_Κορίναααα... σήκωσε μωρή ευλογημένη το τηλέφωνοοοο.... Έχει πάθει αγκύλωση ο αυχένας μου._Παρακαλώ.
_Να σου πω τώρα τι να παρακαλάς;
_Δεν σ' ακούω. Περίμενε να χαμηλώσω την τηλεόραση._Μάλιστα. Τώρα, θα μου πεις δεν άκουγες γιατί είχες ανοιχτή την τηλεόραση._Όχι παιδί μου...._Μισή ώρα βαράει...._Υπερβάλλεις...._Καθόλου...._Διάβαζα...._Τι έκανες λέει!_Και τι διάβαζες;_Τι διαβάζει ο καλός κόσμος._Ο... ποιος!_Αυτοί που έχουν ενδιαφέροντα..._Cosmopolitan_Χα! Ας γελάσω. Βιβλία παιδί μου, βιβλία._Σιγά! Εσύ και το Cosmopolitan μόνο για τις φωτογραφίες το αγοράζεις._Χα!Χα! Ας γελάσω δις. Πάνε αυτά Ελίνα μου, τώρα μόνο ποιοτικά βιβλία._Από πότε;_Εδώ και καιρό. Έχει σημασία;_Τι να σου πω! Τέτοιο βίτσιο... δικαίωμά σου..._Καθόλου βίτσιο. Ο άνθρωπος παιδί μου, χρειάζεται και πνευματική τροφή._Ωχ!_Γιατί ωχ; Ρώτα κανέναν μορφωμένο._Συγνώμη Κορίνα μου, μου 'πεσε το βερνίκι..._Δεν είσαι καλά... εγώ σου μιλώ για πνευματική τροφή και συ βάφεις τα νύχια σου;_Αϊ στο καλό.... χύθηκε πάνω στη μοκέτα... γαμώτο..._Τελικά είσαι και η πρώτη κατινάρα στο σόϊ μας._Τι να κάνω... πρέπει να προλάβω να πάω στο σχολείο για τους βαθμούς της Λίνας... Έχω και το φαγητό στο φούρνο._Σωστά, η τέλεια δούλα του αδερφού μου._Ενώ εσύ διαβάζεις._Ακριβώς, ο πολιτισμός είναι τρόπος ζωής._Με ανοιχτή την τηλεόραση._Για παρέα._Και τι διαβάζεις αν επιτρέπεται._Βεστ Σέλερς._Μπεστ, Κορίνα μου, μπεστ._Όχι, ο Μπεστ ήταν ποδοσφαιριστής. Εγώ διαβάζω Διβάνη._Ντιβάνι, Κορίνα μου, Ντιβάνι._Διβάνη, Ελίνα μου, Διβάνη. Ορίστε το γράφει κι απ' έξω απ' το βιβλίο._Καλά... εγώ σου λέω Ντιβάνι είναι... και συ λέγε ό,τι θες._Είδες, ιδέα δεν έχεις από λογοτεχνία._Για πια λογοτεχνία μου μιλάς; Γι' αυτή που διαβάζεις; Αυτή παιδί μου είναι, τρεις λαλούν και δυο χορεύουν._Με σένα παιδί μου, απορώ, πως μπορεί και συνεννοείται ο Θανάσης._Αυτό λέω και γω._Μην τολμήσεις!_Α! Να μην τολμήσω..._Ελίνα μου, κάτι μου μυρίζει...._Παναγία μου ... το φαγητό... κλείνω, κλείνω.._Όχι, που θα μου πεις εμένα πως η Ντιβάνη είναι για τα μπάζα. Ψωνάρα. Ε, ψωνάρα.
«Είναι πεποίθησή μας και πρακτική μας ότι προκειμένου να εξεγερθούμε και αγωνιστούμε, δεν χρειαζόμαστε ούτε ηγέτες, ούτε αρχηγούς, ούτε μεσσίες, ούτε σωτήρες. Για να αγωνιζόμαστε, χρειαζόμαστε μόνο ένα μικρό κομμάτι ντροπής, ένα καλό ποσό αξιοπρέπειας και πολλή οργάνωση. Τα υπόλοιπα είτε είναι χρήσιμα για τη συλλογικότητα ή δεν είναι» Εξεγερμένος Μάρκος
Παρασκευή 16 Αυγούστου 2013
Το Ντιβάνι κι αν το στρώνεις....
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Πολύ ωραία τα κείμενα σου με τους διαλόγους!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Το' χεις" που λένε! Καλό σου βράδυ!
Μου έδωσες μια ιδέα, είναι περισσότερο σχόλιο για "τα δικά μου", το γράφω.
Διαγραφήχαχαχαχα! Καταπληκτικός ο διάλογος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχη Σάτιρα!
Εύγε!
Καλή συνέχεια!
Αν βγάλεις την επιβεβαίωση της ξένης λέξης που, στο μεταξύ,είναι άχρηστη, θα βοηθούσες πολύ το σχολιασμό κι από άλλους φίλους! :)))
ΑπάντησηΔιαγραφή