Παρόλα τα ωραία που συμβαίνουν στην κοινωνία με δράστες τους εντολοδόχους μας, απ' το ξυλοφόρτωμα συνταξιούχων, την έλλειψη φαρμάκων απαραίτητων κατηγορίας δεινοπαθούντων συνανθρώπων μας, τις δηλώσεις κοντόμυαλων μα κατά δήλωση αριστερών περί καταβολής διδάκτρων στην κατά τα άλλα δημόσια, μέχρι τη στροφή μέρους πολιτών σε καταδικασμένες από καιρό επιλογές πολιτικών σαλτιμπάγκων, που ξαναζεσταίνουν μπαγιάτικες συνταγές (ελπίζοντας στην κοντή μνήμη) με τη δικαιολογία: "είδαμε και τους αριστερούς", παρόλα αυτά συνεχίζω, συνεχίζεται να αποκαλείται η κυβέρνηση Τσίπρα: "Κυβέρνηση της Αριστεράς".
Γιατί;
Εκείνοι που επιμένουν να αποκαλούν "Αριστερή" την κυβέρνηση Τσίπρα και τα μέλη της εθισμένους στον σοβιετικό κρατισμό (εν μέσω γενικού ξεπουλήματος), ανίατους κομουνιστές και κρυφο-σταλινικούς, είναι το τμήμα της φασίζουσας ΝΔ, που επέστρεψε στο προσκήνιο του δεξιού κόμματος με την ευκαιρία των εσωκομματικών εκλογών. Που αξίως και επαξίως εκπροσωπείται υπό της αχαλίνωτης και γλοιώδους κορωνίδας και πολιτικού σαρδανάπαλου.
Κατάφερε (σκοπός του ήταν) να βγάλει απ' την αφάνεια το φασίζων τμήμα της ΝΔ (όσο απέμεινε) και με την υποψηφιότητα του να το μετουσιώσει σε συνιστώσα. Διαχρονικός εχθρός η Αριστερά και οι Κομουνιστές. Τρισχειρότερος του τρισκατάρατου. Από δω και στο εξής ο ρόλος της θα είναι αιμομικτικός, για την επιστροφή του κόμματος της δεξιάς σε εποχές του πάλαι ποτέ λαμπρού παρελθόντος (φωτιά και τσεκούρι). Εχθρός, η σημερινή κυβέρνηση (επανέρχεται το: Γιατί, με ερωτηματικό βεβαίως) ανεξάρτητα εάν εφαρμόζει τη δεξιά πολιτική σε βαθμό που οι ακραιφνείς δεξιοί και ακροδεξιοί να έχουν χάσει το μπούσουλα και να αναρωτιούνται: μήπως, δεν είναι τόσο δεξιοί όσο η αριστερή μας κυβέρνηση;
Ο νεοφιλελευθερισμός του κ. Μητσοτάκη έλκει την καταγωγή από την ίδια φύτρα κι ας κόπτεται περί κεντρωδεξιάς. Ταίριασαν τα χνώτα τους, αναγκαστικά ή μη, λίγη σημασία έχει. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και ο σκοπός τους είναι κοινός. Έτσι θα πορευτούν μέχρι την ώρα που θα κληθούν να ενσαρκώσουν το ρόλο που τους ετοιμάζουν. Μέχρι τότε, αντίπαλος θα παραμένει η Αριστερά, μέσω της "αριστερής κυβέρνησης", της οποίας το έργο, βεβαίως, θα κληθούν να συνεχίσουν, ακριβώς από εκεί που θα σταματήσει. Εκτός και αν, για τον καλύτερο συντονισμό του (κοινού) έργου συναποφασίσουν ό,τι περισσότερα είναι αυτά που τους ενώνουν (η δικαιολογία υπάρχει).
Στην απέναντι πλευρά υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που επιμένουν να αποκαλούν την κυβέρνηση Τσίπρα "αριστερή". Ή καλύτερα, να αυτοαποκαλούνται αυτάρεσκα αριστεροί. Είναι τα μέλη της κυβέρνησης, οι βουλευτές της, οι κομματικοί και οι παρατρεχάμενοι. Ο λαός, ακόμη και αυτοί που τους ψήφισαν, μειδιούν πικρά. Γνωρίζουν απ' τα γεννοφάσκια τους σ' αυτόν τον τόπο τον αριστερό και την Αριστερά. Σε όλες τις εκδοχές της και με όλες τις εκφάνσεις της.
Πως χαρακτηρίζεται κάποιος ως αριστερός; Αρκεί ο αυτοπροσδιορισμός; Είναι αρκετή η κομματική ταυτότητα; και για ποιους; Αρκεί το: στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις; Πως αναιρείται η αριστεροσύνη; Πως αποχαρακτηρίζεται ο αριστερός; Απ' τις πράξεις του, την πορεία τους και τη στάση του στη ζωή; Πως προσδιορίζεται μια κυβέρνηση αριστερή; Αρκεί η συμμετοχή σ' αυτήν αριστερών κατά δήλωση; Που στοχεύει και σε τι εξυπηρετεί να αποκαλείται (και να αυτοαποκαλούνται) η κυβέρνηση Τσίπρα αριστερή; Εν προκειμένω, είναι το ζητούμενο ένα, ποιος και γιατί σιγοντάρει την αριστεροσύνη του κ. Τσίπρα και της κυβέρνησης του.
Απέναντι σ' αυτήν την κυβέρνηση η Αριστερά έχει χρέος να αντιπαραταχθεί σε ένα κοινό μέτωπο. Το χρέος της είναι να αποκαλύψει τους κράχτες και να ανατρέψει τις πολιτικές δυνάμεις της εκμετάλλευσης με όποιο προσωπείο κι αν εμφανίζονται. Ο λαός της αυτό περιμένει. Γι' αυτό στέκεται όρθιος, παρόλα τα χτυπήματα που δέχτηκε. Από δεξιούς και από "αριστερούς".
(Μου είναι αδιάφορο το τι πιστεύει ο γερμανός υπουργός για τον πρωθυπουργό μας και ο λόγος είναι απλός. Έπαψε να εκφράζει τα δίκια της χώρας. Συνεχίζει να βρίσκεται στη θέση του χάρη στο εκλογικό σύστημα και μόνο. Αν θα έλεγα κάτι για τον γερμανό υπουργό, θα το έλεγα στον επίδοξο δολοφόνο του: "είναι η βολή stupid". Θα του έλεγα ό,τι έπρεπε να εξασκηθεί καλύτερα στη σκοποβολή. Μα με πρόλαβε η κυρία Όλγα, που μας πληροφόρησε ό,τι ο γερμανός (stupid) δεν είχε σκοπό να μειώσει τον πρωθυπουργό μας, ούτε και ο κ. Τσίπρας αισθάνθηκε μειωμένος που τον αποκάλεσε ανόητο. Γιατί τον αποκάλεσε, εμμέσως πλην σαφώς. Για δυο λόγους. Σ' αυτόν απευθύνονταν ο χαρακτηρισμός. Ήταν παρών. Και η εφαρμογή αφορά το πρόγραμμα του γερμανού στη χώρα μας. Μου είναι αδιάφορο, επίσης, πως νοιώθει μετά τον χαρακτηρισμό του ο κ. Τσίπρας. Σε μένα αλλά και σε όλους τους αριστερούς, φαντάζομαι, έχει πάρει τη θέση που του αξίζει)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου