Τρίτη 11 Μαρτίου 2014

Το παπάκι πάει στην ποταμιά.




_Παρακαλώ.
_Στη βεράντα ξενυχτήσατε;
_Πως σου ήρθε αυτό!
_Όλη τη νύχτα το φως αναμμένο ήταν.
_Το ξεχάσαμε… Καλά που πήρες, στο μυαλό μου σε είχα.
_Μη μου πεις! Και γιατί παρακαλώ;
_Θέλω να σου ανακοινώσω μια απόφαση που πήρα.
_Τι μου λέγεις! Εσύ παιδί μου, για να αποφασίσεις, πρέπει να γυρίσει ο κόσμος ανάποδα.
_Που ξέρεις… μπορεί και να γύρισε.
_Μπα! Και πως δε το κατάλαβα! Για λέγε.
_Εγώ άλλη λύση δεν βλέπω.
_Λύση δεν βλέπει κανένας… Εσύ θα δεις!
_Έτσι είναι Κορίνα μου… δυστυχώς. Εγώ πάντως, το αποφάσισα.
_Ωραία, για πες μου… Να δω μήπως συμφωνώ μαζί σου βρε παιδάκι μου.
_Εγώ… θα την πέσω στο ποτάμι. Δεν αντέχεται άλλο αυτή η κατάσταση.
_Τι θα κάνεις!
_Άλλη λύση δεν βλέπω, δεν αντέχεται αυτό το πράμα.
_Πλάκα θα κάνεις… Έτσι;
_Καθόλου. Αυτή είναι η απόφαση που πήρα… μετά από πολύ σκέψη.
_Να τα μας… άρχισε να σκέφτεται και η Ελίνα.
_Εσύ κορόϊδευε, αλλά το πράγμα έχει φτάσει στο απροχώρητο.
_Ελίνα μου, μιλάς σοβαρά!
_Ναι σου λέω… Το αποφάσισα.
_Και θα πέσεις στο ποτάμι!!!
_Εγώ δεν περιμένω τίποτε πια. Ζωή είναι αυτή που κάνουμε! Όχι πες μου.
_Ελίνα μου, άλλο πράγμα είναι αυτό, κι άλλο να τα βροντήξεις.
_Γιατί άλλο; Στο κάτω-κάτω μια την έχουμε και ο καθένας μας την πέφτει όπου θέλει.
_Ελίνα… Μου δίνεις λιγάκι τον Θανάση!
_Δεν είναι εδώ.
_Που είναι;
_Πήγε δρομολόγιο.
_Τα παιδιά που είναι;
_Που να είναι! Στο σχολείο είναι.
_Και είσαι μόνη σου;
_Ολομόναχη.
_Και πότε πήρες αυτή την απόφαση; Τώρα;
_Το σκέφτομαι εδώ και κάτι μέρες, αλλά χθες το αποφάσισα.
_Ωχ!!! Ελίνα… μείνε εκεί που είσαι. Έρχομαι σε είκοσι λεπτά. Μη βγεις απ’ το σπίτι. Θα σε πάρω στο κινητό να μιλάμε. Εντάξει;
_Έλα να σου δώσω και προεκλογικό υλικό.
_Ορίστε!!!
 _Να σου δώσω μια αφίσα να τη βάλεις στην είσοδο της πολυκατοικίας σας.
_Τι θα μου δώσεις Ελίνα μου!!!
_Αφίσα παιδί μου…. Για το Ποτάμι.
_Αχαααα!!!!!
_Έγινε πάταγος, μιλάμε… Είδες τα γκάλοπ; Στις βουλευτικές θα σαρώσουμε.
_Σ’ αυτό το ποτάμι θα την πέσεις Ελίνα μου!
_Ναι παιδί μου... και σε προσκαλώ και σένα να ’ρθεις μαζί μας, για να φουντώσει το Ποτάμι και να τους πνίξουμε.
_Ποιους Ελίνα μου;
_Όλα αυτά τα κοπρόσκυλα που μας κατάντησαν Φιλιππινέζες.
_Κοίτα να δεις… απέκτησε επαναστατική φρασεολογία… και η Ελίνα!!!
_Έτσι είμαστε εμείς, κλέβουμε ιδέες από παντού.
_Να τα μας, κι άλλοι επίδοξοι κλέφτες μας προέκυψαν.
_Κάνεις πολύ μεγάλο λάθος Κορίνα μου. Είσαι προκατειλημμένη. Οι άνθρωποι είναι σοβαροί. Είναι αγνοί σαν το γάργαρο νεράκι του ποταμού.
_Εγώ τα ποτάμια που ξέρω έχουν θολούρα και βρωμοκοπάνε.
_Εκείνα που ήξερες να τα ξεχάσεις. Τώρα αλλάζουνε τα πράγματα.
_Μάλιστα, τώρα δεν θα τρώνε αστακούς. Θα τρώνε φιλέτο σολομού.
_ Έρχεται η σωτηρία μας. Δεν θα αφήσουμε την ευκαιρία να πάει χαμένη.
_Ευκαιρία ψάχνεις Ελίνα μου;
_Ο ένας για όλους και όλοι για τον έναν. Αυτό είναι το σύνθημα μας.
_ Να σου δώσω εγώ μια ευκαιρία, Ελίνα μου... Να σου δώσω μια σπρωξιά και να κάνεις πλαφ μέσα στο ποτάμι….
_Ο τίτλος Κορίνα μου είναι ευρηματικός και μεταφορικός.
_....και να πνιγείς. Να σε φάνε τα σκυλόψαρα.
_ Κάνεις λάθος, δεν υπάρχουνε σκυλόψαρα στο Ποτάμι.
_Μωρέ θα βγάλει… και ξέρεις τι λογιών θα είναι;
_ Δεν είναι σαν αυτούς που ξέρεις.
 _Έχει και ρουφήχτρες… έχει και καταβόθρες… έχει και νεροφίδες.
_Εσύ παιδάκι μου είσαι ανεπίδεκτη μαθήσεως. Τι να σου πω!
_Εμένα μωρή τι θα μου πεις! Που με κοψοχόλιασες; Μουρλέγκο, ε μουρλέγκο.
_Κορίνα… μη μου κλείνεις το τηλέφωνο….

