Δεν είναι πολλοί αυτοί που χαίρομαι να τους διαβάζω. Έτσι, σε μια βόλτα τους προλαβαίνω όλους. Μπήκα λοιπόν σήμερα το πρωί να διαβάσω όσους ανέβασαν post και ήρθε και η σειρά της Ρέας Βιτάλη. "Σταβλίζεται" στο protagon. Μην σας ξενίζει η λέξη που χρησιμοποίησα, όλοι εκεί μέσα αισθάνονται σαν "ιερές αγελάδες". Μηδενός εξαιρουμένου.
Αυτό, ουδόλως μειώνει την προσωπικότητα του καθενός και της κάθε μιας. Άλλωστε, αυτή προσδιορίζεται από άλλα, διάφορα και πολλάκις αδιάφορα στοιχεία, και η κρίση ήταν ανέκαθεν κρίση.
Την διαβάζω ανελλιπώς, όχι για τις απόψεις της, για τη ζωή ή τα τεκταινόμενα, αυτά ο καθένας μας τα ζυγίζει από την πλευρά που επέλεξε να περπατήσει, αλλά κυρίως για την ευρηματικότητα της γραφής της που κάποιες φορές την βρίσκω (προσωπικό αυτό) εκπληκτική.
Αυτή τη φορά η έκπληξη που ένοιωσα δεν προήλθε από την γραφή της αλλά από τα γραφόμενα της. Αν το περίμενα; Δεν θα έλεγα ούτε "ναι" ούτε "όχι", (είπαμε, ο καθείς εις τον δρόμο του και έκαστος εις το είδος του).
Ήταν σαν να έσκασε δίπλα μου μια βόμβα ναπάλμ, σαν αυτές που ρίχνανε οι Αμερικάνοι στο Βιετνάμ και καίγανε ζωντανούς τους εχθρούς τους, μόνον που δεν ένοιωσα, όχι τη φωτιά, αλλά ούτε καν την "κάψα της". Παράξενο; Καθόλου.
Ούτε στα καλύτερα του, ο ονειροπαρμένος, εκείνος ο κατεργαράκος τηλεπωλητής, γνωρίζω πως δεν σας ξενίζει ο χαρακτηρισμός, άλλωστε, "μεταξύ μας, έχει κολλήσει ένσημα επαγγελματικής εργασίας" ο άνθρωπος, δεν θα ημπορούσε να το φαντασθεί αυτό. Να τον κολακεύει, ολόκληρη Ρέα Βιτάλη.
Να εκθειάζει το "έργον" του και να αναλύει το "βιογραφικό" του. Ποιος στη χάρη του. Εδώ που τα λέμε, άλλα έχει συνηθίσει να ακούει μέχρι και σήμερα ο καημένος. Ε! καιρός δεν ήταν να ακούσει ο "κόρακας" τις κολακείες μιας "γριάς αλεπούς;"
"Φαντάσου τι κόμπλεξ κουβαλάει στην πλάτη του" ο άνθρωπος, που στις ονειρώξεις του πλημμυρίζει το πίσω μέρος της οθόνης, με την ακατάσχετη του ψυχικού του κόσμου φλυαρία.
Είναι του λοιπού, η "νέα γενιά", η πολιτική αν δεν καταλάβατε, που φέρνει τη "νέα μέρα" γιατί η παλιά γενιά και οι παλιές ημέρες ήρθαν ουρανοκατέβατες και (ναι) μας στοίχειωσαν.
"Διαβασμένος εις βάθος", της σχολάζουσας διανόησης, που εσχάτως διακονείται από πρόσωπα, λίαν επιεικώς νερόβραστα, που για τη σούπα τους χρειάζονται και έναν κύβο knor.
"Με τσαγανό και τσαμπουκά" περιφερόμενου μαχαλόμαγκα, με το ζωνάρι να σούρνεται δήθεν για καυγά.... Μεταξύ μας, πλάκα έχει.... Στα μουλωχτά συμφωνούμε.... κλείνοντας το δεξί.... γαβγίζει ή νιαουρίζει;
"Φαντάσου! Τι ζόρικο, τελικά..." να κάνεις το μαλάκα.
(παρακαλώ οι "λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις" να αποφύγουν τους ακραίους χαρακτηρισμούς, καθότι αυτοί έχουν καταστεί πλέον επιθετικοί προσδιορισμοί)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου