"συγκαλυμμένο μνημόνιο ή εκλογές;" το δίλημμα του Σαμαρά

Η εμπιστοσύνη που δείχνουν οι πολίτες στην κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου ολοένα και μειώνεται. Αδιάψευστος μάρτυρας οι σφυγμομετρήσεις που δημοσιεύονται κατά καιρούς. Ακόμη και σε έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης που βρίσκονται στο πλευρό της κυβέρνησης. 

Ο τρόπος αντιμετώπισης αυτών των δημοσκοπήσεων από την κυβέρνηση δείχνει και το μέγεθος του πανικού της και φανερώνει αυτό που γνωρίζει, και γνωρίζουμε πολύ καλά ό,τι τα ψωμιά της λιγοστεύουν, για να μην πούμε ό,τι τελειώνουν. 

Το πολύ να φτάσει μέχρι την καθορισμένη αλλά και οριακή ημερομηνία, για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Κι αν δεν καταφέρει να δημιουργήσει τις συνθήκες για να επιστρέψουν στην Κ.Ο. οι αποχωρήσαντες και οι διαγραφέντες δικοί της βουλευτές, δεν θα πρέπει να περιμένει ό,τι θα προσελκύσει βουλευτές που εκλέχτηκαν με άλλα κόμματα και σήμερα είναι ανεξάρτητοι, ώστε να υπάρξει θετική έκβαση απ' αυτήν την ψηφοφορία. 

Εκεί πλέον θα ξεγυμνωθεί. Αν λάβουμε υπόψιν μας, τουλάχιστον, αυτό που δείχνουν οι αριθμοί, είναι πολύ πιθανόν αντί να επιστρέψουν στην Κ.Ο. της οι δικοί της ανεξάρτητοι, όπως έπραξε ο Νικήτας Κακλαμάνης, να οδηγηθούν είτε στους Αν.Ελ. (βλ. Νικολόπουλος), είτε να δημιουργήσουν και να ενταχθούν σε ένα νέο πολιτικό σχήμα. 

Στην περίπτωση αυτή, εκτός του ό,τι δεν θα υπάρξει εκλογή Προέδρου απ' αυτή τη Βουλή και θα πάμε σε εκλογές, θα υπάρξει περαιτέρω συρρίκνωση της Ν.Δ. που θα πυροδοτήσει την αμφισβήτηση του Σαμαρά και δεν αποκλείεται να έχουμε αναγκαστική παραίτηση, αν και είναι δύσκολο το σενάριο αυτό, γιατί προσκρούει στην ιδιοσυγκρασία του Σαμαρά.

Το πιθανότερο είναι να συνεχίσει ο Σαμαράς ακόμη και στα πρόθυρα διαίρεσης της Ν.Δ. και να περιμένει το αποτέλεσμα των εκλογών για να πράξει. Βέβαια, δεν τρέφει αυταπάτες. Ό,τι θα είναι δεύτερο κόμμα το γνωρίζει γιατί είναι ξεκάθαρο. 

Σ' εκείνο που ελπίζει είναι να μην υπάρξει αυτοδυναμία. Και σ' αυτό που πιστεύει είναι ό,τι η μη ύπαρξη αυτοδυναμίας θα είναι η αρχή για να ξαναμπεί στο παιγνίδι. Βέβαια, για να στήσει το παιγνίδι του θα πρέπει να τον ευνοήσουν και κάποιοι άλλοι παράγοντες που προς το παρόν είναι εναντίον του.

Ο Βενιζέλος και το κόμμα του είναι ένα βήμα πριν το γκρεμό. Αν πάρει σάρκα και οστά η κίνηση των πασοκογενών συνδικαλιστών, να δημιουργήσουν νέο πολιτικό φορέα, τότε σίγουρα θα φύγει το έδαφος από τα πόδια τους και το να δουν την αίθουσα της Βουλής από μέσα θα είναι μεγάλη έκπληξη.  

Άλλοι πρόθυμοι για να ενταχθούν στο παιγνίδι του, με ένα ερωτηματικό για τον Θεοδωράκη και το κόμμα του, δεν φαίνονται στον ορίζοντα. Οπότε, αν δεν του βγει το παιγνίδι, που είναι και το πιθανότερο, τότε θα αποτελέσει ξένο σώμα στη Ν.Δ. Θα προσπαθήσει να κρατήσει όσους πιστούς του απομείνουν και θα προχωρήσει μ' αυτούς κάνοντας ίσως ένα νέο κόμμα που θα αναζητήσει συμμαχίες σε κοντινά συγγενικά σχήματα. 

Όπως και να έχει, είτε υπάρξει αναγκαστική παραίτηση, που φυσιολογικά θα απαιτηθεί μεταβατική περίοδος για το κόμμα της Ν.Δ., είτε υπάρξει ένα είδος μορατόριουμ με αφορμή τις εκλογές, είτε υπάρξει ρήξη, εκδηλωμένη ή υποσκάπτουσα, η Ν.Δ. θα αντιμετωπίσει σοβαρότατο πρόβλημα στις επικείμενες εκλογές, κι αυτό το γνωρίζει πρωτίστως, και πολύ καλά μάλιστα, ο σημερινός πρόεδρος της. 

Γι' αυτό και θα τα δώσει όλα για να αποφύγει αυτές τις εκλογές. Το ζητούμενο είναι, αυτά που προτίθεται να δώσει, ή και να κάνει ακόμη, αν είναι αρκετά. Γιατί, πλέον, τα πράγματα έχουν ξεφύγει από τα θέλω του και έχουν πάρει το δικό τους δρόμο και δύσκολα θα ανατραπούν. 

Η διαφορά που παρουσιάζουν οι δημοσκοπήσεις, ακόμη και σαν μέσος όρος να υπολογιστεί, είναι μεγάλη για να έχει ελπίδες.