Οι πολιτικοί του Ισραήλ φαίνεται να μην έχουν πάρει στα σοβαρά την πρόσφατη ιστορία. Φαίνεται να έχουν ξεχάσει όσα υπέστησαν οι απανταχού στην Ευρώπη ομόθρησκοι τους, πριν, αλλά κυρίως, κατά τη διάρκεια του δεύτερου μεγάλου πολέμου. Την γενοκτονία από το μιλιταριστικό κράτος του ναζισμού με τον πιο απάνθρωπο τρόπο. Κι αυτό δεν είναι τυχαίο.
Αδιαφορούν απροκάλυπτα για την επανάληψη της ιστορίας οι πολιτικοί του Ισραήλ. Αλλά αυτή τη φορά έκαναν την επιλογή τους. Να είναι αυτοί στη θέση του θύτη.
Πρόκειται για φανατικούς δεξιούς σιωνιστές που έχουν επικρατήσει και έχουν μετατρέψει τη χώρα τους στην πιο βάναυση πολεμική μηχανή. Είναι οι σημερινοί βάρβαροι. Αλλά όχι. Είναι οι "Εβραίοι Νεοναζί". Είναι οι Ούννοι που δεν θα σταματήσουν αν δεν πετύχουν την τελική λύση. Είναι το δεύτερο παγκόσμια μιλιταριστικό κράτος σήμερα μετά απ' αυτό των ΗΠΑ και βέβαια αυτά τα δυο κράτη βρίσκονται σε πλήρη αρμονία.
Ο πακτωλός της οικονομικής βοήθειας από τον μεγαλύτερο τρομοκράτη της υφηλίου και η διοχέτευση πολεμικού υλικού τελευταίας γενιάς και υψιλής τεχνολογίας έχουν καταστήσει άτρωτο το κράτος του Ισραήλ, που σήμερα είναι ο Γολιάθ της περιοχής και ο δεύτερος τρομοκράτης στην υφήλιο.
Αλλά, όπως λένε και οι πληροφορίες, ακόμη και η ΕΕ, δηλαδή και η χώρα μας από κοινού, συνεισφέρει επιδοτώντας με εκατοντάδες εκατομμύρια, επιχειρήσεις και πανεπιστήμια του Ισραήλ, σχετικά με την την έρευνα που αφορούν στρατιωτικές δραστηριότητες. Κι αυτό αποτελεί ένα ζήτημα που πρέπει να συζητήσει και να πάρει αποφάσεις η πολιτική ηγεσία της χώρας μας. Αν θέλουμε να έχουμε καθαρή τη συνείδηση μας.
Όλοι οι φιλειρηνικοί πολίτες, σ' ολόκληρο τον κόσμο, παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες, άναυδοι, τους απογόνους των θυμάτων του ναζισμού να μετατρέπονται σε θύτες, αντιγράφοντας πιστά τους μεγαλύτερους εγκληματίες του ανθρώπινου γένους. Βάζοντας σε δοκιμασία ακόμη και την έτσι κι αλλιώς εύθραυστη ειρήνη στην περιοχή.
Όταν σε ολόκληρο το δυτικό κόσμο είναι σχεδόν εξαφανισμένη, γιατί στο απέναντι του δυτικού δεν υπάρχει, επήλθε η κατάρρευση με παταγώδη τρόπο και σήμερα είναι υπό διωγμό, η Αριστερά στο Ισραήλ έχει υποστεί τη χειρότερη και μεγαλύτερη ήττα της ιστορίας της. Η αναλαμπή του 1993 για μια υπόσχεση ειρήνευσης έμεινε ανεκπλήρωτη με την αρωγή των πολεμοκάπηλων.
Οι δεξιοί πολιτικοί του Ισραήλ δεν αντιλαμβάνονται, ή μήπως ρισκάρουν και το επιδιώκουν, ότι επέρχεται η αναβίωση του κλίματος. Της έξαρσης του αντισημιτικού μένους, ως αντίδραση. Ιδιαίτερα τώρα που προσπαθούν να επιστρέψουν τα φαντάσματα. Αυτά που μόχθησαν για την εξαφάνισή του γένους του Ισραήλ. Με αφορμή τη συνεχιζόμενη καταπίεση ενός λαού, που, κατά τακτά διαστήματα, αγγίζει τα όρια της γενοκτονίας.
Κι αν αυτοί επιθυμούν, να βρίσκονται σε συνεχή πόλεμο ικανοποιώντας τα ζωώδη ένστικτά τους, ας αναλογιστούν τον αντίκτυπο των ενεργειών τους στις χώρες, κυρίως του δυτικού κόσμου, όπου μια σπίθα μπορεί να πυροδοτήσει την έκρηξη. Ήδη στη Γαλλία απαγορεύτηκαν οι συγκεντρώσεις υποστήριξης των εγκλωβισμένων Παλαιστίνιων και στη Γερμανία υπήρξε κινητικότητα κατά των ομόθρησκων τους και ακούστηκαν συνθήματα που έφεραν στη μνήμη την "Νύχτα των κρυστάλλων".
Αλλά ζούμε στην εποχή των τραπεζών και των ανδρείκελων. Στην εποχή του οικονομικού ολοκληρωτισμού. Στην εποχή της βιομηχανίας πολεμικών συγκρούσεων περιορισμένης - προς το παρόν - έκτασης και ισχύος.
Οι λιγοστές φωνές, όσο δυνατές κι αν είναι, κυρίως της διανόησης και του πολιτισμού, είναι σταγόνες στον ωκεανό. Οι σάλπιγγες του πολέμου τις σκεπάζουν. Η προπαγάνδα οργιάζει. Αλλά ο πόνος, είναι ίδιος, κι απ' τις δυο πλευρές.
Και η απροκάλυπτα συνεχιζόμενη σφαγή, ενός ολόκληρου λαού, που βρίσκεται υπό κατοχή, θα έπρεπε, για τον κατ' επίφαση "οργανισμό ενωμένων εθνών", να αφυπνίσει αυτό το "ενωμένων" και να λειτουργήσει ως "οργανισμός" για την προστασία όλων των "εθνών", είτε έχουν πατρίδα είτε όχι, είτε είναι υπό κατοχή είτε είναι εγκλωβισμένοι, όπως ακριβώς έπραξαν και για το έθνος του Ισραήλ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου