Ασσουρμπανιπάλ καλεί Μέρκελ

Ανατολή ηλίου έξι και σαράντα πέντε. δυο ακόμη ώρες
για να ξημερώσει η αφέγγαρη νύχτα που κρέμασαν
την καφετί σακβουαγιάζ στο ψηλότερο κατάρτι
ιστιοφόρου της εποχής του Τρωικού πολέμου,
στην πέμπτη αποβάθρα του λιμανιού.
Ριπές αέρος την στροβιλίζουν κατά x και y.
Απόηχος πυρακτωμένου μολυβιού την ταλανίζει.
Λάφυρο επιτήδειων μπαγαπόντηδων
αιωρείται στο κενό ακατέργαστο δέρμα.
Ασυνόδευτη προσάραξε με οδηγό το κύμα
το αρχέγονο προορισμός η απέναντι οφθαλμαπάτη.
Εκεί που κανείς δεν την περίμενε, εκεί που κανείς
δεν την αναζήτησε την αυγή ενός σχολαστικού πρωϊνού
μιας ανάσας κοντινού παράλληλου σύμπαντος.
Βαριά τα βήματα σέρνει ο υπόσπονδος Αινείας.
Ποδοβολητά αλαλαγμοί κλαγγές οδυρμοί αντηχούν
απ' το κουφάρι του πολυτάξιδου στο στερνό του μπάρκο.
Απ' τις ρωγμές στα στήθια αδηφάγων αρπακτικών
αιμορραγεί. μοιρολόϊ γυναίκας στον άντρα μάνας
στο μονάκριβο την ακολουθεί ως τα λιασμένα βότσαλα
μπρος απ' τα αλμυρίκια και τα γιούκα προς έκπληξη
υποκριτών θεματοφυλάκων της καθεστηκυίας τάξης.
Στην πρόσοψη του φωταγωγημένου γραφείου ταξιδίων
και διεκπεραίωσης λοιπών υποθέσεων το ρολόϊ
ακριβώς τέσσερις και σαράντα πέντε.
Δυο ώρες χέρια κουπιά τη λησμονιά αναζητούν.
Σώπασε το Γιδοβύζι στο πρώτο φως
έκλεισε τα βλέφαρα στην πρωϊνή θέα.
Ενθάδε κείται πολίτης του κόσμου άγνωστος
μεταξύ λοιπών γνωστών αγνώστων.