Ω παι σιώπα· πόλλ’ έχει σιγή καλά. (Σοφοκλής)

Τι λέει σήμερα ο Σαμαράς, και μάλιστα, χωρίς ντροπή; 

Χωρίς καμιά(;) επίγνωση ό,τι αυτό που λέει είναι γνωστό τοις πάσι! 

Εκτός κι αν θεωρεί ό,τι η μισή ντροπή του ανήκει και η υπόλοιπη μισή ανήκει σε μας. 

Αν ισχύει αυτό, τότε, πρόκειται για απύθμενο θράσος, ή, για άνθρωπο ανεπίδεκτο μαθήσεως. 

Και σ' αυτά τα δυο η διαχωριστική γραμμή του Σαμαρά φαίνεται να είναι διαφανής. 

Δεν θα κοκκινίσει ο Σαμαράς. Πολύ περισσότερο δεν θα νοιώσει το αίσθημα της ενοχής. Ακόμη κι αν αποδειχτεί. 

Θα καμώνεται ό,τι τάχα μου έκανε το καθήκον του. Παρά τον χλευασμό για το "καθήκον" του. 

Τι εννοεί "εθνική συνεννόηση", σήμερα, ο Σαμαράς; 

Μήπως, αυτή που γινόταν στις μέρες του; Η συνεννόησή του με τον έτερο παράταιρο; 

Που έγιναν κώλος και βρακί. 

"Κρείσσον ουδέν ανάγκας", που είπε και ο Ευριπίδης; 

Ποιος δεν θυμάται, και πως άλλωστε να ξεχαστεί, εκείνη τη συνεννόηση που έρχονταν με e-mail απ' την Κομισιόν έτοιμα τα σχέδια νόμου και προωθούνταν στη Βουλή αμετάφραστα; 

Προφανώς, για να μην χάνεται άσκοπα ο χρόνος! Ενώ τώρα, ο χρόνος μας, περίσσεψε. 

"Κακό πράγμα η ανάγκη, μα δεν υπάρχει καμιά ανάγκη να ζει κανείς μέσα στην ανάγκη", όπως είπε και ο Επίκουρος. 

Μα, αν ο λόγος είναι η έλλειψη "εθνικής συνεννόησης", τότε, ποιος ο λόγος που τον έστειλε ο λαός στο σπίτι του; 

Τι φοβίζει τον Σαμαρά; Και μιλάει για "εθνική συνεννόηση"; Μήπως, προσπαθεί να αποφύγει τον εξευτελισμό; 

Τα ψέματα του Σαμαρά τελείωσαν προ πολλού. Κανείς δεν αμφιβάλει πια. 

Ποια ανάγκη του επιβάλει να παραμένει στο ψέμα του μονόδρομου; 

Εκτός αυτού που έχει εγγραφεί στη συνείδηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών. 

Για τις μέρες που έπαιζε με τις περιουσίες κράτους και πολιτών. 

Είναι καλύτερα να μένεις σιωπηλός, κι ας θεωρείσαι βλάκας, απ' το να παραμιλάς όταν δεν μπορείς να σκεφτείς κάτι καλύτερο.