….τι της είπα πάλι! αυτά μου κάνει κάθε μέρα, τι είπα να πάρει η ευχή;  δεν έχω δικαιώματα εγώ! δεν μπορώ, δηλαδή, να διαλέξω που θα ρίξω την ψήφο μου; πρέπει να μου λένε πάντα οι άλλοι τι να ψηφίζω; που ζούμε δηλαδή; έτσι θα πάμε μπροστά; και σου λέει κι από πάνω ό,τι “οι μόνοι δημοκράτες είναι οι αριστεροί”, ωραίοι δημοκράτες είναι, αλλά εγώ δεν είμαι πρόβατο, δεν τρώω κουτόχορτο, ε λοιπόν, όχι, δεν θα σας αφήσουμε να μας γυρίσετε πίσω, δεν θα σας κάνουμε το χατίρι, το Ποτάμι θα σώσει τη χώρα.  

9 σχόλια:

  1. στους πνιγμένους το θολό ποτάμι έλειπε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λέγεται ό,τι την ιστορία τη γράφουν οι νικητές, αυτό που συμβαίνει εδώ είναι άνευ προηγουμένου, την ιστορία τη γράφουν οι άσχετοι και οι καλοθελητές, τώρα που το σκέφτομαι αυτό βλέπω να αποτελεί θέμα για ένα άρθρο.
      Οξύνει το νου η υπερνίκηση των εμποδίων. Σε διαβάζω και σε θαυμάζω.

      Διαγραφή
  2. Όλα καλά,αλλά χάθηκε να το ονομάσει......παραλία;
    Mε χέρια και ποδάρια θα το ψήφιζα γιατί είμαι φαν της ξαπλώστρας.
    Ωραίος ο διάλογος!
    Εύγε και πάλι εύγε!
    Τις φιλούρες μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν έχεις κι άδικο, μου θύμησες ένα φίλο μου απ' τα φοιτητικά μου χρόνια που έλεγε μεταξύ αστείου και σοβαρού, "αν είχαμε λύσει το πρόβλημα της διατροφής δεν θα χρειαζόταν να δουλεύουμε, θα είμασταν αραχτοί στις παραλίες". Λες να τα καταφέρει το Ποτάμι; Μακάρι. Κι ας είναι και σε παραποτάμια...

      Διαγραφή
  3. Όχι που θα περνούσε από δω ασχολίαστο το ποτάμι!
    Καλύτερα δεν γινόταν!
    Θα μας πάρει το ποτάμι...αλλά δε βλέπω να μας ξεπλένει!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή μου φίλη, εμείς δεν χρειαζόμαστε ξέπλυμα κι ούτε θα το χρειαστούμε ποτέ, αυτό που μας πρέπει είναι να λούσουμε τους ξεπλυμένους, έχουν τους τρόπους τους αυτοί να ξεπλένονται, με το σαμπουάν που τους χρειάζεται.
      Ανταποδίδω τα φιλιά.

      Διαγραφή
  4. "Μας πήρε το ποτάμιιιιιι, μας πήρε ο ποταμός"!!
    Σου πάει πολύ η γραφή σε μορφή διαλόγου, στο έχω ξαναπεί!
    Κάτσε να δεις που στις επόμενες δημοσκοπήσεις θα έχει "φουσκώσει" κι άλλο το ποσοστό! Ε, ρε, κάτι σφαλιάρες που θέλουν οι τύποι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λέω να κάνω μια δημοσκόπηση, σκέφτομαι τα ερωτήματα που θα βάλω.
      Στις Βίκυ το σχόλιο έγραψα για ένα θέμα άρθρου, για σένα το έγραψα.

      Διαγραφή
    2. Εννοείς πως είμαι η άσχετη;; Αχαχαχα!
      Δώσε πιο συγκεκριμένα την ιδέα του άρθρου, για να βγάλω συμπέρασμα, υπονοείς να γράψω εγώ κάτι ή ετοιμάζεσαι να γράψεις εσύ; Καλό βράδυ.

      Διαγραφή