Λίγες μέρες πριν, όταν το Ταμείο ζήτησε το μαξιλάρι των προληπτικών, η Κομισιόν ενοχλήθηκε σφόδρα! Ο κ. Γιουνκέρ παρήγγειλε martini bianco με ελιά Καλαμών, αντί για bourbon, για να κάνει σπάσιμο του κ. Τόμσεν και η κ. Λαγκάρντ, που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί της όταν πρόκειται για τους δολοπλόκους υπαλλήλους της, τα πήρε στο κρανίο. Διότι ο Δανός θίχτηκε που τον αποκάλεσαν παράλογο αντί για ακαταλόγιστο ως θα 'πρεπε.
Και το θέατρο του παραλόγου συνεχίστηκε με τον καλό υπάλληλο κ. Ρένγκλιν να μας πληροφορεί ό,τι οι του Ταμείου δεν είναι πτωματοφάγοι και το ΔΝΤ είναι ένας αξιόπιστος σύμμαχος του ΕΜΣ. Και ο Γερούν! Αποφάνθηκε τάχα μου ό,τι στην Ελλάδα δεν μπορούν να εγκριθούν μέτρα τα οποία θα μπορούσαν να μην μπουν σε ισχύ. Oh my God! Ποιον ρώτησε!
Τον κ. Τσίπρα τον ρώτησε; Βεβαίως και δεν χρειάζεται να τον ρωτήσει. Ο κ. Τσίπρας υπόχρεος της υπογραφής του είναι και θα είναι, μέχρι να τον σχολάσουν. Μέχρι τότε δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Ο κ. Τσίπρας (μας) δούλεψε σκληρά, είπε στον μονόλογο του στην ΚΟ, για να φέρει μια μεταρρύθμιση που συνδυάζει βιωσιμότητα και κοινωνική δικαιοσύνη. Τι έκανε;
Μείωσε το αφορολόγητο στα 8.600 ευρώ και η μεταρρύθμιση έπιασε τόπο. Με τον αυτόματο κόφτη δαπανών θα μειωθούν μισθοί και συντάξεις ώστε να μην υπερβαίνει το εισόδημα το αφορολόγητο των 8.600 ευρώ. Κανείς δεν θα αμείβεται με περισσότερα και κανείς δεν θα πληρώνει τους αποτρόπαιους φόρους που επιβάλουν οι δανειστές μας, τουλάχιστον για το εισόδημα, οπότε θα επέλθει και η πολυπόθητη κοινωνική δικαιοσύνη.
Βεβαίως, αν επαληθευτούν οι προβλέψεις του Ταμείου ό,τι τα μέτρα που προτείνει η κυβέρνηση είναι ανεπαρκή για πλεόνασμα 3,5% τότε ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να (μας) ξαναδουλέψει σκληρά για να τηρηθεί η βιωσιμότητα και η κοινωνική δικαιοσύνη. Δουλειά του είναι να αυξάνει τη φορολογία. Ή να βρίσκει νέα πεδία για φορολόγηση. Να βάλει, δηλαδή, άλλο 1 με 2% στον ΦΠΑ. Να αυξήσει τις αντικειμενικές αξίες. Ή τη φορολογική κλίμακα 2 με 3%. Κάτι θα σκεφτεί. Κάτι θα βρει. Οι ίδιοι θα την πληρώσουν. Ως συνήθως.
Κι αν δεν φτάνουν ούτε αυτά, μπορεί να αυξήσει την προκαταβολή σε 150%! Εδώ, ίσως χρειαστεί να κάνει καμιά υπερωρία παραπάνω. Εναλλακτικά, θα μπορούσε να θεσπίσει τον αργομουνιάτικο φόρο. Διότι, με την αύξηση της φορολογίας στα τσιγάρα και τα οινοπνευματώδη, οι μεν θεριακλήδες θα βρουν διέξοδο στο ηλεκτρονικό, οι δε μπεκρήδες θα γίνουν αμπελουργοί και θα μπεκρουλιάζουν κατ' οίκον. Τζίφος κι από δω.
Όπως και με τα τέλη κυκλοφορίας και τη μαζική κατάθεση πινακίδων. Οπότε, η αργομουνία μπορεί να αποτελέσει το ισοδύναμο μέτρο για την αναπλήρωση από την απώλεια στα τέλη κυκλοφορίας. Τώρα, μάλιστα, που θα πληρώνουμε τέλη κυκλοφορίας με το μήνα, κάποιοι που διαμένουν σε ορεινές περιοχές θα καταθέτουν τις πινακίδες το χειμώνα και οι συνταξιούχοι που έχουν το car τους αραχτό στην pilotis θα το βγάζουν το καλοκαίρι για μια βόλτα μέχρι το χωριό. Απορώ πως δεν συμπεριλήφθηκε η αργομουνία στο σύμφωνο διαβίωσης.
Μια λύση για τον κ. Τσίπρα, είναι, αφού εξαντλήσει κάθε δυνατότητα φορολόγησης των ζωντανών, να φορολογήσει και τους πεθαμένους. Για να δικαιολογηθούν ιατρικές δαπάνες θα πρέπει κάποιος να ασθενήσει σοβαρά. Και η σοβαρότητα που αντιμετωπίζει αυτή η κυβέρνηση τους ασθενούντες πρέπει να ολοκληρωθεί. Ο ασθενής, ή και ο υπερβαίνων το προσδόκιμο, θα πρέπει να δηλώνει, για την αποφυγή του πόθεν έσχες, στη φορολογική του δήλωση και τα χρυσά δόντια. Μακάβριο αλλά αποδοτικό. Ας το σκεφτεί ο κ. Τσίπρας που δουλεύει σκληρά για τον τόπο και το καλό του.
Οι πράξεις στο θέατρο του παραλόγου που ζούμε είναι ανεξάντλητες. Καθημερινά γράφονται νέες πράξεις και κάποιες πάνε άπαιχτες. Όπως άπαιχτες θα πάνε μερικές γενιές Ελλήνων. Ίσως μετά από χρόνια στο μνημείο του άγνωστου στρατιώτη να γραφτεί κάτι και για τους πεσόντες των μνημονίων. Διότι πόλεμο εν καιρό ειρήνης διάγουμε. Πόλεμο σώμα με σώμα. Με τον εχθρό να έχει καταλάβει ακόμη και τις χέστρες μας. Να διαπιστώσει ιδίοις όσφρησης αν βρωμάει ή αν μοσχομυρίζει το σκατό μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου