειπτική γνώση υποτυπώδους κοινωνικής συμπεριφοράς. Η απόδειξη για την αναγνώριση του λάθους θα ήταν η έμπρακτη εξιλέωση. Εκεί έξω βρίσκονται εκείνοι που χλευάστηκαν απ' την ανοησία ενός "επιπόλαιου" ανθρώπου, κατά την δική της εκδοχή. Άρα, εύκολη η απόδειξη. Αντέχει; 

12 του Αυγούστου '18

είναι εύκολο, αν είσαι γιος γκαντέμη

κάποιος να συμπαρασταθεί στον κυρ-Φώτη, είναι αβάσταχτος πολύ ο πόνος του

τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμη

κι ο Παύλος τον χαβά του