«Είναι πεποίθησή μας και πρακτική μας ότι προκειμένου να εξεγερθούμε και αγωνιστούμε, δεν χρειαζόμαστε ούτε ηγέτες, ούτε αρχηγούς, ούτε μεσσίες, ούτε σωτήρες. Για να αγωνιζόμαστε, χρειαζόμαστε μόνο ένα μικρό κομμάτι ντροπής, ένα καλό ποσό αξιοπρέπειας και πολλή οργάνωση. Τα υπόλοιπα είτε είναι χρήσιμα για τη συλλογικότητα ή δεν είναι» Εξεγερμένος Μάρκος
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα τα εμά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα τα εμά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Παρασκευή 13 Απριλίου 2018
Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2016
ευτυχώς! που δεν είμαστε τόσο έξυπνοι όσο ο κ. Γιουνκέρ
αναφέρεται σε ρεπορτάζ έγκυρης εφημερίδας της Εσπερίας ό,τι ο καθήμενος κύριος που λιάζεται είναι ο γνωστός κηφήνας για τον δε βαστάζο υπάρχουν σοβαρότατες υπόνοιες ό,τι πρόκειται για κέρινο ομοίωμα ευνούχου |
__Αχ, Κορίνα μου, επί τέλους!
__Έτσι κάνει ο κόσμος; Ούτε ένα τηλέφωνο! Μια καλημέρα; Τίποτε!
__Επί τέλους! Βρήκα λίγο χρόνο και είπα ν’ ακούσω τη φωνούλα σου. Να πάρω και μια ανάσα βρε παιδί μου. Να πω και μια κουβέντα που λέει ο λόγος. Έσκασα! Αμάν πια. Απ' το πρωί μέχρι το βράδυ στο πόδι.
__Μπα! Τι έγινε! Ήρθε η ανάπτυξη και δεν το κατάλαβα;
__Κάτι καλύτερο.
__Δηλαδή!
__Ήρθε η Ηλιάνα.
__Η κόρη της κυρίας Ευανθίας;
__Ναι, και μ' έσωσε στην κυριολεξία. Κι όταν λέω στην κυριολεξία, κυριολεκτώ.
__Άντε!
__Ναι! σου λέω.
__Δηλαδή, πήρες υπάλληλο;
__Τι να έκανα! Το πρωί έπρεπε να ετοιμάσω το παιδί και να το πάω στο σχολείο. Το μεσημέρι να πάω να το πάρω. Μια ώρα το πρωί και μια ώρα το μεσημέρι το μαγαζί ήταν κλειστό.
__Είδες τι κάνει η ευέλικτη εργασία;
__Στην αρχή. Μετά την έκανα μόνιμη.
__Έχεις, δηλαδή, κανονική υπάλληλο;
__Ναι.
__Και πως την πληρώνεις! Εσύ κλαιγόσουν! Και θα το κλείσω το μαγαζί. Και δεν πάει άλλο. Και τσοντάρει ο Θανάσης απ' τη δουλειά του για το νοίκι. Τι έγινε!
__Αλλάξανε τα πάντα, Κορίνα μου. Από τη μέρα που ήρθε η Ηλιάνα, γίνεται το έλα να δεις στο μαγαζί!
__Δουλεύει το μαγαζί!
__Στο φουλ. Πανηγύρι σου λέω. Το αδιαχώρητο.
__Άντε, καλές δουλειές τότε. Αλλά, βρε παιδάκι μου, η Ηλιάνα, δηλαδή, έχει τόσες γνωριμίες και σου έφερε πελατεία;
__Όχι. Η Ηλιάνα είναι πωλήτρια κι εγώ κάθομαι στο ταμείο.
__Και η πελατεία! Από πού; Βγήκαν τα κολλαριστά απ’ το στρώμα!
__Ο Ιάκωβος.
__Ο Ιάκωβος! Ποιος είναι αυτός πάλι.
__Της Ηλιάνας, παιδί μου. Ο αρραβωνιαστικός της.
__Πήρες κι άλλον υπάλληλο! Εσύ, μου φαίνεται, θα λύσεις μόνη σου το πρόβλημα της ανεργίας.
__Ο Ιάκωβος δεν είναι ακριβώς υπάλληλος μου.
__Τι είναι!
__Δουλεύει για το μαγαζί, αλλά δεν δουλεύει μέσα στο μαγαζί. Είναι εξωτερικός.
__Εξωτερικός! Τι κάνει, δηλαδή.
__Είναι ένα φανταστικό παιδί. Κατ’ αρχήν είναι πανέμορφος.
__Μπράβο στην Ηλιάνα!
__Έχει μια γλώσσα που λιώνει σίδερα. Μια ευφράδεια και μια ευγένεια, τί να σου λέω. Είναι και πανέξυπνος.
__Μπράβο στην Ηλιάνα! Η κυρία Ευανθία θα πετάει στα σύννεφα.
__Η κυρία Ευανθία γιατί;
__Ε, πως! Τέτοιο γαμπρό που θα τον έβρισκε.
__Μα τι λες τώρα, παιδάκι μου! Με δυο πτυχία, τρεις ξένες γλώσσες και μεταπτυχιακό, και δεν θα έβρισκε γαμπρό!
__Συγνώμη Κορίνα μου, αλλά αυτά, σήμερα, είναι λεπτομέρειες. Πληρώνεις, δηλαδή, δυο μισθούς;
__Όχι ακριβώς. Η Ηλιάνα πληρώνεται κανονικά αλλά ο Ιάκωβος με ποσοστά.
__Με τι!
__Ανάλογα με το τζίρο που κάνει το μαγαζί παίρνει το ποσοστό του.
__Συνεταίρο τον έκανες βρε αθεόφοβη! Εμ, βεβαία. Πανέξυπνος ο Ιάκωβος
__Α! δεν με πειράζει. Ο εργαζόμενος πρέπει να αμείβεται ανάλογα με αυτά που προσφέρει.
__Τι μου λέγεις! Να τα μας! η Κορίνα μας έγινε cool αφεντικό. Καλά, δεν το πιστεύω! Μακάρι Κορίνα μου. Μακάρι να πάει καλά το μαγαζί γιατί κουράστηκες πολύ. Τελικά, έτσι όπως μου τα λες βρε παιδάκι μου, είναι σαν να κέρδισες το λαχείο.
__Ακριβώς έτσι είναι. Ο Ιάκωβος είναι πραγματικό λαχείο.
__Τι ακριβώς κάνει, δηλαδή!
__Παιδί μου, σου είπα, είναι πανέμορφος. Έχει ευχέρεια λόγου....
__Ναι! αλλά, είπες ό,τι δεν δουλεύει μέσα στο μαγαζί.
__Αυτό ακριβώς είναι το προσόν του. Είναι συνέχεια έξω στο δρόμο και όποια περνάει μπροστά απ' το μαγαζί την πιάνει στην πάρλα. Και να μη θέλει να ψωνίσει σε δέκα δευτερόλεπτα την έχει τουμπάρει και τη φέρνει μέσα. Μετά, την αναλαμβάνει η Ηλιάνα.
__Τι λες βρε Κορίνα! Κράχτη προσέλαβες!
__Ελίνα μου, δεν ξέρω πως το βλέπεις εσύ, αλλά ο Ιάκωβος κάνει τη δουλειά του στην εντέλεια. Προχθές μου ήρθε μια παρέα κοκεταρίες. Τρεις καρακατσόλες. Σαν τη Βασιλειάδου στα βαθιά γεράματα.
__Απέκτησες πελατεία το avant garde της πόλης, βλέπω.
__Και με ρωτάει, που λες, η μία: Ο γιος σας δεν είναι εδώ; Έψαχνε τον Ιάκωβο. Όχι της λέω, βγήκε έξω για δουλειά, και μου λέει: Η κόρη μου, μου είπε ό,τι είναι πολύ εξυπηρετικός. Θ’ αργήσει; Να τον περιμένουμε; Τι να σας πω κυρία μου, της λέω, πήγε για μια παράδοση στου Μαξίμου.
__Που!
__Εντάξει, παιδί μου, πλάκα της έκανα. Άκου ο γιος σας! Τι να πω της καρακατσόλας! Και η Ηλιάνα, της είπα, είναι πολύ εξυπηρετική, ζητήστε της αυτό που θέλετε και θα σας εξυπηρετήσει.
__Α! μου λέει, από σας ψωνίζει και η κυρία Περιστέρα!
__Για να σας πω την αλήθεια, της λέω, δεν ξέρω αν ήταν για την κυρία Περιστέρα, ή, αν ήταν για την κυρία Γαλιάντρα. Η παραγγελία πάντως μας έγινε απ’ το Μαξίμου και μάλιστα απ’ τον κύριο Καρανίκα, ταυτοπροσώπως.
__Βλέπω μαλλιοτραβήγματα και ξυλοφόρτωμα. Μακάρι να βγω ψεύτρα. Ο Ιάκωβος θα τις τρώει και συ θα μετράς.
__Λάθος ολκής. Ο Ιάκωβος δεν είναι χθεσινός. Είναι χρόνια στις αγορές. Εκτός αυτού, μου σύστησε και σε νέο προμηθευτή. Τον οίκο Ντιντόρ.
__Ντιόρ θες να πεις.
__Όχι παιδί μου Ντιντόρ. Ντι-ντόρ. Δεν τον έχεις ακουστά
__Τον Ντιόρ ναι, τον Ντιντόρ όχι.
__Εεεεε! μα είσαι εντελώς αγεωγράφητη. Στούρνος! Είναι νέα φίρμα παιδί μου. Θα κάνει πάταγο. Έκλεισε μάλιστα και χρόνο στη διαφημιστική ζώνη των νέων καναλιών.
__Κι από που είναι αυτή η φίρμα;
__Απ' το Μπραχάμι.
__Ελληνικά είναι!
__Αμέ. Για την Ελλάδα ρε γαμώτο. Να δούμε άσπρη μέρα. Μπούχτισε ο κόσμος στο κινέζικο. Αμάν πια!
__Ειλικρινά, δεν την έχω ακούσει άλλη φορά. Θα είναι νέο εργοστάσιο.
__Τώρα αναπτύσσεται. Προς το παρόν λειτουργεί σ' ένα υπόγειο, αλλά σ' ένα χρόνο θα μεταφερθεί στις νέες εγκαταστάσεις.
__Κορίνα μου, πρόσεχε!
__Κάνεις μέγα λάθος Ελίνα μου. Σου λέω ό,τι είναι εγγυημένα. Τα φόρεσα. Αν θες να σου στείλω μερικά να τα δοκιμάσεις. Έχουν τέλεια εφαρμογή και τα χρώματα τους δεν ξεθωριάζουν.
__Να μου στείλεις αλλά αν ξεχαρβαλώσουν λεφτά δεν βλέπεις.
__Θα σου στείλω και θα μου τα πληρώσεις μετά από ένα χρόνο που θα είναι ακόμη καινούργια.
__Τιμολόγιο παίρνεις;
__Να το κάνω τι! Έπαιρνα πριν και τι το έκανα; Το περνούσα στα βιβλία, πλήρωνα το ΦΠΑ και το εμπόρευμα έστεκε στα ράφια.
__Και πως έρχεται το εμπόρευμα στο μαγαζί!
__Μου το φέρνει ντιλιβεράς. Λίγα-λίγα μέσα στην κασέλα.
__Πας φιρί-φιρί να φας το κεφάλι σου. Εντάξει, δικό σου είναι, καν' το ό,τι θέλεις. Να παρακαλάς να μην πλακώσει το ΣΔΟΕ, διότι τα δανεικά τελείωσαν. Το τρεις εξαμαρτείν, ουκ γυναικός νορμάλ.
__Αχαχαχα. Είδες που είσαι πολύ πίσω; Ήρθαν!
__Σου ήρθε το ΣΔΟΕ!
__Ήρθαν, είδαν και ξεκουμπίστηκαν, Άπραγοι. Ζήτησαν και συγνώμη για την ενόχληση στο τέλος. Όχι, που θα τους άφηνα έτσι. Ν' αποχωρήσουν χωρίς συγνώμη. Ζητήστε συγνώμη τους λέω για να μην το κλείσω το μαγαζί και χάσετε τη δουλειά σας. Διότι, αν κλείσουν τα μαγαζιά, αυτοί τι θα κάνουν; Μου λες!
__Θα γίνουνε λαμόγια. Ξέρουνε όλα τα κόλπα, απ' έξω κι ανακατωτά.
__Εσύ το σκέφτηκες αυτό! Αποκλείεται! Ε, λοιπόν, μόλις μου έδωσες μια καλή ιδέα. Να βάλω κανέναν ΣΔΟιτζή στο μαγαζί με ποσοστό. Θα γλιτώσω τους ελέγχους μια και καλή. Μπράβο!
__Ρέπεις στη βλακεία. Από μικρή το είχες το κουσούρι.
__Λάθος Κορίνα μου. Αυτό λέγεται στρατηγική. Όλοι οι φοροφυγάδες αυτό κάνουν.
__Αυτοί οι φοροφυγάδες είναι κράτος εν κράτει μάνα μου. Εσύ είσαι η τελευταία τρύπα του ζουρνά. Αν σε κάνουν τσακωτή, χαιρέτα μου τον πλάτανο. Θα σου κλείσουν το μαγαζί πριν το κλείσεις εσύ.
__Ούτε στο όνειρό σου. Αυτοί παιδάκι μου είναι τόσο γκα-γκα που τους κλαίει και η μάνα τους.
__Έτσι λες! Αυτό λέγανε και κάποιοι άλλοι, αλλά τώρα πληρώνουν τα μαλλιά της κεφαλής τους.
__Κορίνα μου, σε παρακαλώ! Μην τα ισοπεδώνουμε όλα. Άλλα τα μάτια του λαγού και άλλα της κουκουβάγιας.
__Έχεις ξεφύγει, μου φαίνεται. Και πως τη γλίτωσες; Αποδείξεις έκοβες;
__Όχι, βέβαια!
__Ε, μην τρελαθούμε! Με το ΔΣΟΕ μέσα στο μαγαζί, πουλούσες, και αποδείξεις δεν έκοβες!
__Μα τι σου λέω τόση ώρα παιδάκι μου; Η Ηλιάνα.
__Η Ηλιάνα, τί!
__Οργανωθήκαμε και βαδίζουμε βάσει σχεδίου. Μόλις ο Ιάκωβος φέρει την πελάτισσα στο μαγαζί, αναλαμβάνει η Ηλιάνα.
__Λογικό. Αφού είναι πωλήτρια!
__Ο Ιάκωβος κάνει τη μισή δουλειά. Προετοιμάζει την πελάτισσα ό,τι αν θέλει μπορεί να αγοράσει στη μισή τιμή και η Ηλιάνα την τελειώνει.
__Όχι, βέβαια!
__Ε, μην τρελαθούμε! Με το ΔΣΟΕ μέσα στο μαγαζί, πουλούσες, και αποδείξεις δεν έκοβες!
__Μα τι σου λέω τόση ώρα παιδάκι μου; Η Ηλιάνα.
__Η Ηλιάνα, τί!
__Οργανωθήκαμε και βαδίζουμε βάσει σχεδίου. Μόλις ο Ιάκωβος φέρει την πελάτισσα στο μαγαζί, αναλαμβάνει η Ηλιάνα.
__Λογικό. Αφού είναι πωλήτρια!
__Ο Ιάκωβος κάνει τη μισή δουλειά. Προετοιμάζει την πελάτισσα ό,τι αν θέλει μπορεί να αγοράσει στη μισή τιμή και η Ηλιάνα την τελειώνει.
__Τι μου λες τώρα! Δηλαδή, όταν πουλάς μισοτιμής δεν κόβεις απόδειξη!
__Μπράβο. Ακριβώς σ’ αυτό βασίζεται το σχέδιο. Όσο κάνει επίδειξη η Ηλιάνα συνεχίζει και την κουβέντα από κει που σταμάτησε ο Ιάκωβος. Αν θέλετε απόδειξη, λέει στην πελάτισσα, θα το πληρώσετε είκοσι ευρώ, αν όχι δέκα. Μπορείτε, δηλαδή, με τα ίδια λεφτά να πάρετε δυο. Οπότε οι πελάτισσα κάνει τη σωστή επιλογή.
__Μπράβο. Ακριβώς σ’ αυτό βασίζεται το σχέδιο. Όσο κάνει επίδειξη η Ηλιάνα συνεχίζει και την κουβέντα από κει που σταμάτησε ο Ιάκωβος. Αν θέλετε απόδειξη, λέει στην πελάτισσα, θα το πληρώσετε είκοσι ευρώ, αν όχι δέκα. Μπορείτε, δηλαδή, με τα ίδια λεφτά να πάρετε δυο. Οπότε οι πελάτισσα κάνει τη σωστή επιλογή.
__Ελίνα μου, το ΣΔΟΕ στο μαγαζί, οι πελάτισσες να πληρώνουν και συ να μην κόβεις απόδειξη! Ε, αυτό που λες είναι εντελώς κουφό!
__Η Ηλιάνα παιδί μου.
__Η Ηλιάνα τί, πάλι!
__Βάζει σε εφαρμογή το Plan b. Λέει στην πελάτισσα ό,τι τέλειωσαν οι συσκευασίες και ό,τι αν τα φορέσει, αντί να της τα βάλουμε στη σακούλα, θα πάρει δώρο ένα τρίτο. Οπότε, τρέχει στο δοκιμαστήριο, τα φοράει, δίνει τα χρήματα στην Ηλιάνα και φεύγει.
__Φοράνε τρία! το ένα πάνω στ' άλλο! και το δικό τους τέσσερα!
__Τα βλέπετε κύριε εφοριακέ, λέω του μπάστακα. Βλέπετε τι τραβάω για να βγάλω ένα ευρώ; Για να κόψω μια απόδειξη; Μπαίνουν μέσα, μου κάνουν άνω κάτω το μαγαζί και μόλις ακούνε την τιμή, τρέχουν να εξαφανιστούν. Τι να κάνω; Να τα δώσω τσάμπα; Πως θα πληρώσω τα έξοδα; Έχω μαζέψει δυο φορτηγά στοκ. Θα καθίσετε κι άλλο, του λέω, να σας κάνω ένα καφέ ακόμη; Όχι, όχι, μου λέει και τα μαζεύει, που λες, και την κάνει. Γιατί του έκανα πικρό καφέ. Μας τέλειωσε η ζάχαρη, του είπα.
