Αν ψάξουμε για προηγούμενες δηλώσεις του κ. Σαμαρά θα βρούμε μεταξύ των άλλων και την εξής καταπληκτική: "Αν αντέξουμε ως τον Ιούλιο, το Σεπτέμβριο θα απογειωθούμε". Απ' ό,τι είμαι σε θέση να γνωρίζω, ο Σεπτέμβριος μπήκε. Έρχεται η απογείωση; Μάλλον έρχονται "δώρα". Και το πρώτο από τα δώρα, είναι το νέο δάνειο, συνοδεία νέου μνημονίου, έτσι κι αλλιώς αυτά τα δυο πάνε παρέα. Η απογείωση, λοιπόν, αναβάλετε. Φοβάμαι, οριστικά.
Ο κ. Στουρνάρας, απ' την πλευρά του, μάλλον θα πρέπει να ξεχάσει τις αγορές. Το μήνυμα στάλθηκε ήδη, και θα πρέπει να εναρμονιστεί με τα νέα δεδομένα, που είναι τα μηδενικά επιτόκια, γίνεται λόγος για κάποιο χρονικό διάστημα (έως 2022), προφανώς, αυτό είναι το μόνο υπό διαπραγμάτευση, η διασφάλιση της πληρωμής των τόκων, που είναι αδιαπραγμάτευτη, θα γίνεται μέσα από τη διαχείριση της δημόσιας περιουσίας.
Ακούστηκε πως θα είναι ξένοι μάνατζερ, που θα έχουν έδρα το Λουξεμβούργο. Είτε μέσω της ενοικίασης της δημόσιας περιουσίας, είτε μέσω της γνωστής αντιπαροχής, κατασκευή και πώληση δηλαδή, θα γίνεται η πληρωμή των τόκων προς τους δανειστές.Όσο και να διαψεύδεται αυτό από τον κ. υπουργό, δεν φαίνεται να είναι σε θέση να το αποτρέψει. Το ΤΑΙΠΕΔ θα αλλάξει όνομα και διεύθυνση. Κάπου εδώ κολλάει και το "fuck the Greeks" του κυρίου πρώην ΤΑΙΠΕΔ.
Για να αποτρέψει αυτή την πιθανολογούμενη, για άλλους σχεδόν σίγουρη, εξέλιξη, ο κ. υπουργός, τελευταίως και ο κ. πρωθυπουργός, το δήλωσε σε συνέντευξή του, βλέπει ως μόνη διέξοδο, την έξοδο της χώρας στις αγορές, ώστε να πετύχει δανεισμό με χαμηλότερα επιτόκια. Όμως, όλοι οι δείκτες παραμένουν αρνητικοί και καθιστούν προβληματική την δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος, που είναι προϋπόθεση του στόχου αυτού. Χωρίς, βέβαια, να αποκλείεται εντελώς.
Αυτό οδηγεί τον κ. υπουργό να προσφύγει σε άλλες μεθόδους για την αύξηση των εσόδων. Μια από αυτές είναι η κατάσχεση, μέρος ή ακόμη και ολόκληρου του ποσού, όσων έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές και δεν τις έχουν ρυθμίσει, μάλιστα, χωρίς προειδοποίηση. Από τους τραπεζικούς λογαριασμούς, αλλά και αυτών ακόμη της μισθοδοσίας. Δεν στέκομαι, στο αν είναι το σωστό μέτρο, για να αναγκάσει όσους χρωστούν, και έχουν, για να πληρώσουν. Γιατί υπάρχουν κάποιες λεπτομέρειες, που πρωτίστως, πρέπει να συζητηθούν.
Εάν ο κ. υπουργός προχωρήσει σε κατασχέσεις καταθέσεων, αυτό που θα γίνει πλέον φανερό, τοις πάσι, είναι ό,τι δεν έμεινε άλλος χώρος για να σφίξει κι άλλο η θηλιά. Τερμάτισε για τα καλά, και τα περί αγορών και πλεονασμάτων, δεν έχουν καμιά πραγματική βάση. Το μόνο που είναι σίγουρο, είναι ό,τι μαζί με τις κατασχέσεις, θα ανοίξει και το πιθάρι της Πανδώρας, και θα ξεπηδήσουν τα υπόλοιπα δεινά, που θα επιταχύνουν την κατάληξη.
Η συντριπτική πλειονότητα, όσων δεν εξυπηρετούν τις ληξιπρόθεσμες οφειλές τους, δεν είναι γιατί ανήκουν στο κίνημα "Δεν πληρώνω", ούτε πολύ περισσότερο γιατί είναι καθ΄ έξιν κλέφτες του δημοσίου, αλλά γιατί αδυνατούν πραγματικά. Αυτό που θα καταφέρει ο κ. υπουργός θα είναι ανάλογο μ' εκείνο της αύξησης του ΦΠΑ στο πετρέλαιο.
Υπάρχουν, βέβαια, και εξαιρέσεις. Είναι αυτοί που χρωστάνε τα μεγάλα ποσά, για τα οποία υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες στο να εισπραχθούν. Είτε γιατί δεν υπάρχει ρευστό, ίσως να μερίμνησαν γι' αυτό οι οφειλέτες, είτε γιατί ακόμη κι αν κατασχεθούν ακίνητα, τίποτε δεν εξασφαλίζει ό,τι θα βρεθεί αγοραστής, ούτε ό,τι θα εισπραχθεί το πραγματικό τίμημα, και δεν παραβλέπω το χρόνο που απαιτείται για να πραγματοποιηθούν όλα αυτά.
Η διχογνωμία μεταξύ των δανειστών σχετικά με το βιώσιμο του χρέους, στέλνει στις καλένδες την ανάπτυξη και την αναστροφή της ύφεσης. Η διχογνωμία αυτή έχει και τον αντίκτυπό της μέσα στην ίδια την κυβέρνηση και ειδικότερα στο ίδιο υπουργείο. Ο μεν υπουργός διατείνεται ό,τι δεν χρειάζεται δεύτερο κούρεμα, ο δε αναπληρωτής ό,τι το χρέος δεν είναι βιώσιμο.
Ο κ. πρωθυπουργός φαίνεται να βρίσκεται κάπου στη μέση. Προσπαθεί να πείσει, μάλλον τον εαυτό του, ότι το χρέος δεν αυξάνεται αυτοτροφοδοτούμενο, αν και από τα 299 δις της προ μνημονίων εποχής, έφτασε στα 321 δις σήμερα, μετά μάλιστα από ένα (το πρώτο) κούρεμα, την μείωση του κόστους λειτουργίας του δημοσίου με τις αλλεπάλληλες μειώσεις μισθών και συντάξεων, τις μειώσεις μέχρι εξαφάνισης των προμηθειών σε κάποια υπουργεία, αλλά παράλληλα, την αύξηση των εσόδων με την πολλαπλή φορολόγηση.
Το αστείο της υπόθεσης, είναι, να ισχυρίζεται ο κ. πρωθυπουργός ό,τι το 70% του πρωτογενούς πλεονάσματος θα κατευθυνθεί για την ενίσχυση των ασθενέστερων, των χαμηλοσυνταξιούχων. Προφανώς, θεωρεί ό,τι το υπόλοιπο 30% είναι αρκετό για να βγούμε απ' τα μνημόνια, να στραφούμε στις αγορές και να αρχίσει η μείωση του χρέους. Να λοιπόν, το αισιόδοξο μήνυμα που εκπέμπει ο κ. πρωθυπουργός.
Όταν οι άλλοι λένε ό,τι θα επιτρέψουν, να επιστρέψουν οι μισθοί στα προ μνημονίων επίπεδα, ο κ. πρωθυπουργός και οι συν αυτώ, τους κατακεραυνώνουν, λέγοντάς τους που θα βρούν τα χρήματα κι ό,τι είναι δέσμιοι του λαϊκισμού τους. Όταν ο κ. πρωθυπουργός ισχυρίζεται ό,τι το 70% του πρωτογενούς πλεονάσματος θα διατεθεί στους χαμηλοσυνταξιούχους, μιλάει προφανώς με στοιχεία, δεν λαϊκίζει. Όταν διαλαλούσε ό,τι το Σεπτέμβριο θα απογειωθούμε, μιλούσε με στοιχεία, τώρα μας λέει ό,τι η ανάκαμψη θα έλθει την επόμενη χρονιά. Πρόκειται για κάποια αρρυθμία που οφείλεται σε, άσπαστα, κατεστημένα άλατα δεκαετιών.
Είναι σοβαρά πράγματα αυτά; Μια ερώτηση έκανα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου