Αχ! κυρία Θεοδώρα μας, τι ωραία που τα περνάγαμε παλιά, με το πρωϊνό μας καφεδάκι και με 'κείνα τα κουλουράκια που 'φτιαχνε η χρυσοχέρα η κυρία Ματθίλδη από τον τρίτο, πω πω! τώρα τι θυμήθηκα! τα τριγωνάκια της κυρίας Ευανθίας, της Πολίτισσας, πάει κι αυτή, έφυγε, πήγε στα παιδιά της. Μεγάλο βάσανο τα διπλά έξοδα κυρία Θεοδώρα μας, μέχρι τώρα πηγαίναν τα παιδιά στους γονείς τους, από δω και πέρα θα πηγαίνουν οι γονείς στα παιδιά. Αλλά... τι να σας λέω τώρα, μήπως δεν τα ξέρετε;
Λάβαμε το γράμμα σας και χαρήκαμε πολύ που είσαστε καλά και σεις και ο κύριος Ισίδωρος. Η μαμά σας στέλνει τους χαιρετισμούς της και σας εύχεται η ώρα η καλή για το γάμο της Ευαγγελίας. Εκεί φαίνεται δεν έχετε capitals control. Εδώ κυρία Θεοδώρα μας οι γάμοι είναι λιγότεροι απ' τις κηδείες, δέκα πεθαίνουν, ένα ζευγάρι παντρεύεται και όλα γίνονται μεταξύ πλησιεστέρων συγγενών. Α! να μην ξεχάσω, τώρα που σας γράφω. Η μαμά μίλησε! και μάλιστα το είπε πολύ καθαρά, μια φορά, αλλά το άκουσε όλη η πολυκατοικία.
Μόνο με θαύμα θα μιλήσει η μητέρα σας μας είπε ο τελευταίος γιατρός που την είδε. Είπαμε κάτι θα ξέρει, γιατρός είναι και το είχαμε πάρει απόφαση ό,τι δεν θα ξανακούσουμε τη γλυκιά φωνούλα της να βρίζει εκείνον τον σιχαμένο που θέλει να της κόψει τη σύνταξη στα δυο, αφού θαύματα δεν γίνονται. Το τελευταίο θαύμα που έγινε ήταν όταν ψηφίσαμε "ΟΧΙ", αλλά ο κακός μας ο καιρός, που τα έκανε επάνω του, και είναι αλλεργικός στα δικά μας θαύματα, πριν το χάραμα το έκανε κωλόχαρτο. Συγνώμη κυρία Θεοδώρα μας για την έκφραση, αλλά η αλήθεια να λέγεται. Και αφού σκουπίστηκε καλά-καλά, μας το έτριψε στη μούρη.
Από τότε και μετά, θαύμα είναι το ό,τι ζούμε. Αλλά για πόσο ακόμη κανένας δεν μπορεί να μας το εγγυηθεί. Χάσαμε το μισό μας βάρος. Ευτυχώς να λέμε που δεν ευθύνεται γι' αυτό η κακή διατροφή, γιατί θα έπρεπε να αλλάξουμε τη συνταγή στα γεμιστά και αντί για ρύζι, να γεμίζουμε τις πιπεριές με κολοκυθόσπορους απ’ το περιβόλι της κυρίας Θεανώ, κι αυτό, δύσκολα να το σηκώσει η τσέπη μας, αλλά και η κυρία Θεανώ, γιατί τη συνταγή της δεν την αλλάζει, ούτε τα γεμιστά. Κι απ' την αγωνία μας. Αν θα ξυπνήσουμε στο κρεβάτι, ή αν θα μας τραβάνε απ' τα πόδια για να μας δείξουν τα καινούρια παγκάκια που έφτιαξαν στις πλατείες και στα πάρκα.
Έτσι όπως της κόπηκε η φωνή της μαμάς, έτσι ακριβώς της ξαναήρθε. Με το που είδε τον σιχαμένο να λέει ό,τι όλοι οι συνταξιούχοι πρέπει να κατεβούν στο συλλαλητήριο για να μην τους κόψει τη σύνταξη. Ο σιχαμένος! Τρομοκρατήθηκαν όλοι στην πολυκατοικία και νόμισαν πως μπήκαν τα ΜΑΤ να συλλάβουν προληπτικά τους συνταξιούχους που τρομοκρατούν την κυβέρνηση. Τρύγησε τις νεραντζιές απ' τα πεζοδρόμια και φυλάει τα νεράντζια για τον σιχαμένο, αλλά, πολύ φοβάμαι ό,τι με τέτοιο κεφάλι τα νεράντζια θα εξοστρακίζονται και θα βρίσκουν τους συνταξιούχους κατακούτελα.
Για τα άλλα που με ρωτάτε κυρία Θεοδώρα μας, τι να σας πω. Λένε ό,τι η ελπίδα απέκτησε αδερφάκι κι ό,τι τώρα έχουμε δυο ελπίδες, έχουμε και μια εφεδρική. Με μια ελπίδα μόνο είναι σαν να ζεις χωρίς να έχεις ζωή, ενώ με την δεύτερη θα έχεις ζωή αλλά δεν θα ζεις. Είναι σαν τη Σκύλα και τη Χάρυβδη. Η μαμά λέει κατά μάνα κατά κύρη και όπως έλεγε και η γιαγιά Ανδρονίκη: το μήλο κάτω απ' τη μηλιά σαπίζει. Με τα σκουλήκια που έχει μέσα του απ' την περίοδο της ανθοφορίας ακόμη, μάλλον θα σαπίσει πριν πέσει κάτω. Οπότε, θα έχουμε ό,τι είχαμε πάντα. Ποιος στη χάρη μας.
Είχαμε Αλέξη σε λίγο θα έχουμε και Κούλη. Θα έρθει και η τραμπάλα και, μια ο Αλέξης θα είναι πάνω και, μια θα είναι κάτω. Μια ο Κούλης θα είναι πάνω και, μια θα είναι κάτω. Πάντως, μας έδωσε προθεσμία 111 μέρες, τρία παλούκια δηλαδή, ώστε να μάθουμε τι άλλο μας περιμένει και ησυχάσαμε προς το παρόν. Μετά, ένας θεός ξέρει. Η μαμά λέει, 111 να είναι οι μέρες του. Ο κύριος Αγησίλαος από απέναντι διαφώνησε με τη μαμά και είπε 111 να είναι οι ώρες του. Όπως και να έχει, είτε είναι μέρες, είτε είναι ώρες τα τρία τα παλούκια δεν τα γλιτώνουμε.
Ψάχνει τους βοσκότοπους να βρει που βόσκουν Κατσίκια. Απ' το βοσκότοπο στο Ποτάμι άρχισαν ήδη να βελάζουν κάποια και ο Κούλης άρχισε να προετοιμάζεται για να μας πηδήξει. Καλύτερο αυτό από το να μας κυβερνήσει, γιατί μπορεί να πηδάει καλά, οπότε κάτι θα μας μείνει. Αλλά για να μας πηδήξει πρέπει να μας κυβερνήσει, κι αυτό δεν είναι καλό. Η μαμά λέει, καλύτερα να μας πηδάει ο Αλέξης που δεν κυβερνάει, διότι αν κυβερνούσε μπορεί να μην μας πηδούσε. Οπότε, ο Κούλης θα έμενε με την όρεξη.
Αυτά είναι τα νέα μας κυρία Θεοδώρα μας, κι αν σας έκανα την καρδιά περιβόλι, συγχωρήστε με, δεν φταίμε εμείς, ας όψεται η συνήθεια κάποιος να μας πηδάει. Ελπίζω την επόμενη φορά που θα σας γράψω να έχουμε καλύτερα νέα, να έχουμε και έναν ευνουχισμένο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου