Σάββατο 16 Νοεμβρίου 2013

Δια χειρός Χατζόπουλου.




Πρόκειται για άλλη μια πράξη στο συνεχιζόμενο θέατρο του παραλόγου. Έργο χιλιοπαιγμένο. Μια "αστεία" ανακοίνωση για ένα "γελοίο" ως προς την έμπνευση "σκίτσο" έδωσε την ευκαιρία στα καθεστωτικά ΜΜΕ του συγκροτήματος που ασελγεί για σχεδόν έναν αιώνα κατά του Ελληνικού λαού να εμφανίζεται και να διαφημίζεται ως ο αδιαφιλονίκητος υπερασπιστής της ελευθερίας της γνώμης, της ελευθεροτυπίας, αλλά και ως ο θεματοφύλακας του πολιτεύματος. Ποιος; Αυτοί που εξέθρεψαν, συντήρησαν, υπερασπίστηκαν και αναπαρήγαγαν ολόκληρο συρφετό από αδηφάγους κοπρίτες, κάθε λογοίς σαλτιμπάγκους της πολιτικής, και όχι μόνον. 


Ήταν λάθος η αντιμετώπιση της "γελοίας", και για τους συνειρμούς της, έμπνευσης του "γελοιογράφου", που από το "έργο" του αναδύεται ένα μείγμα πατενταρισμένης και κατευθυνόμενης πολιτικής σκοπιμότητας, δυστυχώς μέσω της σάτιρας, με αποδέκτες χυδαίους χαβαλετζήδες. Η σάτιρα (την άποψη μου την κατέθεσα εδώ) που αποτελεί ένα από τα πλέον ισχυρά όπλα που διαθέτει ο λαός απέναντι σε κάθε είδους εξουσία, βλέπουμε να γίνεται το εργαλείο της εξουσίας για την αντιμετώπιση των αντιπάλων της, για την υπεράσπιση τελικά των συμφερόντων της. Σ' αυτού του είδους τις πρακτικές μόνον με το ίδιο νόμισμα δίνεται απάντηση. 



Εκεί εντοπίζεται ο λάθος χειρισμός της "Αυγής". Η σάτιρα έχει τους δικούς της κανόνες. Δεν σχηματοποιείται. Είναι ελεύθερη έκφρασης και ενίοτε είναι πολύ σκληρή. Απευθύνεται σε πολιτικά αλλά και σε πρόσωπα που ασκούν εξουσία μέσω των θεσμών. Σατιρίζονται οι πράξεις και οι παραλήψεις τους. Ενδεχόμενα η σάτιρα να επεκτείνεται και σε προσωπικό επίπεδο και αυτό αποτελεί βεβαίως επιλογή και ευθύνη του σκιτσογράφου, ή του συγγραφέα, εφόσον το σατιριζόμενο πρόσωπο παραχωρεί το δικαίωμα, λ.χ. ο πολιτικός αλλά και ο χαρακτήρας "Πάγκαλος".


Η απάντηση θα έπρεπε να έχει στόχο τον "ηθικό αυτουργό", όσο χυδαία κι αν ήταν, που ήταν, η απόδοση της υποταγμένης σε πολιτικό σκοπό συγκεκριμένης "γελοιογραφίας". Οι συνειρμοί που αναδύονται απ' αυτήν καταδεικνύουν και τον ηθικό αυτουργό. 


Όταν οι "Μούντους" αποκαλύφθηκαν, αποκαλύφθηκαν και τα "Αθηναϊκά Νέα" μαζί και το "Ελεύθερον Βήμα".  Φαίνεται ό,τι η συνεργασία με τους κατακτητές θεωρήθηκε επιτυχημένη για τα συγκεκριμένα έντυπα γι' αυτό και όταν επαναλειτούργησαν κράτησαν το "μισό" των τίτλων τους, εις ανάμνησιν παλαιών ημερών "δόξης και τιμής". 


Σήμερα γνωρίζουν άπαντες τι διαβάζει η μαϊμού.



1 σχόλιο: