Δευτέρα 9 Ιουνίου 2014

Τα μάθατε τα νέα;





















_Έλα παιδί μου. Μαγειρεύεις;
_Όχι!
_Γιατί αργείς να το σηκώσεις;
_Έχω τα νεύρα μου.
_Με ποιον τα έχεις!
_Εσύ με ποιον λες;
_Σου ’κανε τίποτε ο Θανάσης;
­­_Όχι παιδί μου. Τι να μου κάνει ο Θανάσης.
_Ξέρω κι εγώ;
_Με έναν μαλάκα τα έχω.
_Σαν να την έχεις ψωνίσει λιγάκι, ε… ή μου φαίνεται.
_Καθόλου δεν σου φαίνεται.
_Εγώ τους μαλάκες τους προσπερνώ.
_Αμ δε! Αυτόν δεν μπορείς.
_Γιατί; Τι παραπάνω έχει αυτός!
_Έχει μαλάκυνση ο άνθρωπος.
_Προχωρημένα πράγματα δηλαδή.
_Βάρδα μη και τον πετύχω πουθενά.
_Ποιον βρε παιδάκι μου;
_Αυτόν!
_Ποιος είναι αυτός τέλος πάντων! Όνομα δεν έχει;
_Έχει, που να μην έσωνε…  
_Μιλάμε για πολλά μποφόρ, δηλαδή... 
_...ο ακατονόμαστος.
_Ωχ!!! Κατάλαβα. Υπάρχουν πολλοί Ελίνα μου... το πράγμα παράγινε.
_Ασύγκριτα ο μεγαλύτερος.
_Σαν να λέμε μετά απ’ αυτόν όλοι οι άλλοι είναι απλώς οδοντόκρεμες.
_Πίσσα και πούπουλα, αυτό του χρειάζεται.
_Σου έκοψε το επίδομα;
_Ποιο επίδομα μωρέ και συ!
_Αυτό… που μοιράζουνε!
_Είδες κανέναν να το έχει πάρει;
_Έτσι λένε. Τι να σου πω!
_Και τους πιστεύεις!
_Εσύ τους πιστεύεις. Εγώ έχω πάψει από καιρό.
_Άνθρωπε μου! Έχεις κάνει τις μεγαλύτερες μαλακίες της ζωής σου. Κάνε και ένα σωστό… να πάει στο διάολο.
_Μια σωστή μαλακία εννοείς.
_Είδες εσύ ποτέ σου σωστή μαλακία;
_Αμέ.
_Ότι θες λες, μου φαίνεται.
_Αυτές που κάνουν οι μαλάκες τι είναι;
_Οι μεγαλύτερες! Δεν υπάρχουν μετά απ’ αυτές!
_Λάθος. Γι’ αυτούς είναι τα σωστότερα.
_Άσε με τις εξυπνάδες σου.
_Γιατί αμφιβάλλεις ό,τι ο μαλάκας δεν καταλαβαίνει τις μαλακίες που κάνει;
_Τον σταύρωσα κιόλας. Που να μου κοβότανε το χέρι.
_Αααα!!! Αυτόν εννοείς;  Ήθελές τα, κι έπαθές τα.
_Όλο λόγια και παπαριές... αυτό είναι.
_Στο μπουμπούκι πάει το μελίσσι, Ελίνα μου…
_Ποιο μπουμπούκι μωρέ! Αυτό είναι γαϊδουράγκαθο.
_Κι αυτό μπουμπούκι είναι.
_Τέτοια μπουμπούκια να τα χαίρονται τα γαϊδούρια.
_Που τα ψηφίζουν. Να τα λες όλα….
_Βρε άντε σταμάτα τώρα... Δεν μπορεί κάποιος  να κάνει ένα λάθος.
_Βεβαίως! Την πρώτη φορά…. Γιατί τη δεύτερη πονάει.
_Ήθελα να ’ξερα, αυτός γυναίκα δεν έχει;
_Έχει, Ελίνα μου, έχει…
_Και τι κάνει αυτή; Δεν βλέπει…
_Βλέπει, Ελίνα μου, βλέπει…
_Τι βλέπει μωρέ!
_Αυτό που κουβαλάει. Τι άλλο να δει.
_Και κάθεται ακόμη!
_Αν θες τη γνώμη μου, καλά κάνει.
_Εσύ το λες αυτό!
_Για σκέψου λιγάκι. Για βάλε το νιονιό σου να δουλέψει.
_Τι να σκεφτώ, μωρέ! Τι να πρωτοσκεφτώ, μωρέ!
_Και μετά που θα ξεσπάσει, Ελίνα μου; Γιατί, να γκρεμοτσακιστεί, αποκλείεται.
_Να δεις που στο τέλος θα πάει από κει που ήρθε.
_Αν τον θέλουν εκεί.
_Στα τσακίδια τότε.
_Μωρέ κι ακόμη παρά πέρα.
_Έκλεισες τα μισά νοσοκομεία...
_Τα φάρμακα; Γιατί δεν λες για τα φάρμακα.
_...έκανες του κόσμου τους νόμους...
_Για να τους διαβάσεις μόνο θες ένα χρόνο.
_...κάνε άνθρωπε μου και έναν για τους γιατρούς.
_Για ποιους!
_Για τους γιατρούς.
_Αν έκανε νόμους γι' αυτούς.
_Τι έκανε; Τίποτε δεν έκανε.
_Πως δεν έκανε. Τους μείωσε τους μισθούς. Τους απέλυσε. Τι άλλο να τους κάνει. Να τους βάλει να δουλεύουν τζάμπα;
_Δεν μιλάω γι' αυτούς.
_Για ποιους μιλάς;
_Για τους πλαστικούς χειρούργους.
_Αυτοί παιδί μου δεν δουλεύουν στα νοσοκομεία.
_Ωραία! Και τι πάει να πει αυτό; Δεν μπορεί να κάνει και γι' αυτούς ένα νόμο;
_Τώρα ξέρεις τι λες! Έκλεισε τα νοσοκομεία για να πηγαίνουμε θέλοντας και μη στις κλινικές.
_Είδες τι έγινε με τους λαϊκιτζήδες;
_Ε πως! Δεν είδα;
_Πήγαν να τους βάλουν χέρι κι αυτοί κάνανε απεργία.
_Μπράβο τους. Πολύ όμορφα εξηγήθηκαν. 
_Τι θέλετε! Κάτω τα ξερά σας... Ορίστε, τα μοιράζουμε στον κόσμο δωρεάν.
_Πολύ καλά κάνανε. Ξανά, μπράβο τους.
_Όχι που θα μου πεις πως δεν μπορούν να το κάνουν και άλλοι αυτό.
_Μακάρι να το κάνανε και άλλοι.
_Αυτό ακριβώς σου λέω.
_Οι ταξιτζήδες ας πούμε.
_Ε!
_Να κατεβάσουν τη σημαία, να βάλουνε μηδέν στην ταρίφα και να γλυτώνεις το δεκάρικο. 
_Ας το κάνουνε! Γιατί όχι.
_Αλλά... οι πλαστικοί χειρούργοι γιατί να το κάνουνε! Ξέρεις πόσο στοιχίζει μια πλαστική;
_Γιατί; Ένα φορτηγό πορτοκάλια... τόνοι ολόκληροι... δεν στοιχίζουν;
_Το ίδιο πράγμα είναι!
_Ας έκανε έναν νόμο και γι' αυτούς... και θα σου 'λεγα εγώ.
_Ε, ας τον κάνει.
_Πότε! Τώρα που τον ξαποστείλανε;
_Τον παραιτήσανε!
_Αναδομήθηκε.
_Κρίμα! Που δεν πρόλαβε να κάνει και γι' αυτούς έναν νόμο... Και δε μου λες... λες να εγχειρίζανε τζάμπα;
_Απεργία παιδί μου θα κάνανε.
_Σωστά... Τι να σου πω! Δεν το έχω σκεφτεί... εμένα πάντως, δεν μ' ενδιαφέρει.
_Εσένα δεν σ' ενδιαφέρει, ενδιαφέρει όμως άλλους.
_Εσένα, δηλαδή, θα σε ενδιέφερε; 
_Φυσικά.
_Γιατί!
_Τι γιατί. Για να κάνω πλαστική.
_Που παιδί μου!
_Στα βλέφαρα
_Γίνεται;
_Γιατί δεν γίνεται;
_Τι έχουν τα βλέφαρα σου!
_Μ' έχεις δει τελευταία; Που έχουν πέσει και μοιάζω σαν νυσταγμένη κινέζα.
_Και θες να τα σηκώσεις!
_Να φανούνε τα μάτια μου... να τονίσω λιγάκι το πρόσωπο μου...
_Καλά... εσύ δεν είσαι με τα καλά σου..
_Καλοκαίρι είναι Κορίνα μου... θα πάμε διακοπές... πως θα με βλέπει ο κόσμος μ' αυτή τη φάτσα!
_Κοίτα να δεις... εδώ ο κόσμος καίγεται... και η Ελίνα χτενίζεται.
_Ναι μωρέ... εσένα σ' έπιασε πόνος για τον κόσμο.
_Βρε άντε πάγαινε από κει... που θα πεις εμένα αναίσθητη... μουρλέγκο...
_Σωστά... εσείς οι αριστεροί είσαστε... τουτ...τουτ...τουτ...τουτ...
_...ε μουρλέγκο... Μια φορά βρε παιδάκι μου... μια φορά... να της τηλεφωνήσω και να μην μου σπάσει τα νεύρα...


2 σχόλια:

  1. Έλα να κλάψουμε παρέα γιατί και εγώ μια στεναχώρια,ένα βάρος στο στήθος το έχω η έρμη που δεν πρόλαβε να κάνει νόμο για τους πλαστικούς χειρουργούς γιατί ένα λίφτινγκ στα οπίσθια μου θα ήταν ότι πρέπει πριν απλώσω την κορμάρα μου στην παραλία.
    Τι ζητάω δηλαδή;
    Ένα σήκωμα του πωπού ζητάω!
    Ζητάω πολλά;
    Τις φιλούρες μου και εύγε για τον ωραίο διάλογο που μας χάρισες

    ΑπάντησηΔιαγραφή