Και θέλω και δεν θέλω

Ο κ. Στουρνάρας το ξεκαθάρισε. Θα φύγει απ' το Υπουργείο (του) Οικονομικών όταν ο κ. Τσίπρας αποκτήσει επιχειρήματα. Προς το παρόν, είπε ο κ. Στουρνάρας, ο κ. Τσίπρας έχει ένδεια επιχειρημάτων.

Όταν θα υπάρξουν σοβαρά επιχειρήματα, για την πολιτεία του στο υπουργείο, όχι από τον κ. Τσίπρα, γιατί αυτός δεν θα αποκτήσει ποτές του επιχειρήματα, αλλά από τους βουλευτές, που στηρίζουν την κυβέρνηση, τότε, ίσως το σκεφτεί.

Ο κ. Τσίπρας υποστήριξε ό,τι ο κ. Στουρνάρας είναι το τσιράκι της κ. Μέρκελ και του κ. Σόϊμπλε. Αυτό, κατά τον κ. Στουρνάρα δεν αποτελεί επιχείρημα, αλλά μέγιστη προσβολή για το πρόσωπό του, γιατί αυτός, είναι τσιράκι του κ. Σαμαρά πρώτα, λιγότερο του κ. Βενιζέλου, αλλά κανενός άλλου. Ιδιαίτερα αλλοεθνών.

Ο κ. Σαμαράς και ο κ. Βενιζέλος, φυσικά και δεν είναι τσιράκια της κ. Μέρκελ και του κ. Σόϊμπλε. Βέβαια, αν χρειαστεί να γίνουν, δεν θα το αποκαλύψουν στον κ. Στουρνάρα, γιατί ξέρουν ό,τι δεν θα το ανεχτεί. Να είναι υπάλληλος της κ. Μέρκελ και του κ. Σόϊμπλε μέσω των τσιρακιών τους, ενώ θα μπορούσε να είναι απ' ευθείας.

Ο κ. Στουρνάρας είπε ό,τι ο κ. Τσίπρας, δυστυχώς, αναφέρεται απαξιωτικά για το πρόσωπο του. Ενώ αυτός, τον αντιμετωπίζει με τον δέοντα θεσμικό σεβασμό. Μάλιστα, πρόσφατα αποφάνθηκε ό,τι ο κ. Τσίπρας, μ' αυτά που λέει καθημερινά, δεν συμβάλει στον δημιουργικό διάλογο, αυτόν που ο ίδιος έχει καθιερώσει και μονοπωλεί.

Επίσης, είπε, ότι ο κ. Τσίπρας, με τις συνεντεύξεις που δίνει σε εφημερίδες του εξωτερικού και τις ύβρεις που εκτοξεύει εναντίον του, βλάπτει ενσυνειδήτως τη χώρα, γιατί η χώρα δεν είναι αυτό που εμείς νομίζουμε, αλλά αυτό που εμείς δεν γνωρίζουμε.

Οπότε, σε καμιά περίπτωση ο κ. Στουρνάρας δεν αποτέλεσε υπόδειξη του Βερολίνου, όπως τον κατηγορεί ο κ. Τσίπρας. Γιατί η χώρα, όπως είναι γνωστό, δεν εξαρτάται από το Βερολίνο, αφού έχει τη δική της κυβέρνηση και τους δικούς της υπουργούς.

Άλλωστε, όπως επίσης είναι γνωστό, την κυβέρνηση την αποτελούν δυο κόμματα που συνεργάζονται, και εργάζονται, για το καλό της χώρας και ο κ. Στουρνάρας δεν ανήκει, ούτε στο ένα, ούτε στο άλλο. Είναι υπερκομματικός. Είναι πάνω από κόμματα και παρωχημένες ιδεολογίες. Γιατί σήμερα κυβερνούν οι νέες ιδέες, και ο κ. Στουρνάρας έχει εκπαιδευτεί σ' αυτές.

Για το λόγο αυτό, θα είναι δύσκολα τα πράγματα τη μέρα που θα φύγει. Θα είναι τόσο δύσκολη η μέρα αυτή, που όλες οι δύσκολες μέρες εδώ και δυο χρόνια θα ωχριούσαν μπροστά της. Γι' αυτό, καλύτερο είναι να μείνει. Γιατί είναι προτιμότερο να έχουμε πολλές δύσκολες μέρες, παρά μια ΠΟΛΥ δύσκολη μέρα.

Ο κ. Στουρνάρας έχει δώσει τόσα πολλά στο Υπουργείο Οικονομικών, που πρέπει να μετονομαστεί σε "ΣΤΟΥΡΝΑΡΑΣ & Σια Α.Ε." Έτσι, θα μπορεί ανενόχλητος να απολύει καθαρίστριες και να προσλαμβάνει ακόμη και τη μάνα του, που έχει καταδικαστεί να ζει με 300 ευρώ το μήνα.

Αν κάτι χαρακτηρίζει τον κ. Στουρνάρα, είναι η ευρηματικότητα του και η αποφασιστικότητα του, να εφευρίσκει και να επιβάλει φόρους. Οι φόροι, κατά τον κ. Στουρνάρα, επιβάλλονται για το καλό των φορολογούμενων. Τα πολλά χρήματα είναι όπως οι τοξίνες.

Ο οργανισμός χρειάζεται την αποτοξίνωση του και ο φορολογούμενος χρειάζεται την ελάφρυνση από το βάρος των χρημάτων του. Πως να το κάνουμε, αισθάνεται πιο υγιής κάποιος όταν αποτοξινώνεται από βλαβερές ουσίες και συνήθειες. Άσε που έχει την ησυχία του, για το πως θα επενδύσει τα χρήματα του.

Δεν δείχνει όμως την ίδια αποφασιστικότητα ο κ. Στουρνάρας όταν πρόκειται να πάρει απόφαση για τον εαυτό του. Δεν μας λέει ξεκάθαρα αν θα έχουμε μια ΠΟΛΥ δύσκολη μέρα ή αν θα έχουμε πολλές δύσκολες μέρες.

Αν θα φύγει απ' το Υπουργείο Οικονομικών για να πάει στην Τράπεζα της Ελλάδος, αν η Τράπεζα της Ελλάδος θα μετακομίσει στο Υπουργείο Οικονομικών, ή, αν το Υπουργείο Οικονομικών θα μετακομίσει στην Τράπεζα της Ελλάδος. Φαίνεται δεν έφτασε ακόμη το FAX.

Έτσι, ο κ. Στουρνάρας μας το παίζει Πυθία. Και θέλει και δεν θέλει. Σαν την πουτάνα που όλο λέει ό,τι θα το κόψει αλλά συνεχίζει. Τώρα βεβαία, το θέλω του κ. Στουρνάρα μπορεί να είναι, βαράτε με κι ας κλαίω, και το δεν θέλω, σπρώξε με να πέσω.  

Πάντως, ο κ. Στουρνάρας, έχει δώσει όλο του το είναι σ' αυτό το υπουργείο, δεν μπορούμε να μην του το αναγνωρίσουμε. Μας έχει ξετινάξει μέχρι τα μπούνια. Έχει ταυτιστεί τόσο πολύ μ' αυτό, που όταν με το καλό πεθάνει (ελπίζω απ' τις κατάρες των συνταξιούχων), αντί για το όνομα του, για να μην ξεσπάσουν οι βάνδαλοι σ' αυτό, θα πρέπει να γράψουν στο μνήμα του, "και θέλω και δεν θέλω" (και μην πάει ο νους σας στις πουτάνες).