Κοκορομαχίες στην tv σερνικών πουλερικών με λειριά επάνω απ' την κεφαλή μα και στο προγούλι, βαμμένα κόκκινα. Κατακόκκινη και η γραμμή απ' το αίμα που ρέει και σταματημό δεν έχει (30% και λίγο είναι λέει η τετρόϊκα-τερατόϊκα). Κόκκινα και τα μαλλιά του κ. Κατρούγκαλου, προφανώς απ' το αίμα (άλλο αίμα αυτό, αριστερό) που του ανεβαίνει στο κεφάλι κάθε φορά που η τετρόϊκα απαιτεί επί πλέον μειώσεις.
Με κομμένα τα λειριά ανάμεσα στα σκέλη άντρακλες ευνουχισμένοι με λόγο πορδή. Γέροι και νέοι, ξεκούτηδες και αλλοπρόσαλλοι, όλοι μαζί μπορούν. Μπορούν χωρίς αιδώ να κατεβάζουν δημοσίως τα παντελόνια και να ενδίδουν στις ορέξεις των δανειστών-βιαστών προς τέρψιν και ευχαρίστηση εγχώριων νταβατζήδων. Πρώην πολέμιων και νυν συνοδοιπόρων (βλ. επιχορήγηση στις δραστηριότητες του "ομίλου").
Ωρύεται ο κ. "Αυγηερός": ο κ. Τσίπρας ανέλαβε μια ρημαγμένη χώρα και δεν το έβαλε στα πόδια. Σώπα! Δεν το ήξερε! Λαγός στη νέα ΕΕ που ανέτειλε και επί ημερών του, ο κ. Τσίπρας. Η ανεργία προς τα πάνω. Οι φόροι προς τα ανώτερα. Η ελπίδα στο βάραθρο. Απεταξάμην την Αριστερά. Απεταξάμην τον "λαουτζίκο" του 63%. Δόθηκαν υποσχέσεις και πρόγραμμα (μην ξεχάσω) εκ Θεσσαλονίκης δια χειρός Αντι-Προέδρου, που δεν υλοποιούνταν.
Πληροφορούμεθα οι αδαείς ό,τι ο κ. Τσακαλώτος έκλεισε πακέτο (μόνος του;) τις απαιτήσεις της τετρόϊκα αφήνοντας σύξυλο τον κ. Κατρούγκαλο να υπερασπίζεται μονήρης τις κόκκινες γραμμές του. Των υπολοίπων ξεθώριασαν και έγιναν αόρατες (ούτε καν μπλε). Μεγάλη υπόθεση οι κόκκινες γραμμές. Ναι, αλλά όταν θα ολοκληρωθεί η αξιολόγηση θα σκάσει μύτη η ανάκαμψη. Τι θα αξιολογηθεί κ. "Αυγηερέ" μας; Το "Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης" μήπως;
Απεμπόλησαν οι γεροντότεροι της νιότης τους την ορμή στο διάβα της εύφορης κοιλάδας τους. Και να η κοιλιά γαργαντούας. Της ορμής που χάθηκε, λόγο τιμής. Τιμής που έλαβε το αντίτιμό της στο υπερδιπλάσιο γονυπετής ενδεδυμένη την κουρελού. Στον λαβύρινθο της διαπλοκής. Μικρής, Μεγάλης (γίνεται και σκόντο). Γάγγραινα που απλώθηκε σ' ολόκληρο το σώμα. Με κάθε εναλλαγή και ένα μέλος του (πότε πόδι, πότε χέρι) υπέρ αναπαύσεως σε λογαριασμούς πιστωτικών ιδρυμάτων της αλλοδαπής. Ήγγικεν γαρ η ώρα της αποκεφάλισης.
Εξαργυρώθηκε νιότη, ορμή και τιμή για την επικουρία των γηρατειών. Για θώκους και οφίκια. Αχρείαστα να είναι, αλλά καλοδεχούμενα. Τα χρόνια σωρεύουν εμπειρία και σοφία (μην ξεχάσω). Ανεμοσκορπίσματα και ανεμομαζώματα οι νέοι προσκυνητές παλαιών αρχών και δοξασιών. Δικαίως επιζητούν την επικουρία και των δικών τους γηρατειών. Θώκους και οφίκια, άμα λάχει. Η σοφία των πρεσβύτερων, διδαχή (πατήρ-υιός Μητσοτάκης και τα μυαλά στα κάγκελα).
Αυτοδικαίως στις σελίδες της ιστορίας καταγράφονται οι μεν και οι δε, σε ένα απόλυτο κενό. Κενό πασπαλισμένο με πολύ υποσχεσιολογία και ολίγη αριστερολογία για το καλό της μαγιονέζας. Άβυσσος το κενό και οι συνέπειες που αφήνουν πίσω τους προίκα στις νέες γενιές. Σωτήριοι καθετήρες για την (βίαιη) απομάκρυνση των χυμών της ρημαγμένης πατρίδας. Που άντεξε πολέμους και εισβολείς αλλά προδόθηκε ισοδύναμα από μια δράκα προσανάμματα. Στη φωτιά που αδιάκοπα κατακαίει.
Κοκορομαχίες και στην αίθουσα τελετουργιών μεταξύ ασθενούντων βαρέως από ανίατο καιροσκοπισμό. Δεν θα κουραστεί μας πληροφορεί ο κυρ-Αλέκος να λέει ότι για τους αριστερούς της πρώτη φορά (αριστερά βεβαίως) οι κυβερνητικοί θώκοι δεν είναι ο σκοπός (μάλλον αυτοσκοπός ήθελε να πει), αλλά μέσο για να βοηθηθεί η χώρα. Αν δοθούν και μερικοί θώκοι στον κ. Λεβέντη η χώρα θα τύχη βοήθειας εκ του υπερπέραν. Θα διασφαλιστεί η ανοησία πλέον και με τη βούλα. Μαζί και ο θώκος του κυρ-Αλέκου που θα νοιώσει δικαιωμένος για τους αγώνες του.
Το κόμμα, λοιπόν, αυτό το νεκρό βαλσαμωμένο σώμα, το ξόανο που περιφέρεται με ευλάβεια άλλοτε θρησκευτική και άλλοτε αποχαυνωτική στο όνομα δήθεν της λαϊκής κυριαρχίας, τελευταία πορευόμενο της λαϊκής εντολής, ορίζει τους δικαιούμενους να είναι βουλευτές του. Σε ποιους αρμόζει ο ρόλος του yesman και σε ποιους ο εξοστρακισμός. Το κόμμα να ευημερεί και ο λαός να πάει να γαμηθεί.
Θυμήθηκα το σύντροφο Βούτση που στη διάσπαση του '79 πήρε αμπάριζα τις φυλλορέουσες οργανώσεις του "ΡΗΓΑ" για να διαφυλάξει τις ρυτίδες της ψυχής. Για της μέρες που θα έρχονταν. Το botox του Συριζα γιατρεύει τις ρυτίδες, μαζί με πάσα νόσο και πάσα μαλακία. Έκοψαν τις ρίζες τους και ξέμειναν ξύλα όρθια. Το "παιχνίδι" τους έχει και συνέχεια.
Ο Πεισθέταιρος Τσίπρας και ο Ευελπίδης Καμμένος οραματίστηκαν να ιδρύσουν την Νεφελοκοκκυγία τους μεταξύ Λαγκάρντ-Ντράγκι και των ανυπάκουων στις θείες εντολές και απροσάρμοστων στα νέα ήθη, που ζητούν για την πατρίδα τους οι νέοι θεοί. Μα τους πήρανε χαμπάρι και έστειλαν την Βασιλεία Γουνκέρ να έρθει εις γάμου κοινωνία μετά του Πεισθαίτερου Τσίπρα ανεμίζοντας ως γαμήλιο δώρο μια γκραβάτα. Η τσίκνα που αναδύεται απ' τα εν Ελλάδι σφαχτά είναι το επιδόρπιο τους και οι δυο φίλοι ανέλαβαν ενδιάμεσοι, ώστε, οι νέοι θεοί να μην στερηθούν την τροφή τους (τάδε έφη Αριστοφάνης, όλως συμπτωματικά).
Ως εκ τούτου, μετά της απομακρύνσεως εκ του ταμείου, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται (κοινώς, ας προσέχαμε).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου