Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2015

οι Μανδαρίνοι της "αριστερής" σχολής




Ο Γιάννης Πανούσης για όσο διακοσμούσε το γραφείο του "Προστασίας του Πολίτη" και, κατ' επέκταση, για όσο ήταν φορτωμένος με την προστασία μας απ' τους παράνομους και τους τρομοκράτες (που τρομοκρατούσαν το πόπολο), εκτός βεβαίως απ' την με ποικίλους τρόπους παρανομούσα υπηρεσία που είχε την ευτυχία να προΐσταται, είχε πάντα έναν καλό λόγο να πει για τον πολιτικό του προϊστάμενο απολαμβάνοντας ταυτόχρονα την εμπιστοσύνη του για τις υπηρεσίες που του πρόσφερε. Χωρίς, αλήθεια, να επιζητεί την όποια ανταμοιβή. Αφού θεωρούσε ό,τι όλως δικαίως βρισκόταν σ' αυτή τη θέση. Μάλιστα, τότε έκαμνε και προτάσεις, σχεδόν καθημερινά, για να υπενθυμίζει στον Τσίπρα ό,τι ένας είναι ο Πανούσης και άρα, αναντικατάστατος (μέχρι να τον φάει η μαρμάγκα, αυτό μάλλον πόνεσε).

Σε μια απ' αυτές, πρότεινε για υπουργούς της νέας κυβέρνησης, καθώς οι εκλογές ήταν ορατές μετά την διαφοροποίηση της "αριστερής πλατφόρμας", εκείνους που πίστευαν στην συμφωνία (ο ίδιος πιστός σε συμφωνίες), αυτήν που μόλις είχε υπογράψει ο πολιτικός του προϊστάμενος και, (άκουσον) δεν θα ήταν υποψήφιοι στις εκλογές. Δηλαδή, ο υπουργάρας Πανούσης αυτοπροτείνονταν για υπουργός της επόμενης κυβέρνησης (εφόσον κέρδιζε τις εκλογές ο Συριζα, πράγμα διαφαινόμενο τότε) καθώς γνώριζε (εφόσον δεν ανήκε οργανικά στο κυβερνών κόμμα) ό,τι η κάθοδος του στις εκλογές με το ψηφοδέλτιο του Συριζα, και βεβαίως, η εκλογή του, ήταν άπιαστο όνειρο μετά την βεντέτα που είχε ανοίξει με τη νεολαία του κόμματος, αλλά και με κάποια πρωτοκλασάτα στελέχη (ίσως με μια θέση στο επικρατείας να ενέδιδε ο Γιάννης αλλά είπαμε, τον έφαγε η μαρμάγκα).



Αυτά, ανήκουν πλέον στην ιστορία και η ιστορία δεν ασχολείται με τον Πανούση. Έχει άλλα σοβαρότερα για να ασχοληθεί. Τρίτο μνημόνιο με τα συνακόλουθα. Που, δυστυχώς, για τον Γιάννη, υλοποιούνται με την απουσία του. Θα ήθελε πολύ να παραμείνει πιστός και να συνεχίσει. Είχε τόσα να προσφέρει. Ιδέες επί ιδεών. Ακόμη και μνημόνιο για την τροποποίηση του συντάγματος. Κάτι είχε σκεφτεί, κάτι είχε αναφέρει περί αυτού. Καθώς, ο Γιάννης, διαθέτει μυαλό σφαιρικό. Τόσο σφαιρικό που, αν γλιστρήσει σε κατήφορο, δεν σταματάει ούτε με δίχτυ. Τελευταία προκαλεί την ιστορία για να γραφτεί κεφάλαιο "Πανούσης", ιδιοχείρως.

Πλέον, ο Γιάννης, πρέπει να αιτιολογήσει, γιατί εφόσον γνώριζε τις διασυνδέσεις των πολιτικών με τους τρομοκράτες και τους ποινικούς, δεν ζήτησε ακρόαση, ως όφειλε, απ' τον εισαγγελέα. Βεβαίως, τότε, ήταν υπουργός. Μήπως οι υπουργοί λειτουργούν με δημοκρατικό συγκεντρωτισμό; Σήμερα που είναι πρώην υπουργός θυμήθηκε την υποχρέωση του; Πλην όμως, συνήργησε στην απόκρυψη. Πως αποδεικνύει ο Γιάννης ό,τι έθεσε υπ' όψιν (άκουσον) τις απειλές για τη ζωή του, στον Τσίπρα, και όχι εκεί που όφειλε; Ο ίδιος ήταν επί κεφαλής της δίωξης του εγκλήματος. Προς τι η ολιγωρία του; Όταν σε άλλα ζητήματα, εσωκομματικά, αν και ήταν αδιάφορα γι' αυτόν, ήταν λαλίστατος;

Η όλη υπόθεση θυμίζει τους μπουρδολόγους που καταπιάνονταν με την εξάλειψη της τρομοκρατίας γράφοντας, μάλιστα, και αστυνομικά εγκόλπια τσέπης. Τότε που ο Παπανδρέου κατονόμαζε αρχηγό της 17Ν τον Τσεκούρα. Τότε που διάφοροι τρομολάγνοι έχριζαν αρχηγό της τρομοκρατίας πότε τον "Πάμπλο" και πότε τον Κοροβέση. Ακόμη και ο σημερινός συνέταιρος του Τσίπρα είχε τη δική του άποψη για το ποιοι κρύβονταν πίσω απ' τη 17Ν. Τότε που ο Μητσοτάκης ζητούσε την κεφαλή επί πινακίου του Νώντα του Σκυφτούλη για να σταματήσει τη δράση της η τρομοκρατία (Τρικυμία εν κρανίω).

Το μόνο κέρδος, μετά βεβαίως τη ζημιά που θα υποστεί ο Γιάννης, πολιτική (ως θιασώτης της πολιτικής, δηλών) και ηθική (τούτη αναπόδεικτη εισέτι), αλλά ποιος νοιάζεται γι' αυτά (αυτός που είναι "τελειωμένος";) θα είναι η κυκλοφορία του πονήματος του, στο οποίο, μάλιστα, όπως ο ίδιος αποκάλυψε χρησιμοποίησε ψευδώνυμα (ο καραφλός με την ουλή στο σαγόνι), εν είδη αστυνομικού διηγήματος. Αυτός είναι και ο προορισμός του. Ένας τόμος ιλουστρασιόν που θα κοσμείται με το λογότυπο της εφημερίδας του "κομιστή" που, λογικά, θα έχει αγοράσει τα δικαιώματα απ' τον συγγραφέα για να τον διανείμει κάποια Κυριακή στο αναγνωστικό κοινό του. Και θα αποκαλύπτει καθημερινά και από μια "τρομακτική" είδηση για να κρατάει την κυκλοφορία ψηλά (και τις διαφημίσεις).

Γάντι του ήρθε του Τσίπρα. Ούτε παραγγελία να το είχε. Η κοινή γνώμη θα ασχολείται με τη "φωτιά" που άναψε ο Γιάννης και το "πρώτο ψέμα" ενόσω αυτός θα απεργάζεται συμφωνία για μια άλλη φωτιά, πραγματική αυτή τη φορά, που θα ανάψει ο ίδιος, των ενυπόθηκων δανείων. Η φούσκα που έσκασε παραμονές συμφωνίας για τα επόμενα προαπαιτούμενα, με την αμέριστη αρωγή του "πρώτου ψέματος", που ενεργεί ως πολιορκητικός κριός, για να μπούμε στην εποχή των κατασχέσεων όσο γίνεται πιο αθόρυβα, θα την συντηρούν αμφότερες οι πλευρές, καθώς, τα οφέλη τους κοινά είναι.

(Ο Τσίπρας βρίσκεται αντιμέτωπος με τις επιλογές του. Η μια έσκασε. Ας πρόσεχε. Δεν ήξερε; Δεν ρώταγε! Όπως λένε και στο χωριό μου).



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου