Λίγες μέρες πριν, όταν το Ταμείο ζήτησε το μαξιλάρι των προληπτικών, η Κομισιόν ενοχλήθηκε σφόδρα! Ο κ. Γιουνκέρ παρήγγειλε martini bianco με ελιά Καλαμών, αντί για bourbon, για να κάνει σπάσιμο του κ. Τόμσεν και η κ. Λαγκάρντ, που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί της όταν πρόκειται για τους δολοπλόκους υπαλλήλους της, τα πήρε στο κρανίο. Διότι ο Δανός θίχτηκε που τον αποκάλεσαν παράλογο αντί για ακαταλόγιστο ως θα 'πρεπε.
Και το θέατρο του παραλόγου συνεχίστηκε με τον καλό υπάλληλο κ. Ρένγκλιν να μας πληροφορεί ό,τι οι του Ταμείου δεν είναι πτωματοφάγοι και το ΔΝΤ είναι ένας αξιόπιστος σύμμαχος του ΕΜΣ. Και ο Γερούν! Αποφάνθηκε τάχα μου ό,τι στην Ελλάδα δεν μπορούν να εγκριθούν μέτρα τα οποία θα μπορούσαν να μην μπουν σε ισχύ. Oh my God! Ποιον ρώτησε!
Τον κ. Τσίπρα τον ρώτησε; Βεβαίως και δεν χρειάζεται να τον ρωτήσει. Ο κ. Τσίπρας υπόχρεος της υπογραφής του είναι και θα είναι, μέχρι να τον σχολάσουν. Μέχρι τότε δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Ο κ. Τσίπρας (μας) δούλεψε σκληρά, είπε στον μονόλογο του στην ΚΟ, για να φέρει μια μεταρρύθμιση που συνδυάζει βιωσιμότητα και κοινωνική δικαιοσύνη. Τι έκανε;
Μείωσε το αφορολόγητο στα 8.600 ευρώ και η μεταρρύθμιση έπιασε τόπο. Με τον αυτόματο κόφτη δαπανών θα μειωθούν μισθοί και συντάξεις ώστε να μην υπερβαίνει το εισόδημα το αφορολόγητο των 8.600 ευρώ. Κανείς δεν θα αμείβεται με περισσότερα και κανείς δεν θα πληρώνει τους αποτρόπαιους φόρους που επιβάλουν οι δανειστές μας, τουλάχιστον για το εισόδημα, οπότε θα επέλθει και η πολυπόθητη κοινωνική δικαιοσύνη.
