Ένα ίδρυμα τη μέρα, τι βια κάνει πέρα.

Καμιά ανακοίνωση δεν μπορεί να διορθώσει το ατόπημα. Τις διαφημίσεις ίσως. 

Να τι αναφέρει το "Ίδρυμα Ωνάση" για τη σχέση του με τη "βία" της "γαλάζιας αποικίας του 2013 μ.χ."

«Οι στίχοι που επελέγησαν για την καμπάνια στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στόχο είχαν την πρόκληση της περιέργειας και του προβληματισμού εκείνων που δεν γνωρίζουν ήδη το έργο του. Στόχος επίσης, ήταν το να ξεκινήσει μία ευρεία συζήτηση γύρω από τους τρόπους με τους οποίους η ποίηση μπορεί να συνομιλήσει με τον πολίτη στο περιβάλλον της καθημερινότητάς του, γεγονός το οποίο συνέβη με απίστευτη δυναμική και δημιουργικότητα, ιδιαίτερα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Συγκεκριμένα ως προς το στίχο «είν’ επικίνδυνον πράγμα η βία», κομματικές ή πολιτικές σκοπιμότητες ούτε υπήρξαν, ούτε υπάρχουν. Σε καιρούς έντονης πολιτικής και κοινωνικής αναταραχής, κατά τους οποίους λέξεις και φράσεις αποκτούν διαστάσεις διαφορετικές από εκείνες που θα είχαν σε άλλες χρονικές στιγμές, ακόμη και η πρόθεση χρήσης ενός στίχου μπορεί να παρερμηνευθεί. Θεωρώντας, όμως, ότι ο διάλογος και η συζήτηση έχουν νόημα πάντοτε, ο συγκεκριμένος στίχος, θα συμπληρωθεί όπου έχει αναρτηθεί ως εξής: Να μη βιαζόμεθα· επικίνδυνον πράγμα η βία».

Επειδή, τίποτε δεν στέκει όταν γίνεται εν κρυπτώ. Επειδή, κάποιοι, για έναν τρόπο ανεξήγητο, θεωρούν τους υπόλοιπους στην καλύτερη περίπτωση κουτούς. Κι επειδή, η απάντηση επιβάλλεται να δοθεί από πολλούς, ει δυνατόν απ' όλους, λέμε τα εξής:

Η περιέργεια που δημιουργείται σε όσους λαμβάνουν το μήνυμα με αυτόν τον τρόπο προβολής, αλλά και ο προβληματισμός εκείνων που δεν γνωρίζουν το έργο του ποιητή, συντελείται ως προς το αποτέλεσμα από την εικόνα που δέχονται. 

Αυτή η εικόνα είναι ακριβώς που, δήθεν, δεν επιθυμεί να περάσει το ίδρυμα μέσω της καμπάνιας, όπως αυτοδιαψεύδεται στην ανακοίνωση του. 

Αποσπασματικά επέλεξε ένα στοίχο που παραπέμπει αλλού, και σε ολοφάνερη διάθεση για την παραποίηση της πρόθεσης του ποιητή, με στόχο να επηρεάσει συνειδήσεις. 

Σ' αυτή την επιλογή δεν θα μπορούσε το φόντο να ήταν διαφορετικό. Συνολικά το αποτέλεσμα διαμορφώνει και το πλαίσιο στο οποίο κινήθηκε το ίδρυμα. 

Όσο και να οδύρεται, εκ των υστέρων, για τις καλές προθέσεις και την ατυχέστατη στιγμή της καμπάνιας, αυτό που ενισχύεται, ιδιαίτερα με την ανακοίνωση, είναι η αγαστή συνεργασία με τους διαχειριστές που προκαλούν τον τρόμο στις συνειδήσεις. 

Αν στόχος, όπως δήθεν υποστηρίζουν, ήταν η ανάπτυξη μιας ευρείας συζήτησης γύρω από τους τρόπους που θα μπορούσε να συνομιλήσει η ποίηση με τον πολίτη, τότε, θα έπρεπε να διανέμουν στους επιβάτες των μέσων μαζικής μεταφοράς τις ποιητικές συλλογές ή έστω τα ποιήματα του Καβάφη αλλά και άλλων Ελλήνων ποιητών.

Αν λ.χ. αντί για το ντροπιαστικό αποτέλεσμα, που προσβάλει το ήθος του ποιητή, το χρώμα του οχήματος ήταν γαλάζιο και αναγράφονταν στις πλευρές του αποσπασματικά ο πρώτος στοίχος του ίδιου ποιήματος, 

ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΕΝ ΒΑΙΝΟΥΝ ΚΑΤ' ΕΥΧΗΝ ΣΤΗΝ ΑΠΟΙΚΙΑ

αλήθεια, ποιος θα ήταν ο προβληματισμός του περίεργου που δεν γνωρίζει το ποιητικό έργο του Καβάφη, και ποιο το μήνυμα που θα λάμβανε απ΄αυτήν την εικόνα; 

Μάλλον δεν θα απαντούσε σ' αυτή την ερώτηση το ίδρυμα, γιατί πολύ απλά μια τέτοια προβολή είναι αντίθετη στις κομματικές και πολιτικές σκοπιμότητες, που δεν επιδιώκει, ιδιαίτερα αυτήν την περίοδο της έντονης πολιτικής και κοινωνικής αναταραχής. Ευτυχώς, θα λέγαμε.