γειά σου Πιτσιρίκο

Χθες, είχες σουξέ! Μερικοί, που αποκαλούνται δημοσιογράφοι, επειδή γράφουν (κατά παραγγελία) σε κάποιες ιστοσελίδες, σ' έκαναν "πρώτο θέμα".

Και τι θέμα!!!

Πέθανες τον Κουν, δεύτερη φορά.

Τέτοια αναλγησία, ποιος θα την περίμενε απ' αυτούς! (ίσως τ' αφεντικά τους). Αλλά τι σου λέω τώρα.

Έπρεπε να ντρέπεσαι που κάποιοι γράφουν τέτοιες μαλακίες για σένα.

Ξέρω. Τους έχεις γραμμένους στα παπάρια σου και καλά κάνεις.

Πρόσεξε, όμως, να χρησιμοποιείς τη σωστή μελάνη, στη σωστή αναλογία.

Οπότε, όταν θα τους συναντάς, να τους δείχνεις που τους έχεις γραμμένους, για να χαίρονται.

η ντροπή, ντροπή δεν έχει... και, χαρά σ' αυτόν που δεν την έχει

όχι, δεν είναι από εκπομπή της Πάνια, απ' την φιέστα (και χέστα) είναι

Γιορτάζουν τα κορόϊδα; Βεβαίως γιορτάζουν. Την 25η του Γενάρη. Είναι η μέρα που θα εορτάζεται το όνειρο που κατάντησε εφιάλτης. Τον εφιάλτη που πρέπει να εξακοντίσουμε. Τον εφιάλτη που κυνηγάει το όνειρο. Όπως το σκυλί κυνηγάει το λαγό για να τον φέρει σε απόσταση βολής απ’ τον κυνηγό. Η πρώτη επέτειος γιορτάστηκε προχθές. Τρόϊκας θέλοντος θα υπάρξουν και άλλοι επέτειοι.

Το κορόϊδο μια μέρα το χρόνο πρέπει να γιορτάζει. Έτσι ξεχνάει. Ξεχνάει τι είναι, γιατί είναι και ποιοι τον προτιμούν έτσι. Γυρίζει στο σπίτι γεμάτος αυτοπεποίθηση, φουσκωμένος σαν παγόνι απ’ τα κούφια λόγια που άκουσε. Τα χαμόγελα που μέτρησε. Μεγάλη υπόθεση να βρίσκεται στην εμβέλεια των χνώτων εκείνου που τον θεωρεί κορόϊδο. Ήξερε τι ψήφιζε (τη δεύτερη φορά). 

Μια φορά το χρόνο πρέπει να του χαϊδεύουν την πλάτη. Τις υπόλοιπες 364 μέρες μπορεί να απολαμβάνει όλα τα αγαθά που απολαμβάνουν και οι υπόλοιποι. Να τρέχει και να μην φτάνει. Να πληρώνει, να πληρώνει, να πληρώνει ό,τι του ζητήσουν. Βεβαίως, αν θέλει, μπορεί να διαμαρτυρηθεί. Να συμμετέχει στις διαδηλώσεις κατά αυτών που τον θεωρούν κορόϊδο.

η Αλίκη στη χώρα που θάλλει η φαιδρά αριστερά

Ό,τι κατάφερε ο κ. Τσίπρας με την “πρώτη φορά αριστερά” και το plan B, κατάφερε και με την “πρώτη φορά αριστεροδεξιά” και το παράλληλο πρόγραμμα (τουτέστιν, μηδέν εις το πηλίκον).

Όλα όσα λογάριαζαν οι δανειστές τα πέτυχε μόνος του και ολίγα παραπάνω πέραν αυτών, για να μην προβληματίζονται οι ίδιοι ό,τι κάτι τους διέφυγε. Ήταν λίγες οι φορές που τους άνοιξε τα μάτια με το IQ δεκαεφτά Παππάδων και άλλων τόσων Φλαμπουράρηδων; (όταν σου δίνουν το μαλλί, ζητάς και το σαμπουάν). 

Που θα μου πάτε; Κάπου, κάποτε θα σας πετύχω (να πάρει τη ρεβάνς, προφανώς), σκέφτηκε μετά το κάζο της δεκαεφτάωρης διαπραγμάτευσης και της ανεπανάληπτης επιτυχίας του να επιστρέψει με ένα τρίτο μνημόνιο παραμάσχαλα και, τον ξαναβρήκαν αυτοί (πάντα θα τον βρίσκουν, παραλλήλως, καθέτως και οριζοντίως). 

Ο τρόπος που σκέφτεται και ενεργεί ο κ. Τσίπρας είναι υπερβολικά απλοϊκός σε βαθμό που μπορεί να τον παρακολουθεί και ο κ. Λεβέντης. Μάλιστα, χωρίς συμβουλάτορες, αναλυτάδες, αγάδες και δερβισάδες (μια χαρά τα καταφέρνει). Κάθε τρεις και λίγο του υπενθυμίζει ό,τι η κυβέρνησης του θα πέσει (ξερή, ως φύλλο συκής). Το ξέρει! Το διαισθάνεται; Άξιον απορίας. 

Ούτε απ’ τον κ. Λεβέντη δεν μπορεί να κρυφτεί ο αριστερός πρωθυπουργός μας που λέει και καμιά κουβέντα παραπάνω όταν φτάνει στο τσακίρ κέφι (το “τελειώσατε” πάντως το τόνιζε ιδανικά, στην προπαραλήγουσα). 

Τούτο, διόλου πέρασε απαρατήρητο απ’ τον γερμανό πρέσβη που κάλεσε τον κ. Λεβέντη σε διαβούλευση (εκεί που φτάσαμε όλα είναι φυσιολογικά) και μεταξύ άλλων του επισήμανε, διότι οι γερμανοί άμισθοι σύμβουλοι και πρόθυμοι, να αγοράσουν και της μαϊμούς τον κώλο (αρκεί τα κάστανα να μην καίνε κι αν είναι και καθαρισμένα, καλοφάγοτα) ό,τι λανθάνει με τον κ. Τσίπρα. Όστις έχει, πατριωτικόν έργον να επιτελέσει. Γι’ αυτό, προέχει η στήριξής του. 

Ο κ. Λεβέντης (ως λεβέντης) που θα τον ζήλευε ωστόσο σύσσωμο το τσούρμο της νουδούλας αντ’ αυτών που σφάζονται ποιος την έχει μεγαλύτερη την αγάπη για το κουφάρι που παραμένει μονίμως σε κατάσταση προχωρημένης αποσύνθεσης, του απήντησε: “ο Τσίπρας οδεύει προς τον τάφο”. Ξωπίσω του και η χώρα (ενώ ο κ. Λεβέντης περιφέρει τον επιτάφιο). Βάστα Λεβέντη! 

ο άδειος ο τενεκές κάνει το μεγαλύτερο θόρυβο.

Ξεκαθαρίζω ευθύς εξ αρχής. Θεωρώ τον Φλαμπουράρη το πλέον αρνητικό στοιχείο του ΣΥΡΙΖΑ. Η μόνη υπηρεσία που θα μπορούσε να προσφέρει στο κόμμα του θα ήταν η αποχώρηση του. Μάλιστα, απ' τις εκλογές του Γενάρη. 

Για την κατάσταση που επικρατεί στο κόμμα του. Για την διάσπαση και την μετάλλαξη του. Έχει τεράστιες ευθύνες. 

Και δυστυχώς, είναι ακόμη σε θέση να επηρεάζει τη στάση και την πολιτική του κόμματος του, κι αυτό θα το δούμε μετά τις εκλογές του Σεπτέμβρη. 

Δεν γνωρίζω ποια είναι η σχέση του με την εταιρεία, αν εξακολουθεί να είναι μέλος της και τι ποσοστό κατέχει. Είναι δικό του θέμα αλλά και της πολιτείας. Υπάρχει η σχετική νομοθεσία. Ως εκ τούτου μπορώ να πω ό,τι μου είναι αδιάφορο.

Από κει και μετά, υπάρχει ένα ζήτημα με την δημοσιοποίηση της σύμβασης του έργου που φέρεται να ανέλαβε η εταιρεία του (αν συμμετέχει ακόμη) από την Περιφέρεια Πελοποννήσου. 

Το πρόβλημα δεν είναι αυτό καθ' αυτό η δημοσιοποίηση της σύμβασης αλλά στο τι αποσκοπεί. Το όλο άρθρο που ανέβηκε στην ιστοσελίδα του "κομιστή", που εγώ τον αποκαλώ "μπούλη" από την εποχή που έγραφε στην τελευταία σελίδα της "Ελευθεροτυπίας", βρομάει "εκτέλεση συμβολαίου".

θέλει ο Μεϊμαράκης να συγκυβερνήσει αλλά ο Καμμένος δεν τον αφήνει

Σε κάποια στιγμή ο Μεϊμαράκης απευθυνόμενος στον Τσίπρα του είπε ό,τι η συμφωνία που υπόγραψε δεν λέει αυτό. Ό,τι άλλα λέει. Αν θυμάμαι καλά, ο λόγος γινόταν για το πρόγραμμα που έχει επεξεργαστεί ο Τσίπρας και λέει ό,τι θα το εφαρμόσει παράλληλα, για να ελαφρυνθούν οι περισσότερο αδύναμοι πολίτες από την εφαρμογή του μνημόνιου.

Ξεχνάει τόσο εύκολα ο Βαγγέλης; Πέρασαν πολλές μέρες και το ξέχασε; Ή μήπως είναι με τις ώρες; Δεν μπορεί, κάτι θα συμβαίνει. Χωρίς λόγο κανείς δεν λέει πράγματα που, πριν αλέκτωρα φωνήσαι τρις, τα ξεχνάει. Εκτός και αν.... 

Α! ναι. Πολιτικός είναι και μπορεί να αυτοσχεδιάζει μερικές φορές.

Είπε, λοιπόν, ο Μεϊμαράκης, την επομένη του ντιμπέϊτ σε προεκλογική συγκέντρωση του κόμματος του: "Αν φτιάξουμε ένα μίνιμουμ πρόγραμμα λογικής και συμφωνήσουμε, τότε μπορούμε να συνεργαστούμε."

Όταν λέει ο Μεϊμαράκης "να συνεργαστούμε" εννοεί να κυβερνήσουν μαζί. Δεν εννοεί, δηλαδή, άλλου είδους συνεργασία. Στο κάτω-κάτω αρχηγοί κομμάτων με μεγάλη ιδεολογική αντιπαλότητα είναι. Οι διαφορές τους είναι τόσο μεγάλες που η συγκυρία και μόνον τις έκανε να μοιάζουν σαν δίδυμες αδερφές. 

βάλ' τους πιπέρι στη γλώσσα... να δούμε, θα τα ξαναπούνε;

Ανοίγεις το χαζοκούτι και πέφτεις πάνω στα πάνελ με τους μπακλαβάδες. 

Και καλά. Με το τι ακούς η πίεση χτυπάει είκοσι.

Τράβα-τράβα.... δεν έμεινε βυζί στη θέση του. Γιο-γιο έγιναν. 

Το υπογλώσσιο, για εύκαιρο, κολλημένο στο τηλεκοντρόλ με σιλοτέϊπ. 

Πόση ώρα χρειάζεται για να προετοιμαστεί ένας πολιτικάντης να ξεφουρνίσει τις μαλακίες του;

Που απ' το πρωί ως το βράδυ γυρίζει δυο φορές τα κανάλια;

Ούτε πέντε λεπτά. 

Τι είπα; πέντε; πολλά είπα. Ούτε ένα. Την έχει έμφυτη. 

Με το που βλέπεις ποιοι είναι στο πάνελ ξέρεις τι θ' ακούσεις.

Μέχρι και πότε θα πέσουν οι διαφημίσεις.

Πότε θα παρέμβει ο συντονιστής και πότε θα βρέξει τη γλώσσα του ο χαβαλές.

άτιτλο

την Ευρώπη της υποκρισίας και των "μεγάλων στόχων" 
δεν θέλω να την αλλάξω 

που ακμάζει με αμνήμονες κι επικίνδυνους γραφειοκράτες
αποικιοκράτες και δουλέμπορους που γεμίζουν τα αμπάρια τους
θέλω να την διαγράψω μονοκοντυλιά μ' ένα enter από τη μνήμη μου 

ΑΥΤΗΝ την Ευρώπη που δεν θα αλλάξει ΠΟΤΕ βαθιά τη συχαίνομαι

να την γδάρω να την αλείψω αλάτι να την αφήσω στον ήλιο

δεν ντρέπομαι για λογαριασμό της δεν έχω τη συνείδηση μου ήσυχη 
για την φυλακισμένη με αλυσίδες χειροπόδαρα

την ντροπή τη φέρνει η επίγνωση της ενοχής κρύψτε την ενοχή σας 

κρύψτε την καλά κρύψτε την βαθιά μέσα στο σεντούκι σας

ο δυσβάσταχτος ο πόνος στην ενοχή σας θα βάλει φωτιά

αλλάξτε την κάντε την ίδια με τα μούτρα σας ή αφήστε την όπως είναι

αδιάφορο μου είναι,