Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015

Όποιος στη μάχη πάει για να πεθάνει, στρατιώτη μου για πόλεμο δεν κάνει



Διαβάζοντας το μεταφρασμένο κείμενο της συμφωνίας μεταξύ των δανειστών και της κυβέρνησης στο Eurogroup, όπως κυκλοφόρησε στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ, μου ήρθε στο μυαλό η τέταρτη πράξη από το έργο του Μπέρτολτ Μπρεχτ: “Η Μάνα Κουράγιο και τα παιδιά της”.


(Τα συμπεράσματα από την ανάγνωση του κειμένου, με τα σχετικά σχόλια, μετά την Δευτέρα. Δηλαδή, όταν παρουσιάσει η κυβέρνηση την πρώτη λίστα των μεταρρυθμίσεων, όπως άλλωστε αναφέρεται στο κείμενο, που θα είναι αποκαλυπτική ως προ το τι συμφωνήθηκε, και αφού κατακαθίσει ο αχός.)


Η τέταρτη πράξη του έργου διαδραματίζεται μπροστά στη σκηνή του ίλαρχου, όπου περιμένει η Μάνα Κουράγιο για να εκφράσει τα παράπονα της για το πρόστιμο που της επέβαλαν, όταν στρατιώτες σε έρευνα για κάποιο πρόσωπο που αναζητούσαν προκάλεσαν ζημιές στον αραμπά της, που ήταν το κινητό κατάστημα της, αλλά και στην πραμάτεια της.

Είναι αποφασισμένη να παραπονεθεί γιατί, όπως λέει, θα πιστέψουν όλοι ό,τι δεν έχει καθαρή τη συνείδηση της. Η Μάνα Κουράγιο, είναι γυρολόγος και ακολουθεί το στρατό στην εκστρατεία του, παρέχοντας στους στρατιώτες είδη πρώτης ανάγκης και φαγητό. Είναι αδιανόητο να δρα σε βάρος των στόχων του στρατού.  

Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015

Je suis "Αυγή"



Αν ο κος Σόϊμπλε ήταν ΝΑΖΙ θα έστελνε τα SS του να σκοτώσουν τους γελοιογράφους της "Αυγής". Μάλιστα, δεν θα φορούσαν κουκούλες, γιατί τις κουκούλες τις φοράνε άλλοι. Οι ΝΑΖΙ, δεν είχαν και δεν έχουν πρόβλημα με το πρόσωπό τους. Δεν το κρύβουν. Γιατί αυτό είναι το κατατεθέν σήμα τους. Και όχι η στολή τους.



Όμως, ο κος Σόϊμπλε δεν είναι ΝΑΖΙ. Είναι Γερμανός πολιτικός. Και οι Γερμανοί πολιτικοί σήμερα δεν φοράνε τη στολή τους. Δεν τους χρειάζεται, γιατί είναι αναγνωρίσιμοι διαφορετικά. Κι ας φοράνε προσωπείο. Το πρόσωπο δεν κρύβεται. 

Οι Γερμανοί πολιτικοί σήμερα, δεν κάνουν σαπούνι με το λίπος των πολιτών από τις "κτήσεις" τους. Διότι είναι αντιοικονομικό. Απαιτεί εγκαταστάσεις ανάλογες και οι παλιές δεν μπορούν να επαναλειτουργήσουν. Είναι παλιάς τεχνολογίας. 

Βέβαια, την τεχνογνωσία την έχουν, αλλά αυτό είναι κάπως αντιεπαγγελματικό. Διότι σήμερα είναι της ελεύθερης αγοράς και όχι του εθνικοσοσιαλισμού. Άλλωστε η επιστήμη προχώρησε. Προτιμούν να παράγουν σαπούνι από "γουρουνίσιο" λίπος. Απ' τα "χοιροτροφία" που έχουν εγκαταστήσει στην Ευρώπη. Έτσι κερδίζουν περισσότερα. Και μάλιστα αφορολόγητα.

Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2015

ιδανικός "ισορροπιστής"




Άπειρος καθώς ήμουν με το bloging πειραματίστηκα αρκετά μέχρι να συναρμολογήσω την διάταξη. Την όψη του. Όταν άνοιξα τον λογαριασμό επίτηδες άφησα κενή την εικόνα στο προφίλ. Είπα να ψάξω αργότερα για κάποια εικόνα που να μου αρέσει. Κάτι που να γεμίζει το μάτι. Το δικό μου μάτι. Στο κάτω-κάτω το σήμα που επιλέγεις είναι εντελώς προσωπικό. Κάτι που είδες κάπου κάποτε και κόλλησες. Είναι ας πούμε, μια φαντασίωση. Ένα όνειρο που ζητάει την πραγμάτωσή του. Κάτι που έμεινε σαν μια εντύπωση παντοτινή. Που έπαιξε στο μάτι και, σε κάποιες αναλαμπές εμφανίζεται στη σκέψη σαν απρόσκλητος επισκέπτης. Σαν σπουργίτης στο παράθυρο που μόλις αντιλαμβάνεται την παρουσία σου φρρρτ εξαφανίζεται. 

Προσπάθησα πολύ ώστε να θυμηθώ μια εικόνα, ένα πρόσωπο, ένα σχήμα, μια σκηνή, ένα κάτι τέλος πάντων. Τίποτε. Πολλά περνούσαν απ' το μυαλό μου μα κανένα δεν έμενε περισσότερο από ένα τικ-τάκ. Ένα ελάχιστο του χρόνου. Και ο χρόνος που είχα καταναλώσει για την κατασκευή του είχε ήδη εμφανίσει τα αποτελέσματα του. Τα μάτια μισοανοιχτά-μισοκλειστά και το κεφάλι βαρύ άρχιζε να γέρνει. Τα μαλλιά ανάκατα απ' τα δάχτυλα που μηχανικά σκάλιζαν το τριχωτό όταν το μυαλό έπεφτε σε κενά αέρος.

Πρέπει να τελειώσω και μ' αυτό, σκεφτόμουν, για να ανεβάσω το πρώτο μου κείμενο. Μα ο διάολος, λες και ήταν βαλτός, μου στερούσε κάθε καθαρή σκέψη. Η διαολεμένη κούραση φορτώνονταν την αγωνία και μ' έφερνε στα όρια της αντοχής μου. Αν θα τα καταφέρω, ή αν θα τα παρατήσω από την πρώτη μέρα κιόλας. Κι εκεί που όλα νομίζεις πως έχουν τελειώσει, κάποιες φορές έρχεται, να δεις πως το λένε, από μηχανής θεός και κάνεις την απέλπιδα προσπάθεια. 

Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2015

ΕΝΙΑΙΑ ΚΙΝΗΣΗ BLOGGERS ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΚΒΙΑΣΜΟ!




Για την πείνα των παιδιών μας ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!
Για τους άστεγους των δρόμων ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!
Για τις αυτοκτονίες των συνανθρώπων μας ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!
Για τους πολίτες που πεθαίνουν από τη φτώχεια ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!
Για τις παραγωγικές ή μη ηλικίες που είναι στα αζήτητα ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!
Για τα παιδιά μας που φεύγουν στο εξωτερικό μετανάστες ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!
Για την τρίτη ηλικία που δεν έχει φάρμακα και περίθαλψη ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!
Για τα δυσβάσταχτα χρέη που μας φόρτωσαν χωρίς να φταίμε ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!

Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2015

Τελικά έχει κότσια ο... "πρόεδρος του 15μελούς" κε Σαμαρά



Αναδημοσίευση από το      news247               του Στάθη Διομήδη


Η νέα κυβέρνηση υπό τον κο Τσίπρα ξεκίνησε πολύ δυναμικά. Πριν κλείσει εβδομάδα έδειξε τις προθέσεις της μένοντας πιστή στις προεκλογικές της εξαγγελίες αλλά και στην αποδοχή που είχαν αυτές από το Λαό όπως εκφράστηκε στις εκλογική αναμέτρηση της προηγούμενης Κυριακής.

Ο Πρωθυπουργός στο δόγμα του σοκ που εφαρμόζεται στην Ελλάδα επέλεξε να απαντήσει με ένα άλλου είδους δόγμα του σοκ προς τους εταίρους αυτή τη φορά. Έκανε δηλαδή το αυτονόητο. Έμεινε πιστός στις προεκλογικές του εξαγγελίες.

Για πρώτη φορά από την στιγμή που η Ελλάδα το 2010 μπήκε στο σπιράλ θανάτου του μνημονίου, κατ’ επιλογήν του Παπανδρέου και των 156 βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, βρέθηκαν Έλληνες, Πρωθυπουργός και Υπουργοί, να ορθώσουν το ανάστημά τους, να υπερασπιστούν την χώρα, το Λαό και τα Κυριαρχικά Δικαιώματα. Πρώτη φορά εδώ και μια πενταετία βρέθηκε μια ηγεσία να διεκδικήσει τα αυτονόητα. Αλληλεγγύη και αξιοπρέπεια για το Λαό, Εθνική Κυριαρχία για τη χώρα.