Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2015




Αυτό ήταν. Με 154 ΝΑΙ πέρασαν τα προαπαιτούμενα. Για την ακρίβεια μόνο το 30%. 

Έρχονται και τα υπόλοιπα. Οσονούπω. 

Συνήθως το πρώτο πιάτο είναι ελαφρύ. Ανοίγει την όρεξη. Τα επόμενα είναι το κυρίως μενού.

Από δω και πέρα πλυθείτε, στολιστείτε καλά, με φρου-φρου και αρώματα και μπείτε στη σειρά.

Να τους δείξουμε στο κάτω-κάτω ό,τι κρατάμε από σόϊ. Και πως, μια τιμή όσο να 'ναι την έχουμε. Δεν είμαστε και εντελώς χάπατα.

"Ο Ελληνικός λαός ήξερε τι ψήφιζε". Ήξερε τι θα ερχόταν. (Ποιος άλλος; Αυτός που έφερε το τρίτο. Το αριστερό. Τώρα σκύψτε και να μην ακούσω τσιμουδιά.)

Ο Ελληνικός λαός ψήφισε (όσοι ψήφισαν δηλαδή) τα 154 ΝΑΙ, για να τα κάνουν πουτάνα όλα. Να διαλύσουν τα πάντα. Ό,τι απόμεινε. Χειροκροτήστε τους.

Από δω και πέρα αφήστε τα νύχια σας να μακρύνουν. Θα σας χρειαστούν.


Για να σχίζεται τις σάρκες σας, στον οδυρμό σας. Για να βγάζετε τα μάτια σας, μεταξύ σας.

Για να τα μπήξετε σε "ξένη" σάρκα, κομματάκι δύσκολο το βλέπω.

Το μοναδικό ισοδύναμο για να μην μας πηδήξουν και μάλιστα χωρίς σάλιο, η βαζελίνη όσο να 'ναι έχει ένα έξοδο, είναι να φύγουν. Να τσακιστούν. Να τους τσακίσουμε. Αλλά δεν το βλέπω.

Τα κατάφερε ο Τσίπρας. Μαέστρος! Και δεν του φαινόταν. Ειδικά όταν άφηνε τα κόκκινα τριαντάφυλλα πάνω στο Ηρώο.  

Με την προσχεδιασμένη και προμελετημένη διάσπαση μάντρωσε τα πιο υπάκουα "σκυλιά" (τα πρόβατα έτσι κι αλλιώς δεν αντιδρούν).

Όσοι είχαν κάποια αξιοπρέπεια, έφυγαν. Πήγαν στα σπίτια τους ή το παλεύουν. Με όσες δυνάμεις τους έμειναν. Παραμένουν αξιοπρεπείς. Για όσο αντέξουν. 

Αυτόν τον λαό, είτε τον αγαπάς, είτε αδιαφορείς. Την ιστορία σου όμως τη σέβεσαι. Και τον σεβασμό τον κερδίζεις.

Η-εντολή-εκτελέστηκε-τα-προαπαιτούμενα-πέρασαν-STOP.

Πωλείτε-μαγαζί-γωνιακό-μαζί-με-τους-υπαλλήλους-του-Τιμή-συζητήσιμη-STOP.

Δείχνει να το χαίρεται. Είναι κεφάτος. Γυρίζει απ'... τον Ντάϊσεμπλουμ. 

Κατατρόπωσε τους πολιτικούς του αντιπάλους. Αυτούς που έτσι κι αλλιώς ήταν για τα μπάζα.

Τους άλλους; Άστα καλύτερα. Εκείνοι δεν διαπραγματεύονται. Εκβιάζουν. Στέλνουν τελεσίγραφα.

Διαπραγματεύονται οι αριστεροί. Και κερδίζουν μνημόνια.   

Έχω μια υποψία. Μάλλον είμαι σίγουρος. 

Τη νύχτα δεν κοιμάται ήρεμος. Βλέπει εφιάλτες.

Βλέπει κάτι να πλησιάζει. Το αισθάνεται. Το μυρίζει. 

Προς το παρόν δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει από που θα έρθει. Αν και είναι πολύ κοντά. 

Όταν θα πέσει πάνω του καθώς θα στρίβει στη γωνία θα χάσει τη λαλιά του. Θα καταπιεί τη γλώσσα του. Θα τρέμουν τα πόδια του και.... όπου φύγει, φύγει.... 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου