Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013

Τα παιδία παίζει.




Συμβαίνουν κι αυτά. Ευτυχώς κατά μια άποψη. Για σκεφτείτε τι θα έλεγαν οι δανειστές μας αν λειτουργούσε έστω και στο ελάχιστο αυτό το μπάχαλο που διεκδικεί την υπόσταση κράτους; Οι θεσμοί, οι υπηρεσίες και τα πρόσωπα, αν ήταν ικανά να δημιουργήσουν συνθήκες ομαλής διοικητικής λειτουργίας; 

Δεν γνωρίζω, ή καλύτερα, δεν μπορώ να γνωρίζω, αν θα μας σέβονταν οι δανειστές μας, ή ακόμη, αν θα μας φοβούνταν. Γιατί, μια δική μας στοχευμένη αντίδραση ίσως να ήταν αφορμή για αναθεώρηση της ανοησίας που βαφτίστηκε δημοσιονομική πολιτική. Ας πούμε, εκτός κι αν αποδειχτεί άλλη μια φάρσα, σαν αυτήν που διαρρέουν τα παπαγαλάκια για να πάρει, δήθεν, το μήνυμα η τρόϊκα (ή εμείς; Να φοβηθεί μήπως;) ό,τι δεν θα συζητήσουν για κενό 2,5 δις όπως απαιτούν, αλλά για 200-500 εκ. το πολύ, που θεωρούν πως είναι το πραγματικό. 

Υποθέτω όμως ό,τι θα άλλαζε η στάση τους. Προς το καλύτερο; Κομματάκι δύσκολο. Προς το χειρότερο; Ε, τι ερώτηση είναι αυτή τώρα. Το λύκο τον βλέπουμε, τις πατημασιές του ψάχνουμε;



Μια πρόσκληση στους φασίστες δεν είναι σε θέση να ανακαλέσουν και ελπίζουν με την χρόνια οσφυοκαμψία που απέκτησαν ό,τι ολόκληρη ΕΕ και ΔΝΤ θα συναινέσουν ώστε να μας χαριστούν τα δανεικά;

Αλήθεια, με την ευκαιρία, οι κύριοι αυτοί, που έλαβαν την πρόσκληση και θα παραστούν κατά τα φαινόμενα, θα χειροκροτήσουν την παρέλαση ή θα τη γιουχάρουν; Είναι η ιδεολογική προέκταση των μακελάρηδων κατακτητών. Είναι και οι φυσικοί απόγονοι των δοσίλογων, των συνεργατών, που εγκληματούσαν κατά του έθνους και του λαού.

Σ' αυτή τη χώρα η ντροπή είναι άγνωστη λέξη για τους Άρχοντες. Μόνο ο λαός είναι αυτός που την νοιώθει και μάλιστα χωρίς καμιά δική του ευθύνη.

«Αν δεν γνωρίζουμε τι έγινε πριν, δεν μπορούμε να δούμε καθαρά μπροστά.... για τη νέα γενιά η έλλειψη ιστορικής παιδείας είναι κάπως σαν τύφλωση..... Μάθαμε με δραματικό τρόπο τι θα πει λήθη και άγνοια».

Άκουσα τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κι αναρωτήθηκα. Ωραία! Πήραμε το μάθημα μας. Εμείς. Αλλά κι εσείς αγαπητέ μας Πρόεδρε; Χρόνια και χρόνια στην πολιτική. Και σεις μαζί μας το μάθατε; Μήπως θα έπρεπε ο ίδιος ο λαός να πάρει στα χέρια του την παιδεία των νέων μας. Ίσως, να ήταν καλύτερα έτσι.

Τα υπόλοιπα, δυστυχώς, είναι εκ του περισσού. "Η προσβολή του ανθρώπινου πολιτισμού, του ευρωπαϊκού πολιτισμού, αλλά και η προσβολή της ιστορίας της πατρίδα μας". Πολύ αργά τα θυμηθήκαμε όλα αυτά.

Κάποιος ονόματι Τζιτζικώστας, που του έλαχε ο κλήρος να υποστηριχθεί, δυστυχώς για το κόμμα αυτό, και να αναδειχτεί Περιφερειάρχης, δήλωσε, έχοντας σώας τας φρένας, πλήρη υποταγή στο γράμμα του νόμου.