__Κι εσύ τι βγάζεις, Κορίνα μου;
__Μου μένουν εφτά ευρώ. Ένα ευρώ το κομμάτι μου στοιχίζουν. Λίγα είναι; Είναι και αφορολόγητα.
__Μάνα μου θα γίνει ντόρος μ' αυτό που κάνεις. Οι ίδιες οι πελάτισσες θα σε καρφώσουν. Θα σου τη στήσουνε και μόλις πάει να βγει απ' το μαγαζί....
__Θα κάνουν τι! Θα της κατεβάσουν το παντελόνι, ή θα της σηκώσουν τη φούστα; Εσύ θα το δεχόσουν; Δεν θα αντιδρούσες;
__Φυσικά και θα αντιδρούσα!
__Θα έλεγες ό,τι τα φόρεσες, πλήρωσες και έφυγες, και θα σε πίστευαν ό,τι δεν τα ζούληξες;
__Μπράβο στην Ηλιάνα! Τόσα χρόνια σπουδές δεν πήγανε χαμένα.
__Εχεμύθεια παιδί μου. Αυτό είναι. Και είναι αμοιβαία. Να μη σου πω ό,τι θα έπρεπε να με καλέσει ο Πρόεδρος και να με βραβεύσει. Διότι εγώ πασχίζω για να κυκλοφορεί το χρήμα. Παίρνεις μισθό χίλια ευρώ, εντάξει; Πες ό,τι τα ξοδεύεις όλα. Ξέρεις τι ΦΠΑ θα πληρώσεις με 24%; Ε!
__Φοράνε τρία! το ένα πάνω στ' άλλο! και το δικό τους τέσσερα!
__Τα βλέπετε κύριε εφοριακέ, λέω του μπάστακα. Βλέπετε τι τραβάω για να βγάλω ένα ευρώ; Για να κόψω μια απόδειξη; Μπαίνουν μέσα, μου κάνουν άνω κάτω το μαγαζί και μόλις ακούνε την τιμή, τρέχουν να εξαφανιστούν. Τι να κάνω; Να τα δώσω τσάμπα; Πως θα πληρώσω τα έξοδα; Έχω μαζέψει δυο φορτηγά στοκ. Θα καθίσετε κι άλλο, του λέω, να σας κάνω ένα καφέ ακόμη; Όχι, όχι, μου λέει και τα μαζεύει, που λες, και την κάνει. Γιατί του έκανα πικρό καφέ. Μας τέλειωσε η ζάχαρη, του είπα.
__Κι εσύ τι βγάζεις, Κορίνα μου;
__Μου μένουν εφτά ευρώ. Ένα ευρώ το κομμάτι μου στοιχίζουν. Λίγα είναι; Είναι και αφορολόγητα.
__Μάνα μου θα γίνει ντόρος μ' αυτό που κάνεις. Οι ίδιες οι πελάτισσες θα σε καρφώσουν. Θα σου τη στήσουνε και μόλις πάει να βγει απ' το μαγαζί....
__Θα κάνουν τι! Θα της κατεβάσουν το παντελόνι, ή θα της σηκώσουν τη φούστα; Εσύ θα το δεχόσουν; Δεν θα αντιδρούσες;
__Φυσικά και θα αντιδρούσα!
__Θα έλεγες ό,τι τα φόρεσες, πλήρωσες και έφυγες, και θα σε πίστευαν ό,τι δεν τα ζούληξες;
__Μπράβο στην Ηλιάνα! Τόσα χρόνια σπουδές δεν πήγανε χαμένα.
__Εχεμύθεια παιδί μου. Αυτό είναι. Και είναι αμοιβαία. Να μη σου πω ό,τι θα έπρεπε να με καλέσει ο Πρόεδρος και να με βραβεύσει. Διότι εγώ πασχίζω για να κυκλοφορεί το χρήμα. Παίρνεις μισθό χίλια ευρώ, εντάξει; Πες ό,τι τα ξοδεύεις όλα. Ξέρεις τι ΦΠΑ θα πληρώσεις με 24%; Ε!
__Πάνω από διακόσια.
__Πόσος ΕΝΦΙΑ σου ήρθε;
__Εξακόσια πενήντα.
__Το βλέπεις; Με το ΦΠΑ που θα ξόδευες σε τρεις μήνες, καθάρισες τον ΕΝΦΙΑ. Λίγο το έχεις;
Αυτό κάνω. Βοηθώ τον φορολογούμενο να μην επιβαρύνεται και να είναι εντάξει στις υποχρεώσεις του. Να μπορεί ο νοικοκύρης να πληρώνει τις δόσεις και το κράτος να εισπράττει. Τι άλλο να κάνω, δηλαδή! Ευτυχώς, να λες που βοήθησε ο κ. Γιουνκέρ και πουλάμε ακόμη σε ευρώ.Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2015
το μπροστά όταν κάνεις μεταβολή είναι πίσω;
_Μαμά, κλείσε την τηλεόραση... πρέπει να συζητήσουμε.
_Πάλι; Εχθές δεν συζητούσαμε;
_Όχι μαμά. Πέρασε πολύς καιρός απ' την τελευταία φορά που συζητήσαμε.
_Πρέπει να σε δει γιατρός. Ο άντρας σου τι λέει;
_Για ποιο πράγμα!
_Γι' αυτό που έπαθες.
_Τι έπαθα!
_Αμνησία. Δεν θυμάσαι που μιλούσαμε για τα παιδιά της ξαδέρφης μου, που πήγαν στην Αμερική αλλά δεν μπόρεσαν να μείνουν και μετά πήραν το τραίνο και πήγαν στον Καναδά αλλά ούτε κι εκεί έμειναν και πήραν το αεροπλάνο και πήγαν στην Αυστραλία και τώρα έχουν από τρία παιδιά ο καθένας!
_Μαμά! Είμαι μια χαρά. Δεν έχω πάθει τίποτε και θυμάμαι πολύ καλά τι λέγαμε χθες.
_Περνάς κρίσεις;
_Όχι, μαμά, δεν περνάω κρίσεις. Πως να σου το πω για να το καταλάβεις;
_Τότε γιατί λες τη μια ό,τι έχουμε πολύ καιρό να συζητήσουμε και την άλλη ό,τι θυμάσαι τι λέγαμε χθες; Να πεις τον άντρα σου να έρθει από δω. Θέλω να του μιλήσω.
_Μαμά! Όταν είπα έχουμε καιρό να συζητήσουμε δεν εννοούσα αυτά που λέγαμε χθες.
_Και προχθές λέγαμε για την κόρη της Ασπασίας, της γειτόνισσας, που παντρεύτηκε στο Λονδίνο.
_Το θυμάμαι μαμά, αλλά... άλλο πράγμα εννοούσα.
_Τι εννοούσες! Τον Αριστείδη που λέγαμε την Κυριακή ό,τι τον έπιασε η γυναίκα του κάτω από τη σκάλα με τον νεαρό απ' το μανάβικο;
Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2015
ο Harry Klanny τραγουδιστά
Έφτασα... έφτασαααα... περίμενε λίγο... μην το κλείσεις... Όχι, που να πάρει... Tο έκλεισε! Μισό λεπτό χτύπησε, γαμώτο.... Δηλαδή, ούτε την ανάγκη σου δεν μπορείς να κάνεις; Να σηκωθώ απ' τη χέστρα με το σκατό να κρέμεται απ' τον κώλο για να σηκώσω το τηλέφωνο; Ε, αμάν πια!
Ντριιιιιν.
Να το πάλι.... Μην το κλείσεις... ουφ... το' πιασα... επιτέλους.
__Λέγεται παρακαλώ.
__Τον κακό σου τον καιρό.
__Τον δικό σου... Καρακάξα. Εσύ καλούσε και πριν;
__Και πριν και πιο πριν. Τι κάνεις, μπορείς να μου πεις;
__Τούρτα.
__Γιορτάζεις!
__Ναι! Τον κώλο μου. Έφτιαξα σκατότουρτα... να σου κρατήσω ένα κομμάτι;
__Ε, άντε να χαθείς... βρομόστομη.
__Ετοιμάζεσαι να φας το σκατό με το φτυάρι... και δεν θες να δοκιμάσεις απ' το δικό μου;
__Είσαι εντελώς... μα εντελώς χαμένη....
__Ε βέβαια. Το δικό μου σου βρομάει. Τα άλλα σου μοσχομυρίζουν. Ό,τι σκατό κυκλοφορούσε ξέμπαρκο το μαζέψατε. Φάτε το τώρα.
__Επί τέλους! Μπορείς να μιλήσεις για μια στιγμή σοβαρά;
__Εσύ μιλάς σοβαρά δηλαδή; Για κόψε μια σοβαρή σκατόφατσα!
__Εγώ δεν βρίζω. Αυτό το βρομόστομα να μην είχες...
__Ε βέβαια. Το δικό μου σου βρομάει. Τα άλλα σου μοσχομυρίζουν. Ό,τι σκατό κυκλοφορούσε ξέμπαρκο το μαζέψατε. Φάτε το τώρα.
__Επί τέλους! Μπορείς να μιλήσεις για μια στιγμή σοβαρά;
__Εσύ μιλάς σοβαρά δηλαδή; Για κόψε μια σοβαρή σκατόφατσα!
__Εγώ δεν βρίζω. Αυτό το βρομόστομα να μην είχες...
Τετάρτη 6 Μαΐου 2015
eStauros
_Έλα Κορίνα μου. Πάνω που σε σκεφτόμουνα. Θα σ' έπαιρνα εγώ αλλά με πρόλαβες.
_Ναι! τώρα σε πίστεψα. Εσύ παιδάκι μου, αν δεν σε πάρω εγώ... περιμένεις να μάθεις τα νέα μου απ' τις εφημερίδες.
_Μπα! και γιατί απ' τις εφημερίδες; Ο αδερφός σου μου τα λέει όλα.
_Σωστά! Ένα κόμμα δεν είστε;
_Για σένα θα γράψουν οι εφημερίδες!
_Αμέ.
_Ορίστε!
_Κάνε λιγάκι υπομονή και θα το δεις.
_Δεν με εκπλήσσει το γεγονός. Σ' έχω ικανή να κουβαλάς μέρα νύχτα το σακίδιο του Σταυράκη.
_Σακίδια την σήμερον ημέρα κουβαλάνε μόνον οι δικοί σας.
_Γιατί, τι έγινε! Κλέψανε το σακίδιο του Σταυράκη;
Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2015
το μπροστά αν κάνεις μεταβολή είναι πίσω;
_Μαμά, κλείσε την τηλεόραση... πρέπει να συζητήσουμε.
_Πάλι; Εχθές δεν συζητούσαμε;
_Όχι μαμά. Πέρασε πολύς καιρός απ' την τελευταία φορά που συζητήσαμε.
_Πρέπει να σε δει γιατρός. Ο άντρας σου τι λέει;
_Για ποιο πράγμα!
_Γι' αυτό που έπαθες.
_Τι έπαθα!
_Αμνησία. Δεν θυμάσαι που μιλούσαμε για τα παιδιά της ξαδέρφης μου, που πήγαν στην Αμερική αλλά δεν μπόρεσαν να μείνουν και μετά πήραν το τραίνο και πήγαν στον Καναδά αλλά ούτε κι εκεί έμειναν και πήραν το αεροπλάνο και πήγαν στην Αυστραλία και τώρα έχουν από τρία παιδιά ο καθένας!
_Μαμά! Είμαι μια χαρά. Δεν έχω πάθει τίποτε και θυμάμαι πολύ καλά τι λέγαμε χθες.
_Περνάς κρίσεις;
_Όχι, μαμά, δεν περνάω κρίσεις. Πως να σου το πω για να το καταλάβεις;
_Τότε γιατί λες τη μια ό,τι έχουμε πολύ καιρό να συζητήσουμε και την άλλη ό,τι θυμάσαι τι λέγαμε χθες; Να πεις τον άντρα σου να έρθει από δω. Θέλω να του μιλήσω.
_Μαμά! Όταν είπα έχουμε καιρό να συζητήσουμε δεν εννοούσα αυτά που λέγαμε χθες.
_Και προχθές λέγαμε για την κόρη της Ασπασίας, της γειτόνισσας, που παντρεύτηκε στο Λονδίνο.
_Το θυμάμαι μαμά, αλλά... άλλο πράγμα εννοούσα.
_Τι εννοούσες! Τον Αριστείδη που λέγαμε την Κυριακή ό,τι τον έπιασε η γυναίκα του κάτω από τη σκάλα με τον νεαρό απ' το μανάβικο;
_Εννοούσα τις εκλογές, μαμά!
_Εκλογές! Καλά... δεν έγιναν οι εκλογές!
_Έγιναν μαμά, αλλά θα ξαναγίνουν.
_Πέρασαν κιόλας τέσσερα χρόνια! Πόσων χρονών είμαι; Όταν έγιναν οι εκλογές ήμουνα εβδομήντα έξι. Πήγα ογδόντα!
_Όχι μαμά. Εβδομήντα έξι μισό είσαι.
_Πως είμαι εβδομήντα έξι μισό, αφού έχουμε εκλογές!
_Γιατί ξαναγίνονται μετά από έξι μήνες.
_Έγινε αποστασία και έπεσε η κυβέρνηση; Ποιος την έριξε ο Μητσοτάκης;
_Μαμά... αυτό έγινε παλιά. Τώρα έπεσε μόνη της. Για να ξαναβγεί ανανεωμένη.
_Κι άμα δεν ξαναβγεί; Θα ξαναγίνουν εκλογές;
_Αυτό μαμά, δεν το ξέρει ούτε ο θεός.
_Να μη βλαστημάς. Ο θεός τα ξέρει όλα. Δηλαδή, κάθε έξι μήνες θα έχουμε εκλογές; Παλιά δεν γινόταν έτσι. Μέχρι πότε μπορούν να ψηφίζουν οι γέροι;
_Μέχρι να πεθάνουν. Όσο ζούνε μπορούν να ψηφίζουν.
_Αν ζήσω μέχρι τα ογδόντα πέντε που έζησε και ο πατέρας σου πόσες φορές θα ψηφίσω ακόμη.
_Δεν ξέρω αλλά θα ρωτήσω το θεό που τα ξέρει όλα.
_Μη βλαστημάς. Δηλαδή, πρέπει να με ξαναπάς να ψηφίσω; Δεν γίνεται να ψηφίσω μια φορά για όσες φορές γίνουν εκλογές;
_Όχι μαμά, δεν γίνεται.
_Γιατί δεν γίνεται; Το ρώτησες; Να το ρωτήσεις.
_Μαμά! Τα κόμματα αλλάζουν. Δεν είναι πάντα τα ίδια κόμματα στις εκλογές. Αλλάζουν και οι αρχηγοί τους. Αλλάζει και η πολιτική τους.
_Ξέρω, ξέρω... ο ένας λέει "πάμε μπροστά" και ο άλλος λέει "πάμε μόνο μπροστά". Κι από πίσω έρχεται ο λογαριασμός.
_Αυτές οι εκλογές, μαμά, είναι οι πιο δύσκολες.
_Λάθος. Οι πιο δύσκολες ήταν όταν βγήκε ο Μητσοτάκης. Από τότε άρχισε το σκάτωμα.
_Αυτά πέρασαν μαμά και τώρα πρέπει να δούμε τι θα ψηφίσουμε γιατί είναι πολύ σοβαρά τα πράγματα.
_Θα μου κόψουν τη σύνταξη;
_Αν γυρίσει το παλιό όλα μπορούν να γίνουν. Θα πούμε το ψωμί ψωμάκι και το κρέας θα το αγοράζουμε με το δελτίο. Το λάδι και τη ζάχαρη θα τα πουλάνε οι μαυραγορίτες, όπως στην κατοχή. Θυμάσαι πως είσαστε πριν έρθει το ηλεκτρικό; Με τα ψυγεία που βάζατε πάγο;
_Με το νέο θα είμαστε σίγουροι;
_Περισσότερο από σίγουροι. Δεν θα γυρίσουμε ποτέ στα παλιά.
_Κωλόχαρτο θα έχουμε; Θα έχουν τα σούπερ μάρκετ; Να μου φέρεις πριν τελειώσει. Αυτό με τη φάτσα τους.
_Μαμά! Τα πράγματα δεν είναι καθόλου αστεία.
_Γιατί, ποιος αστειεύεται; Εγώ δεν θέλω να πάω ούτε μπροστά, ούτε μόνο μπροστά. Καλά είμαι κι εδώ.
_Μαμά! Επί τέλους! Πρέπει να σκεφτείς τα παιδιά σου, να σκεφτείς και τα εγγόνια σου.
_Εμένα μη μου φωνάζεις... Αυτά σκέφτομαι. Κάτι ήθελες να μου πεις. Τι ήθελες;
_Τι να σου πω! Ό,τι και να σου πω χαμένο θα πάει. Φεύγω.
_Ώρα καλή. Και να μην έρθεις αύριο. Θα πάρω ταξί.
Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2014
ο κόρακας, γίνεται ν' ασπρίσει;
_Να φέρεις κάποιον να φτιάξει την τηλεόραση.
_Δεν φταίει η τηλεόραση μαμά.
_Τότε να μου αγοράσεις άλλη.
_Μαμά! Πόσες φορές θα σου το πω. Η τηλεόραση είναι σαν τον σινεμά μαμά... Τη Βασιλειάδου τη θυμάσαι; Τον Αυλωνίτη; Που σ' έκανε και γέλαγες; Να μην βλέπεις τις ειδήσεις και συγχύζεσαι. Αυτούς να βλέπεις.
_Εκείνος ο μπακάλης γιατί τσιρίζει.
_Μαμά! Δεν είναι μπακάλης.
_Τις κονσέρβες τι τις θέλει.
_Μαμάαα! Δεν είναι κονσέρβες μαμά!
_Και τι είναι αυτά στα ράφια.
_Βιβλία είναι.
_Βιβλία είναι; Κονσέρβες είναι. Δεν τις βλέπεις;
_Έλα να σου πάρω την πίεση.
_Να του πεις να το βουλώσει.
_Αυτός μαμά, το στόμα να του βουλώσεις, θ' συνεχίσει να μιλάει απ' τον κώλο.
_Να του τον βουλώσουν.
_Άπλωσε το χέρι σου.
_Να τον... Τον ακούς;
_Μην του δίνεις σημασία... Χαλαρά το χέρι σου... Μην το σφίγγεις. Μαμά! Την πίεση θα σου πάρω. Μαμά είπα! Άσε το χέρι σου ελεύθερο.
_Τον κακό σου τον καιρό... Μαλάκα.
Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014
Πιο χαμηλά... πετροΛόλα.
![]() |
....να, έτσι.... |
-Καλά... Τι να σου πω τώρα!
-Τη γνώμη σου παιδί μου να μου πεις.
-Που το βρήκες ρε παιδάκι μου και το πήρες;
-Μην μου πεις πως δεν σου αρέσει.
-Δεν θέλω να πω αυτό.
-Είναι κομμάτι μοναδικό.
-Το πήρες από μαγαζί;
-Ααα! Φυσικά από μαγαζί το πήρα. Από που ήθελες να το πάρω.
-Ξέρω κι εγώ; Μου μοιάζει...
-Μη λες ανοησίες.
Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2014
το μυστικό
_Που είσαι παιδί μου;
_Στην κουζίνα.
_Και τι κάνεις στην κουζίνα;
_Χτυπώ το αυγολέμονο
_Γι' αυτό αυτή η φασαρία;
_Καλά, πήρες για ν' ακούσεις το μίξερ;
_Όχι. Για να σου πω ένα μυστικό.
_Τι να το κάνω το μυστικό!
_Να το κρατήσεις.
_Σωστά, τι μυστικό θα ήταν.... Δεν γίνεται.
_Γιατί δεν γίνεται;
_Γιατί δεν μπορώ να κρατήσω μυστικά.
Δευτέρα 9 Ιουνίου 2014
Τα μάθατε τα νέα;
_Έλα παιδί μου. Μαγειρεύεις;
_Όχι!
_Γιατί αργείς να το σηκώσεις;
_Έχω τα νεύρα μου.
_Με ποιον τα έχεις!
_Εσύ με ποιον λες;
_Σου ’κανε τίποτε ο Θανάσης;
_Όχι παιδί μου. Τι να μου κάνει ο Θανάσης.
_Ξέρω κι εγώ;
_Με έναν μαλάκα τα έχω.
_Σαν να την έχεις ψωνίσει λιγάκι, ε… ή μου φαίνεται.
_Καθόλου δεν σου φαίνεται.
_Εγώ τους μαλάκες τους προσπερνώ.
_Αμ δε! Αυτόν δεν μπορείς.
Τρίτη 11 Μαρτίου 2014
Το παπάκι πάει στην ποταμιά.
_Στη βεράντα ξενυχτήσατε;
_Πως σου ήρθε αυτό!
_Όλη τη νύχτα το φως αναμμένο
ήταν.
_Το ξεχάσαμε… Καλά που πήρες, στο
μυαλό μου σε είχα.
_Μη μου πεις! Και γιατί
παρακαλώ;
_Θέλω να σου ανακοινώσω μια
απόφαση που πήρα.
_Τι μου λέγεις! Εσύ παιδί μου, για
να αποφασίσεις, πρέπει να γυρίσει ο κόσμος ανάποδα.
_Που ξέρεις… μπορεί και να
γύρισε.
_Μπα! Και πως δε το κατάλαβα!
Για λέγε.
_Εγώ άλλη λύση δεν βλέπω.
_Λύση δεν βλέπει κανένας… Εσύ
θα δεις!
_Έτσι είναι Κορίνα μου… δυστυχώς.
Εγώ πάντως, το αποφάσισα.
Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2013
Της μίζας... το κάγκελο.
_Παρακαλώ
_Λοιπόν...
_Έλα Ελίνα μου.
_Άνοιξε τ' αυτιά σου να το ακούσεις καλά.
_Περίμενε να πάρω μια μπατονέτα.
_Δεν θα σου το πω για δεύτερη φορά.
_Ωραία... ανοιχτά τα έχω.
_Μην τολμήσεις και κάνεις καμιά μαλακία
και ανάψεις τζάκι.
_Γιατί;
_Την έβαψες.
_Σου έστριψε;
_Εμένα... Εσένα θα σου στρίψει.
_Εμένα... Εσένα θα σου στρίψει.
_Μα τι μου λες τώρα!
_Κυκλοφορεί η κομαντατούρ και μοιράζει
κλίσεις.
_Και θα με γράψουν για το τζάκι!
Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2013
Σίμος-εθεάθη-τόπλες-OVER
_Ορίστε;
_Α! Εσύ είσαι.
_Τι ήταν αυτό;
_Ιταλικό.
_Μπα!
_Περιμένω τηλέφωνο από Ιταλία.
_Αααα!
_Πως και με θυμήθηκες;
_Που να σου τα λέω.
_Δώσε αζιμούθιο.
_Αυτό τι είναι πάλι!
_Στίγμα, παιδί μου. Συντεταγμένες.
_Άντε πάλι. Τα Ελληνικά σου τα ξέχασες;
_Καλά εσύ είσαι... Πως λένε οι ασυρματιστές στα καράβια όταν εκπέμπουν SOS;
_Γιατί βούλιαξε κανένα καράβι;
_Αν βούλιαξε; Τώωωωρα!!!
_Χαμπάρι δεν πήρα. Καλά, εκεί στις ειδήσεις τι κάνουν. Γιατί δεν λένε τίποτε;
_Τι να πούνε Ελίνα μου στις ειδήσεις;
_Να το πούνε βρε παιδάκι μου. Μπορεί να πνίγηκαν άνθρωποι.
_Κι αν πνίγηκαν ποιος νοιάζεται;
_Εγώ! Μιας φίλης μου ο άντρας της είναι ναυτικός.
_Καλά, τώρα... πας καλά;
_Γιατί! Φίλη μου είναι, έχει και παιδιά.
_Για τέτοιο καράβι κατάλαβες;
Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2013
Τρεις... και το λουρί της μάνας.
_Έλα Κορίνα μου...
_Λοιπόν, τώρα θα τ' ακούσεις ΚΑΙ χύμα, θα τ' ακούσεις ΚΑΙ τσουβαλάτα.
_Γιατί τι έκανα πάλι...
_ΠΑΛΙ!!! Εσύ παιδί μου δεν πρόκειται να βάλεις μυαλό ποτέ.
_Κορίνα εξηγήσου.
_Να πας να ζητήσεις την ψήφο σου πίσω.
_Να κάνω τι;
_Να απαιτήσεις να διαγραφεί η ψήφος σου.
_Και πως μπορεί να γίνει αυτό!
_Δεν ξέρω, αλλά και συ.... και όλο σου το σόϊ....
_Και τι θα γίνει μ' αυτό;
_Αν το κάνετε εσείς και το κάνουν και μερικοί ακόμη, αυτός ο τζουτζές που ψηφίσατε θα διαγραφεί από βουλευτής.
Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013
Μα ήταν τόσο εύκολο... κι απλό...
_Θανάσηηη... μπα, έφυγε, δεν τον πρόλαβες.
_Δεν πειράζει θα τον πάρω στο κινητό.
_Τι τον ήθελες;
_Να τον ρωτήσω τι δώρο θέλει για τα γενέθλια.
_Ε, καλά... δεν ξέρεις; Ό,τι και να του πάρεις θα πει ευχαριστώ.
_Είναι καλός άνθρωπος.
_Δε μου λες, για να ρωτήσεις τι δώρο θέλει, πήρες;
_Σιγά μωρέ... μια κουβέντα παραπάνω δεν μπορούμε να πούμε;
_Μια κουβέντα, ναι, αλλά.... τις κουβέντες σου, όχι.
_Εσύ τι θα του πάρεις;
_Του πήρα.
_Πότε;
_Χθες.
_Τι του πήρες;
_Δώρο είναι... σταμάτα.
Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου 2013
Και βλαχοκρητικός... Και βλάχος δήμαρχος.
_Έλα, παιδί μου....
_Δε μου λες, το σιρόπι πρέπει να είναι ζεστό ή κρύο;_Γιατί; τι κάνεις... γλυκό;
_Έβαλα στο φούρνο τη στρώση, μέχρι να ψηθεί λέω να ετοιμάσω και την κρέμα.
_Πως σου 'ρθε να κάνεις πουτίγκα;
_Θα 'ρθει η παρέα του Θανάση το βράδυ...
_Που, στο σπίτι;
_Έχει ποδόσφαιρο...
_Και γιατί δεν παραγγέλνεις μερικές πίτσες;
_Τι λες τώρα; Να τους έχω να μπεκρουλιάζουν;
_Σιγά... μπύρες θα πιούνε...
_Αυτοί παιδί μου είναι ικανοί να το ξημερώσουν.
_Μπα, θα χάσει η ομάδα τους και θα πάνε νωρίς για ύπνο.
_Ένα γλυκό και ξου...
_Πω! Πω! που σε βρήκε μωρέ, ο Θανάσης;
Τετάρτη 28 Αυγούστου 2013
Να σου πω εγώ.... "Τι εστί βερίκοκο".
_Έλα παιδί μου... για πες μου λιγάκι...
_Τι είναι πάλι..
_Στα γρήγορα όμως...
_Γιατί φεύγεις;
_Όχι, για να στείλω ένα twitt...
_Μπα! Μη μου πεις! Τιτιβίζεις;
_Πάντα.
_Για λέγε, για λέγε..
_Πως τον λένε, μωρέ, τον άντρα της Μανωλίδου;
_Ε! όχι και να μην ξέρεις το όνομά του.
_Το ξεχνώ... εκεί που πάω να το θυμηθώ, στο τσακ... μου διαφεύγει
_Αποκλείεται να μην το ξέρεις!
_Δεν το θυμάμαι, σου λέω.
_Βρε παιδί μου, υπουργός είναι.
Τετάρτη 21 Αυγούστου 2013
" Ο Μέγας Κατηφορίζων"
Τα 'μαθες Αρετούσα μου τα ζοφερά μαντάτα,
ο Γιάννης σου εροβόλησε στου Σαμαρά τη στράτα.
Μέρες τον επερίμενε απ' το Αμέρικα για να γυρίσει,
κι είχεν αδειάσει την καρδιά, για να.... του τη χαρίσει.
Μα την άδεια την καρδιά, με μήλα, πως να την εγιομίσει.
Κι ο Γιάννης σου του έψαλε μια, για να... τον επιχορηγήσει.
"Σαν σκότισε ο ουρανός, έφερες τους φίλους σου στ' αλώνι,
κι απ' την πολύ αγάπη, ο Σπιθόλιοντας, έσκασε σαν μπαλόνι"
Ε, μωρέ Γιαννιό, ίντα κάνεις.... ετσί κάτω.
Το πουγκί μου άδειασε και λαχταρώ γιομάτο.
Σάββατο 17 Αυγούστου 2013
Περί "τα εμά"
Αφορμή, ένα σχόλιο μιας φίλης, της πρώτης μάλιστα που έγινε μέλος, ώστε να μιλήσω σχετικά με "τα εμά".
Μετά και το δεύτερο που ανέβασα, σκέφτηκα να μονιμοποιήσω τα δυο πρόσωπα, την Κορίνα και την Ελίνα, τυχαία τα ονόματα, που θα συνομιλούν πάντα από το τηλέφωνο, και μέσα από την συνομιλία τους θα βρίσκω την ευκαιρία να σατιρίζω την επικαιρότητα, πρόσωπα ή θεσμούς, γιατί πολύ απλά, και είναι γνωστό σε όλους, η Σάτιρα είναι το μέσο, και το όπλο, που έχει ο λαός για να απομυθοποιεί και να καθιστά ευάλωτους, τους Άρχοντες, αλλά και τους κατέχοντες Δημόσια αξιώματα, και όσους άλλους, επώνυμους και μη, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο προσπαθούν, ή και κατά τύχη, να αναρριχηθούν, να αποκτήσουν βήμα, ή εν πάσι περιπτώσει, να βρίσκονται στην επικαιρότητα για κάποιο θέμα που θα είναι σχετικό με την πολιτική ή την κοινωνία, αλλά και ό,τι άλλο θα απασχολεί ευρύτερα τους πολίτες. Αρκεί, βέβαια, να βρίσκω το κατάλληλο θέμα, αν κι αυτό, ειδικότερα την εποχή που ζούμε, δεν είναι καθόλου δύσκολο, αλλά και να έχω και την απαραίτητη έμπνευση.
Παρασκευή 16 Αυγούστου 2013
Το Ντιβάνι κι αν το στρώνεις....
_Κορίναααα... σήκωσε μωρή ευλογημένη το τηλέφωνοοοο.... Έχει πάθει αγκύλωση ο αυχένας μου._Παρακαλώ.
_Να σου πω τώρα τι να παρακαλάς;
_Δεν σ' ακούω. Περίμενε να χαμηλώσω την τηλεόραση._Μάλιστα. Τώρα, θα μου πεις δεν άκουγες γιατί είχες ανοιχτή την τηλεόραση._Όχι παιδί μου...._Μισή ώρα βαράει...._Υπερβάλλεις...._Καθόλου...._Διάβαζα...._Τι έκανες λέει!_Διάβαζα παιδί μου. Διά-βα-ζα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)