Δεν γνωρίζω αν ο κ. Νίκος Παππάς αντιλαμβάνεται τι συνέβη στον ΣΥΡΙΖΑ. Αν ζει σε εικονική πραγματικότητα, ή, αν έχει δική του γλώσσα και δικό του λεξιλόγιο για να ερμηνεύει τα γεγονότα.
Αρχής γενομένης της συνέντευξής του στο SBC απόσπασμα της οποίας στα καίρια σημεία της δημοσίευσε η διαδικτυακή "Αυγή" κάνω μια αυθαίρετη υπόθεση και αντιστρέφω αυτό που γνωρίζαμε μέχρι τώρα ως το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ.
Ό,τι δηλαδή, κυρίαρχη τάση δεν ήταν αυτή που εκφράζονταν από τον Αλέξη Τσίπρα, που την στήριζαν μεταξύ άλλων και κάποιες ακόμη συνιστώσες και συναποτελούσαν το λεγόμενο "προεδρικό μπλοκ", αλλά ήταν αυτή που εκφράζονταν από τον Πάναγιώτη Λαφαζάνη.
Σ΄αυτή την περίπτωση, πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και επομένως, εφόσον ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές του Ιανουαρίου θα ήταν ο πρόεδρος της κυβέρνησης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, για να μην ξεχνάμε, κατέβηκε στις εκλογές του Ιανουαρίου με ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα που αποφασίστηκε μέσα στα όργανα του και μάλιστα, πήρε το όνομα "πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης" επειδή ανακοινώθηκε στην "φτωχομάνα". Το έχω ακόμη στη βιβλιοθήκη μου για να θυμάμαι τα ωραία τα μεγαλεία μας.
Στο θέμα της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές, ή, διαφορετικά διατυπωμένο έξοδος από την κρίση, προεκλογική του θέση ήταν αυτή που προκρίθηκε στο συνέδριο και στα όργανα του και εκφράζονταν μέσα από συγκεκριμένα συνθήματα τα οποία διαμόρφωσαν το μέτωπο του πολιτικού του αγώνα.
Για την ιστορία θα αναφέρω μερικά από αυτά.
"Κάνουμε τα μνημόνια παρελθόν"
"Δεν εκβιαζόμαστε. ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ."
"Σύγκρουση τώρα με τους δανειστές"
και για τους πολιτικούς αντιπάλους, "ΤΕΛΕΙΩΣΑΤΕ"
Η αυθαίρετη υπόθεση λέει, αν και στο σημείο αυτό δεν είναι καθόλου αυθαίρετη, ότι ο Παναγιώτης Λαφαζάνης προσπαθεί να πετύχει στη διαπραγμάτευση αυτά που έχουν αποφασιστεί στα όργανα του κόμματος, ότι δηλαδή προσπάθησε στην αρχή να πετύχει και ο Αλέξης Τσίπρας.
Η διαπραγμάτευση δεν αποδίδει το επιθυμητό αποτέλεσμα όπως άλλωστε δεν απέδωσε με διαπραγματευτή τον Αλέξη Τσίπρα και αναγκάζεται να ακολουθήσει την ίδια πορεία. Να προσφύγει σε δημοψήφισμα για τις προτάσεις των δανειστών.
Οι προτάσεις των δανειστών δεν εγκρίνονται στο δημοψήφισμα Λαφαζάνη, όπως δεν εγκρίθηκαν και στο δημοψήφισμα Τσίπρα, και, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης κατά την αντίστοιχη διαπραγμάτευση στην οποία ο Αλέξης Τσίπρας αποδέχτηκε συμφωνία με τις προτάσεις των δανειστών καταθέτει τη δική μας πρόταση συνοδευόμενη από καταγγελία για την αυθαίρετη απόφαση της ΕΚΤ να κλείσει τις τράπεζες.
Από το σημείο αυτό, όποια υπόθεση και να γίνει για την "επόμενη μέρα" δεν θα απείχε πολύ απ' όσα θα ακολουθούσαν που, παρά τις υπερβολές, σε κάποιο βαθμό ήταν πραγματικά.
Αυτό που ενδιαφέρει το σημείωμα αυτό, είναι, ποια θα ήταν η στάση των "προεδρικών".
Αφορμής δοθείσης της συνέντευξης του κ. Παππά, στην οποία λέει με περισσό θράσος ό,τι η κυβέρνηση έπεσε εκ των έσω και με δεδομένο ό,τι οι ίδιοι ανέτρεψαν συλλογικές αποφάσεις που είχαν συζητηθεί και είχαν ληφθεί στα όργανα του κόμματος, χωρίς να ρωτηθούν τα όργανα αλλά και οι οργανώσεις, τίθεται το παρακάτω ερώτημα ως συνέχεια της υπόθεσης που προανέφερα.
Θα συντάσσονταν με τον Παναγιώτη Λαφαζάνη στην προσπάθεια του να παλέψει για το πρόγραμμα και τις θέσεις του κόμματος στη διαμόρφωση των οποίων οι ίδιοι είχαν μερίδιο;
Προφανώς ναι, είναι αναμφισβήτητα η απάντηση.
Θα συνέχιζαν να στηρίζουν τις θέσεις που συναποφάσισαν με προοπτική ρήξης όταν αυτή θα γίνονταν αναπόφευκτη εφόσον η πλευρά των δανειστών δεν θα έκαμνε βήμα πίσω στις πολιτικές λιτότητας;
Ή, μήπως, θα διαχώριζαν τη θέση τους;
Μήπως θα ζητούσαν να συνεδριάσουν τα όργανα για να αλλάξουν οι προηγούμενες αποφάσεις;
Μήπως θα ζητούσαν έκτακτο συνέδριο για τον ίδιο λόγο;
Ή μήπως, θα ζητούσαν την παραίτηση του Λαφαζάνη προκειμένου να παραμείνουμε πάση θυσία στο ευρώ; Όπως συνέβη με τον Βαρουφάκη;
Μήπως θα αποχωρούσαν από τον ΣΥΡΙΖΑ ρίχνοντας την κυβέρνηση;
Ενδεχόμενα, η αυθαίρετη υπόθεση, προκειμένου να δειχτεί η διγλωσσία του κ. Παππά, συγκρινόμενη με τα πραγματικά γεγονότα να οδηγούν στο ίδιο συμπέρασμα.
Ό,τι δηλαδή, και οι μεν και οι δε, θα αποχωρούσαν από τον ΣΥΡΙΖΑ σε κάθε ενδεχόμενο.
Για την απόφαση της μετατροπής του ΟΧΙ σε ΝΑΙ και αυτών που επακολούθησαν υπάρχουν καταγεγραμμένα τα γεγονότα και οι απόψεις των πλευρών, ώστε, να μπορούν να βγουν συμπεράσματα.
Στην ιστορία της υπόθεσης μόνον μετά από σύγκριση με αυτά που εκτυλίχτηκαν μέσα σε μια νύχτα μπορούμε να απαντήσουμε. Γνωρίζοντας αυτό που αναδύθηκε στην επιφάνεια.
Ότι δηλαδή, υπήρχαν μεταξύ τους αγεφύρωτες και ουσιαστικές διαφορές που δεν θα μπορούσαν, και δεν μπόρεσαν, να συγκεραστούν.
Με μια μόνον διαφορά, που είναι ο λόγος της διάσπασης και η πλευρά των προεδρικών δεν θα κάνει ποτέ την αυτοκριτική της πάνω σ' αυτό.
Ό,τι η "Αριστερή Πλατφόρμα" παραιτήθηκε και αποχώρησε εξ αιτίας της αθέτησης αποφάσεων και της καταστρατήγησης του καταστατικού. Κυρίως με τον τρόπο που έγιναν αυτά.
Στην αυθαίρετη υπόθεση, αν οι προεδρικοί παραιτούνταν και αποχωρούσαν απ' την κυβέρνηση, αυτό θα γινόταν γιατί ποτέ δεν πίστεψαν σ' αυτά που οι ίδιοι αποφάσιζαν μέσα στα όργανα του κόμματος.
Ή, γιατί δεν μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά όπως χονδροειδέστατα ξεστόμισαν κάποιοι.
Επομένως, στον κ. Παππά θα έλεγα: "Ω παι σιώπα, πολλ' έχει σιγή καλά."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου