Και βλαχοκρητικός... Και βλάχος δήμαρχος.

_Έλα, παιδί μου....

_Δε μου λες, το σιρόπι πρέπει να είναι ζεστό ή κρύο;
_Γιατί; τι κάνεις... γλυκό;
_Έβαλα στο φούρνο τη στρώση, μέχρι να ψηθεί λέω να ετοιμάσω και την κρέμα.
_Πως σου 'ρθε να κάνεις πουτίγκα;
_Θα 'ρθει η παρέα του Θανάση το βράδυ...
_Που, στο σπίτι;
_Έχει ποδόσφαιρο...
_Και γιατί δεν παραγγέλνεις μερικές πίτσες;
_Τι λες τώρα; Να τους έχω να μπεκρουλιάζουν;
_Σιγά... μπύρες θα πιούνε...
_Αυτοί παιδί μου είναι ικανοί να το ξημερώσουν.
_Μπα, θα χάσει η ομάδα τους και θα πάνε νωρίς για ύπνο.
_Ένα γλυκό και ξου...
_Πω! Πω! που σε βρήκε μωρέ, ο Θανάσης;

_Άστα αυτά τώρα και λέγε...
_Κρύο.
_Ωραία να το βάλω στην κατάψυξη να κρυώνει.
_Δε μου λες, θα είναι κι ο βλαχοδήμαρχος;
_Αντιδήμαρχος είναι.
_Σωστά, οι αντί είναι σκέτοι.
_Καλά, τι σου φταίει ο άνθρωπος;
_Γιατί... γουστάρεις βλαχαδερό;
_Δεν είναι βλάχος.
_Δεν ξέρω και δεν με νοιάζει από που κρατάει η σκούφια του...  
_Ώρες ώρες γίνεσαι πολύ κακιά... το ξέρεις;
_Εσύ ξέρεις ό,τι βόλεψε στην καθαριότητα δυο μέρες πριν τις εκλογές εκατόν είκοσι;
_Αυτά τα λένε οι άλλοι.
_Σταμάτα πια με τους άλλους...
_Αυτή είναι η πραγματικότητα, μόνο να κατηγοράνε ξέρουν.
_Η πραγματικότητα είναι ό,τι οι εκατόν είκοσι μαζί με τους δικούς τους είναι εφτακόσιοι.
_Και τι πάει να πει αυτό.
_Πως νομίζεις ό,τι βγήκαν.
_Έλα τώρα, όλοι τα ίδια κάνουν.
_Εάν εννοείς, όλοι αυτοί, ναι..
_Ναι... οι άλλοι είναι Παναγίες.
_Παναγίες μπορεί να μην είναι αλλά αυτά... Δεν τα κάνουν
_Δε μου λες, αν βάλω ζαχαρούχο γάλα, πειράζει;
_Καλύτερο είναι.
_Ωραία.
_Θίχτηκε και η άλλη...
_Ποια.
_Η τσούπρα... η σαλονικιά... και την έπιασε λογοδιάρροια...
_Κάτι έπρεπε να πει κι αυτή.
_Άρχισε να αραδιάζει... κι ο Ρήγας ο Φεραίος... κι ο Κολοκοτρώνης... ακόμα κι ο γιος της καλόγριας... κι ο ... πως τον είπε τον άλλονε... α, ναι, ο Καυταντζόγλου...
_Γιατί ψέματα είπε;
_Ανάθεμα, αν ξέρει κι αυτή τι είπε..
_Μια χαρά τα είπε..
_Ε, βέβαια, αν δεν παινέψει ο γύφτος το τσαντίρι...
_Εμείς είμαστε Σαρακατσανέοι.
_Ο πατέρας σου... η μάνα σου;
_Ηπειρώτισσα.
_Το βλέπεις... τουρλού γίναμε.
_Γιατί υπάρχει κανένας νόμος να λέει ο καθένας θα παντρεύεται απ' τη φάρα του;
_Είδες... στα λόγια μου έρχεσαι.
_Καθόλου.
_Δεν υπάρχουν σκέτοι, γίναμε ένα.
_Τότε γιατί λες... εμένα η σκούφια μου κρατάει από κει...
_Τι μου λες τώρα... ηπειρώτικο δεν έχεις μέσα σου;
_Το όνομα του πατέρα παίρνεις.
_Σωστά... γι' αυτό είπε και η κρητικιά... έγινε βλαχομάνα.
_Μπράβο... ο σπόρος μετράει...
_Αυτή για άλλο λόγο το είπε... για δικαιολογία.
_Τι το ψάχνεις... έτσι είναι οι πολιτικοί... ό,τι γουστάρουν λένε...
_Ωραία... και 'γω γουστάρω το μαλάκα δήμαρχο να τον λέω βλαχοδήμαρχο και τον καραμαλάκα πολιτικό... καράβλαχο...
_Κι όταν θα 'ρθει η ώρα να ψηφίσεις πως θα τους πεις;
_Βρε άντε από κει... που θα μου πεις εμένα...  
_Άδικο έχω;
_Ε, δεν πάμε καλά... Ελίνα, μου τη βγαίνεις συνέχεια και θα τ' ακούσεις...
_Μμμμ... τώρα... τι να σου πω!
_Τι να μου πεις μωρέ... που δεν μπορείς να ξεχωρίσεις το μαλάκα... 
_Γιατί νευριάζεις;
_Με είπες νευρικιά;
_Είπα νευριάζεις...
_Είμαι νευρική; Εγώ; Βρε άντε... πήγαινε να δεις τη στρώση...
_Έχω το νου μου, έννοια σου.
_Έξω απ' το κεφάλι... γιατί σε βλέπω να παραγγέλνεις πίτσες στο τέλος, μουρλέγκο, ε μουρλέγκο, είχες δεν είχες τα κατάφερες να με συγχύσεις πάλι.