Τι άλλο να κάνει ο άνθρωπος; Nα κατηγορηθεί απ' τους ναζί βουλευτές για μεροληπτική μεταχείριση; Ό,τι καλεί την εγκληματική οργάνωση του καταδικασμένου Τσοχατζόπουλου και αφήνει τους "υπερπατριώτες" στα κρύα του λουτρού. Αν είναι δυνατόν. Είναι να μην αρχίσει το παιγνίδι; 

Μπριτς, που θα πάω στην ίδια εξέδρα μ' αυτούς τους κοπρίτες. Να ανακαλέσεις εδώ και τώρα, διεμήνυσε ο θείος τον ανιψιό. Δεν δικαιούσαι δια να ομιλείς εσύ (όχι δεν τον αποκάλεσε θείο o ανιψιός) που τα πήρε ο "αρκτούρος" σου απ' τους ναζί (δεν θυμάμαι αν είπε ναζί ή ναζή-σουν). Η παρέλαση αυτή είναι για τους σκληρούς. Εσύ να πας να κάνεις την άλλη. Αυτή που ξέρεις και σου αρέσει. 

Τώρα, γιατί θίχτηκε ο πολυλογάς με την αναφορά στην εγκληματική οργάνωση Τσοχατζόπουλου και ζήτησε απ' τον μεγάλο να παραιτήσει τον δύστροπο; Δεν το κατάλαβα. Ειλικρινά. 

Κάπου εδώ μπήκε στο παιγνίδι και ο Σίμος. Ο γνωστός ντε. Γκαφατζή τον ανέβαζε, γκαφατζή τον κατέβαζε.... Ο ποιος; Στο τέλος του ζήτησε με ευγενικό τρόπο να κάνει διορθωτική δήλωση. Κάνε το για την ψυχή της συγκυβέρνησης, του είπε. Δεν θα σε ξεχάσουμε. Ο συνεταιρισμός είναι δύσκολη υπόθεση. 

Μόνο συγνώμη δεν ζήτησε αυτός. Είπε πάντως ό,τι αυτό το δημοκρατικό κόμμα δεν έχει καμιά σχέση με τους ναζί. Δεν μπορεί να γίνει παραλληλισμός. Και ό,τι καμιά φορά χωρίς να το θέλεις δημιουργείται θέμα. Ήταν ένα ατυχές γεγονός βρε αδερφέ. 

Αυτά τα παιδιά, ένα παιγνίδι ξέρουν καλά. Άλλο δεν έμαθαν. Ανεπίδεκτοι μαθήσεως καθώς είναι. Ή θα μας κάνουν να γελάμε μαζί τους, ή θα μας αναγκάσουν να πούμε: Αϊ σιχτίρ. Για πολλοστή φορά; 


8 σχόλια:

  1. Απαντήσεις
    1. Ακόμη κι εκεί να τους στείλουμε, πάλι εμείς θα τους πληρώσουμε, τουλάχιστον να είναι η τελευταία φορά.

      Διαγραφή
  2. Αριθμοκρατία και κράτος μπάχαλο.

    Ανάμεσά τους νομοσχέδια, πολυνομοσχέδια, επείγοντα, κατεπείγοντα, συνδιαλλαγές, πονηριές και κουτοπονηριές, αχαλίνωτα ψεύδη, χρεοκοπημένα μυαλά, πούλημα και ξεπούλημα, ευνομούμενοι κλέφτες, θρηνούσες μωρές παρθένες, Μαρίες ένοχες και άκλαφτες.

    Συνιστώ, χωρίς παρεξήγηση να... αυτοχειροκροτηθούνε.
    Τέτοια παράσταση καραγκιόζηδων δεν έχουμε ποτέ ξαναδεί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μόλις με πήρε ένας φίλος μου τηλέφωνο και μου είπε πως διάβασε το σχόλιο σου. Μου είπε, "Γεια στο στόμα της". Ε, αυτό σου γράφω και προσυπογράφω.

      Διαγραφή
  3. Που κολλάς ρε μάνα μου;; Οι δηλώσεις -ατυχείς ή μη/για εκείνους πάντα, εμάς ποιος μας χ@ζει;;- ως αύριο θα έχουν κουκουλωθεί από τις επόμενες δηλώσεις/μπάζα των επόμενων καραγκιόζηδων (που λέει και η Βίκυ). Εκεί ποντάρουν επειδή μας γνωρίζουν πολύ καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι σίγουρη και στις επόμενες πάλι τους τα σύρουμε, δεν θα τους αφήσουμε να πάρουν ανάσα, θα τους χώσουμε μέσα στο ποτάμι, κι ας κρατήσουν το καλάμι για να ρουφάνε αέρα. Όνειρα γλυκά. Κανένα ποτάμι να τους παραμαζέψει.

      Διαγραφή