Πέμπτη 29 Αυγούστου 2013

Της εκδιδόμενης επί χρήμασι γυναικός, το κιγκλίδωμα.


That's it! Δεν μπορείτε να μας πιέζετε μέχρι τελικής πτώσεως, για μια φορολογική πολιτική, η οποία οδηγεί τον ελληνικό λαό στην απόλυτη εξάντλησή του, διότι δεν έχει να πληρώσει. 

Αυτά κι άλλα πολλά είπε η κ. Μπακογιάννη, ενώπιον των μελών της αντιπροσωπείας, της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας του Καταναλωτή του Ευρωκοινοβουλίου. 

Αν και πολιτικά, ομολογώ, δεν μου είναι και ιδιαίτερα συμπαθής, δεν μπορώ παρά να της αναγνωρίσω το θάρρος να λέει τη γνώμη της, όποτε θεωρεί, τουλάχιστον η ίδια, ότι είναι απαραίτητο. 

Θεέ μου, τι ξεβράκωμα. Ξεφώνισε, τους ανεκδιήγητους υπουργούς μας, μαζί και τον ακριβοθώρητο πρωθυπουργό, που δεν τολμούν να σηκώσουν το βλέμμα τους πάνω από το ύψος του ώμου τους. Ένας δικός τους άνθρωπος, ένας δικός τους βουλευτής.

Δυο τρεις ακόμη, που τα λόγια τους, βέβαια, θα συνοδεύονταν με τις ανάλογες πράξεις, γιατί εκεί βρίσκεται το κρίσιμο της υπόθεσης, τότε θα αναδεικνύονταν η γύμνια, σε όλο της το μεγαλείο. Αυτών, που οραματίζονται φτερά φουσκωμένα. Μέσα σε μια νύχτα, θα είχαν εξαφανιστεί. Όπως ακριβώς συνέβη με τους προηγούμενους. Οψόμεθα, όμως, κι εμείς, ο φουκαράς λαός. 

Ύστερα μου λες, γιατί δεν σου γράφω. Μα αγάπη μου, το δικό μας μπουρδέλο, είναι ανώτερο όλων. 


Μια χώρα, πειραματόζωο, βαδίζει στην πέμπτη χρονιά ύφεσης. Μετά από διαδοχικά πακέτα βοήθειας το χρέος συνεχίζει αυξανόμενο. Ένας λαός που έχασε το μισό από το εισόδημα του, στριμώχνεται στις ουρές των ανέργων και τρέφετε απ' τη σάρκα του.

Οι καταθέσεις, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, μειώνονται σταδιακά. Εν όψη χειμώνα και με το πετρέλαιο στα ίδια με τα περσινά επίπεδα, αν όχι μεγαλύτερα, και την ίδια, ηλίθια, με την περσινή πολιτική, κάποιοι θα ξεπαγιάσουν και κάποιοι άλλοι θα παγώσουν οριστικά. 

Ένας πρωθυπουργός, λιποτάκτης, των προβλημάτων, απαγγέλλει στοίχους, κάνοντας πρόβες μπροστά στον καθρέφτη του. Μου θύμισε ένα απόσπασμα απ' το, "Η μάνα κουράγιο και τα παιδιά της", του Brecht, και το παραθέτω, για έναν επί πλέον λόγο. Γιατί, δεν φείδεται λόγων καλών, για τους στρατιώτες αυτής της μάχης, ο κ. πρωθυπουργός, προκειμένου να πετύχει το σκοπό του. 

Μάνα        :  Ετούτος ο στρατηγός πρέπει να είναι πολύ ανίκανος.
Μάγειρας:  Πεινασμένος ναι, γιατί όμως ανίκανος;
Μάνα       :  Γιατί χρειάζεται γενναίους στρατιώτες, γι' αυτό. Αν ήταν ικανός να κάνει σωστό στρατηγικό σχέδιο, τι του χρειάζονταν τότε οι γενναίοι στρατιώτες; Θα 'κανε τη δουλειά του και με τους συνηθισμένους. 

Ένας υπουργός, από σπόντα, που πλέον ό,τι και να πεις ό,τι και να γράψεις γι' αυτόν, δεν θα αποτελέσει είδηση. Έχει γίνει τόσο προβλέψιμος, που αναρωτιέσαι. Μήπως, τελικά, δεν φταίει αυτός, αλλά εσύ, και περιμένεις πράγματα, που δεν θέλει, ή δεν μπορεί να τα κάνει; 

Κι ένα κόμμα μοντέλο, που κατάντησε μπουρδέλο. Αναφέρομαι στο έτερον της συγκυβέρνησης, που έχει τον αρχηγό του, έχει τα όργανά του αλλά έχασε τη βάση του, κι έμεινε με τον "ήλιο" παραμάσχαλα, κι επειδή είναι χάρτινος, άρα, δεν προβλέπεται να δύσει, παρά να ξεφτίσει, οπότε, μπορεί να γίνει κουρνιαχτός. 

Μας έριξαν στα "τάρταρα", αντί να τους "στείλουμε" εμείς, γιατί δικός τους τόπος είναι, να απολογηθούν και να διαγωνιστούν ώστε να ανακηρυχθεί ο κορυφαίος, της υποκρισίας, της ματαιοδοξίας και της υπέρμετρης και εν πολλοίς καταστρεπτικής φιλοδοξία τους. Για τα πλούτη που απέκτησαν οι ίδιοι και για τη φτώχεια που καταδίκασαν, όσους κολακεύτηκαν, απ' τα παχιά τους λόγια. 

Καλή αντάμωση, λοιπόν, στους μπαξέδες, σε σας τους μελαγχολικούς, το λίπασμα είναι ακριβό, και τα γουναράδικα είναι κατειλημμένα, δεν δέχονται άλλα δέρματα, εξόν, τα ποτισμένα με ιδρώτα και αίμα. Αυτών, που δεν σταμάτησαν και δεν θα σταματήσουν ποτέ, να παλεύουν στ' αλώνι.  

4 σχόλια:

  1. Απόψε έχω πάθει κατάθλιψη (κι άλλο) με όλα όσα διαβάζω. Επιμένω βέβαια πως για όλα τα δεινά φταίει απλά ο λαός που -δεν είναι απλά θύμα- μάλλον είναι ένα συνονθύλευμα προς λύπηση.... Καλό βράδυ (όσο γίνεται)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έτσι ακριβώς, ο Στουρνάρας είπε πρόθυμους ηλίθιους όσους δεν συμφωνούν με την κυβερνητική πολιτική, δηλαδή τα 2/3 των πολιτών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εγώ δεν βρίζω τους πολιτικούς! Δεν μου φταίνε αυτοί! Αυτοί είναι αυτοί που είναι! Δεν ωφελεί σε τίποτα να τους κρίνω και να τους βρίζω! Προσωπικά δεν τους ψηφίζω! Αυτή είναι η δική μου συμβολή!
    Μπορώ όμως να βρίσω τον όχλο;
    Καλή συνέχεια σε όλους μας!

    ΥΓ: Δεν θέλω να σκέφτομαι το χειμώνα ! Τρομάζω ακόμα και στην ιδέα ενός ακόμα Χειμώνα χωρίς θέρμανση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ελα μωρε....
    Συνηθισαμε...
    Θα τριβομαστε..Μεταξυ μας...!!

    Αφου απαθεις εξακολουθουμε,να τους κοιτταμε στα ποδια..Μηπως πεσει καννα ψιχουλο...!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή